ใครกันจะทนไหว

อยู่บ้าน นอนร่วมเตียงเดียวกันกับพ่อของลูก แต่ไม่ได้รักและรู้สึกดีต่อกันแล้ว มันเป็นอะไรที่น่าอึดอัดและลำบากใจที่สุด.......ที่ต้องอยู่ด้วยกันก็เพราะว่าผู้ใหญ่อยากให้อยู่ด้วยกันมันเป็นความสบายใจของแม่เราด้วยเพราะเรากำลังตั้งครรภ์ได้ 6 เดือนแล้ว ทนฟังคำพูดของเขาทุกวัน ว่า ตั้งแต่ฉันมาอยู่ไม่เคยมีความสุขเลย เวลาเพื่อนผู้หญิงของเขามาที่บ้านถ้าฉันออกไปเดินเพ่นพล่าน เขาก็จะว่าฉันว่า "จะออกมาเสนอหน้าทำไม เดียวเขาก็รู้กันหมด"  เวลาเดินไปห้างเขาจะบังคับให้ฉันใส่เสื้อคลุมตัวใหญ่ เพื่อปิดบังท้อง และเดินห่างตัวฉันมากที่สุด ......ทุกวันนี้ได้แต่นอนร้องไห้ อยากกลับไปอยู่บ้านแม่ แต่แม่บอกว่าให้อดทนจนกว่าจะคลอด กลับไปอยู่บ้านเดี๋ยวก็เป็นขี้ปากชาวบ้านอีก เดียวเขาหาว่าท้องไม่มีพ่อ แต่พ่อแม่ เขาดูแลเราดีมาก ต่างกับผู้ชายคนนี้สิ้นเชิงนึกอยากจะพูดอะไรก็พูดไม่คิดถึงจิตใจคนฟังเหลือเกิน