เปลี่ยนจากคนที่ชอบเป็นคนที่เรารู้สึกดีด้วย!

เราไปบอกชอบผู้ชายคนนึงแต่เราได้แห้วแทนได้แฟน เพราะเค้ามีโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบผู้หญิงง๊องแง๊งเอาแต่ใจและคาดหวังในตัวเค้า เราก็ไม่ได้เป็นคนแบบนั้น ออกจะชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่ชอบพึ่งใคร พอเค้าบอกแบบนั้นมาก็โอเคไม่ชอบก็ไม่ชอบ ก็เลยคิดว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้ไม่อยากจะจบลงแบบไม่พูดจา เค้าก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวกลางวันด้วยกันแทบทุกวัน บางวันก็ทานข้าวเย็นก่อนกลับบ้านด้วยกันอีกต่างหาก วันหยุดก็จะนัดเจอกันเกือบทุกอาทิตย์ บางครั้งเค้าก็โทรมาบอกจะทำกับข้าวให้ทาน เราก็ไปเป็นลูกมือบวกล้างจานเพราะฝีมือไม่เข้าขั้นที่จะเสนอตัวเป็นเชฟทำให้เค้าชิม ช่วงไหนเราเครียดเค้าก็จะฟังเราบ่น ช่วงไหนเราเห็นเค้าเครียดก็จะไปแหย่ขำๆให้เค้าได้ยิ้ม เมื่ออาทิตย์ที่แล้วงานเยอะก็มีปิ่นโตฝีมือเค้าไว้อุ่นกินรอบดึก (แปลกใจมากที่เค้าทำให้กิน) มีอยู่วันนึงเจ้านายเห็นเราเดินไปทานข้าวเย็นกับเค้า นายก็แซวว่าเดินไปกับใคร เราก็บอกแต่ว่า อ้อ! นั่นเพื่อนกินค่ะ

ไม่รู้เราโลกสวยเกินไปหรือเปล่าที่จะคบกับเค้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ เป็นเพื่อนที่เราให้ความรู้สึกดีแบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วถ้าวันนึงเค้ามีตัวจริงของเค้า เราจะเลิกรู้สึกดีๆกับเค้าได้หรือเปล่า มีเพื่อนคนไหนเป็นเหมือนเราบ้าง