ขอเล่าสู่กันฟังนะคะ ยาวสักหน่อย แต่บางทีเจอพนักงานอย่างนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน
วันนี้ไปซื้อของ ที่โลตัส สาขาฟอร์จูน เวลาประมาณบ่ายสองกว่าๆ หลังจากซื้อของเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ก็ได้เวลาจ่ายเงิน คนก็เยอะ พอสมควร เพราะวันนี้วันเสาร์ เราก็เลือกที่ จะ จ่ายเงิน ที่ช่องหมายเลข 10
ระหว่างรอลูกค้าคนอื่น คิดเงิน เราก็เตรียมเอาของขึ้นมาวาง เพื่อให้พนักงานคิดเงิน แต่ด้วยความที่ว่า เรามีความจำเป็น
ที่ต้องใช้บิลไปเป็นหลักฐาน ก็เลย แยกจ่ายกับแม่ ของเรามีแค่กระดาษ เอสี่ 2 รีม เราได้นำไม้มาคั่นไว้ ระหว่างของเรา และ ของแม่
ส่วนคนที่อยู่หลังเรา เค้าก็เอาไม้มาคั่น เพื่อเค้าจะได้เอาของขึ้นมาวาง
ในระหว่างที่ของแม่คิดเงินเสร็จ พนักงาน ก็บอกราคาไป ประมาณ 1,200 กว่าบาท แม่ก็ส่งเงินให้ไป 2,000 บาท
จากนั้นพนักงานก็ทอนเงิน กลับมาให้แม่เรา 200 กว่า บาท
จากนั้นพนักงานก็หยิบกระดาษ เอสี่ ของเรามาคิดเงิน // ระหว่างนั้น แม่รับเงินทอนไป แล้วก็ ถามว่า ทำไมทอนมาแค่นี้ ?
เธอก็เฉย..
แม่ก็ถามเธอว่า เมื่อกี้ค่าของเท่าไหร่นะคะ ??
พนักงาน ก็ตอบมาว่า ก็ดูที่บิลสิคะ !!!
แม่เราก็ดูบิล แต่บังเอิญแม่ไม่ได้เอาแว่นมา มองไม่เห็น เลยเรียกให้เราไปดูให้ เราก็เลยบอกไปว่า ค่าของ 1,200 นะคะ
พนักงาน ก็หยิบบิลไปดู พอเธอรู้ตัวว่าทอนเงินผิด . ก็เรียกพนักงาน อีกคนมาให้ช่วยคิดให้
ระหว่างที่รอพนักงานอีกคนมา
เธอก็หยิบ กระดาษ เอสี่ ของเรา ใส่ถุง เราก็ยืนรอเธอบอกราคา จะได้จ่ายเงิน
ปรากฏว่า เธอไม่พูดอะไร เราเห็นเธอหยิบของ ของพี่คนข้างหลัง มาคิดเงินต่อไปเรื่อยๆ
เราก็ยืนรอ พร้อมคิดไปด้วย แล้วค่ากระดาษของเรา เธอคิดให้รึยัง ทำไมไม่พูด ทำไม ไม่ถามอะไรเี่ราเลย เอ๊ะ !! หรือเธอเอาค่า
กระดาษของ เราไปคิด รวมกับพี่ผู้หญิงข้างหลัง
เราก็เลยถามว่า " ค่ากระดาษนี่คิดให้รึยังคะ จะได้จ่ายเงิน เดี๋ยวลืม "
ทันใดนั้นเอง บิลของพี่คนนั้นก็ออกมา แล้วมันก็มีค่ากระดาษ เอสี่ ของเราอยู่ด้วยจริงๆ พี่ผู้หญิงก็เลยทักว่า ไม่ใช่กระดาษของพี่นะ
พนักงานคนนั้นก็อุทาน ขึ้นว่า ผิดอีกแล้วหรอเนี่ย จากนั้นก็พูดอย่าง มั่นใจว่า "
ก็นึกว่าเจ้าเดียวกัน แล้ว ทำไมไม่เอาไม้คั่นไว้ละคะ ??? "
เรากับพี่คนนั้น ตอบไปพร้อมๆ กันเลยว่า เอาไม้คั่นไว้แล้ว .
ระหว่างนั้น แม่เราก็ยังไม่ได้ตังค์ทอน แล้ว เธอก็ยังมามีปัญหากับเราต่ออีก
พอดีมีพนักงานอีกคน มาช่วยคิดราคา ของให้
เธอก็บอกพนักงานคนที่มาช่วยว่า ขายแทนเธอไปเลย แล้วเธอก็หัวเราะ พร้อมบอกว่า ที่เป็นแบบนี้ เพราะว่าหิวข้าวมั้ง
......
มันก็จริงที่คุณอาจจะหิว จนทำให้เบลอ แล้ว เราจะทราบไหมคะ ว่าคุณหิวหรือไม่หิว เราไม่ทราบนี่คะ ว่าคุณพักทานข้าวรึยัง !!
เราก็ใจเย็นเพื่อที่จะรอคุณทอนเงินให้แม่เรา คุณไม่ขอโทษ เราไม่ว่า แล้วเราก็ไม่ได้คิดด้วย ว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่เราต้องการความถูกต้อง แล้วที่เรารับไม่ได้ก็คือ คุณทำผิด แล้ว คุณมาโทษลูกค้า มันถูกต้องแล้วหรือ ไง
พิจารณาด้วยนะคะ ว่าที่ทำนั้นมันสมควรรึไม่ แล้วทุกครั้งที่ไปซื้อของ มันก็เหมือนเป็นธรรมเนียมที่เราต้องทำอยู่แล้ว ระหว่างที่รอคิดเงิน ต่อจากคนอื่น เราก็จะเอาไม้มาคั่น ไว้เสมอ .. พอดีไปซื้อเนี่ย จ่ายเงินนะคะ ไม่ได้ขอของฟรี ...
ถ้าจะมีไม้ไว้เพื่อคั่นสินค้า แล้วพนักงานคิดเงิน ไม่มอง ไม่สนใจ ก็ไม่ต้องมีก็ได้นะคะ คราวหน้าจะยกให้คิดทั้งตะกร้าเลย จะได้ไม่มั่ว ..
ตัวบุคคล คนเดียว มันทำให้เสียชื่อทั้งองค์กร นะึคะ
มารยาทของพนักงาน โลตัส ( บางคน ) !!
วันนี้ไปซื้อของ ที่โลตัส สาขาฟอร์จูน เวลาประมาณบ่ายสองกว่าๆ หลังจากซื้อของเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ก็ได้เวลาจ่ายเงิน คนก็เยอะ พอสมควร เพราะวันนี้วันเสาร์ เราก็เลือกที่ จะ จ่ายเงิน ที่ช่องหมายเลข 10
ระหว่างรอลูกค้าคนอื่น คิดเงิน เราก็เตรียมเอาของขึ้นมาวาง เพื่อให้พนักงานคิดเงิน แต่ด้วยความที่ว่า เรามีความจำเป็น
ที่ต้องใช้บิลไปเป็นหลักฐาน ก็เลย แยกจ่ายกับแม่ ของเรามีแค่กระดาษ เอสี่ 2 รีม เราได้นำไม้มาคั่นไว้ ระหว่างของเรา และ ของแม่
ส่วนคนที่อยู่หลังเรา เค้าก็เอาไม้มาคั่น เพื่อเค้าจะได้เอาของขึ้นมาวาง
ในระหว่างที่ของแม่คิดเงินเสร็จ พนักงาน ก็บอกราคาไป ประมาณ 1,200 กว่าบาท แม่ก็ส่งเงินให้ไป 2,000 บาท
จากนั้นพนักงานก็ทอนเงิน กลับมาให้แม่เรา 200 กว่า บาท
จากนั้นพนักงานก็หยิบกระดาษ เอสี่ ของเรามาคิดเงิน // ระหว่างนั้น แม่รับเงินทอนไป แล้วก็ ถามว่า ทำไมทอนมาแค่นี้ ?
เธอก็เฉย..
แม่ก็ถามเธอว่า เมื่อกี้ค่าของเท่าไหร่นะคะ ??
พนักงาน ก็ตอบมาว่า ก็ดูที่บิลสิคะ !!!
แม่เราก็ดูบิล แต่บังเอิญแม่ไม่ได้เอาแว่นมา มองไม่เห็น เลยเรียกให้เราไปดูให้ เราก็เลยบอกไปว่า ค่าของ 1,200 นะคะ
พนักงาน ก็หยิบบิลไปดู พอเธอรู้ตัวว่าทอนเงินผิด . ก็เรียกพนักงาน อีกคนมาให้ช่วยคิดให้
ระหว่างที่รอพนักงานอีกคนมา
เธอก็หยิบ กระดาษ เอสี่ ของเรา ใส่ถุง เราก็ยืนรอเธอบอกราคา จะได้จ่ายเงิน
ปรากฏว่า เธอไม่พูดอะไร เราเห็นเธอหยิบของ ของพี่คนข้างหลัง มาคิดเงินต่อไปเรื่อยๆ
เราก็ยืนรอ พร้อมคิดไปด้วย แล้วค่ากระดาษของเรา เธอคิดให้รึยัง ทำไมไม่พูด ทำไม ไม่ถามอะไรเี่ราเลย เอ๊ะ !! หรือเธอเอาค่า
กระดาษของ เราไปคิด รวมกับพี่ผู้หญิงข้างหลัง
เราก็เลยถามว่า " ค่ากระดาษนี่คิดให้รึยังคะ จะได้จ่ายเงิน เดี๋ยวลืม "
ทันใดนั้นเอง บิลของพี่คนนั้นก็ออกมา แล้วมันก็มีค่ากระดาษ เอสี่ ของเราอยู่ด้วยจริงๆ พี่ผู้หญิงก็เลยทักว่า ไม่ใช่กระดาษของพี่นะ
พนักงานคนนั้นก็อุทาน ขึ้นว่า ผิดอีกแล้วหรอเนี่ย จากนั้นก็พูดอย่าง มั่นใจว่า " ก็นึกว่าเจ้าเดียวกัน แล้ว ทำไมไม่เอาไม้คั่นไว้ละคะ ??? "
เรากับพี่คนนั้น ตอบไปพร้อมๆ กันเลยว่า เอาไม้คั่นไว้แล้ว .
ระหว่างนั้น แม่เราก็ยังไม่ได้ตังค์ทอน แล้ว เธอก็ยังมามีปัญหากับเราต่ออีก
พอดีมีพนักงานอีกคน มาช่วยคิดราคา ของให้
เธอก็บอกพนักงานคนที่มาช่วยว่า ขายแทนเธอไปเลย แล้วเธอก็หัวเราะ พร้อมบอกว่า ที่เป็นแบบนี้ เพราะว่าหิวข้าวมั้ง
......
มันก็จริงที่คุณอาจจะหิว จนทำให้เบลอ แล้ว เราจะทราบไหมคะ ว่าคุณหิวหรือไม่หิว เราไม่ทราบนี่คะ ว่าคุณพักทานข้าวรึยัง !!
เราก็ใจเย็นเพื่อที่จะรอคุณทอนเงินให้แม่เรา คุณไม่ขอโทษ เราไม่ว่า แล้วเราก็ไม่ได้คิดด้วย ว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่เราต้องการความถูกต้อง แล้วที่เรารับไม่ได้ก็คือ คุณทำผิด แล้ว คุณมาโทษลูกค้า มันถูกต้องแล้วหรือ ไง
พิจารณาด้วยนะคะ ว่าที่ทำนั้นมันสมควรรึไม่ แล้วทุกครั้งที่ไปซื้อของ มันก็เหมือนเป็นธรรมเนียมที่เราต้องทำอยู่แล้ว ระหว่างที่รอคิดเงิน ต่อจากคนอื่น เราก็จะเอาไม้มาคั่น ไว้เสมอ .. พอดีไปซื้อเนี่ย จ่ายเงินนะคะ ไม่ได้ขอของฟรี ...
ถ้าจะมีไม้ไว้เพื่อคั่นสินค้า แล้วพนักงานคิดเงิน ไม่มอง ไม่สนใจ ก็ไม่ต้องมีก็ได้นะคะ คราวหน้าจะยกให้คิดทั้งตะกร้าเลย จะได้ไม่มั่ว ..
ตัวบุคคล คนเดียว มันทำให้เสียชื่อทั้งองค์กร นะึคะ