ความเป็นเด็กในตัวคุณ จะส่งผลไม่มากก็น้อย....

ที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมา ส่วนใหญ่แล้วคนที่มีความเป็นเด็กอยู่ในตัว มักจะเดินได้ไกลกว่าคนที่ไม่มีความเป็นเด็กเลย หรือเป็นเด็กมากเกินไป
นี่อธิบายแค่ความเป็นเด็กเท่านั้น เน้นไปที่ลักษณะการคิดแบบแนวดิ่ง ไม่แตกพานออกไปเป็น my mapping

คนทุกคนมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวไม่มากก็น้อย แต่...ความเป็นเด็กเหล่านี้ จะส่งผลดีถ้ามีในพอประมาณ จะส่งผลแย่ถ้าคุณมีมันมากเกินไป(จนคนอื่นมองว่าคุณไม่รู้จักโต)

ลักษณะเด็กทั่วไป(ที่ดี) = ไม่คิดมาก มีความฝัน ขี้สงสัย กล้าถาม กล้าแสดงออก ฯลฯ
ลักษณะเด็กทั่วไป(ที่ไม่ดี) = คิดมาก มีความฝัน ขี้สงสัย แต่ไม่กล้าถาม และไม่กล้าแสดงออก ฯลฯ

ลักษณะผู้ใหญ่ที่มีความเป็นเด็ก = เริ่มคิด มีความฝัน มีความมั่นใจ(ที่ไม่มากและไม่น้อยจนเกินไป) ขี้สงสัย กล้าถาม กล้าแสดงออก  ฯลฯ
ลัษณะผู้ใหญ่ที่ไม่มีความเป็นเด็ก = คิดมาก ปลง(จนความฝันเริ่มจางหายไป) มีความมั่นใจ(อาจจะมากหรือน้อยจนเกินไป หรือไม่มีเลย) สงสัยบ้าง(แต่ช่างเถอะ) ถามบ้าง(แต่ไม่ตื่นตัว) ไม่ค่อยแสดงออก

นี่แค่พูดถึงลักษณะของพื้นฐานของคนทั่วๆไปที่ทุกๆคนรู้จัก และมีกัน ความเก่งหรือความอัจฉริยะจะไม่ขอพูดถึง ณ ที่นี้

ถ้าถามว่าทำไมต้องมีความเป็นเด็กอยู่ในตัว เพราะเด็กกล้าที่จะทำ ไม่กลัวที่จะลงมือ ทุกอย่างในการใช้ชีวิตประจำวันอุปนิสัย ความคิด และทัศนคติมักจะส่งผลต่อเราเสมอๆ

เด็กส่วนใหญ่ถ้าทำอะไรไม่ได้มักจะท้อแท้ ไม่มีความอดทน และยอมแพ้ง่าย แต่ถ้าคุณโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่คุณยังมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวมีหรือที่จะยอมแพ้ไปง่ายๆ และมีความอดทนเพิ่มมากขึ้น

หลักๆอยู่ที่ความฝัน ไม่ได้เพ้อเจ้อ นี่พูดเลย ถ้าคุณมีความฝันก็เท่ากับ>คุณมีแรงจูงใจ และถ้าคุณมีแรงจูงใจก็เท่ากับ>คุณได้ลงมือทำ และถ้าคุณได้ลงมือทำก็เท่ากับ>คุณได้ทำมันแล้ว และผลจะออกมายังไงนั้นคือสิ่งที่คุณได้เคยทำไปในอดีตและปัจจุบัน

และเรื่องของอารมณ์เด็กมักจะสดใส ร่าเริง ใครๆก็รักครับ