กาแฟความฝัน
19 ธันวาคม 2011 เวลา 8:43 น.
เคยมีความฝัน อยากทำร้านอาหาร เล็กๆ แต่เก๋ๆ ขายกาแฟ ขายเค๊ก ขนมกินเล่น รึ ขายเหล้า บรรยากาศ แบบที่เราชอบ กันไหม ครับ ผมว่า คนในรุ่นๆ ใกล้ เคียงกับผม หลายคนใฝ่ฝัน อยากทำร้านแบบนั้นบ้าง หลายคนเริ่มจนล้มเลิกไป ด้วยการ มีร้านประจำ นั่งเพราะชอบบรรยากาศ บ่อยจนแขกท่านอื่น คิดว่า เป็น เจ้าของร้าน รึ หุ้นส่วนไป ก็ มีมาก แบบนี้ผมว่าประหยัดดีกว่าจะลงทุนเองเยอะเลย
หลังจากวัฒนธรรมกาแฟสด เข้ามาบูมในบ้านเรา เมื่อสัก 10 ปีก่อน มันตามหลัง ชานมมุก มหัสจรรย์ มาติดๆ ไอ้ชานม + ไข่มุก อะไร เนี่ย มันเป็นอะไรที่ ใครไม่ได้ดื่ม ก็จะเชยขาดใจ ดูดๆ เขี่ย ชาเขียว และเจ้ามุกหลากสี คงได้อารมณ์แปลกใหม่ คนกินจ่ายค่าน้ำราคาแพงเท่ากับข้าวราดแกง รึ ก๊วยเตี๋ยวได้ ผมว่ามันผิดสัดส่วนของราคาที่จะจ่ายตามมาตรฐานของผมไปสักหน่อย ที่ ราคาของเรื่องดื่มไม่น่าจะเกินกว่า ครึ่งนึงของอาหารจานเดียวที่เราสั่งได้ อย่างเช่น ถ้าข้าวหมูแดง ราคา 20 บาท ค่าน้ำอะไรก็แล้วแต่ กระเจี๊ยบ กาแฟ เก๊กฮวย มะตูม เก้ารอเก้า ก็ ฯลฯ ไม่น่าจะเกิน 10 บาท มันทำให้ กาแฟ โอยั๊ว ของ อาแปะ อากง มองค้อนอย่างงุนงง ในเวลานั้น คงมีหลายคนอยากถามผมว่า ผมทำยังไง ผมก็จ่ายราคาแพงมันสะกดจิตให้ผมยอมรับว่า อื้ม อร่อย
ความทุกข์ซ้ำซ้อน คงเกิดกะใครก็ได้ ร้านกาแฟ ดั้งเดิม ของเรา ถูก ตีร่นไปด้วย กาแฟฝรั่ง รึ กาแฟสด ซึ่ง มันมา พร้อมกับ เม็ดกาแฟ หลากชนิด เครื่องคั่วและเครื่องชง เรือนหมื่น แก้วกระดาษ รึ พลาสติกทรงสูง หรูหรา มี ทิชชูพัน ต่างกับ กาแฟอาแปะ ในร้านคุ้นตาที่ประกอบไปด้วย หม้อต้มสองช่องกลมใบใหญ่ ถุงชงกาแฟควันกรุ่น แก้วก้นสอบ และแก้วตูดจีบ อย่างมากมาย ใครว่า รสนิยมในการกินดื่ม ไม่สำคัญผมเถียงขาดใจ แค่ คุณดูดกาแฟจากแก้วทรงยาวและหลอดพับงอได้ 90 องศา แทนการหิ้วถุงกาแฟเย็น หลอดตรงๆ สีพื้น จากร้านอากงแบบเก่า คุณก็ถูกแบ่ง รึ แย่สุดก็ถูกตัดสินไปแล้ว แถมราคามันแพงกว่าอาหารจานหลักของคุณซะอีก
อย่างไรก็ดี การต้อสู้ของกาแฟและเครื่องดื่มโบราณ ทั้งหลาย กลับมาฮึดด้วยแนวคิด ทำได้กูก็ทำได้ ประกอบกับ ร้านติดแอร์ มีไวไฟ หน้าร้านบานเฟี้ยมยอดฮิต นั่งกิบเก๋ เซย์ไฮ ออนไลน์ รสนิยมในการหวลคืนอดีต ก็ได้กลับมา เป็นอาวุธ ให้ได้ต่อสู้ เอาโบราณ มาขยายความ classic เอาต้นตำรับ มาบอกความเป็น original กาแฟโบราณ ชาชัก และ ปั่นๆๆ น้ำผัก ผลไม่ สมุนไพร ออกมาสอดรับกะพลพรรครักสุขภาพ เรามีทางเลือกแล้ว นอกจาก กาแฟสด ดีใจกันดีไหมครับ
แต่ความทุกข์ซ้ำซ้อนก็หาได้หมดลงไม่ มันเกิดบ่อยๆ เป็นวัฎจักร ถ้าเราติดเทรนด์และค่านิยม เราจ่ายมากขึ้นเพื่อเครื่องดื่มตามกระแส ฮิตฮอต ราคาก็ยังสูงไม่เคยหล่นเพดาน ผมคอแห้ง อีกทั้ง ผมโหยหาอดีต ไม่ได้ต่อต้านค่านิยมปัจจุบันหรอกนะ แค่จะมองหาเครื่องดื่มราคาต่ำสิบห้าบาทในยามนี้........ อยากบอกยากเย็นเหลือกำลัง เท่านั้นเอง
กาแฟความฝัน
19 ธันวาคม 2011 เวลา 8:43 น.
เคยมีความฝัน อยากทำร้านอาหาร เล็กๆ แต่เก๋ๆ ขายกาแฟ ขายเค๊ก ขนมกินเล่น รึ ขายเหล้า บรรยากาศ แบบที่เราชอบ กันไหม ครับ ผมว่า คนในรุ่นๆ ใกล้ เคียงกับผม หลายคนใฝ่ฝัน อยากทำร้านแบบนั้นบ้าง หลายคนเริ่มจนล้มเลิกไป ด้วยการ มีร้านประจำ นั่งเพราะชอบบรรยากาศ บ่อยจนแขกท่านอื่น คิดว่า เป็น เจ้าของร้าน รึ หุ้นส่วนไป ก็ มีมาก แบบนี้ผมว่าประหยัดดีกว่าจะลงทุนเองเยอะเลย
หลังจากวัฒนธรรมกาแฟสด เข้ามาบูมในบ้านเรา เมื่อสัก 10 ปีก่อน มันตามหลัง ชานมมุก มหัสจรรย์ มาติดๆ ไอ้ชานม + ไข่มุก อะไร เนี่ย มันเป็นอะไรที่ ใครไม่ได้ดื่ม ก็จะเชยขาดใจ ดูดๆ เขี่ย ชาเขียว และเจ้ามุกหลากสี คงได้อารมณ์แปลกใหม่ คนกินจ่ายค่าน้ำราคาแพงเท่ากับข้าวราดแกง รึ ก๊วยเตี๋ยวได้ ผมว่ามันผิดสัดส่วนของราคาที่จะจ่ายตามมาตรฐานของผมไปสักหน่อย ที่ ราคาของเรื่องดื่มไม่น่าจะเกินกว่า ครึ่งนึงของอาหารจานเดียวที่เราสั่งได้ อย่างเช่น ถ้าข้าวหมูแดง ราคา 20 บาท ค่าน้ำอะไรก็แล้วแต่ กระเจี๊ยบ กาแฟ เก๊กฮวย มะตูม เก้ารอเก้า ก็ ฯลฯ ไม่น่าจะเกิน 10 บาท มันทำให้ กาแฟ โอยั๊ว ของ อาแปะ อากง มองค้อนอย่างงุนงง ในเวลานั้น คงมีหลายคนอยากถามผมว่า ผมทำยังไง ผมก็จ่ายราคาแพงมันสะกดจิตให้ผมยอมรับว่า อื้ม อร่อย
ความทุกข์ซ้ำซ้อน คงเกิดกะใครก็ได้ ร้านกาแฟ ดั้งเดิม ของเรา ถูก ตีร่นไปด้วย กาแฟฝรั่ง รึ กาแฟสด ซึ่ง มันมา พร้อมกับ เม็ดกาแฟ หลากชนิด เครื่องคั่วและเครื่องชง เรือนหมื่น แก้วกระดาษ รึ พลาสติกทรงสูง หรูหรา มี ทิชชูพัน ต่างกับ กาแฟอาแปะ ในร้านคุ้นตาที่ประกอบไปด้วย หม้อต้มสองช่องกลมใบใหญ่ ถุงชงกาแฟควันกรุ่น แก้วก้นสอบ และแก้วตูดจีบ อย่างมากมาย ใครว่า รสนิยมในการกินดื่ม ไม่สำคัญผมเถียงขาดใจ แค่ คุณดูดกาแฟจากแก้วทรงยาวและหลอดพับงอได้ 90 องศา แทนการหิ้วถุงกาแฟเย็น หลอดตรงๆ สีพื้น จากร้านอากงแบบเก่า คุณก็ถูกแบ่ง รึ แย่สุดก็ถูกตัดสินไปแล้ว แถมราคามันแพงกว่าอาหารจานหลักของคุณซะอีก
อย่างไรก็ดี การต้อสู้ของกาแฟและเครื่องดื่มโบราณ ทั้งหลาย กลับมาฮึดด้วยแนวคิด ทำได้กูก็ทำได้ ประกอบกับ ร้านติดแอร์ มีไวไฟ หน้าร้านบานเฟี้ยมยอดฮิต นั่งกิบเก๋ เซย์ไฮ ออนไลน์ รสนิยมในการหวลคืนอดีต ก็ได้กลับมา เป็นอาวุธ ให้ได้ต่อสู้ เอาโบราณ มาขยายความ classic เอาต้นตำรับ มาบอกความเป็น original กาแฟโบราณ ชาชัก และ ปั่นๆๆ น้ำผัก ผลไม่ สมุนไพร ออกมาสอดรับกะพลพรรครักสุขภาพ เรามีทางเลือกแล้ว นอกจาก กาแฟสด ดีใจกันดีไหมครับ
แต่ความทุกข์ซ้ำซ้อนก็หาได้หมดลงไม่ มันเกิดบ่อยๆ เป็นวัฎจักร ถ้าเราติดเทรนด์และค่านิยม เราจ่ายมากขึ้นเพื่อเครื่องดื่มตามกระแส ฮิตฮอต ราคาก็ยังสูงไม่เคยหล่นเพดาน ผมคอแห้ง อีกทั้ง ผมโหยหาอดีต ไม่ได้ต่อต้านค่านิยมปัจจุบันหรอกนะ แค่จะมองหาเครื่องดื่มราคาต่ำสิบห้าบาทในยามนี้........ อยากบอกยากเย็นเหลือกำลัง เท่านั้นเอง