"คนที่มีโลกส่วนตัวสูง" มีความเหงาบ้างมั้ย?

ส่วนใหญ่คนโลกส่วนตัวสูงจะมีกิจกรรมเยอะ คงทำจนลืมความเหงาแล้วแหละครับ

อ่านแล้วมันจี๊ดมากก

- เป็นคนชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ไปเยอะแล้วมากความ เพราะเป็นคนขี้รำคาญ
- เป็นคนชอบอยู่บ้าน ติดบ้านมากกก เป็นคนอยู่บ้านแล้วไม่เคยเบื่อ มีอะไรให้ทำตลอดด
- เที่ยวกลางคืนไม่ชอบไป เพราะไม่ชอบความวุ่นวาย รำคาญ
- เพื่อน และคนรู้จักมีเยอะ แต่เพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องมีคนเดียว และมีพื้นที่ระหว่างกัน ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว
- อยากมีแฟนไมบางเวลา พอนึกอีกทีมีแล้วเราก็รำคาญ ไม่มีดีกว่า
- เหงาไมไม่ค่อย แต่จะเบื่อๆๆ เซงๆๆ มากกว่า

จขกท. เหมือนเพื่อนเราเลย
ซึ่งเรากับเพื่อนเป็นคนโลกส่วนตัวสูงเหมือนกัน  ต่างคนต่างเข้าใจกัน และรู้จักกันดี แต่บางครั้งก็เหมือนไม่รู้จักกันเลยก็มี (แต่ก็สนิทที่สุดนะ)

จขกท. ต้องเจอคนที่เข้าหาก่อนรึป่าวถึงจะสนิทได้  ประมาณว่าถ้าไม่เข้าหา ให้ตายยังไงก็ไม่รู้จักกันแน่ๆ

ถึงจะดูหยิ่งๆ แต่จริงๆ แค่ขี้อาย ไม่กล้าแสดงออกรึป่าว???

เพื่อนเราเป็นแบบนี้แหละ  เราเลยต้องเปิดปากพูดก่อนเสมอเลย ไม่ว่าจะทำอะไร  จะกินอะไร หรือไปเที่ยวไหน  เราก็จะจัดแจงเสร็จสรรพ มันก็ไม่ว่าอะไรนะ ไม่ขัดใจ ก็ตกลงตามที่เราบอก  เพราะจริงๆ ก็เป็นคนง่ายๆ ไม่เรื่องมาก

แล้วอีกอย่างเราก็คิดว่าตัวเองมีโลกส่วนตัวสูงนะ  ใครจะแตะต้องหรือล้ำเส้นเข้ามาไม่ได้ด้วย  แต่ก็ไม่คิดว่ามันเหงาเลยสักนิด  เพราะเราชอบคิดทำโน่นนี่เรื่อยเปื่อยตลอด  มันเลยไม่เหงาเลย

เข้ามาลงชื่อว่าเราก็เป็นคนแบบนี้ค่ะ โลกส่วนตัวสูงมาก ย้ำว่ามาก
ชอบทำอะไรคนเดียว กินข้าวคนเดียว ดุหนังคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เพราะรู้สึกว่ามันสบายใจดี
เพื่อนน่ะเยอะ แต่เอาจริงๆไม่มีใครซักคนที่คุยได้แบบสนิทใจ หรืออยู่ด้วยแล้วรู้สึกไว้ใจ
เพื่อนที่คบกันมาเป็นสิบปียังเคยพูดว่า บางทีก็รู้สึกเหมือนเค้าไม่รู้จักเราเลย
คงด้วยเป็นคนลึกลับ ไม่ค่อยจะพูดหรือเปิดเผยความรู้สึกนึกคิดอะไรกับใครมาก
เพราะเรารู้ตัวว่าเราแปลก เราแตกต่างกับชาวบ้านเค้า
แล้วก็รู้ว่าคนอื่นเค้าเอาเราไปนินทาโง้นงี้ เลยไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครมาก ตัดปัญหา
จนบางทีต้องมานั่งคิดว่านี่ตูเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า? (แต่ไม่เป็นค่ะ)
ไปไหนมาไหนที่คนเยอะๆก็รู้สึกเบื่อ รำคาญคน รำคาญสังคมโซเชียล เพื่อนเคยด่าว่าขวางโลก
แต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้แอนตี้สังคมขนาดนั้นอ่ะ มันแค่ไม่ใช่พื้นที่ของเรา
ถามว่าเหงามั้ย เหงานะ บางที ที่เราต้องการใครซักคนให้คุย แต่มันไม่มีใครคุยกะเรารู้เรื่อง - -
ตอนอยู่คนเดียวน่ะไม่เหงาหรอก เราชอบ มันคือช่วงเวลาที่มีความสุข ได้อยู่กับตัวเอง
ทำอะไรที่เราชอบได้เต็มที่ แต่ตอนออกไปข้างนอกนั่นแหละถึงจะเหงา
แต่ถ้าถามว่าจะให้เลือกแบบไหน เราเลือกเหงาแบบนี้ต่อไปดีกว่าค่ะ
อย่างน้อยเราก็เหงาแบบเป็นตัวของตัวเอง ดีกว่ามีเพื่อนเป็นสิบเพราะต้องแสร้งทำแสร้งพูดในสิ่งที่ไม่ใช่เรา

Let's be alone together ค่ะทุกคน