ใครที่อ่านโทริโกะมาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันคงไม่อาจหลีกเลี่ยงคำถามนี้ที่ผุดขึ้นมาในหัวได้
"ทำไมจตุรเทพจึงเป็นนักล่าอาหารชื่อดัง?"
คำตอบนั้นที่จริงง่ายมาก"เพราะคนเก่งๆมันไปประกอบอาชีพอื่นกันหมดไง"
ในยุคกรูเมตยุคที่อะไรๆก็โยงเข้าหาอาหารไปหมด ซึ่งการจะทำอาหารทุกอย่างนั้นมันต้องมีวัตถุดิบ จึงปฏิเสธไม่ได้ถึงความสำคัญอย่างยิ่งยวดของอาชีพ"นักล่าอาหาร"ผู้สรรหาวัตถุดิบ
เขียนถึงตรงนี้หลายท่านคงจะเริ่มรู้สึกว่า"เหยด นักล่าอาหารนี้เมพขิงๆ" แต่อย่าเพิ่งชาบูครับ
เพราะแท้จริงแล้วนักล่าอาหารคือโนวิชแห่งโลกกรูเมต
เพราะในโลกนี้ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็โยงไปสู่การทำอาหารได้หมด
น็อคกิ้งก็ไว้รักษาความสด นักคืนชีพก็ไว้คืนชีพวัตถุดิบ พ่อครัวเองก็ออกหาวัตถุเองได้
เรียกได้ว่าพอหาวัตถุดิบได้เองแล้วถึงจะเริ่มมองหาอาชีพที่เหมาะสมกับตัวเอง
จตุรเทพผู้ไม่มีปัญญาประกอบอาชีพอื่นเพราะไม่มีทักษะอื่น(ยกเว้นโคโคที่สามารถเป็นหมอดูที่บังเอิญล่าอาหารได้)เลยกลายเป็นนักล่าอาหารที่เก่งที่สุดไปโดยปริยาย
ลองคิดดูสิ คนรุ่นเดียวกันที่เก่งๆอย่างเท็ปเปก็ไปเป็นนักคืนชีพที่จับซีบร้าได้ เพื่อนโทริโกะก็เป็นทหารกินน้อยอะไรนั่น จะเห็นได้ว่าพวกนี้จะเป็นนักล่าอาหารก็เป็นได้แต่เลือกที่จะไม่เป็นเท่านั้นเอง
จึงเห็นได้ว่าจุดเริ่มต้องของสายพานผลิตอาหารอย่างการหาวัตถุดิบจึงเป็นอะไรที่อาชีพไหนก็ทำได้ สิ่งสำคัญจึงไปตกลงที่ส่วนสุดท้ายของสายพาน"การปรุง"พ่อครัวนี่แหละคือหนึ่งในไฮคลาสสุดยอดของโลกนี้ เพราะเราน็อคกิ้งสัตว์ คืนชีพสัตว์ไปก็เพื่อให้วัตถุดิบมันสดขึ้นเพื่อเอาไปปรุงอยู่ดี
จึงสังเกตุได้ว่าระดับสูงๆขององค์กรที่มีคำนักล่าอาหารอยู่ในชื่ออย่างสมาคมนักล่าอาหารน่ะ มันเป็นพ่อครัวกันทั้งนั้น ซึ่งหลายตัวก็น่าสงสัยในทักษะการทำอาหารว่ามันเป็นจริงหรือไม่ หรือว่าแค่ได้อวยยศกุ๊กเฉยๆจะได้ไม่ต้องอายเวลาแนะนำตัวว่าเป็นได้แค่นักล่าอาหาร
100อันดับยอดกุ๊กนั้นคงมีแค่20อันดับสุดท้ายเท่านั้นแหละที่ไม่มีสกิลนักล่าอาหาร
ยิ่งอันดับtop30-40นี่แต่ละคนน่าจะแทบเข้าโลกกรูเมตกันได้ทุกคนมั้ง
ข้อสันนิฐานนี้จึงนำไปสู่คำตอบของของอีกหนึ่งคำถามว่าทำไมใครๆก็อยากได้ตัวนางเอกกันจัง
ลองนึกภาพวัตถุดิบที่มีเนื้อซ่อนอยู่ในเปลือกที่แข็งดุจเพชร ถามว่าเหล่าพ่อครัวจะเตรียมวัตถุดิบกันยังไง
ผมขอบอกเลยว่าพ่อครัวระดับสูงๆน่ะมันก็ลงมีดหั่นเอาดื้อๆ ลูกเล่นหน่อยก็อาจจะละลายเปลือกเอา หรือถึงขั้นเอามือฉีกกันหน้าด้านๆก็น่าจะมี
จะมีก็แต่นางเอกเรานี่แหละที่จะสรรหาวิธีแสนง่ายอย่างจั๊กจี้จนเปลือกคลายออกเองอะไรทำนองนั้นออกมา เพราะนางเอกเป็นกุ๊กเก่งพันธุ์หายากที่ไม่เคยผ่านโนวิสคลาส-นักล่าอาหารมาก่อน
จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่โคโคบอกนางเอกว่ากุ๊กคือสมบัติของยุคนี้เพราะอาชีพนี้มันโกงขนาดที่สามารถทำลายสมดุลของโลกได้เลยลองนึกถึงวิชาฟันรักษาดูสิ ทำไมถึงต้องโดนแบนไปเป็นวิชาต้องห้าม?
คำตอบก็น่าจะเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของหมอและนักคืนชีพที่กลัวจะสูญเสียจุดยืนในสังคมไป(ก็คือตกงานน่ะแหละ)เพราะการมีอยู่ของวิชานี้แน่ๆ ถ้าวิชานี่มีการใช้กันแพร่หลายเวลาเจ็บป่วยใครจะไปหาหมอกินยาขม คนเค้าก็ไปร้านอาหารไปโดนฟันไปกินราเม็งไปกันหมด อาหารเน่านักคืนชีพจะมาทำให้สดให้ พ่อครัวก็บอกไม่ต้องเลย กรูแทงทีสองทีก็กลับมาสดเหมือนเดิม
Toriko เพิ่งคิดออกว่าทำไมจตุรเทพถึงเป็นนักล่าที่เก่งที่สุด
"ทำไมจตุรเทพจึงเป็นนักล่าอาหารชื่อดัง?"
คำตอบนั้นที่จริงง่ายมาก"เพราะคนเก่งๆมันไปประกอบอาชีพอื่นกันหมดไง"
ในยุคกรูเมตยุคที่อะไรๆก็โยงเข้าหาอาหารไปหมด ซึ่งการจะทำอาหารทุกอย่างนั้นมันต้องมีวัตถุดิบ จึงปฏิเสธไม่ได้ถึงความสำคัญอย่างยิ่งยวดของอาชีพ"นักล่าอาหาร"ผู้สรรหาวัตถุดิบ
เขียนถึงตรงนี้หลายท่านคงจะเริ่มรู้สึกว่า"เหยด นักล่าอาหารนี้เมพขิงๆ" แต่อย่าเพิ่งชาบูครับ
เพราะแท้จริงแล้วนักล่าอาหารคือโนวิชแห่งโลกกรูเมต
เพราะในโลกนี้ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็โยงไปสู่การทำอาหารได้หมด
น็อคกิ้งก็ไว้รักษาความสด นักคืนชีพก็ไว้คืนชีพวัตถุดิบ พ่อครัวเองก็ออกหาวัตถุเองได้
เรียกได้ว่าพอหาวัตถุดิบได้เองแล้วถึงจะเริ่มมองหาอาชีพที่เหมาะสมกับตัวเอง
จตุรเทพผู้ไม่มีปัญญาประกอบอาชีพอื่นเพราะไม่มีทักษะอื่น(ยกเว้นโคโคที่สามารถเป็นหมอดูที่บังเอิญล่าอาหารได้)เลยกลายเป็นนักล่าอาหารที่เก่งที่สุดไปโดยปริยาย
ลองคิดดูสิ คนรุ่นเดียวกันที่เก่งๆอย่างเท็ปเปก็ไปเป็นนักคืนชีพที่จับซีบร้าได้ เพื่อนโทริโกะก็เป็นทหารกินน้อยอะไรนั่น จะเห็นได้ว่าพวกนี้จะเป็นนักล่าอาหารก็เป็นได้แต่เลือกที่จะไม่เป็นเท่านั้นเอง
จึงเห็นได้ว่าจุดเริ่มต้องของสายพานผลิตอาหารอย่างการหาวัตถุดิบจึงเป็นอะไรที่อาชีพไหนก็ทำได้ สิ่งสำคัญจึงไปตกลงที่ส่วนสุดท้ายของสายพาน"การปรุง"พ่อครัวนี่แหละคือหนึ่งในไฮคลาสสุดยอดของโลกนี้ เพราะเราน็อคกิ้งสัตว์ คืนชีพสัตว์ไปก็เพื่อให้วัตถุดิบมันสดขึ้นเพื่อเอาไปปรุงอยู่ดี
จึงสังเกตุได้ว่าระดับสูงๆขององค์กรที่มีคำนักล่าอาหารอยู่ในชื่ออย่างสมาคมนักล่าอาหารน่ะ มันเป็นพ่อครัวกันทั้งนั้น ซึ่งหลายตัวก็น่าสงสัยในทักษะการทำอาหารว่ามันเป็นจริงหรือไม่ หรือว่าแค่ได้อวยยศกุ๊กเฉยๆจะได้ไม่ต้องอายเวลาแนะนำตัวว่าเป็นได้แค่นักล่าอาหาร
100อันดับยอดกุ๊กนั้นคงมีแค่20อันดับสุดท้ายเท่านั้นแหละที่ไม่มีสกิลนักล่าอาหาร
ยิ่งอันดับtop30-40นี่แต่ละคนน่าจะแทบเข้าโลกกรูเมตกันได้ทุกคนมั้ง
ข้อสันนิฐานนี้จึงนำไปสู่คำตอบของของอีกหนึ่งคำถามว่าทำไมใครๆก็อยากได้ตัวนางเอกกันจัง
ลองนึกภาพวัตถุดิบที่มีเนื้อซ่อนอยู่ในเปลือกที่แข็งดุจเพชร ถามว่าเหล่าพ่อครัวจะเตรียมวัตถุดิบกันยังไง
ผมขอบอกเลยว่าพ่อครัวระดับสูงๆน่ะมันก็ลงมีดหั่นเอาดื้อๆ ลูกเล่นหน่อยก็อาจจะละลายเปลือกเอา หรือถึงขั้นเอามือฉีกกันหน้าด้านๆก็น่าจะมี
จะมีก็แต่นางเอกเรานี่แหละที่จะสรรหาวิธีแสนง่ายอย่างจั๊กจี้จนเปลือกคลายออกเองอะไรทำนองนั้นออกมา เพราะนางเอกเป็นกุ๊กเก่งพันธุ์หายากที่ไม่เคยผ่านโนวิสคลาส-นักล่าอาหารมาก่อน
จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่โคโคบอกนางเอกว่ากุ๊กคือสมบัติของยุคนี้เพราะอาชีพนี้มันโกงขนาดที่สามารถทำลายสมดุลของโลกได้เลยลองนึกถึงวิชาฟันรักษาดูสิ ทำไมถึงต้องโดนแบนไปเป็นวิชาต้องห้าม?
คำตอบก็น่าจะเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของหมอและนักคืนชีพที่กลัวจะสูญเสียจุดยืนในสังคมไป(ก็คือตกงานน่ะแหละ)เพราะการมีอยู่ของวิชานี้แน่ๆ ถ้าวิชานี่มีการใช้กันแพร่หลายเวลาเจ็บป่วยใครจะไปหาหมอกินยาขม คนเค้าก็ไปร้านอาหารไปโดนฟันไปกินราเม็งไปกันหมด อาหารเน่านักคืนชีพจะมาทำให้สดให้ พ่อครัวก็บอกไม่ต้องเลย กรูแทงทีสองทีก็กลับมาสดเหมือนเดิม