กำลังสูญเสียคนรักค่ะ

เรามีแฟนคบกันมา 8 ปีแล้ว คบตั้งแต่เราอยู่ ม.1 ตอนนั้นพี่ต้นเขายุ ม.2 รักกันมากจริงใจต่อกันและกันเสมอเป็นคนใจเย็นน้อบน้อมต่อผู้ใหญ่ ในสายตาเพื่อนเค้าเค๊าดูเฮฮา กวนติงๆอาจานย์บางท่านก็ถึงกะว่าพี่ต้นไม่เต็มติ๊งต๊องเลยอ่า พี่เค๊าเป็นคนน่ารักมากสำหรับสายตาเราค่ะ นิสัยเหมือนกัน อยู่ด้วยแล้วมีความสุขเวลาเราโกรธ งอลอะไร พี่เค๊าจะขอโทดเสมอ
      แต่มีอยู่ัวันึงตอนพี่เขาเรียนจบ ม.3 ย่าของเขาคิดอย่างไรไม่รู้ เลยต้องย้ายบ้านออกไปอยู่ตั้งเชียงราย เราติดต่อกันมาเรื่อยๆ ไม่ได้เจอน่าเขาอิกเลย พ่อกะแม่เราก็บอกให้ทำใจ เพราะอาจจะโดนหลอกได้ แต่มาหลังๆ แม่เริ่มไว้ใจค่ะ เราทั้งคู่คิดจริงใจกันมากเมื่อเรา ขึ้นป.ตรี เริ่มวางแผนการทำธุรกิจด้วยกัน ซึ่งมันก็ตรงกับสาขาที่เราเรียน แต่ตั้งพยายามและตั้งใจอย่างสูง..และเรียนดีมาตลอดไม่เคยนอกใจเลยไม่เคยสนใจชายใด จนถึงเมื่อวานก่อน พี่เขา"ไม่สบายเขาไม่มีแรงเลย ชาไปทั้งหัวและปวดหัวมาก ต้องรักษานานทีเดียว" วันนั้น ที่คุยกันในกล้องผ่านทางFacebookเป็นการเห็นหน้าครั้งสุดท้าย เราคิดมาก ร้องให้ทั้งคืน กลัว กลัวสูญเสียคนรักไป เครียด เรียนไม่รู้เรื่อง โทรไปหาก็ไม่กล้าพอลองโทรไปก็ปปิดเครื่อง ขอเค๊าอย่าเป็นอะไรเลย อย่าทิ้งเราไปไหนเลย