ออกจะแปลกใจหน่อยๆ ที่ไม่มีใครพูดถึงฮอร์โมน ep9 เรื่องของของขวัญกันเท่าไร อาจจะเพราะไปพีค กับน้องดาวกันแล้ว เลยเฉยๆ กับขวัญ
หรือเพราะเรื่องของขวัญ มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกิดกับใครได้ง่ายๆ เหมือนเรื่องของดาว เลยไม่อิน ฟินกัน
แต่มันไปโดนใจของเรา เพราะเรามีเหตการณ์ในวัยเเด็กที่คล้ายกับขวัญ อาจต่างเรื่องราว แต่มีความสับสนในใจเกิดขึ้น เลยอยากเล่า อยากเอาใจช่วยขวัญ อยากให้ขวัญคิดถึงความรักของแม่ได้เร็วๆ อยากบอกว่า คนดีก็มีผิดกันได้ คนเราทำผิดกันได้ พ่อ แม่ ทำผิดได้ แต่เค้าก็ยังพยายามจะทำสิ่งที่ดีที่สุดให้เรา ภายใต้ความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้นไปแล้ว (คุณอุ้มแม่น้องขวัญเล่นดีมากอ่ะคะ)
ตอนเรายังเด็ก เราโชคดีมาก ไม่เคยต้องดิ้นรนอะไร มีชีวิตที่มีความสุข อยากได้อะไร แม่ก็็ซื้อให้ ตามใจ ในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะไม่มีกิน ไม่เคยรู้จักคำว่าลำบาก มีเงินไปโรงเรียนทุกวันอยากได้เท่าไรก็ได้ อยากซื้อขนมอะไรก็ได้กิน ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ถ้ารู้ว่าเราชอบแม่ก็ซื้อให้ แม่เราตามใจเราทุกอย่างแม่มาเฉลยตอนหลังว่า เพราะพ่อเราตายตั้งแต่ยังเด็ก แม่ไม่อยากให้เรารู้สึกว่าขาดอะไร เมื่อเราอยากได้อะไรที่มันไม่เกินไปนัก แม่ก็็พยายามจะจัดให้ เพื่อเราจะได้ไม่รู้สึกว่าขาดพ่อ มันได้ผลนะวิธีของแม่ เพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกว่าไม่มีพ่อแล้วมันลำบาก อาจมีคิดถึงพ่อเวลาน้อยใจแม่บ้าง ไอ้ความคิดถ้าพ่อยังอยู่ก็็คงดี มันก็มี แต่ก็็ทำใจได้ไม่เป็นเด็กมีปัญหาอะไร
แต่เรื่องมันก็เกิด เมื่อวันนึงเราต้องรับรู้ว่า แม่เป็นหนี้มากมาย เป็นมานานแล้วแต่เราพึ่งรับรู้ เมื่อเจ้าหนี้เริ่มมาทวงเงินที่บ้าน เจ้าหนี้แรกๆ จะมาในคราบเพื่อนแม่ ที่รู้จักกันอยู่แล้ว มาถามหาแม่บ่อยๆ มาที่บ้านบ่อยกว่าปกติ ตอนแรกก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายมันไม่ใช่เรื่องที่จะปิดกันได้ แม่ตัดสินใจบอกเราว่าเป็นหนี้ เพราะธุรกิจขาดทุนบางอย่าง เราถามถึงยอดหนี้ แม่ก็บอกเรามาเป็นเงินจำนวนหนึ่งที่จะว่ามาก ก็มาก แต่ไม่ได้รู้สึกว่าเปนปัญหาใหญ่ นั่นเพราะ แม่ไม่ได้บอกยอดหนี้ที่แท้จริงให้เราได้รู้ เราเลยยังไม่รู้สึกเป็นปัญหามาก คิดว่าแม่คงจัดการได้เอง
แต่มันไม่เป็นอย่างที่เราคิด เจ้าหนี้เริ่มมาที่บ้านมากขึ้น หลายคนขึ้น คราวนี้ไม่ได้เป็นเพื่อนแม่ก็มี แม่เราสอนให้เราเป็นคนดี รักษาศีล แต่แล้ววันนึง แม่ต้องมาขอร้องให้เราโกหก โกหกเจ้าหนี้ว่าแม่ไม่อยู่บ้าน เราก็โกหกเกือบทุกวัน เพราะเราสงสารแม่ เวลาเจ้าหนี้มาแล้วแม่ไม่มีเงินให้ บางทีเค้าก็ว่าแม่เราแรงๆ เราสงสารแม่มาก แต่จนปัญญาจะช่วยยังไง จากที่เคยอยากกินอะไรกิน อยากซื้ออะไรซื้อ เราเริ่มเก็บเงิน
สภาพคล่องบ้านเราแย่อยู่เป็นปีๆ จากที่เคยมีเสื้อใหม่ใส่ทุกปี เราก็ไม่สามารถซื้อเสื้อใหม่ในปีนั้นได้ เราต้องทุบออมสินเพื่อจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ในวันที่เค้ามาเก็บหลายครั้งแล้ว แต่แม่ไม่อยู่ แม่เริ่มอยู่บ้านน้อยลง เพราะต้องไปวิ่งหาเงิน และมาหนักสุดเมื่อมีหมายศาลมาที่บ้าน ตอนนี้เรารู้แล้วว่า ธุรกิจของแม่ขาดทุนก็จริง แต่มันไม่ใช่สาเหตุเดียวที่ทำให้เราต้องเป็นหนี้ เราเป็นหนี้เพราะแม่ติดหวย เล่นมาก เสียมาก จนเป็นหนี้ เราเสียใจมาก มันรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องถูก สับสน ทำไมแม่ต้องเล่นหวย การพนันมันไม่ดี ทำไมแม่ต้องทำ จนเราเป็นหนี้กันมากแล้วแต่แม่ก็ยังเลิกเล่นหวยไม่ได้ แม่รับปากว่าเราจะหาทางใช้หนี้ด้วยวิธีอื่น แต่แม่ก็ยังแอบเล่นหวยอีก อะไรๆ มันดูแย่ไปหมด
แต่สุดท้ายเรื่องเราไม่ได้แย่อะไร เพราะตากับยายเอาสมุดบัญชีที่ฝากเงินให้หลานๆ ทุกปี ในส่วนของเรามาให้ บอกเราว่าจะยอมไหม ถ้าจะเอาเงินที่ ตา ยาย ฝากให้ ไปใช้หนี้ให้แม่ นั่นเท่ากับเราจะไม่มีเงินเก็บในอนาคตเหมือนพี่ๆ น้องๆ หลาน ตา ยาย คนอื่นๆ
เรายินยอม เต็มใจมาก ที่จะได้หลุดออกจากสภาพที่เป็นอยู่ซักที แต่กว่าเราจะกลับมามีกินมีใช้กันอย่างไม่ขัดสน ก็ใช้เวลาอีกนานหลายปี เงินนั้นใช้หนีได้บางส่วน และไม่ทำให้แม่เราต้องขึ้นศาลเท่านั้นเอง แม่ก็ยังคงเล่นหวยอยู่ แต่น้อยลงมาก ความคิดที่อยากเอาคืน รึเห็นคนอื่นเค้าถูก ก็คิดว่าเราจะถูกเหมือนกันมันยังอยู่ในหัวแม่ ทั้งที่ ทั้งเรา ตา ยาย ขอร้องก็ตาม แม่จะมีเหตุผลมา รึคำพูดติดปากว่าคราวนี้ได้เลขเด็ดจริงๆ เล่นไม่เยอะ ไม่โลภ มาอ้างกับเราเสมอ จนรัฐบาลเอาจริงเรื่องหวย แม่ถึงจำใจหยุด
ถึง พ่อ แม่ จะสอนเราให้เป็นคนดี แต่พ่อแม่ก็ยังเป็นคนที่กิเลศอาจเกิดขึ้นกับพ่อ แม่ได้ เสมอ การเลี้ยงลูกไม่ง่าย มันยากมาก
รักแม่นะคะ ดีใจที่เราผ่านอะไรมาด้วยกัน จนวันนี้
็Hormones ep9 แชร์ประสบการณ์วัยว้าวุ่น ... คนดีก็ทำผิดกันได้
หรือเพราะเรื่องของขวัญ มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ได้เกิดกับใครได้ง่ายๆ เหมือนเรื่องของดาว เลยไม่อิน ฟินกัน
แต่มันไปโดนใจของเรา เพราะเรามีเหตการณ์ในวัยเเด็กที่คล้ายกับขวัญ อาจต่างเรื่องราว แต่มีความสับสนในใจเกิดขึ้น เลยอยากเล่า อยากเอาใจช่วยขวัญ อยากให้ขวัญคิดถึงความรักของแม่ได้เร็วๆ อยากบอกว่า คนดีก็มีผิดกันได้ คนเราทำผิดกันได้ พ่อ แม่ ทำผิดได้ แต่เค้าก็ยังพยายามจะทำสิ่งที่ดีที่สุดให้เรา ภายใต้ความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้นไปแล้ว (คุณอุ้มแม่น้องขวัญเล่นดีมากอ่ะคะ)
ตอนเรายังเด็ก เราโชคดีมาก ไม่เคยต้องดิ้นรนอะไร มีชีวิตที่มีความสุข อยากได้อะไร แม่ก็็ซื้อให้ ตามใจ ในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะไม่มีกิน ไม่เคยรู้จักคำว่าลำบาก มีเงินไปโรงเรียนทุกวันอยากได้เท่าไรก็ได้ อยากซื้อขนมอะไรก็ได้กิน ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ถ้ารู้ว่าเราชอบแม่ก็ซื้อให้ แม่เราตามใจเราทุกอย่างแม่มาเฉลยตอนหลังว่า เพราะพ่อเราตายตั้งแต่ยังเด็ก แม่ไม่อยากให้เรารู้สึกว่าขาดอะไร เมื่อเราอยากได้อะไรที่มันไม่เกินไปนัก แม่ก็็พยายามจะจัดให้ เพื่อเราจะได้ไม่รู้สึกว่าขาดพ่อ มันได้ผลนะวิธีของแม่ เพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกว่าไม่มีพ่อแล้วมันลำบาก อาจมีคิดถึงพ่อเวลาน้อยใจแม่บ้าง ไอ้ความคิดถ้าพ่อยังอยู่ก็็คงดี มันก็มี แต่ก็็ทำใจได้ไม่เป็นเด็กมีปัญหาอะไร
แต่เรื่องมันก็เกิด เมื่อวันนึงเราต้องรับรู้ว่า แม่เป็นหนี้มากมาย เป็นมานานแล้วแต่เราพึ่งรับรู้ เมื่อเจ้าหนี้เริ่มมาทวงเงินที่บ้าน เจ้าหนี้แรกๆ จะมาในคราบเพื่อนแม่ ที่รู้จักกันอยู่แล้ว มาถามหาแม่บ่อยๆ มาที่บ้านบ่อยกว่าปกติ ตอนแรกก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายมันไม่ใช่เรื่องที่จะปิดกันได้ แม่ตัดสินใจบอกเราว่าเป็นหนี้ เพราะธุรกิจขาดทุนบางอย่าง เราถามถึงยอดหนี้ แม่ก็บอกเรามาเป็นเงินจำนวนหนึ่งที่จะว่ามาก ก็มาก แต่ไม่ได้รู้สึกว่าเปนปัญหาใหญ่ นั่นเพราะ แม่ไม่ได้บอกยอดหนี้ที่แท้จริงให้เราได้รู้ เราเลยยังไม่รู้สึกเป็นปัญหามาก คิดว่าแม่คงจัดการได้เอง
แต่มันไม่เป็นอย่างที่เราคิด เจ้าหนี้เริ่มมาที่บ้านมากขึ้น หลายคนขึ้น คราวนี้ไม่ได้เป็นเพื่อนแม่ก็มี แม่เราสอนให้เราเป็นคนดี รักษาศีล แต่แล้ววันนึง แม่ต้องมาขอร้องให้เราโกหก โกหกเจ้าหนี้ว่าแม่ไม่อยู่บ้าน เราก็โกหกเกือบทุกวัน เพราะเราสงสารแม่ เวลาเจ้าหนี้มาแล้วแม่ไม่มีเงินให้ บางทีเค้าก็ว่าแม่เราแรงๆ เราสงสารแม่มาก แต่จนปัญญาจะช่วยยังไง จากที่เคยอยากกินอะไรกิน อยากซื้ออะไรซื้อ เราเริ่มเก็บเงิน
สภาพคล่องบ้านเราแย่อยู่เป็นปีๆ จากที่เคยมีเสื้อใหม่ใส่ทุกปี เราก็ไม่สามารถซื้อเสื้อใหม่ในปีนั้นได้ เราต้องทุบออมสินเพื่อจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ในวันที่เค้ามาเก็บหลายครั้งแล้ว แต่แม่ไม่อยู่ แม่เริ่มอยู่บ้านน้อยลง เพราะต้องไปวิ่งหาเงิน และมาหนักสุดเมื่อมีหมายศาลมาที่บ้าน ตอนนี้เรารู้แล้วว่า ธุรกิจของแม่ขาดทุนก็จริง แต่มันไม่ใช่สาเหตุเดียวที่ทำให้เราต้องเป็นหนี้ เราเป็นหนี้เพราะแม่ติดหวย เล่นมาก เสียมาก จนเป็นหนี้ เราเสียใจมาก มันรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องถูก สับสน ทำไมแม่ต้องเล่นหวย การพนันมันไม่ดี ทำไมแม่ต้องทำ จนเราเป็นหนี้กันมากแล้วแต่แม่ก็ยังเลิกเล่นหวยไม่ได้ แม่รับปากว่าเราจะหาทางใช้หนี้ด้วยวิธีอื่น แต่แม่ก็ยังแอบเล่นหวยอีก อะไรๆ มันดูแย่ไปหมด
แต่สุดท้ายเรื่องเราไม่ได้แย่อะไร เพราะตากับยายเอาสมุดบัญชีที่ฝากเงินให้หลานๆ ทุกปี ในส่วนของเรามาให้ บอกเราว่าจะยอมไหม ถ้าจะเอาเงินที่ ตา ยาย ฝากให้ ไปใช้หนี้ให้แม่ นั่นเท่ากับเราจะไม่มีเงินเก็บในอนาคตเหมือนพี่ๆ น้องๆ หลาน ตา ยาย คนอื่นๆ
เรายินยอม เต็มใจมาก ที่จะได้หลุดออกจากสภาพที่เป็นอยู่ซักที แต่กว่าเราจะกลับมามีกินมีใช้กันอย่างไม่ขัดสน ก็ใช้เวลาอีกนานหลายปี เงินนั้นใช้หนีได้บางส่วน และไม่ทำให้แม่เราต้องขึ้นศาลเท่านั้นเอง แม่ก็ยังคงเล่นหวยอยู่ แต่น้อยลงมาก ความคิดที่อยากเอาคืน รึเห็นคนอื่นเค้าถูก ก็คิดว่าเราจะถูกเหมือนกันมันยังอยู่ในหัวแม่ ทั้งที่ ทั้งเรา ตา ยาย ขอร้องก็ตาม แม่จะมีเหตุผลมา รึคำพูดติดปากว่าคราวนี้ได้เลขเด็ดจริงๆ เล่นไม่เยอะ ไม่โลภ มาอ้างกับเราเสมอ จนรัฐบาลเอาจริงเรื่องหวย แม่ถึงจำใจหยุด
ถึง พ่อ แม่ จะสอนเราให้เป็นคนดี แต่พ่อแม่ก็ยังเป็นคนที่กิเลศอาจเกิดขึ้นกับพ่อ แม่ได้ เสมอ การเลี้ยงลูกไม่ง่าย มันยากมาก
รักแม่นะคะ ดีใจที่เราผ่านอะไรมาด้วยกัน จนวันนี้