เราเป็นโรคสงสารคนโดยไม่รู้สาเหตุ กล่าวคือ เรารู้สึกสะเทือนใจและสงสารคนไปเรื่อยเปื่อย ทั้งที่ความจริงแล้วปัญหามันไม่ได้ใหญ่โตสำหรับเขา และก็ไม่ใช่เรื่องของเราที่จะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว ถ้าเป็นผู้หญิงเราจะรู้สึกว่ามันโหดร้ายเกินไปสำหรับเธอ แต่ถ้าเป็นผู้ชายเนี่ยเราจะรู้สึกสงสารและสะเทือนใจ โดยในความรู้สึกสะเทือนใจที่เรามีนั้น มีความรู้สึกทางเพศแอบแฝงอยู่ด้วย และนั่นทำให้เราเป็นคนคิดมากไปตลอด ตอนกลางคืนก็นอนไม่หลับ เพราะคิดแต่เรื่องที่เราเจออยู่ตลอดเวลา คิดว่าผู้ชายที่เราเจอจะทำอะไรไม่ดีกับเรา คิดว่าเขาจะขอมีเพศสัมพันธ์กับเราบนเตียงอ่ะค่ะ
เป็นโรคสงสารคนโดยไม่รู้สาเหตุแก้ได้ไหม