มีเพื่อนรุ่นน้อง พูดให้ฟังระหว่างที่เรานั่งดื่มกันกำลังได้ที่ ไอ้น้องคนนี้มันมีปัญหาชีวิตอยากระบายอยากปรึกษา คนเมาก็เงี้ยแหละไม่มีความ ลับ (ไม่ใช่พวกขี้เหล้านะ อิอิ)
มันเล่าว่ามันมีแฟนหน้าตาดี เคยเป็นดาวคณะมหาลัยแห่งหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนะ) หนุ่มๆติดเยอะ
"ขนาดนั้นเลยผมถาม"
ผมคบกับแฟนได้ประมาณ 3 ปี แล้ว ก็ไม่มีวี่แววจะมีใคร ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง ไปร้องเพลง ทานข้าว ดูหนัง ช้อปปิ้งด้วยกันตลอด
"หวานขนาดนั้นเชียว"
เวลาผมไปเที่ยวแฟนก็ไปด้วยเป็นบางครั้งส่วนมากจะไปดื่มตามประสาชายหนุ่มกับเพื่อนๆพี่ๆที่สนิทกัน พักหลังผมสงสารเค้าพี่ ผมเลยไม่ให้เค้าไปด้วยเพราะไปแล้วก็นั่งเฝ้าแต่ผม อยากให้เค้าไปสังสรรเฮฮา ก็เลยไม่ได้มาด้วยกัน
" มิหน้าถึงไม่ค่อยเห็นมาผมพูด"
วันนี้นะพี่ ผมก็อยากขอแฟนแต่งงานพี่ ผมบอกแฟนว่า "เค้ารักตะเองมากนะ" (ที่จริงก็บอกอยู่บ่อยๆนะพี่) แล้วผมก็บอกเค้าว่าจะออกมาข้างนอกไปดื่มชิวๆกะรุ่นพี่หน่อย แต่ผมกลับมาซื้อช่อดอกไม้ และแหวนทอง หนัก 2 บาท สร้อยทองอีก 2 บาท เพื่อไปเซอร์ไพร้ ขอแต่งงาน
"ยังกะหนังน้ำเน่าผมพูด"
แฟนผมคงคิดว่าผมออกมานั่งดื่มกับเพื่อนๆพี่ๆปกติ คงนากว่าจะกลับก็คงมืด หลังจากที่ผมได้ช่อดอกไม้ที่สั่งไว้ แล้วก็แหวนที่ซื้อไว้ก่อนหน้านี้หนึ่งวัน พอผมกลับมาถึงห้อง แล้วเคาะประตู เคาะประตูตั้งนานนะพี่ ก็ไม่มีคนเปิดทั้งๆที่รองเท้าแฟนก็ยังอยู่
"พังประตูเลยผมแซว"
ผมเลยลองบิดลูกกลอนประตูดู มันเปิดออกโดยไม่มีการล็อคแต่อย่างใด ผมคิดขึ้นใจว่าคงเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับแฟนแน่ๆ ยิ่งเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว
"แกคิดว่าโจรปล้นผมถาม"
ใช่ๆพี่ พอผมเดินเข้ามาในห้อง ผมถึงกับทรุด!!!
"แกเห็นไรว่ะ"
เห็นเสื้อผ้าของแฟนกับชุดของผู้ชายสิพี่ กองอยู่บนพื้น และบนเตียง ผมได้ยินเสียงแฟนอยู่ในห้องน้ำ พร้อมกับเสียงน้ำที่เปิดทิ้งอยู่ ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป เจอแฟนที่ผมรักที่สุด กำลังจะขอแต่งงาน นัวเนียกันกับเพื่อนชายอยู่ในนั้น ผมทำอะไรไม่ถูก น้ำตามันไม่ไหล พูดก็ไม่ออก มันบอกไม่ถูกนะพี่ เหมือนคนหมดแรง เป็นพี่ทำไง
"มันได้ตายทั้งคู่ผมตอบ"
ถามว่าผมเสียใจไหม ผมเจ็บครับพี่ผมเจ็บ ไอ้น้องคนนี้มันพูดได้อย่างเดียวว่า ผมเจ็บ
"แล้วผมถามว่าจะเอาไงต่อไปว่ะ"
น้องมันพูดว่า ดีแล้วที่ผมได้เห็นได้เจอ ได้รู้ซักทีว่าเค้าไม่รักเรา เค้าไม่ซื่อสัตย์กับเรา ยังดีกว่าที่ผมแต่งกับเค้าไปแล้วมารู้มาเห็นเหมือนเหตุการณ์นี้ผมคงรับไม่ได้ ผมคงหมดสิ้นทุกอย่าง แต่วันนี้ผมยังมีแม่ที่รักมีพ่อที่ห่วงใยผมอยู่ผมคงไม่เอาอนาคตของผมมาฝากไว้กับผู้หยิงอย่างนี้หรอกพี่
"แกไม่ด่าไม่ว่าไม่อะไรเลยเหรอ"
ไม่พี่ มันอึ้งอย่างเดียว พอเดินออกจากห้องได้ก็มาหาพี่นี่แหละ
"ผมเลยพูดแซวๆไอ้น้องคนนี้ว่า เออนะเดี๋ยวพี่หาให้ดีกว่านี้สวยกว่านี้เอาให้ลืมคนนี้เลย อย่าคิดมาก ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ผมเลยพูดเป็นภาษาอิสานว่า "หม่องได๋มันมีควมฮักความสุข หม่องนั่นมันสิปนไปนำควมทุกข์ความเสียใจ" เฮายังมีพ่อมีแม่อย่าไปแคร์มันผุญิง ซั่วๆ แบบนั่น"
**** ( แล้วคุณล่ะถ้าเจอเหตุการณ์อย่างนี้จะทำไง ? )
เปิดประตูเจอแฟน....
มันเล่าว่ามันมีแฟนหน้าตาดี เคยเป็นดาวคณะมหาลัยแห่งหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนะ) หนุ่มๆติดเยอะ
"ขนาดนั้นเลยผมถาม"
ผมคบกับแฟนได้ประมาณ 3 ปี แล้ว ก็ไม่มีวี่แววจะมีใคร ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง ไปร้องเพลง ทานข้าว ดูหนัง ช้อปปิ้งด้วยกันตลอด
"หวานขนาดนั้นเชียว"
เวลาผมไปเที่ยวแฟนก็ไปด้วยเป็นบางครั้งส่วนมากจะไปดื่มตามประสาชายหนุ่มกับเพื่อนๆพี่ๆที่สนิทกัน พักหลังผมสงสารเค้าพี่ ผมเลยไม่ให้เค้าไปด้วยเพราะไปแล้วก็นั่งเฝ้าแต่ผม อยากให้เค้าไปสังสรรเฮฮา ก็เลยไม่ได้มาด้วยกัน
" มิหน้าถึงไม่ค่อยเห็นมาผมพูด"
วันนี้นะพี่ ผมก็อยากขอแฟนแต่งงานพี่ ผมบอกแฟนว่า "เค้ารักตะเองมากนะ" (ที่จริงก็บอกอยู่บ่อยๆนะพี่) แล้วผมก็บอกเค้าว่าจะออกมาข้างนอกไปดื่มชิวๆกะรุ่นพี่หน่อย แต่ผมกลับมาซื้อช่อดอกไม้ และแหวนทอง หนัก 2 บาท สร้อยทองอีก 2 บาท เพื่อไปเซอร์ไพร้ ขอแต่งงาน
"ยังกะหนังน้ำเน่าผมพูด"
แฟนผมคงคิดว่าผมออกมานั่งดื่มกับเพื่อนๆพี่ๆปกติ คงนากว่าจะกลับก็คงมืด หลังจากที่ผมได้ช่อดอกไม้ที่สั่งไว้ แล้วก็แหวนที่ซื้อไว้ก่อนหน้านี้หนึ่งวัน พอผมกลับมาถึงห้อง แล้วเคาะประตู เคาะประตูตั้งนานนะพี่ ก็ไม่มีคนเปิดทั้งๆที่รองเท้าแฟนก็ยังอยู่
"พังประตูเลยผมแซว"
ผมเลยลองบิดลูกกลอนประตูดู มันเปิดออกโดยไม่มีการล็อคแต่อย่างใด ผมคิดขึ้นใจว่าคงเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับแฟนแน่ๆ ยิ่งเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว
"แกคิดว่าโจรปล้นผมถาม"
ใช่ๆพี่ พอผมเดินเข้ามาในห้อง ผมถึงกับทรุด!!!
"แกเห็นไรว่ะ"
เห็นเสื้อผ้าของแฟนกับชุดของผู้ชายสิพี่ กองอยู่บนพื้น และบนเตียง ผมได้ยินเสียงแฟนอยู่ในห้องน้ำ พร้อมกับเสียงน้ำที่เปิดทิ้งอยู่ ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป เจอแฟนที่ผมรักที่สุด กำลังจะขอแต่งงาน นัวเนียกันกับเพื่อนชายอยู่ในนั้น ผมทำอะไรไม่ถูก น้ำตามันไม่ไหล พูดก็ไม่ออก มันบอกไม่ถูกนะพี่ เหมือนคนหมดแรง เป็นพี่ทำไง
"มันได้ตายทั้งคู่ผมตอบ"
ถามว่าผมเสียใจไหม ผมเจ็บครับพี่ผมเจ็บ ไอ้น้องคนนี้มันพูดได้อย่างเดียวว่า ผมเจ็บ
"แล้วผมถามว่าจะเอาไงต่อไปว่ะ"
น้องมันพูดว่า ดีแล้วที่ผมได้เห็นได้เจอ ได้รู้ซักทีว่าเค้าไม่รักเรา เค้าไม่ซื่อสัตย์กับเรา ยังดีกว่าที่ผมแต่งกับเค้าไปแล้วมารู้มาเห็นเหมือนเหตุการณ์นี้ผมคงรับไม่ได้ ผมคงหมดสิ้นทุกอย่าง แต่วันนี้ผมยังมีแม่ที่รักมีพ่อที่ห่วงใยผมอยู่ผมคงไม่เอาอนาคตของผมมาฝากไว้กับผู้หยิงอย่างนี้หรอกพี่
"แกไม่ด่าไม่ว่าไม่อะไรเลยเหรอ"
ไม่พี่ มันอึ้งอย่างเดียว พอเดินออกจากห้องได้ก็มาหาพี่นี่แหละ
"ผมเลยพูดแซวๆไอ้น้องคนนี้ว่า เออนะเดี๋ยวพี่หาให้ดีกว่านี้สวยกว่านี้เอาให้ลืมคนนี้เลย อย่าคิดมาก ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ผมเลยพูดเป็นภาษาอิสานว่า "หม่องได๋มันมีควมฮักความสุข หม่องนั่นมันสิปนไปนำควมทุกข์ความเสียใจ" เฮายังมีพ่อมีแม่อย่าไปแคร์มันผุญิง ซั่วๆ แบบนั่น"
**** ( แล้วคุณล่ะถ้าเจอเหตุการณ์อย่างนี้จะทำไง ? )