พ่อดิฉันอายุ 55 แม่อายุ 50 เมียน้อยอายุ 30ค่ะ
แม่ไม่เคยระแคะระคาย ตรวจเช็ค จับผิดอะไรพ่อดิฉันเลย วันที่เรื่องแดงขึ้นมา จู่ๆแม่ก็ได้รับโทรศัพท์จากเมียน้อยเองที่ทำเป็นดัดเสียง (แม่บอกแม่จำเสียงนางได้ถึงจะดัดเสียงก็เถอะ เพราะนางเป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน เคยมาทำกับข้าวก
นั่งกินข้าวด้วยกันที่บ้านแม่ดิฉัน) โทรมาบอกแม่ดิฉันว่า พ่อดิฉันไม่ได้ไปนอนเฝ้าที่ป้อมตำรวจหรอกนะคืนนี้ แต่มาอยู่กับเมียน้อย ถ้าไม่เชื่อตามไปดูที่ป้อมก็ได้(พ่อดิฉันเป็นตำรวจค่ะ มักจะต้องเข้าเวรด้วยการไปเฝ้าที่ป้อม) คืนนั้นน้องชายดิฉันเลยรับอาสาแม่ ออกไปดูพ่อที่ป้อม ปรากฏว่าพ่อไม่อยู่ที่ป้อมจริงๆด้วยค่ะ
ด้วยความที่แม่จำเสียงนางได้ตอนนางโทรมา แม่เลยฝากให้ชาวบ้านที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันกับนางช่วยดูให้ที ว่าพ่อดิฉันไปหาไปอยุ่กับนางที่บ้านจริงไหม พอชาวบ้านและคนอื่นๆยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ดิฉันจึงโทรศัพท์ไปคุยกะพ่อทันที (ดิฉันอาศัยอยู่ในเมกาค่ะ ส่วนพ่อกับแม่และ เมียน้อยอาศัยอยู่ในจังหวัดนึงทางภาคเหนือตอนล่าง)
ดิฉันบอกพ่อไปว่า "พ่อจำได้ไหม ตอนนู๋เป็นเด็กๆพ่อห้ามนักหนา ห้ามไม่ให้นู๋มีแฟน เพราะพ่อรักนู๋ พ่อกลัวว่าผู้ชายพวกนั้นจะมาหลอกนู๋ พ่อรักนู๋เลยไม่อยากให้นู๋เสียใจ เพราะฉะนั้นพ่อดูแลแม่ดีๆ อย่าทำให้แม่เสียใจนะคะ"
ตั้งแต่วันนั้นมาพ่อเลี่ยงไม่อยากคุยโทรศัพท์กับดิฉัน ถ้าคุยก็คุยแบบขอไปที มีแต่จะขอว่างสาย และที่หนักกว่านั้น คือ พ่อไปต่อว่าแม่ หาว่าแม่เสี้ยมลูก ให้ลูกมาบีบพ่อ จนทุกวันนี้ดิฉันไม่กล้าโทรหาพ่ออีกเลย กลัวว่าพ่อจะยิ่งเกลียดแม่
สาเหตุที่ทำให้ดิฉันถึงกับเครียดนอนไม่หลับกินไม่ได้ คือ พ่อพูดกับแม่ตรงๆว่า จะรับเลี้ยงดูนางคนนี้เป็นเมียจริงจัง ไม่เลิกแน่ๆ จะหาความสุขตอนแก่บ้าง ถ้าหากต้องไปงานอะไรก็จะเอาเมียน้อยไปด้วยกันแบบ 3คนสามผัวเมีย ที่สำคัญเมียน้อยก็ออกตัวแล้วว่าจะให้พ่อเลิกกะแม่ดิฉันให้ได้ และนางอยากมีลูกกับพ่อดิฉัน ยิ่งพิมพ์ดิฉันยิ่งอยากลาตายจริงๆค่ะ ถ้าพ่อมีลูกกับเมียน้อยจริงๆ บอกตรงๆว่าดิฉันจะรับไม่ได้เลย จะตัดพ่อตัดลูกไปเลย
ทั้งหมดนี้ดิฉันอยากบอกว่าเป็นเรื่องจริงที่ดิฉันไม่เคยคาดคิดว่าจะประสบพบเจอกับตัวเอง ดิฉันควรจะหาคำพูดอะไรมาปลอบใจแม่ดีค่ะ ดิฉันอยากให้แม่ทำใจได้ เพราะทั้งหมดที่พ่อพูดและทำกับแม่ตอนนี้ ก็เข้าใจว่าพ่อไม่รักแม่อีกต่อไปแล้ว ก็คงต้องปล่อยพ่อไป
ที่สำคัญที่สุด ดิฉันควรสรรหาคำพูดอะไรมาคุยกับพ่อดีค่ะ ดิฉันอยากพูดกับพ่อมากๆมีหลายอย่างที่อยากบอกพ่อ แต่ก็ไม่อยากให้พ่อไปต่อว่าแม่ ว่าเสี้ยมดิฉันมา ดิฉันควรจะทำอย่างไรดี
สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณที่อ่านจนจบนะคะ และจะเป็นความกรุณาต่อดิฉันอย่างมากถ้ามีคำแนะนำดีๆมาแนะนำกันนะคะ
ทำอย่างไรดีกินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะพ่อดิฉันมีเมียน้อยค่ะ T_T
แม่ไม่เคยระแคะระคาย ตรวจเช็ค จับผิดอะไรพ่อดิฉันเลย วันที่เรื่องแดงขึ้นมา จู่ๆแม่ก็ได้รับโทรศัพท์จากเมียน้อยเองที่ทำเป็นดัดเสียง (แม่บอกแม่จำเสียงนางได้ถึงจะดัดเสียงก็เถอะ เพราะนางเป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน เคยมาทำกับข้าวก
นั่งกินข้าวด้วยกันที่บ้านแม่ดิฉัน) โทรมาบอกแม่ดิฉันว่า พ่อดิฉันไม่ได้ไปนอนเฝ้าที่ป้อมตำรวจหรอกนะคืนนี้ แต่มาอยู่กับเมียน้อย ถ้าไม่เชื่อตามไปดูที่ป้อมก็ได้(พ่อดิฉันเป็นตำรวจค่ะ มักจะต้องเข้าเวรด้วยการไปเฝ้าที่ป้อม) คืนนั้นน้องชายดิฉันเลยรับอาสาแม่ ออกไปดูพ่อที่ป้อม ปรากฏว่าพ่อไม่อยู่ที่ป้อมจริงๆด้วยค่ะ
ด้วยความที่แม่จำเสียงนางได้ตอนนางโทรมา แม่เลยฝากให้ชาวบ้านที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันกับนางช่วยดูให้ที ว่าพ่อดิฉันไปหาไปอยุ่กับนางที่บ้านจริงไหม พอชาวบ้านและคนอื่นๆยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ดิฉันจึงโทรศัพท์ไปคุยกะพ่อทันที (ดิฉันอาศัยอยู่ในเมกาค่ะ ส่วนพ่อกับแม่และ เมียน้อยอาศัยอยู่ในจังหวัดนึงทางภาคเหนือตอนล่าง)
ดิฉันบอกพ่อไปว่า "พ่อจำได้ไหม ตอนนู๋เป็นเด็กๆพ่อห้ามนักหนา ห้ามไม่ให้นู๋มีแฟน เพราะพ่อรักนู๋ พ่อกลัวว่าผู้ชายพวกนั้นจะมาหลอกนู๋ พ่อรักนู๋เลยไม่อยากให้นู๋เสียใจ เพราะฉะนั้นพ่อดูแลแม่ดีๆ อย่าทำให้แม่เสียใจนะคะ"
ตั้งแต่วันนั้นมาพ่อเลี่ยงไม่อยากคุยโทรศัพท์กับดิฉัน ถ้าคุยก็คุยแบบขอไปที มีแต่จะขอว่างสาย และที่หนักกว่านั้น คือ พ่อไปต่อว่าแม่ หาว่าแม่เสี้ยมลูก ให้ลูกมาบีบพ่อ จนทุกวันนี้ดิฉันไม่กล้าโทรหาพ่ออีกเลย กลัวว่าพ่อจะยิ่งเกลียดแม่
สาเหตุที่ทำให้ดิฉันถึงกับเครียดนอนไม่หลับกินไม่ได้ คือ พ่อพูดกับแม่ตรงๆว่า จะรับเลี้ยงดูนางคนนี้เป็นเมียจริงจัง ไม่เลิกแน่ๆ จะหาความสุขตอนแก่บ้าง ถ้าหากต้องไปงานอะไรก็จะเอาเมียน้อยไปด้วยกันแบบ 3คนสามผัวเมีย ที่สำคัญเมียน้อยก็ออกตัวแล้วว่าจะให้พ่อเลิกกะแม่ดิฉันให้ได้ และนางอยากมีลูกกับพ่อดิฉัน ยิ่งพิมพ์ดิฉันยิ่งอยากลาตายจริงๆค่ะ ถ้าพ่อมีลูกกับเมียน้อยจริงๆ บอกตรงๆว่าดิฉันจะรับไม่ได้เลย จะตัดพ่อตัดลูกไปเลย
ทั้งหมดนี้ดิฉันอยากบอกว่าเป็นเรื่องจริงที่ดิฉันไม่เคยคาดคิดว่าจะประสบพบเจอกับตัวเอง ดิฉันควรจะหาคำพูดอะไรมาปลอบใจแม่ดีค่ะ ดิฉันอยากให้แม่ทำใจได้ เพราะทั้งหมดที่พ่อพูดและทำกับแม่ตอนนี้ ก็เข้าใจว่าพ่อไม่รักแม่อีกต่อไปแล้ว ก็คงต้องปล่อยพ่อไป
ที่สำคัญที่สุด ดิฉันควรสรรหาคำพูดอะไรมาคุยกับพ่อดีค่ะ ดิฉันอยากพูดกับพ่อมากๆมีหลายอย่างที่อยากบอกพ่อ แต่ก็ไม่อยากให้พ่อไปต่อว่าแม่ ว่าเสี้ยมดิฉันมา ดิฉันควรจะทำอย่างไรดี
สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณที่อ่านจนจบนะคะ และจะเป็นความกรุณาต่อดิฉันอย่างมากถ้ามีคำแนะนำดีๆมาแนะนำกันนะคะ