พอดีพึ่งมีโอกาสได้อ่านกระทู้นี้ค่ะ
[CR]30 Seconds To Mars – Love Lust Faith + Dreams การจุติอีกครั้ง พุ่งทะยานสุดพลังไปสู่ขอบจักรวาลกับ30S2MARS
http://pantip.com/topic/30679827
ทีแรกก็ไปเม้นในกระทู้นั้นแล้วแหละ แต่เพราะเขียนยาวมาก เลยอยากยกมาตั้งกระทู้ตัวเองด้วย
อาจจะนอกเรื่องไปสักหน่อย แต่เห็นวงนี้ แล้วคิดถึงเมื่อก่อนนะ ...
ตอน Jared Leto บอกจะมาร้องเพลง เป็นศิลปิน ทำวงร็อคแบนด์ ใครๆก็ปรามาส
ไอ้หน้าหล่อ เหยาะแหยะจะไปได้สักกี่น้ำ
การจะมาเป็นนักร้องอาจเป็นเรื่องง่าย แต่สิ่งที่ยาก คือการเป็น "ศิลปิน" ต่างหาก
ตอนที่ Jared จะมาทำวง ไม่มีใครเชื่อเขาเลย หลายคนคิดว่าเค้าแค่ลองไปทำมันเล่นๆ แก้เบื่อตามประสาดาราฮอลลีวูด
หลายๆคนก็ชอบทำกัน
แต่ไม่มีใครคิดว่า Jared ไม่ได้ทำมันเพราะ "เบื่อ" เขาทำมันเพราะ นั่นคือ "ชีวิต และ ความฝัน"
ตอนที่เขาหายไปจากวงการ หลายคนแทบไม่ได้สังเกตุว่าเขาหายไปจากบทบาทนักแสดงพักหนึ่งแล้ว
จนกระทั่งเราได้เห็นเขาขึ้นเวทีคอนเสิร์ต เขาปรากฏตัวใน MV ของตัวเอง
ผู้คนยังคิดว่า "นั่น Jared เหรอ?" "ทำไมไม่เล่นหนังแล้ว ไปร้องเพลงทำไม"
ดิฉันไม่แน่ใจนัก
แต่สิ่งหนึ่งที่ "ประตูสำคัญ" ของเหล่าศิลปินอิสระเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วใช้ในการปลุกปั้นตัวเอง
สร้างผลงาน รวมไปถึงการเข้าถึงแฟนเพลงได้โดยตรง โดยไม่ต้องคอยพึ่งค่ายเพลงใหญ่ๆเพื่อออกอัลบั้ม
คือการเข้าไปอยู่ใน myspace
ดิฉันเห็นชื่อวง 30 SECOND TO MARS เป็นครั้งแรกที่นั่น ... โดยไม่รู้ว่า นั่นคือ วงร็อคของ Jared
เพราะตอนนั้นยังคงเพลิดเพลินกับแนวเพลงและวงดนตรี "โคตรหลากหลาย" จากที่นั่น
ไม่แน่ใจว่า ตอนนั้นเมนสตรีม กำลังฟังเพลงอะไรกัน เพราะดิฉันหลงอยู่ใน myspace ฟังแต่วงอินดี้ทำเพลงประหลาดๆไปเรื่อยๆ
แม้แต่ Franz Ferdinand แม้แต่ Panic at the disco! แม้แต่ Yellowcard แม้แต่ Arctic monkeys
หรือแม้แต่ 30 SECOND TO MARS เองก็ตามที ล้วนแล้วแต่เป็น "งานเพลงจากทางบ้าน" ในสายตาชาว myspace ทั้งสิ้น
งานเพลงจากทางบ้านที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า คุณภาพมันต่ำแต่อย่างไร แต่ตอนนั้น
เราได้ฟังเพลงประเภท ตัดซิงเกิ้ลจากวงเหล่านี้กันอยู่ตลอด เราฟังเพลง และ แสดงความเห็น ถึงตัวศิลปินได้ทันที
ตอนนั้นเราแทบไม่ได้ฟังเพลงเพราะ MV สวยๆ หรือ ความอลังการล้านแปดอะไรเลย
เราคลิ๊กฟังเพลงจาก myspace player
สังคมของพวกเราในตอนนั้นมันจึงเป็น "ยอด plays" ไม่ใช่ "ยอด Views" แบบปัจจุบัน
เราแทบไม่รู้จักศิลปินคนนั้นเลย จนกว่าจะได้ฟังเพลง เราไม่ได้เห็นพวกเขาในทีวี ในเอ็มวี หรือ จากโฆษณา
เราแทบไม่ได้ชอบพวกเขา เพราะ ความหล่อ ความเท่ อะไรเลย
แต่เราไปเจอพวกเขาเพราะ "Genre" และ บางครั้งเราก็เจอพวกเขาเพราะ ศิลปินอีกคนแนะนำมา
หรือ เป็นเพื่อนของศิลปินอีกคนที่ทำดนตรีในแบบที่เราชอบ
แม้ตอนหลังพวกเขาจะเริ่มสังกัดค่าย และเริ่มปล่อยเพลงกันแบบเป็นการเป็นงานกันแล้วก็ตามที
Myspace ของเหล่าศิลปินเริ่มเป็นเรื่องซีเรียสจริงจังมากขึ้น
และ ตัวพวกเขาเอง ก็ไม่ได้เผยแพร่เพลงแค่ใน myspace อีกต่อไป พวกเขาออกไปทัวร์คอนเสิร์ต พวกเขาไปต่างประเทศ
พวกเขาไปอยู่บน BILLBOARD chart พวกเขาไปอยู่ใน youtube ไปอยู่ใน VEVO
พวกเขาประสบความสำเร็จในระดับโลก
ดิฉันไม่ได้กำลังจะบอกว่า myspace เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จของเขาเหล่านั้น
เพราะบางคน บางวงก็ มีชื่อเสียงอยู่ก่อนแล้ว ถึงจะมาเริ่มเผยแพร่เพลงใน myspace
บางวงก็มีเพลง ติดชาร์ต Billboard มาอยู่ก่อนแล้ว บางวงก็มีแฟนๆ ออกอัลบั้ม ทัวร์คอนเสิร์ตมาอยู่ก่อนแล้ว
myspace ไม่ได้ช่วยให้พวกเขาเก่งขึ้น หรือ ประสบความสำเร็จ
แต่ดิฉันกำลังจะบอกว่า ศิลปินหลายคนที่โด่งดังในทุกวันนี้ เริ่มต้นจาก การไล่ตามความฝัน
ด้วยการหยิบกีต้าร์ คว้าไมค์ ตั้งวง แล้วทำเพลงแบบที่อยากทำกันเลย พวกเขาไม่ได้รอกระแส หรือ รอดูว่า
คนฟังต้องการเพลงแบบไหน พวกเขาแค่ต้องการทำเพลงแบบที่อยากทำ แล้วสุดท้าย
แฟนๆ ก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขาเอง
myspace คือเครื่องมือ อีกชิ้นของพวกเขาในตอนนั้น ทำให้หลายคนได้สร้างช่องทาง การเชื่อมต่อ
พวกเขาได้ลองทำเพลงแบบที่ต้องการ แฟนๆจะเข้ามาบอกว่า เพลงนั้นเจ๋งหรือไม่ ชอบเพลงไหนมากกว่า
และพวกเขาควรพัฒนาแนวเพลงไปในทางไหน
เมื่อก่อนดิฉันได้รู้จักคนที่ร้องเพลงไม่เก่ง เล่นเครื่องดนตรีไม่ได้สักชิ้น
แต่เขาเป็นศิลปินคนหนึ่งใน myspace ที่ดิฉันชอบเข้าไปพูดคุยมาก เพราะเขา สมัคร myspace ในฐานะ "artist"
myspace สามารถสมัครสมาชิกได้หลายแบบ ทั้งแบบคนธรรมดา และแบบนักดนตรี หรือ นักแต่งเพลง
ดิฉันถามว่า ทำไมถึงสมัครแบบนักดนตรี ในเมื่อเราเล่นดนตรีอะไรไม่เป็นเลย ร้องเพลงก็ไม่ได้
เขาบอกว่า "เพราะเขาอยากเป็นศิลปินไง"
ตอนนั้นดิฉันเลยได้ฟังเพลงแนว synthesizer เป็นครั้งแรกในชีวิต
7-8 ปีก่อน synthesizer สำหรับดิฉันเองเป็นอะไรที่ใหม่มากๆ จากที่ฟัง POP - ROCK มาตลอด
ไ้ด้ฟังเพลงที่ไม่มีคนร้อง ไม่ใช้เครื่องดนตรี ไม่ใช่ Ambient แต่เขาสังเคราะห์เสียงดนตรีขึ้นมาเอง
และทำเพลงของตัวเอง แม้จะร้องเพลงไม่เป็น เล่นดนตรีไม่ได้ก็ตาม
"มันอาจจะนาน แต่อยากเป็น ต้องได้เป็น"
นั่นคือ วงการเพลงที่ดิฉันรู้จักเมื่อก่อนนี้ค่ะ นั่นคือยุคของ myspace
นั่นคือช่องทางของนักดนตรีแต่ละยุค
จาก myspace ตอนนี้อาจจะกลายเป็น Youtube หรือ แม้แต่บรรดาเวทีประกวดต่างๆ
ที่ประกาศให้ ผู้คนออกไป "ล่าฝัน" ด้วยตัวเอง ออกไปแสดงตัว ออกไปให้กรรมการตัดสิน
สมัยนี้อาจสบายกว่าเมื่อก่อนมาก มีเวทีประกวดหลากหลายเวทีให้เลือกไปแสดงออก
หลายคนก็สร้างชื่อเสียงด้วยการเป็นศิลปินใน Youtube และสร้างฐานแฟนๆขึ้นมาด้วยตัวเอง
ซึ่งดิฉันเองก็รู้สึกชื่นชมหลายๆคน การมีเวทีประกวด ช่วยทำให้เราได้ศิลปินดีๆมาประดับวงการมากมายจริงๆ
แต่ดิฉันก็อดคิดถึง วงดนตรีประเภทที่ "เริ่มต้นในโรงรถ" ไม่ได้อยู่ดี ...
จากกระทู้ 30 SECOND TO MARS ทำให้ดิฉันคิดถึง Myspace มากๆเลย ..
พอดีพึ่งมีโอกาสได้อ่านกระทู้นี้ค่ะ
[CR]30 Seconds To Mars – Love Lust Faith + Dreams การจุติอีกครั้ง พุ่งทะยานสุดพลังไปสู่ขอบจักรวาลกับ30S2MARS
http://pantip.com/topic/30679827
ทีแรกก็ไปเม้นในกระทู้นั้นแล้วแหละ แต่เพราะเขียนยาวมาก เลยอยากยกมาตั้งกระทู้ตัวเองด้วย
อาจจะนอกเรื่องไปสักหน่อย แต่เห็นวงนี้ แล้วคิดถึงเมื่อก่อนนะ ...
ตอน Jared Leto บอกจะมาร้องเพลง เป็นศิลปิน ทำวงร็อคแบนด์ ใครๆก็ปรามาส
ไอ้หน้าหล่อ เหยาะแหยะจะไปได้สักกี่น้ำ
การจะมาเป็นนักร้องอาจเป็นเรื่องง่าย แต่สิ่งที่ยาก คือการเป็น "ศิลปิน" ต่างหาก
ตอนที่ Jared จะมาทำวง ไม่มีใครเชื่อเขาเลย หลายคนคิดว่าเค้าแค่ลองไปทำมันเล่นๆ แก้เบื่อตามประสาดาราฮอลลีวูด
หลายๆคนก็ชอบทำกัน
แต่ไม่มีใครคิดว่า Jared ไม่ได้ทำมันเพราะ "เบื่อ" เขาทำมันเพราะ นั่นคือ "ชีวิต และ ความฝัน"
ตอนที่เขาหายไปจากวงการ หลายคนแทบไม่ได้สังเกตุว่าเขาหายไปจากบทบาทนักแสดงพักหนึ่งแล้ว
จนกระทั่งเราได้เห็นเขาขึ้นเวทีคอนเสิร์ต เขาปรากฏตัวใน MV ของตัวเอง
ผู้คนยังคิดว่า "นั่น Jared เหรอ?" "ทำไมไม่เล่นหนังแล้ว ไปร้องเพลงทำไม"
ดิฉันไม่แน่ใจนัก
แต่สิ่งหนึ่งที่ "ประตูสำคัญ" ของเหล่าศิลปินอิสระเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วใช้ในการปลุกปั้นตัวเอง
สร้างผลงาน รวมไปถึงการเข้าถึงแฟนเพลงได้โดยตรง โดยไม่ต้องคอยพึ่งค่ายเพลงใหญ่ๆเพื่อออกอัลบั้ม
คือการเข้าไปอยู่ใน myspace
ดิฉันเห็นชื่อวง 30 SECOND TO MARS เป็นครั้งแรกที่นั่น ... โดยไม่รู้ว่า นั่นคือ วงร็อคของ Jared
เพราะตอนนั้นยังคงเพลิดเพลินกับแนวเพลงและวงดนตรี "โคตรหลากหลาย" จากที่นั่น
ไม่แน่ใจว่า ตอนนั้นเมนสตรีม กำลังฟังเพลงอะไรกัน เพราะดิฉันหลงอยู่ใน myspace ฟังแต่วงอินดี้ทำเพลงประหลาดๆไปเรื่อยๆ
แม้แต่ Franz Ferdinand แม้แต่ Panic at the disco! แม้แต่ Yellowcard แม้แต่ Arctic monkeys
หรือแม้แต่ 30 SECOND TO MARS เองก็ตามที ล้วนแล้วแต่เป็น "งานเพลงจากทางบ้าน" ในสายตาชาว myspace ทั้งสิ้น
งานเพลงจากทางบ้านที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า คุณภาพมันต่ำแต่อย่างไร แต่ตอนนั้น
เราได้ฟังเพลงประเภท ตัดซิงเกิ้ลจากวงเหล่านี้กันอยู่ตลอด เราฟังเพลง และ แสดงความเห็น ถึงตัวศิลปินได้ทันที
ตอนนั้นเราแทบไม่ได้ฟังเพลงเพราะ MV สวยๆ หรือ ความอลังการล้านแปดอะไรเลย
เราคลิ๊กฟังเพลงจาก myspace player
สังคมของพวกเราในตอนนั้นมันจึงเป็น "ยอด plays" ไม่ใช่ "ยอด Views" แบบปัจจุบัน
เราแทบไม่รู้จักศิลปินคนนั้นเลย จนกว่าจะได้ฟังเพลง เราไม่ได้เห็นพวกเขาในทีวี ในเอ็มวี หรือ จากโฆษณา
เราแทบไม่ได้ชอบพวกเขา เพราะ ความหล่อ ความเท่ อะไรเลย
แต่เราไปเจอพวกเขาเพราะ "Genre" และ บางครั้งเราก็เจอพวกเขาเพราะ ศิลปินอีกคนแนะนำมา
หรือ เป็นเพื่อนของศิลปินอีกคนที่ทำดนตรีในแบบที่เราชอบ
แม้ตอนหลังพวกเขาจะเริ่มสังกัดค่าย และเริ่มปล่อยเพลงกันแบบเป็นการเป็นงานกันแล้วก็ตามที
Myspace ของเหล่าศิลปินเริ่มเป็นเรื่องซีเรียสจริงจังมากขึ้น
และ ตัวพวกเขาเอง ก็ไม่ได้เผยแพร่เพลงแค่ใน myspace อีกต่อไป พวกเขาออกไปทัวร์คอนเสิร์ต พวกเขาไปต่างประเทศ
พวกเขาไปอยู่บน BILLBOARD chart พวกเขาไปอยู่ใน youtube ไปอยู่ใน VEVO
พวกเขาประสบความสำเร็จในระดับโลก
ดิฉันไม่ได้กำลังจะบอกว่า myspace เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จของเขาเหล่านั้น
เพราะบางคน บางวงก็ มีชื่อเสียงอยู่ก่อนแล้ว ถึงจะมาเริ่มเผยแพร่เพลงใน myspace
บางวงก็มีเพลง ติดชาร์ต Billboard มาอยู่ก่อนแล้ว บางวงก็มีแฟนๆ ออกอัลบั้ม ทัวร์คอนเสิร์ตมาอยู่ก่อนแล้ว
myspace ไม่ได้ช่วยให้พวกเขาเก่งขึ้น หรือ ประสบความสำเร็จ
แต่ดิฉันกำลังจะบอกว่า ศิลปินหลายคนที่โด่งดังในทุกวันนี้ เริ่มต้นจาก การไล่ตามความฝัน
ด้วยการหยิบกีต้าร์ คว้าไมค์ ตั้งวง แล้วทำเพลงแบบที่อยากทำกันเลย พวกเขาไม่ได้รอกระแส หรือ รอดูว่า
คนฟังต้องการเพลงแบบไหน พวกเขาแค่ต้องการทำเพลงแบบที่อยากทำ แล้วสุดท้าย
แฟนๆ ก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขาเอง
myspace คือเครื่องมือ อีกชิ้นของพวกเขาในตอนนั้น ทำให้หลายคนได้สร้างช่องทาง การเชื่อมต่อ
พวกเขาได้ลองทำเพลงแบบที่ต้องการ แฟนๆจะเข้ามาบอกว่า เพลงนั้นเจ๋งหรือไม่ ชอบเพลงไหนมากกว่า
และพวกเขาควรพัฒนาแนวเพลงไปในทางไหน
เมื่อก่อนดิฉันได้รู้จักคนที่ร้องเพลงไม่เก่ง เล่นเครื่องดนตรีไม่ได้สักชิ้น
แต่เขาเป็นศิลปินคนหนึ่งใน myspace ที่ดิฉันชอบเข้าไปพูดคุยมาก เพราะเขา สมัคร myspace ในฐานะ "artist"
myspace สามารถสมัครสมาชิกได้หลายแบบ ทั้งแบบคนธรรมดา และแบบนักดนตรี หรือ นักแต่งเพลง
ดิฉันถามว่า ทำไมถึงสมัครแบบนักดนตรี ในเมื่อเราเล่นดนตรีอะไรไม่เป็นเลย ร้องเพลงก็ไม่ได้
เขาบอกว่า "เพราะเขาอยากเป็นศิลปินไง"
ตอนนั้นดิฉันเลยได้ฟังเพลงแนว synthesizer เป็นครั้งแรกในชีวิต
7-8 ปีก่อน synthesizer สำหรับดิฉันเองเป็นอะไรที่ใหม่มากๆ จากที่ฟัง POP - ROCK มาตลอด
ไ้ด้ฟังเพลงที่ไม่มีคนร้อง ไม่ใช้เครื่องดนตรี ไม่ใช่ Ambient แต่เขาสังเคราะห์เสียงดนตรีขึ้นมาเอง
และทำเพลงของตัวเอง แม้จะร้องเพลงไม่เป็น เล่นดนตรีไม่ได้ก็ตาม
"มันอาจจะนาน แต่อยากเป็น ต้องได้เป็น"
นั่นคือ วงการเพลงที่ดิฉันรู้จักเมื่อก่อนนี้ค่ะ นั่นคือยุคของ myspace
นั่นคือช่องทางของนักดนตรีแต่ละยุค
จาก myspace ตอนนี้อาจจะกลายเป็น Youtube หรือ แม้แต่บรรดาเวทีประกวดต่างๆ
ที่ประกาศให้ ผู้คนออกไป "ล่าฝัน" ด้วยตัวเอง ออกไปแสดงตัว ออกไปให้กรรมการตัดสิน
สมัยนี้อาจสบายกว่าเมื่อก่อนมาก มีเวทีประกวดหลากหลายเวทีให้เลือกไปแสดงออก
หลายคนก็สร้างชื่อเสียงด้วยการเป็นศิลปินใน Youtube และสร้างฐานแฟนๆขึ้นมาด้วยตัวเอง
ซึ่งดิฉันเองก็รู้สึกชื่นชมหลายๆคน การมีเวทีประกวด ช่วยทำให้เราได้ศิลปินดีๆมาประดับวงการมากมายจริงๆ
แต่ดิฉันก็อดคิดถึง วงดนตรีประเภทที่ "เริ่มต้นในโรงรถ" ไม่ได้อยู่ดี ...