วันนี้เรากลับบ้านมา เป็นอะไรที่มีความสุขมากครั้งหนึ่ง มันทำให้เรายิ้มได้เมื่อเห็นกระดาษแผ่นนี้
เรื่องมันผ่านมาเป็น 1-2 เดือนได้แล้วมั้ง จนเราเกือบลืมมันไปแล้วแหละ
วันนั้นประมาณ 1 ทุ่ม เราลงรถตู้ตรงเดอะมองามเพิ่งกลับมาจาก ทำงาน เห็นพี่ผู้ชายไวกลางคนกำลังวิ่งเพื่อให้ทันรถเมย์ แล้วโทรศัพท์พี่เค้าก็ร่วงจากกระเป๋า เป็นโนเกียสีดำ เก่า ๆ !!
เราก็เก็บแล้ววิ่งตามพี่เค้า ตะโกนร้องเรียกจนคนแถวนั้นหันมามองกันหมด (แอบเขินนะ ตอนนั้น ) สุดท้ายก็วิ่งไม่ทัน พี่แกก็ไม่ได้ยินเราร้องเรียกด้วย
เดินคอตกกลับมาเลยจ้าาา เอาไงดีหว่า ?? ในใจคิด ถ้าพี่เค้ามีโทรศัพท์เครื่องเดียวล่ะ ? แล้วเค้าจะทำไง ติดต่อยังไง บ้านอยู่ที่ไหน อะไร ยังไง ก็ไม่รู้ เราเลยกดเบอร์ล่าสุด ไม่รู้แหละ โทรมั่วจ้า !!
ปลายสายที่รับ เป็นตำรวจยศ ผู้กำกับอะไรสักอย่าง ? จนได้ความว่าเจ้าของเครื่องเปนผู้พิพากษา เค้าแนะนำให้เราเอาโทศัพท์ไปไว้ที่ สน ที่ไกล้ที่สุด เผื่อเจ้าของโทศัพท์จะโทรมาแล้วมารับ ยืนมึนอยู่ซักพัก ลองโทรใหม่อีกเบอ์ดีกว่า
ทีนี้เป็น เด็กผู้หญิงรับ เธอยื่นให้แม่เป็นคนพูดได้ความว่า เจ้าของเครื่องเป็นสามีของเธอ โทรศัพท์ไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรหรอก แต่เบอร์ในเครื่องล้วนแล้วแต่สำคัญ
เนื่องจากเป็นเบอร์ของลูกความบ้าง หรือสำนักงานต่างๆบ้าง แถมอยู่ตั้งไกล เราเลยขอที่อยู่มาและบอกเธอว่า เราจะส่งไปรษณีย์ไปให้
เธอขอบใจเราเปนการใหญ่ พอรุ่งเช้า เราก็ไปส่งไปรษณีย์ EMS ให้เธอ บ่ายของอีกวัน เธอโทรมาบอกว่าได้รับของแล้ว ขอบคุณเราใหญ่โต
พูดตามตรงว่า ตอนนั้นหัวใจเราพองโตแบบโครตๆอ่ะ มันอิ่ม อิ่มใจ บอกไม่ถูกอ่ะ
จนมันผ่านมา อย่างที่บอกอ่ะ ค่อนข้างนานเลยแหละ จนมาถึงวันนี้ เรากลับบ้านแม่ยื่นซองให้ จ่าหน้าถึงเรา จากสำนักทนาย แล้วแกล้งทำหน้าแข้มๆ"อ่ะ เอาไป ไปทำอะไรไว้" ในใจคิด ป่าวนะแม่ หนูไม่ได้ทำอะไร

อีกใจก็คิด รึเรื่อง กยส. กูไว้ตอนเรียนมหาลัย เฮ้ย!! หนูแค่จ่ายช้าเอง ถึงขั้นฟ้องกันเลยหรอ !!
แต่พอเปิดอ่าน แบบมันทำให้เรายิ้มเลยอ่ะ เฮ้ย! เปนคนดีขึ้นมาทันทีเลยกรู 5555 ยืนยิ้มอยู่คนเดียว
อยากจะบอกเพื่อนๆ ว่าที่เราเอามาตั้งกระทู้ ไม่ได้อยากจะโอ้อวดตัวเองแต่อย่างได้ แต่! แค่อยากให้รู้ว่า คนทำดีอ่ะ ยังไง๊ยังไง ก็ต้องได้สิ่งที่ดีกลับมา ไม่ช้าก็เร็ว
ถึงแม้จะเป็นแค่กระดาษแผ่นเดียว แต่เราว่ามันโคตรมีค่า มากกกกกก สำหรับเรา มันทำให้เรามีกำลังใจ และอยากที่จะทำความดีต่อไป
แถมตอนเย็นซื้อนมไปเยี่ยมย่า ย่าให้พรนานเกือบ 10 นาทีแหนะ
เปนวันหยุดที่เรามีความสุขสุดๆเลยเว้ยยยยยยยยย วู๊ววววววว !!!!
มันตื้นตัน มันอิ่มใจ มันดีใจอ่ะ เป็นอะไรที่สุขสุดๆครั้งหนึ่ง
เรื่องมันผ่านมาเป็น 1-2 เดือนได้แล้วมั้ง จนเราเกือบลืมมันไปแล้วแหละ
วันนั้นประมาณ 1 ทุ่ม เราลงรถตู้ตรงเดอะมองามเพิ่งกลับมาจาก ทำงาน เห็นพี่ผู้ชายไวกลางคนกำลังวิ่งเพื่อให้ทันรถเมย์ แล้วโทรศัพท์พี่เค้าก็ร่วงจากกระเป๋า เป็นโนเกียสีดำ เก่า ๆ !!
เราก็เก็บแล้ววิ่งตามพี่เค้า ตะโกนร้องเรียกจนคนแถวนั้นหันมามองกันหมด (แอบเขินนะ ตอนนั้น ) สุดท้ายก็วิ่งไม่ทัน พี่แกก็ไม่ได้ยินเราร้องเรียกด้วย
เดินคอตกกลับมาเลยจ้าาา เอาไงดีหว่า ?? ในใจคิด ถ้าพี่เค้ามีโทรศัพท์เครื่องเดียวล่ะ ? แล้วเค้าจะทำไง ติดต่อยังไง บ้านอยู่ที่ไหน อะไร ยังไง ก็ไม่รู้ เราเลยกดเบอร์ล่าสุด ไม่รู้แหละ โทรมั่วจ้า !!
ปลายสายที่รับ เป็นตำรวจยศ ผู้กำกับอะไรสักอย่าง ? จนได้ความว่าเจ้าของเครื่องเปนผู้พิพากษา เค้าแนะนำให้เราเอาโทศัพท์ไปไว้ที่ สน ที่ไกล้ที่สุด เผื่อเจ้าของโทศัพท์จะโทรมาแล้วมารับ ยืนมึนอยู่ซักพัก ลองโทรใหม่อีกเบอ์ดีกว่า
ทีนี้เป็น เด็กผู้หญิงรับ เธอยื่นให้แม่เป็นคนพูดได้ความว่า เจ้าของเครื่องเป็นสามีของเธอ โทรศัพท์ไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรหรอก แต่เบอร์ในเครื่องล้วนแล้วแต่สำคัญ
เนื่องจากเป็นเบอร์ของลูกความบ้าง หรือสำนักงานต่างๆบ้าง แถมอยู่ตั้งไกล เราเลยขอที่อยู่มาและบอกเธอว่า เราจะส่งไปรษณีย์ไปให้
เธอขอบใจเราเปนการใหญ่ พอรุ่งเช้า เราก็ไปส่งไปรษณีย์ EMS ให้เธอ บ่ายของอีกวัน เธอโทรมาบอกว่าได้รับของแล้ว ขอบคุณเราใหญ่โต
พูดตามตรงว่า ตอนนั้นหัวใจเราพองโตแบบโครตๆอ่ะ มันอิ่ม อิ่มใจ บอกไม่ถูกอ่ะ
จนมันผ่านมา อย่างที่บอกอ่ะ ค่อนข้างนานเลยแหละ จนมาถึงวันนี้ เรากลับบ้านแม่ยื่นซองให้ จ่าหน้าถึงเรา จากสำนักทนาย แล้วแกล้งทำหน้าแข้มๆ"อ่ะ เอาไป ไปทำอะไรไว้" ในใจคิด ป่าวนะแม่ หนูไม่ได้ทำอะไร
แต่พอเปิดอ่าน แบบมันทำให้เรายิ้มเลยอ่ะ เฮ้ย! เปนคนดีขึ้นมาทันทีเลยกรู 5555 ยืนยิ้มอยู่คนเดียว
อยากจะบอกเพื่อนๆ ว่าที่เราเอามาตั้งกระทู้ ไม่ได้อยากจะโอ้อวดตัวเองแต่อย่างได้ แต่! แค่อยากให้รู้ว่า คนทำดีอ่ะ ยังไง๊ยังไง ก็ต้องได้สิ่งที่ดีกลับมา ไม่ช้าก็เร็ว
ถึงแม้จะเป็นแค่กระดาษแผ่นเดียว แต่เราว่ามันโคตรมีค่า มากกกกกก สำหรับเรา มันทำให้เรามีกำลังใจ และอยากที่จะทำความดีต่อไป
แถมตอนเย็นซื้อนมไปเยี่ยมย่า ย่าให้พรนานเกือบ 10 นาทีแหนะ
เปนวันหยุดที่เรามีความสุขสุดๆเลยเว้ยยยยยยยยย วู๊ววววววว !!!!