https://www.facebook.com/photo.php?fbid=631368140215649&set=a.630987830253680.1073741846.149321501753651&type=3&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-ash3%2F946225_631368140215649_1357617718_n.jpg&size=960%2C720&refsrc=http%3A%2F%2Fthavet69.blogspot.com%2F2013%2F07%2Fblog-post.html
อันนี้จากหน้าเฟสเรื่องกรณีที่ม้าในพื้นที่ของพระสงฆ์ ที่เกิดป่วยจนกระทั้งกลีบเท้าหลุดออกมา
สัตวแพทย์ได้ลงความเห็นว่า อาการของม้าที่ชื่อเจ้าเงินนี้ ไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป รวมถึงการดำรงชีวิตอยู่สำหรับม้าที่วิ่งไม่ได้นั้น ไม่อาจเป็นไปได้ จึงเสนอให้ทำการุณยฆาต เพื่อไม่ให้เกิดความทุกข์ทรมารกับตัวม้าเอง
แต่ทางพระสงฆ์เจ้าของพื้นที่นั้น ไม่อนุญาตให้ทำการุณยฆาต...
อยากทราบว่า ในทางพระพุทธศาสนาแล้ว ควรมีการตัดสินอย่างไรครับ
อันที่จริงเคยเห็นกรณีผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่วิงวอนขอการการุณยฆาตอยู่เหมือนกัน ซึ่งการอนุญาตนั้น ผู้ให้การอนุญาตนั้น จะได้รับบาปกรรมในการมีส่วนรู้เห็นเป็นใจในการฆ่านั้นๆ
แต่เมื่อดูจากผลของการไม่กระทำการุญยฆาต มันก็เหมือนกับส่งให้ผู้ป่วยไปลงอยู่ในนรกบนดินดีๆ นี่เอง
การปฏิเสธนี่ มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ แล้วหรือเปล่า?
จากกรณีของม้าตัวนี้ หากทำการรักษาตามอาการไปเรื่อยๆ แล้ว ม้าตัวนี้จะทุกข์ทรมาณจากแผลกดทับ เรื่องจากไม่สามารถลุกขึ้นเดินได้
ซึ่งแผลกดทับนี้ มีอาการรุนแรงกว่าคนมากนัก เนื่องจากน้ำหนักตัวของม้า อยู่ที่ 1/2 ตัน ซึ่งมากกว่าคนถึง 8 เท่าตัว ซึ่งที่เกิดขึ้นจะทำให้เนื้อในส่วนที่อยู่ด้านล่างค่อยๆ เน่า และมีอาการติดเชื้อตามกระแสเลือด และตายจากภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ในที่สุด
นอกจากนี้ ด้วยธรรมาชาติของม้าแล้ว เป็นสัตว์ที่ต้องเดิน และต้องกินตลอดเวลา หากมันขยับตัวไม่ได้ ลำไส้ของสัตว์กินพืชที่ค่อนข้างยาว จะไม่สามารถระบายแก๊สที่เกิดขึ้นจากการย่อยอาหารได้ (ว่าง่ายๆ คือถ้าไม่ได้เดิน จะผายลมไม่ได้ เพราะลำไส้มันยาว ต้องอาศัยการเคลื่อนไหวช่วยในการบีบตัวของลำไส้) ก็จะเกิดอาการจุกเสียด และหากแก๊สสะสมมากๆ แล้ว ลำไส้ก็จะปริแตกออกจากแรงดันที่เกิดขึ้น
เบื้องต้นคืออาการที่เกิดจากการที่ม้าไม่สามารถวิ่งได้ ซึ่งไม่สามารถมาเทียบกับคนได้เลย หากจะมองในมุมเดียวกัน การที่ม้าวิ่งไม่ได้ ก็คงเหมือนกับ คนที่ไม่สามารถกินอาหารได้ ไม่มีทางเลือกอื่นๆ ในการรักษาในปัจจุบัน คงมีแต่ทางเลือกสองทางคือ ตายเสียตอนที่ยังไม่ทรมาน กับตายไปเพราะความทุกข์ทรมาน...
จึงเป็นคำถามที่เกิดขึ้นว่า "การทำการุณยฆาต มันเป็นสิ่งที่ผิด และสมควรที่จะได้รับบาปกรรมติดตัวไปแล้วหรือ?" ในเมื่อการทำการุณยฆาตนั้น ก็มีชื่อตามตัวอยู่แล้วว่า เกิดจากความการุณา เป็นการสงเคราะห์เพื่อให้พ้นจากความทุกข์....
เกี่ยวกับการการุณยฆาต รบกวนขอคำปรึกษาครับ
อันนี้จากหน้าเฟสเรื่องกรณีที่ม้าในพื้นที่ของพระสงฆ์ ที่เกิดป่วยจนกระทั้งกลีบเท้าหลุดออกมา
สัตวแพทย์ได้ลงความเห็นว่า อาการของม้าที่ชื่อเจ้าเงินนี้ ไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป รวมถึงการดำรงชีวิตอยู่สำหรับม้าที่วิ่งไม่ได้นั้น ไม่อาจเป็นไปได้ จึงเสนอให้ทำการุณยฆาต เพื่อไม่ให้เกิดความทุกข์ทรมารกับตัวม้าเอง
แต่ทางพระสงฆ์เจ้าของพื้นที่นั้น ไม่อนุญาตให้ทำการุณยฆาต...
อยากทราบว่า ในทางพระพุทธศาสนาแล้ว ควรมีการตัดสินอย่างไรครับ
อันที่จริงเคยเห็นกรณีผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่วิงวอนขอการการุณยฆาตอยู่เหมือนกัน ซึ่งการอนุญาตนั้น ผู้ให้การอนุญาตนั้น จะได้รับบาปกรรมในการมีส่วนรู้เห็นเป็นใจในการฆ่านั้นๆ
แต่เมื่อดูจากผลของการไม่กระทำการุญยฆาต มันก็เหมือนกับส่งให้ผู้ป่วยไปลงอยู่ในนรกบนดินดีๆ นี่เอง
การปฏิเสธนี่ มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ แล้วหรือเปล่า?
จากกรณีของม้าตัวนี้ หากทำการรักษาตามอาการไปเรื่อยๆ แล้ว ม้าตัวนี้จะทุกข์ทรมาณจากแผลกดทับ เรื่องจากไม่สามารถลุกขึ้นเดินได้
ซึ่งแผลกดทับนี้ มีอาการรุนแรงกว่าคนมากนัก เนื่องจากน้ำหนักตัวของม้า อยู่ที่ 1/2 ตัน ซึ่งมากกว่าคนถึง 8 เท่าตัว ซึ่งที่เกิดขึ้นจะทำให้เนื้อในส่วนที่อยู่ด้านล่างค่อยๆ เน่า และมีอาการติดเชื้อตามกระแสเลือด และตายจากภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ในที่สุด
นอกจากนี้ ด้วยธรรมาชาติของม้าแล้ว เป็นสัตว์ที่ต้องเดิน และต้องกินตลอดเวลา หากมันขยับตัวไม่ได้ ลำไส้ของสัตว์กินพืชที่ค่อนข้างยาว จะไม่สามารถระบายแก๊สที่เกิดขึ้นจากการย่อยอาหารได้ (ว่าง่ายๆ คือถ้าไม่ได้เดิน จะผายลมไม่ได้ เพราะลำไส้มันยาว ต้องอาศัยการเคลื่อนไหวช่วยในการบีบตัวของลำไส้) ก็จะเกิดอาการจุกเสียด และหากแก๊สสะสมมากๆ แล้ว ลำไส้ก็จะปริแตกออกจากแรงดันที่เกิดขึ้น
เบื้องต้นคืออาการที่เกิดจากการที่ม้าไม่สามารถวิ่งได้ ซึ่งไม่สามารถมาเทียบกับคนได้เลย หากจะมองในมุมเดียวกัน การที่ม้าวิ่งไม่ได้ ก็คงเหมือนกับ คนที่ไม่สามารถกินอาหารได้ ไม่มีทางเลือกอื่นๆ ในการรักษาในปัจจุบัน คงมีแต่ทางเลือกสองทางคือ ตายเสียตอนที่ยังไม่ทรมาน กับตายไปเพราะความทุกข์ทรมาน...
จึงเป็นคำถามที่เกิดขึ้นว่า "การทำการุณยฆาต มันเป็นสิ่งที่ผิด และสมควรที่จะได้รับบาปกรรมติดตัวไปแล้วหรือ?" ในเมื่อการทำการุณยฆาตนั้น ก็มีชื่อตามตัวอยู่แล้วว่า เกิดจากความการุณา เป็นการสงเคราะห์เพื่อให้พ้นจากความทุกข์....