เรื่องทั้งหมดที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องราวที่เกิดกับผมจริงๆ 90%ของเรื่องและเหตุการณ์ที่เล่ามา
เกิดขึ้นจริงทั้งหมด อาจจะมีแต่งเติมไปนิดหน่อย เรื่องรายละเอียดยิบย่อยที่จำได้ไม่หมด
และเพื่อความบันเทิงในการอ่าน ผมตั้งใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
เพราะ อยากจะเขียนเอาไว้เป็นของขวัญให้กับใครคนนึงเป็นของขวัญวันครบรอบ
เพราะเค้าชอบอ่านนิยายพวกนี้อยู่บ้าง ผมเลยอยากจะเขียนมันเอาไว้ ให้เป็นความทรงจำที่ดีๆของเราทั้งสองคน
ในอนาคตจะได้กลับมาอ่านรำลึกถึงความหลังได้
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาสละเวลาอ่านนะครับ ชอบไม่ชอบ ติ ชม หรือ หลังไมค์ มาได้นะครับผม
ยินดีครับผม ถ้าชอบกันก็comment นะครับ จะได้เอามาให้อ่านกันอีกครับผม
//////////////////////////////////////////////////////////////////
บทนำ :จุดเริ่มต้น
ผมเคยบอกตัวเองมาเสมอว่าชาตินี้คงต้องอยู่คนเดียวไปตลอด เลยได้แต่ทำใจว่าแก่ตัวไปก็คงต้องดูแลตัวเอง
ต้องเหนื่อยทำงานหาเงินไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่ แต่เมื่อประมาณปีนึงที่แล้ว
ทุกอย่างที่ผมเคยคิดไว้มันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความเหงาของผมได้ถูกเปลี่ยนไป
โดยที่มีความรู้สึกแปลกๆที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อนเข้ามาแทนที่ วันนั้นคือวันที่ผมได้พบเค้า
ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 25 เชื่อไหมว่าผมไม่เคยมีแฟนกับเค้าเลย
อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนไม่มีความมั่นใจเรื่องความร้กเลยแม่แต่น้อย ผมกลัวกับการที่ผมรักใครแล้วเค้าไม่รักผมตอบ
บอกตรงๆผมกลัวการถูกปฎิเสธ หนึ่งในสาเหตุที่ผมรู้สึกแบบนี้ คือ ผมไม่มั่นใจว่าใครจะมารักมาชอบผมได้
เพราะผมเองเป็นคนที่ไม่ได้หน้าตาดี ตัวก็อ้วนๆกลมเป็นหมี แถมใส่แว่นตาหนาเตอะอีกต่างอย่าง ใครกันจะมาชอบผม
แต่ถ้าถามว่าผมเคยไปแอบชอบใครบ้างไหม แหม! มันก็ต้องมีบ้างสิครับ ผมเองก็แอบชอบคนโน่นไปเรื่อยคนนี้ไปเรื่อย
ตามประสาเด็กผู้ชายทั่วไป แต่มันอาจจะแปลกกว่าเด็กผู้ชายคนอื่นตรงที่ ผมน่ะไปชอบเด็กผู้ชายคนอื่นกระมัง
ผมรู้ตัวมาเสมอว่าผมไม่เหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป ผมไม่เคยมีปัญหาหรือสับสนว่าตัวเองเป็นอะไร
พอย่างก้าวเข้ามาเป็นวัยรุ่น สักประมาณ ป.6 ผมก็รู้แล้วล่ะ ว่าผมชอบผู้ชาย
ตั้งแต่นั้นมา ผมเองก็เฉยๆกับมันนะ อาจจะเป็นเพราะว่าผมไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลกอะไรตรงไหน
ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะว่าธรรมชาติสร้างเรามาเป็นแบบนี้ ก็เป็นแบบนี้ แล้วจะยังไง
แต่ผมเองก็ไม่เคยไปบอกคนอื่นนะว่าผมชอบผู้ชาย เพราะผมรู้สึกว่า มันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องไปป่าว
ประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่าเราชอบทำอะไรแบบไหน ผมก็กลัวด้วยและว่า คนอื่นจะคิดยังไง
ว่าทำไมไอ้อ้วนๆแบบนี้ ริอาจะคิดเป็นเกย์อีกหรอนี่? ดังนั้นตลอด 25 ปีที่ผ่านมา ผมปิดมาเสมอไม่เคยมีใครรู้ว่าเป็นเป็นเกย์
เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเองได้พบกับใครคนนึง ผมไม่เคยคิดเลยนะ
ว่าผมจะเจอคนแบบเค้าได้ คนที่ผมรู้สึกว่า ใช่อ่ะ คนที่ทำให้ผมรู้ว่าความรัก รักที่ไม่ได้มาจากครอบครัวเราเป็นยังไง
ผมเองก็เหมือนเกย์คนอื่นๆที่เลือกที่จะหาคนคุยด้วยผ่านทางแอพหาคู่ที่มีกันอยู่เยอะมากทั่วไป
ตอนแรกผมไม่ได้คิดว่าจะมาหาแฟนหรือคนรัก จากแอพพวกนี้หรอก เพราะมันคงเป็นอะไรที่
ที่ฉาบฉวยมากกว่าจะมาคิดจริงจรังอะไรกัน ผมเองก็ยอมรับว่าผมก็ค่อนข้างฉาบฉวยมาหลายครั้ง
จากแอพพวกนี้ แหม! มันก็ต้องมีบ้างอ่ะนะครับ ตามประสาเด็กหนุ่มฮอโมนพุ่งพราดทั่วไป
วันที่ผมเจอเค้าในแอพครั้งแรก ก็เหมือนทุกวันทั่วไป คือ ผมเห็นเค้าน่ารักดี
ในรูปเป็นผู้ชายใส่แว่น ผูกไทด์ทำแก้มป่องๆ เหมือนเป็นหนุ่มออฟฟิส ดูเนิร์ดๆ ตี๋ๆ หน่อย ก็ตรงสเปกอ่ะ เลยทักไป
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เพราะรู้ว่าเค้าคงมีคนจีบเยอะ ก็แหม รูปน่ารักขนาดนั้น เป็นใครใครก็ทัก
แรกๆเราก็ไม่ค่อยคุยอะไรกันมาก ผมทักเค้าไป เค้าทักตอบ ก็เคยกันปกติ คุยกันไปได้สักซักก็แลก Line กัน
พอคุยไปคุยมา เริ่มรู้สึกถูกคอ เพราะว่า เราดูจะชอบอะไรที่เหมือนๆกันคือ เราชอบเรื่องเทคโนโลยีมาก
ชอบตามข่าวไอที แถมบ้ามือถือเหมือนกัน แถมเรายังอายุเท่ากันอีก (เค้าอ่อนกว่าผมประมาณ 5 เดือน)
ก็เลยดูจะคุยกันถูกคอ คุยไปได้สักประมาณ สองสามวัน ก็เลยมานัดเจอกัน แต่ก่อนที่จะนัด
ผมไม่ได้คิดว่าจะมาเจอเค้าหรอกนะ เพราะอยากจะทำความรู้จักก่อน อยากแสดงตัวตนเราความคิดเรา
ให้เค้าเห็นก่อน เผื่ออาจจะทำให้เค้าชอบเราที่นิสัยก็ได้
เพราะบอกตรงๆ หน้าตาและรูปร่างผมคงก็ไม่ดีดีอะไรที่ขนาดทำให้เค้ามาปิ๊งเรา
แต่วันนั้น เหมือนเค้าจะมาหาซื้อของแถว Central World ซึ่งมันค่อนข้างใกล้กับบ้านเรา
เค้าก็เลยออกปากชวนผม มาเดินหาซื้อของเป็นเพื่อนกับเค้า ตอนแรกที่เค้าชวน
บอกตรงๆ โคตรไม่กล้าไปเจอเลยย เพราะกลัวว่า การมาเจอกันครั้งนี้
จะทำทุกอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม แต่สุดท้ายผมคิดไปคิดมา เออ เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
ผมก็ตัดสินใจเจอเค้าที่ CTW ในเย็นวันนั้น ......................
[Y] รักครั้งแรกของผู้ชายหมีๆแบบผม
เรื่องทั้งหมดที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องราวที่เกิดกับผมจริงๆ 90%ของเรื่องและเหตุการณ์ที่เล่ามา
เกิดขึ้นจริงทั้งหมด อาจจะมีแต่งเติมไปนิดหน่อย เรื่องรายละเอียดยิบย่อยที่จำได้ไม่หมด
และเพื่อความบันเทิงในการอ่าน ผมตั้งใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา
เพราะ อยากจะเขียนเอาไว้เป็นของขวัญให้กับใครคนนึงเป็นของขวัญวันครบรอบ
เพราะเค้าชอบอ่านนิยายพวกนี้อยู่บ้าง ผมเลยอยากจะเขียนมันเอาไว้ ให้เป็นความทรงจำที่ดีๆของเราทั้งสองคน
ในอนาคตจะได้กลับมาอ่านรำลึกถึงความหลังได้
ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาสละเวลาอ่านนะครับ ชอบไม่ชอบ ติ ชม หรือ หลังไมค์ มาได้นะครับผม
ยินดีครับผม ถ้าชอบกันก็comment นะครับ จะได้เอามาให้อ่านกันอีกครับผม
//////////////////////////////////////////////////////////////////
บทนำ :จุดเริ่มต้น
ผมเคยบอกตัวเองมาเสมอว่าชาตินี้คงต้องอยู่คนเดียวไปตลอด เลยได้แต่ทำใจว่าแก่ตัวไปก็คงต้องดูแลตัวเอง
ต้องเหนื่อยทำงานหาเงินไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่ แต่เมื่อประมาณปีนึงที่แล้ว
ทุกอย่างที่ผมเคยคิดไว้มันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความเหงาของผมได้ถูกเปลี่ยนไป
โดยที่มีความรู้สึกแปลกๆที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อนเข้ามาแทนที่ วันนั้นคือวันที่ผมได้พบเค้า
ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 25 เชื่อไหมว่าผมไม่เคยมีแฟนกับเค้าเลย
อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนไม่มีความมั่นใจเรื่องความร้กเลยแม่แต่น้อย ผมกลัวกับการที่ผมรักใครแล้วเค้าไม่รักผมตอบ
บอกตรงๆผมกลัวการถูกปฎิเสธ หนึ่งในสาเหตุที่ผมรู้สึกแบบนี้ คือ ผมไม่มั่นใจว่าใครจะมารักมาชอบผมได้
เพราะผมเองเป็นคนที่ไม่ได้หน้าตาดี ตัวก็อ้วนๆกลมเป็นหมี แถมใส่แว่นตาหนาเตอะอีกต่างอย่าง ใครกันจะมาชอบผม
แต่ถ้าถามว่าผมเคยไปแอบชอบใครบ้างไหม แหม! มันก็ต้องมีบ้างสิครับ ผมเองก็แอบชอบคนโน่นไปเรื่อยคนนี้ไปเรื่อย
ตามประสาเด็กผู้ชายทั่วไป แต่มันอาจจะแปลกกว่าเด็กผู้ชายคนอื่นตรงที่ ผมน่ะไปชอบเด็กผู้ชายคนอื่นกระมัง
ผมรู้ตัวมาเสมอว่าผมไม่เหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป ผมไม่เคยมีปัญหาหรือสับสนว่าตัวเองเป็นอะไร
พอย่างก้าวเข้ามาเป็นวัยรุ่น สักประมาณ ป.6 ผมก็รู้แล้วล่ะ ว่าผมชอบผู้ชาย
ตั้งแต่นั้นมา ผมเองก็เฉยๆกับมันนะ อาจจะเป็นเพราะว่าผมไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลกอะไรตรงไหน
ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะว่าธรรมชาติสร้างเรามาเป็นแบบนี้ ก็เป็นแบบนี้ แล้วจะยังไง
แต่ผมเองก็ไม่เคยไปบอกคนอื่นนะว่าผมชอบผู้ชาย เพราะผมรู้สึกว่า มันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องไปป่าว
ประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่าเราชอบทำอะไรแบบไหน ผมก็กลัวด้วยและว่า คนอื่นจะคิดยังไง
ว่าทำไมไอ้อ้วนๆแบบนี้ ริอาจะคิดเป็นเกย์อีกหรอนี่? ดังนั้นตลอด 25 ปีที่ผ่านมา ผมปิดมาเสมอไม่เคยมีใครรู้ว่าเป็นเป็นเกย์
เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเองได้พบกับใครคนนึง ผมไม่เคยคิดเลยนะ
ว่าผมจะเจอคนแบบเค้าได้ คนที่ผมรู้สึกว่า ใช่อ่ะ คนที่ทำให้ผมรู้ว่าความรัก รักที่ไม่ได้มาจากครอบครัวเราเป็นยังไง
ผมเองก็เหมือนเกย์คนอื่นๆที่เลือกที่จะหาคนคุยด้วยผ่านทางแอพหาคู่ที่มีกันอยู่เยอะมากทั่วไป
ตอนแรกผมไม่ได้คิดว่าจะมาหาแฟนหรือคนรัก จากแอพพวกนี้หรอก เพราะมันคงเป็นอะไรที่
ที่ฉาบฉวยมากกว่าจะมาคิดจริงจรังอะไรกัน ผมเองก็ยอมรับว่าผมก็ค่อนข้างฉาบฉวยมาหลายครั้ง
จากแอพพวกนี้ แหม! มันก็ต้องมีบ้างอ่ะนะครับ ตามประสาเด็กหนุ่มฮอโมนพุ่งพราดทั่วไป
วันที่ผมเจอเค้าในแอพครั้งแรก ก็เหมือนทุกวันทั่วไป คือ ผมเห็นเค้าน่ารักดี
ในรูปเป็นผู้ชายใส่แว่น ผูกไทด์ทำแก้มป่องๆ เหมือนเป็นหนุ่มออฟฟิส ดูเนิร์ดๆ ตี๋ๆ หน่อย ก็ตรงสเปกอ่ะ เลยทักไป
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับ เพราะรู้ว่าเค้าคงมีคนจีบเยอะ ก็แหม รูปน่ารักขนาดนั้น เป็นใครใครก็ทัก
แรกๆเราก็ไม่ค่อยคุยอะไรกันมาก ผมทักเค้าไป เค้าทักตอบ ก็เคยกันปกติ คุยกันไปได้สักซักก็แลก Line กัน
พอคุยไปคุยมา เริ่มรู้สึกถูกคอ เพราะว่า เราดูจะชอบอะไรที่เหมือนๆกันคือ เราชอบเรื่องเทคโนโลยีมาก
ชอบตามข่าวไอที แถมบ้ามือถือเหมือนกัน แถมเรายังอายุเท่ากันอีก (เค้าอ่อนกว่าผมประมาณ 5 เดือน)
ก็เลยดูจะคุยกันถูกคอ คุยไปได้สักประมาณ สองสามวัน ก็เลยมานัดเจอกัน แต่ก่อนที่จะนัด
ผมไม่ได้คิดว่าจะมาเจอเค้าหรอกนะ เพราะอยากจะทำความรู้จักก่อน อยากแสดงตัวตนเราความคิดเรา
ให้เค้าเห็นก่อน เผื่ออาจจะทำให้เค้าชอบเราที่นิสัยก็ได้
เพราะบอกตรงๆ หน้าตาและรูปร่างผมคงก็ไม่ดีดีอะไรที่ขนาดทำให้เค้ามาปิ๊งเรา
แต่วันนั้น เหมือนเค้าจะมาหาซื้อของแถว Central World ซึ่งมันค่อนข้างใกล้กับบ้านเรา
เค้าก็เลยออกปากชวนผม มาเดินหาซื้อของเป็นเพื่อนกับเค้า ตอนแรกที่เค้าชวน
บอกตรงๆ โคตรไม่กล้าไปเจอเลยย เพราะกลัวว่า การมาเจอกันครั้งนี้
จะทำทุกอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม แต่สุดท้ายผมคิดไปคิดมา เออ เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
ผมก็ตัดสินใจเจอเค้าที่ CTW ในเย็นวันนั้น ......................