กลอนแปด - เหนื่อย

กลอนแปด - เหนื่อย

เหนื่อยเนื้อยเหนื่อย เหนื่อยสุด อยากหยุดพัก
เหนื่อยเหนื่อยนัก อยากพัก ให้หายเหนื่อย
เหนื่อยอย่างนี้ ชีวี มันเนือยเนือย
มันแสนเหนื่อย แสนเนือย หนอน้องนาง

นึกถึงน้อง เนื้อทอง น้องนวลเนื้อ
อยากจะเถือ เนื้อน้อง ไว้แนบข้าง
ก็ยามนี้ พี่ไกล นวลเนื้อนาง
ขอแค่ หนังบางบาง ไว้แนบกาย

โอ้เปล่า...พี่ หาใช่ คนใจยักษ์
แต่เมื่อยหนัก ปวดอยู่ มิรู้หาย
ห่างน้องนาน กว่านี้ พี่คงตาย
อยากได้น้อง นวดคลาย เส้นพี่เอย

๑๐๑๐๑๐๑๐๑๐๑