เราเริ่มคบกันมาจะได้เกือบจะเดือนแล้วค่ะ
เขาเด็กกว่า 4ปี เรียนอยู่ปีสุดท้าย เรา26ทำงานแล้ว เจอกันในที่ทำงาน เขามาเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัท
ตอนแรกเราจีบเขา ทีนี้เขาก็มาจีบเราต่อ ก็เลยคบกัน
แต่ไม่รู้เพราะเขาเด็กหรือเปล่า มีหลายอย่างที่เราไม่เข้าใจนิสัยเขามากๆ
แต่ด้วยเราทำงานเป็นคนยุ่งๆ เราก็ปล่อยมันผ่านไป เวลาเจอกันเราก็ไปกินข้าว ดูหนังตามปกติไม่พูดถึงเรื่องเครียดๆกันซักเท่าไหร่
เขาเป็นคนแปลกๆแบบที่ว่า
คบกันได้สองวัน เขาพาเราไปเจอที่บ้านเขา เราก็ตกใจนิดหน่อย แต่ที่บ้านเขาต้อนรับขับสู้ดี และแม่เขาก็ท่าทางเอ็นดูเรามาก
เพราะโทรมาชวนเราไปทานข้าว บ่อยๆ(มาก)
แล้วเขาก็อยากมาหาที่บ้านเรามากๆ ทั้งๆที่พึ่งคบกัน แล้วปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพาใครเข้าบ้าน เพราะเรายังไม่แน่ใจ
แม่ก็บอกแค่ว่าให้พาคนที่ใช่จริงๆมา เขาก็เด็กกว่าด้วยอะไรด้วย เราก็เลยยังไม่อยากแนะนำ
วันดีคืนดี เขาก็โผล่มาที่บ้านเรา อะไรทำนองนี้จนเราต้องไล่กลับบ้าน เพราะมาดึกดื่น แล้วก็ไม่รู้จะมาทำไม??
ทีนี้ช่วงอาทิตย์ก่อนหน้านี้ เขาโทรหาเรา เหมือนจิกมากๆ พอเบอร์ตัวเองโทรไม่ติด ก็ใช้เบอร์ที่บ้านโทร เบอร์แม่โทร
เบอร์น้องโทร เบอร์เพื่อน และเบอร์ใครอีกก็ไม่รู้สารพัดเบอร์โทรหาเรา
พอเราโทรกลับ เราก็จะถามแค่ว่าทำงานอยู่ โทรทำไมหลายเบอร์ เขาก็บอกแค่ว่า เพราะเราไม่รับโทรศัพท์เขา
เราเลยไม่รู้ว่าเขาระแวงเราอะไรหรือเปล่า แต่ส่วนตัวเราไม่มีอะไรที่ทำให้ระแวงได้เลย เราทำแต่งานตลอดมีเจอเพื่อนฝูงบ้าง ซึ่งเขาก็รู้จักหลายๆคนเพราะเราก็เคยแนะนำ แล้วเราก็ไม่ได้มีกิ๊กหรืออะไรด้วย
เมื่อวานเรากับเขาไม่ได้เจอกันเพราะเราไปฟิตเนสกับเพื่อน เราก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้ในล็อกเกอร์
ก็อีหรอบเดิมคือ เขาเอาเบอร์อื่นๆโทรหาเรา แล้วก็ใช้เบอร์สาธารณะโทรหาเรา พอเรามาเจอโทรศัพท์มันดังพอดี เราก็รับ
เขาก็โวยวายหาว่าเรารับเบอร์อื่นไม่รับเบอร์เขา ซึ่งเราก็อธิบายไป เขาก็ดูเข้าใจแล้ว
วันนี้เรานัดทานข้าวกันตอนเย็น เจอกันเขาดูเงียบๆผิดปกติ เราก็ทานข้าวเสร็จจะดูหนังต่อไหม เขาก็บอกว่าไม่ เขาจะออกไปดื่มกับเพื่อน
เราก็โอเค เราบอกว่าเรามีงานนะพรุ่งนี้ เรากลับบ้าน เขาก็บอกว่าโอเคถ้าอยากตามมาก็ให้เราโทรไป
ทีนี้ เมื่อประมาณเกือบๆเที่ยงคืน เขาก็โทรมาหาเรา น้ำเสียงค่อนข้างเมาแล้ว
ต่อไปเป็นบทสนทนานะคะ
เขา : ฮัลโหล
เรา : ฮัลโหล ว่าไง
เขา : นี่พี่อยู่ไหน? (บางทีเขาก็เรียกพี่ เพราะว่าเวลาอยู่บริษัทคือเรียกแบบทางการ)
เรา : อยู่บ้าน เป็นไร เมาเหรอ?
เขา : ออกมาหาหน่อย อยู่ที่xxx
เรา : ไปไม่ได้หรอก อาบน้ำแล้วเนี่ย เดี๋ยวก็นอนแล้ว ถ้าเมาก็กลับบ้านดีๆนะ เป็นห่วงนะ
เขา : อืมๆ โอเคๆ พี่รักผมไหม?
เรา : หืม อะไรนะ รักเราไหมเหรอ ...รักสิ ทำไม?
เขา : คบกับผมซักปีสองปีนะ
เรา : หืม ไม่เข้าใจ เป็นอะไร ก็คบอยู่นี่ไง
เขา : เราจะคบกันได้เป็นปีๆไหม?
เรา : ถามอะไร ไม่เข้าใจ พี่ไม่รู้ ก็คบอยู่นี่ไง เราคบกันอยู่ แต่ถึงปี หรือกี่ปีไหมพี่ไม่รู้ พี่ตอบไม่ได้ ถามอะไรเป็นเด็กๆไปได้
เขา : เงียบไปนานมาก
เรา : ฮัลโหลๆๆ ได้ยินเปล่า
เขา : งั้นเราเลิกกันนะ ผมเหนื่อยแล้ว...
เรา : ห๊ะ เป็นอะไร เหนืื่อยอะไร เลิกทำไม ไม่เข้าใจ นี่เราเป็นอะไร ทำไมพูดแบบนี้เนี่ย
เขา : เงียบนานมากกกกก
เรา : ตกใจอยู่ นี่ๆ(เรียกชื่อ) ได้ยินที่พูดไหม เราก็เงียบไปพักนึง
งั้นก็เคลียร์กันตรงๆละกันถ้าจะเลิก พี่ไม่รู้นะว่าเราเป็นอะไร คิดยังไง หรือว่าเกิดอะไร
แต่ถ้าจะเลิก ก็แล้วแต่เรา แต่พี่ขอเคลียร์ตรงๆ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เย็นก็ออกมาเจอกันละกัน
เขา : ผมเหนื่อย ผมตามพี่ไม่ทัน พี่ทำให้ผมเครียดมากเลยทุกวันนี้
เรา : พี่ทำ? พี่ทำอะไร? ยิ่งพูดยิ่งไม่เข้าใจ รู้ตัวรึเปล่าว่าเมามากอ่ะ นี่ไปกับใครอะ เอาคนอื่นมาพูดสายหน่อย กลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยคุยนะ
เขา : ตกลงพี่รักผมปะ?
เรา : รักสิ นี่เราคบกันอยู่นะ แต่ถ้าจะเลิกพี่ขอเหตุผลดีๆซักข้อ พี่โอเค พี่ไม่เป็นไร แล้วแต่เราเลย
เขา : อืม ผมไม่เคยคบใครแล้วเครียดเท่าพี่เลย
เรา : ก็บอกมาสิว่าเครียดเรื่องอะไร พี่ทำอะไร
เขา : ไม่รู้ดิ แต่เหนื่อย
เรา : เหนื่อยก็เลิก งั้นก็ถือว่าเลิกแล้วกันนะ กลับบ้านดีๆแล้วกัน ถ้ารู้เหตุผลจะเลิกก็บอกพี่ด้วยแล้วกัน อย่างน้อยพี่จะได้รู้ว่าตกลงพี่ทำอะไรผิด
แล้วเราก็วางโทรศัพท์ ปิดเครื่องเลย
ก็มานั่งงง หรือว่าเขาไม่กล้าบอกเลิกเรา เขามีแฟนใหม่ หรือว่ายังไง
หรือว่าเราทำอะไรให้เขาเหนือ่ยจริงๆ แล้วเหนื่อยเรื่องอะไร?? เราไปทำอะไร คือถ้าเบื่อเราจะไม่ถามต่อเลยว่า เบื่ออะไร
แต่เหนื่อยนี่ เราก็มีสิทธิ์รู้ว่าเขาเหนือ่ยกับเราเรือ่งอะไรสิ
ในเมื่อไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วช่วงอาทิตย์ที่แล้วดูเขาจิกเราตลอดเวลา เราเดาอะไรไม่ถูกจริงๆ
แต่ก่อนคบกัน เขามีนิสัยอย่างนึงคือเวลารู้อะไรมาเขาจะไม่พูดค่ะ ก่อนหน้าที่จะคบกัน เขาเคยหลบหน้าหลบตาเรา
เพราะเขาเคืองที่เราโทรหาเพื่อนเขาให้ออกไปด้วยกันข้างนอก (เพื่อนเขาทำแผนกเดียวกับเรา ส่วนเขาฝึกคนละแผนก)
เราเป็นเซลล์เราก็ออกข้างนอกปกติอยู่แล้ว ทีนี้เราก็เลยชวนเพื่อนเขาไปด้วย ไปดูงาน แล้วก็กินข้าวกันก่อนกลับมาออฟฟิศ
ซึ่งทำให้เขาโกรธเรามั้ง ตอนนั้นนะ เพราะตอนนั้นจีบๆกันอยู่ เราก็นอยๆจนมาตั้งกระทู้
แต่ทุกคนในนี้บอกว่า เขาไก่ตื่นเพราะเขาไม่ชอบเราเลยหลบหน้า แต่พอมาคบกัน เขาก็มาเฉลยว่าวันนั้นเขาเคืองเรา
กระทู้นี้ใช้เวลาพิมนานมาก เมื่อกี้1.05AMเราเปิดเครื่องมา เจอพยายามติดต่อจากเบอร์เขา 20กว่าสายแล้วค่ะ
ใจนึงเรายอมรับว่าไม่เสียใจเท่าไหร่ ไม่รู้เพราะทำใจไว้แล้วหรือเปล่า อย่างที่คนอื่นว่าๆคบแฟนเด็ก วันนึงเขาก็ต้องไป
แล้วยิ่งเป็นเด็กฝึกงาน ฝึกงานจบก็ต้องไป
แต่ใจนึงเราก็แป้วๆ ใจหายบอกไม่ถูก เพราะคบกันมาเกือบเดือนแล้ว ตอนนี้ไม่รุ้สึกอยากร้องไห้ หรือว่าเสียใจฟูมฟายอะไร
แต่ลึกๆก็นอนไม่หลับ พยายามคิดว่า พรุ่งนี้หายเมาแล้วเขาก็คงจะเหมือนเดิม แล้วเราก็จะคุยกันได้ปกติ......
แฟนเด็กขอเลิก บอกว่าผมเหนื่อย....
เขาเด็กกว่า 4ปี เรียนอยู่ปีสุดท้าย เรา26ทำงานแล้ว เจอกันในที่ทำงาน เขามาเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัท
ตอนแรกเราจีบเขา ทีนี้เขาก็มาจีบเราต่อ ก็เลยคบกัน
แต่ไม่รู้เพราะเขาเด็กหรือเปล่า มีหลายอย่างที่เราไม่เข้าใจนิสัยเขามากๆ
แต่ด้วยเราทำงานเป็นคนยุ่งๆ เราก็ปล่อยมันผ่านไป เวลาเจอกันเราก็ไปกินข้าว ดูหนังตามปกติไม่พูดถึงเรื่องเครียดๆกันซักเท่าไหร่
เขาเป็นคนแปลกๆแบบที่ว่า
คบกันได้สองวัน เขาพาเราไปเจอที่บ้านเขา เราก็ตกใจนิดหน่อย แต่ที่บ้านเขาต้อนรับขับสู้ดี และแม่เขาก็ท่าทางเอ็นดูเรามาก
เพราะโทรมาชวนเราไปทานข้าว บ่อยๆ(มาก)
แล้วเขาก็อยากมาหาที่บ้านเรามากๆ ทั้งๆที่พึ่งคบกัน แล้วปกติเราเป็นคนไม่ค่อยพาใครเข้าบ้าน เพราะเรายังไม่แน่ใจ
แม่ก็บอกแค่ว่าให้พาคนที่ใช่จริงๆมา เขาก็เด็กกว่าด้วยอะไรด้วย เราก็เลยยังไม่อยากแนะนำ
วันดีคืนดี เขาก็โผล่มาที่บ้านเรา อะไรทำนองนี้จนเราต้องไล่กลับบ้าน เพราะมาดึกดื่น แล้วก็ไม่รู้จะมาทำไม??
ทีนี้ช่วงอาทิตย์ก่อนหน้านี้ เขาโทรหาเรา เหมือนจิกมากๆ พอเบอร์ตัวเองโทรไม่ติด ก็ใช้เบอร์ที่บ้านโทร เบอร์แม่โทร
เบอร์น้องโทร เบอร์เพื่อน และเบอร์ใครอีกก็ไม่รู้สารพัดเบอร์โทรหาเรา
พอเราโทรกลับ เราก็จะถามแค่ว่าทำงานอยู่ โทรทำไมหลายเบอร์ เขาก็บอกแค่ว่า เพราะเราไม่รับโทรศัพท์เขา
เราเลยไม่รู้ว่าเขาระแวงเราอะไรหรือเปล่า แต่ส่วนตัวเราไม่มีอะไรที่ทำให้ระแวงได้เลย เราทำแต่งานตลอดมีเจอเพื่อนฝูงบ้าง ซึ่งเขาก็รู้จักหลายๆคนเพราะเราก็เคยแนะนำ แล้วเราก็ไม่ได้มีกิ๊กหรืออะไรด้วย
เมื่อวานเรากับเขาไม่ได้เจอกันเพราะเราไปฟิตเนสกับเพื่อน เราก็ทิ้งโทรศัพท์ไว้ในล็อกเกอร์
ก็อีหรอบเดิมคือ เขาเอาเบอร์อื่นๆโทรหาเรา แล้วก็ใช้เบอร์สาธารณะโทรหาเรา พอเรามาเจอโทรศัพท์มันดังพอดี เราก็รับ
เขาก็โวยวายหาว่าเรารับเบอร์อื่นไม่รับเบอร์เขา ซึ่งเราก็อธิบายไป เขาก็ดูเข้าใจแล้ว
วันนี้เรานัดทานข้าวกันตอนเย็น เจอกันเขาดูเงียบๆผิดปกติ เราก็ทานข้าวเสร็จจะดูหนังต่อไหม เขาก็บอกว่าไม่ เขาจะออกไปดื่มกับเพื่อน
เราก็โอเค เราบอกว่าเรามีงานนะพรุ่งนี้ เรากลับบ้าน เขาก็บอกว่าโอเคถ้าอยากตามมาก็ให้เราโทรไป
ทีนี้ เมื่อประมาณเกือบๆเที่ยงคืน เขาก็โทรมาหาเรา น้ำเสียงค่อนข้างเมาแล้ว
ต่อไปเป็นบทสนทนานะคะ
เขา : ฮัลโหล
เรา : ฮัลโหล ว่าไง
เขา : นี่พี่อยู่ไหน? (บางทีเขาก็เรียกพี่ เพราะว่าเวลาอยู่บริษัทคือเรียกแบบทางการ)
เรา : อยู่บ้าน เป็นไร เมาเหรอ?
เขา : ออกมาหาหน่อย อยู่ที่xxx
เรา : ไปไม่ได้หรอก อาบน้ำแล้วเนี่ย เดี๋ยวก็นอนแล้ว ถ้าเมาก็กลับบ้านดีๆนะ เป็นห่วงนะ
เขา : อืมๆ โอเคๆ พี่รักผมไหม?
เรา : หืม อะไรนะ รักเราไหมเหรอ ...รักสิ ทำไม?
เขา : คบกับผมซักปีสองปีนะ
เรา : หืม ไม่เข้าใจ เป็นอะไร ก็คบอยู่นี่ไง
เขา : เราจะคบกันได้เป็นปีๆไหม?
เรา : ถามอะไร ไม่เข้าใจ พี่ไม่รู้ ก็คบอยู่นี่ไง เราคบกันอยู่ แต่ถึงปี หรือกี่ปีไหมพี่ไม่รู้ พี่ตอบไม่ได้ ถามอะไรเป็นเด็กๆไปได้
เขา : เงียบไปนานมาก
เรา : ฮัลโหลๆๆ ได้ยินเปล่า
เขา : งั้นเราเลิกกันนะ ผมเหนื่อยแล้ว...
เรา : ห๊ะ เป็นอะไร เหนืื่อยอะไร เลิกทำไม ไม่เข้าใจ นี่เราเป็นอะไร ทำไมพูดแบบนี้เนี่ย
เขา : เงียบนานมากกกกก
เรา : ตกใจอยู่ นี่ๆ(เรียกชื่อ) ได้ยินที่พูดไหม เราก็เงียบไปพักนึง
งั้นก็เคลียร์กันตรงๆละกันถ้าจะเลิก พี่ไม่รู้นะว่าเราเป็นอะไร คิดยังไง หรือว่าเกิดอะไร
แต่ถ้าจะเลิก ก็แล้วแต่เรา แต่พี่ขอเคลียร์ตรงๆ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เย็นก็ออกมาเจอกันละกัน
เขา : ผมเหนื่อย ผมตามพี่ไม่ทัน พี่ทำให้ผมเครียดมากเลยทุกวันนี้
เรา : พี่ทำ? พี่ทำอะไร? ยิ่งพูดยิ่งไม่เข้าใจ รู้ตัวรึเปล่าว่าเมามากอ่ะ นี่ไปกับใครอะ เอาคนอื่นมาพูดสายหน่อย กลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยคุยนะ
เขา : ตกลงพี่รักผมปะ?
เรา : รักสิ นี่เราคบกันอยู่นะ แต่ถ้าจะเลิกพี่ขอเหตุผลดีๆซักข้อ พี่โอเค พี่ไม่เป็นไร แล้วแต่เราเลย
เขา : อืม ผมไม่เคยคบใครแล้วเครียดเท่าพี่เลย
เรา : ก็บอกมาสิว่าเครียดเรื่องอะไร พี่ทำอะไร
เขา : ไม่รู้ดิ แต่เหนื่อย
เรา : เหนื่อยก็เลิก งั้นก็ถือว่าเลิกแล้วกันนะ กลับบ้านดีๆแล้วกัน ถ้ารู้เหตุผลจะเลิกก็บอกพี่ด้วยแล้วกัน อย่างน้อยพี่จะได้รู้ว่าตกลงพี่ทำอะไรผิด
แล้วเราก็วางโทรศัพท์ ปิดเครื่องเลย
ก็มานั่งงง หรือว่าเขาไม่กล้าบอกเลิกเรา เขามีแฟนใหม่ หรือว่ายังไง
หรือว่าเราทำอะไรให้เขาเหนือ่ยจริงๆ แล้วเหนื่อยเรื่องอะไร?? เราไปทำอะไร คือถ้าเบื่อเราจะไม่ถามต่อเลยว่า เบื่ออะไร
แต่เหนื่อยนี่ เราก็มีสิทธิ์รู้ว่าเขาเหนือ่ยกับเราเรือ่งอะไรสิ
ในเมื่อไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วช่วงอาทิตย์ที่แล้วดูเขาจิกเราตลอดเวลา เราเดาอะไรไม่ถูกจริงๆ
แต่ก่อนคบกัน เขามีนิสัยอย่างนึงคือเวลารู้อะไรมาเขาจะไม่พูดค่ะ ก่อนหน้าที่จะคบกัน เขาเคยหลบหน้าหลบตาเรา
เพราะเขาเคืองที่เราโทรหาเพื่อนเขาให้ออกไปด้วยกันข้างนอก (เพื่อนเขาทำแผนกเดียวกับเรา ส่วนเขาฝึกคนละแผนก)
เราเป็นเซลล์เราก็ออกข้างนอกปกติอยู่แล้ว ทีนี้เราก็เลยชวนเพื่อนเขาไปด้วย ไปดูงาน แล้วก็กินข้าวกันก่อนกลับมาออฟฟิศ
ซึ่งทำให้เขาโกรธเรามั้ง ตอนนั้นนะ เพราะตอนนั้นจีบๆกันอยู่ เราก็นอยๆจนมาตั้งกระทู้
แต่ทุกคนในนี้บอกว่า เขาไก่ตื่นเพราะเขาไม่ชอบเราเลยหลบหน้า แต่พอมาคบกัน เขาก็มาเฉลยว่าวันนั้นเขาเคืองเรา
กระทู้นี้ใช้เวลาพิมนานมาก เมื่อกี้1.05AMเราเปิดเครื่องมา เจอพยายามติดต่อจากเบอร์เขา 20กว่าสายแล้วค่ะ
ใจนึงเรายอมรับว่าไม่เสียใจเท่าไหร่ ไม่รู้เพราะทำใจไว้แล้วหรือเปล่า อย่างที่คนอื่นว่าๆคบแฟนเด็ก วันนึงเขาก็ต้องไป
แล้วยิ่งเป็นเด็กฝึกงาน ฝึกงานจบก็ต้องไป
แต่ใจนึงเราก็แป้วๆ ใจหายบอกไม่ถูก เพราะคบกันมาเกือบเดือนแล้ว ตอนนี้ไม่รุ้สึกอยากร้องไห้ หรือว่าเสียใจฟูมฟายอะไร
แต่ลึกๆก็นอนไม่หลับ พยายามคิดว่า พรุ่งนี้หายเมาแล้วเขาก็คงจะเหมือนเดิม แล้วเราก็จะคุยกันได้ปกติ......