เราอายุ 32 แฟนอายุ 35 เราสองคนคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัย เราเป็นฝ่ายชอบเค้าและตามจีบเค้าตั้งแต่แรก เรารักเค้ามาก และยอมทุกอย่าง ในช่วงแรกเค้าบอกว่าเค้าไม่มีความคิดอยากแต่งงานนะ ถึงคบกันไปสุดท้ายเค้าก็ไม่แต่งงาน เราก็โอเคค่ะ เพราะชอบเค้ามาก ยอมทุกอย่าง

ในการคบกันมาเรื่อยๆ เค้าก็ไม่ได้ใส่ใจเราเท่าไหร่ เราผ่าตัด เค้าไม่เคยมาเยี่ยม ทั้งๆที่เค้าอยู่บ้านเฉยๆ แม่เราป่วยเค้าก็ไม่เคยมาเยี่ยม เค้าไม่เคยเลี้ยงข้าว เราหารกันเสมอ แต่เราก็อยู่กันมาแบบนั้น เพราะเรารักเค้ามาก

หลังจากเราเริ่มอายุมากขึ้น เค้าก็โอเคที่จะแต่งงาน เราเลยแต่งงานกันโดยไม่ได้จัดงานแต่ง เพราะเค้าไม่อยากจัด แต่เค้าไม่ได้ถามความเต็มใจจากเรา เราก็ยอมเค้าไป เราไปจดทะเบียนและย้ายมาอยู่ด้วยกัน ไม่มีใครรู้ว่าเราแต่งงานกัน

เราแต่งงานกันมา 2 ปี ชีวิตเราไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนก่อนแต่งเท่าไหร่ เราไม่เคยมีอะไรกันก่อนแต่งงาน หลังจากแต่งงาน เรามีอะไรกันเดือนละครั้ง และทุกครั้งเราเป็นคนขอให้เคัาทำ เรารู้สึกแย่มาก รู้สึกว่าไม่เคยเป็นที่ต้องการเลยซักครั้ง

เราเจอผู้ชายอีกคนที่ทำงาน เค้าเพิ่งเข้ามาทำงานที่เดียวกับเรา รุ่นใกล้ๆกันจึงสนิทกันเร็ว เรากลับบ้านทางเดียวกัน เลยกลับพร้อมกัน และกินข้าวเย็นด้วยกันบ่อยๆ เค้าเป็นผู้ชายที่แตกต่างจากสามีมาก เค้าใส่ใจความรู้สึก ช่วยเหลือเราในทุกๆเรื่อง เหมือนแค่เราเปลี่ยนสีหน้าเค้าจะรู้ทันทีว่าเราต้องการอะไร หรือเป็นอะไร

เราเริ่มใช้เวลาด้วยกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ และดึกขึ้นเรื่อยๆ เวลาอยู่ด้วยกันเหมือนเวลาหยุดหมุน

ไม่รู้จะห้ามตัวเองยังไงแล้วค่ะ ทำยังไงดีคะ