สืบเนื้องจากดราม่า เรื่อง เข้าแถว ใน VOICE หรือของ จ่าพิชิต ผมเลยอยากลองแสดงความเห็นบ้างในฐานะที่เคยเข้าแถวมา 12 ปี
จากประสบการณ์ตรง จากโรงเรียนที่ผมเคยเรียน จะมีครูชาวอเมริกาท่านหนึ่ง บอกว่า ทำไมต้องเขาแถวด้วย ถ้าจะมาเช้าขนาดนี้เพื่อเข้าแถว บางวัน ใช้เวลาเข้าแถวเลยไปจนเกือบหมดคาบ 1 นี่มาเรียนหนังสือไม่ดีกว่าหรอ แล้วที่ รร ผมมันไม่มีร่มพอทุกคนเลยต้องยืนตากแดดเข้าแถวหมด ร้อนมากจริงๆ ใครจบ รร จะสู้แดดสู้ฝนเป็นพิเศษ ผมเลยลองคิดเล่นๆดู เวลาเข้าแถว 7.45 - 8.30 ถ้าเปลี่ยนจากเข้าแถวเป็น เข้าเล่น 8.00 จากที่เลิก 15.45 ก็จะ เลิกเรียนที่ 15.00 เด็กๆก็จะสามารถ มีเวลาทำกิจกรรมอย่างอื่น เช่น เล่นกีฬา เล่นดนตรี หรือค้นคว้าอย่างอื่นที่ตัวเองชอบ และทำอย่างจริงจัง เพิ่มขึ้นมาอีก เพราะถ้าเอาแค่เด็กใน กทม และ ปริมณฑลแล้ว ถ้าเลิกเรียน 16.00 มีเรียนพิเศษอีกกว่าจะถึงทีเรียนพิเศษ 18.00 เพราะรถติดมากกว่าจะเรียนเสร็จกลับถึงบ้านก็ 21.00 ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลย ถามว่า เรียนเยอะแล้วดีไหม มันก็ดี แต่ต้องยอมรับว่ามาตฐานของหลักสูตร มันไม่เท่ากันทุก รร แล้ว สิ่งที่ตรากตำเรียนกันเยอะๆ วันละ ไม่ต่ำกว่า 8. ชม นี่มันมีประโยชน์และนำไปใช้ ทั้งการศึกษาต่อและประกอบวิชาชีพจริงๆเท่าไหร่ ผมเรียนวิชาศิลปะตั้งแต่ ม.4 ยัน ม.6 แมร่งสอนเหมือนเดิม ทุกปีเลย และเชื่อว่าหลายๆ รร ก็มีกรณีอย่างนี้คล้ายๆ กัน เด็กใน กทม และ ปริมณฑล ใช้เวลาเกี่ยวการเรียนภายในหลักสูตรอย่างเดียววันละไม่ต่ำกว่า 12 ช.ม. รวมการเดินทาง แม้จะใกล้บ้านแค่ไหน ก็ต้องเจอปัญหารถติด และ บางคนก็ดั้นดนมาเรียนไกลบ้าน เพระาค่านิยมของผู้ปกครอง และมาตฐานที่ไม่เท่ากันของ รร ทำให้ต้องดันทุลังไปเรียน รร ที่คิดว่าดีที่สุดเท่าที่จะเรียนได้ ไม่เลือกเรียน รร ที่ใกล้บ้าน ในความเห็นผม ตรงนี้สำคัญมาก ถ้า รร ทั้งหมด เลิกเรียนก่อนเวลาเดิมสัก 1-2 ชม. ปัญหารถติดใน กทม และปริมณฑอาจจะทุเลาลง ไม่มากก็น้อย นี่คือประโยชน์ หนึ่งอย่างจากการที่ไม่ต้องเข้าแถว อย่างที่สองที่ผมคิดได้คือ เด็กที่รักกีฬา ก็จะมีเวลาเล่นเวลาซ้อมอย่างจริงจัง ไม่จำเป็นต้องกีฬา จะเป็นดนตรี หรืออย่างอื่นที่จะทำให้เด็กหลุดพ้น จากความเบื่อหน่ายความรู้ในห้องเรียน ถ้าเรียน วันละ 8 ช.ม. + เวลาเดินทางอีกสัก 1 ชม ต่อวันมันดีจริงๆ ประเทศเราคงไม่เป็นประเทศโลกที่สาม อยู่อย่างนี้หรอก ส่วนเรื่องระเบียบวินัย มันช่วยได้จริงหรอไอการเข้าแถวเคารพธงชาตินิ เคารพกันมาเป็นสิบๆปี ทุกวันนี้แค่ความเห็นทางการเมืองไม่เหมือนกัน รุ่นน้องไม่อยากรับน้อง ก็ฆ่ากันจะตายอย่างกับไม่ใช่คนประเทศเดียวกัน ฆ่าข่มขืน ปัญหา คอสเพลย์คุรุริน อีก ทุกคนลองมองไปรอบๆ ดูสิวะว่า คนไทยที่ผ่านการเคารพธ.ชาติมาไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่นเป็นยังไง ดูง่ายๆ การจราจร สมมติจะขับรถข้ามสระพานข้ามแยก ยังไม่ต่อแถว ขับแซงซ้าย เบียดจากทางขนาน แล้วมาแทรกเข้าบริเวณเชิงสระพานทุกวัน ถ้าพูดถึงเรียนศาสนาละ จริงอยู่ว่าประเทศเรานับถือพุทธเป็นส่วนใหญ่ แต่มันถึงเวลารึยังที่เราจะเพิ่มหลักสูตรเกี่ยวกับศาสนาอื่นอย่างเท่าเทียม ถึงเวลารึยังที่จะให้สิทธิ เสรีภาพจากจุดเล็กๆอย่างเรื่องศาสนาให้เป็นสิ่งที่เด็กรุ่นหลังเลือกที่จะนับถือและไม่ถือ เพื่อความเข้าใจในศาสนาที่เคารพอย่างถ่องแท้ ไม้ใช่แค่ ใส่บาตร ทำบุญ ยกมือสาธุ ได้บุญแล้วจะเป็นชาวพุทธที่ดี มีศิลธรรม ห้อยพระเครื่อง สวดมนต์ที่ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไรมีความอะไร แต่ก็ยังทำตามๆกัน เพราะเชื่อว่าจะได้บุญ ถ้ายังนับถือกันในสภาพนี้ หรือครอบครัวนับถือ ก็นับถือตามกันไป ศาสนาก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญหรือยึดเหนี่ยวอะไรได้จริงในเมื่อสังคมทุกวันนี้ยังเต็มไปด้วยเรื่องที่ผิดศิลธรรมในอุดมคติของชาวพุทธ อาบอบนวด ก็ยังเต็มบ้านเต็มเมือง บ่อนการพนัน ผับบาร์ก็ยังมีตามปกติ แล้วสังคมที่รับรู้ก็ยังเฉยๆกับมันแสดงว่ารับได้ ? แล้วทำไมสังคมจะรับความคิดเห็นจากเด็กหลายๆคนที่อยากได้เสรีภาพ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเข้าแถว ชุดนักเรียน หรือทรงผม ทั้งๆที่ในตำราก็บอกอยู่ว่า ลักษณะของวัยรุ่นเป็นยังไง ประเทศเรายังไง มันก็ได้ชื่อว่าเป็นประเทศประชาธิปไตย มีสภา มีการเลือกตั้ง แสดงว่า ต้องตัดสินกันด้วยเหตุและผล ด้วยข้อดีข้อเสีย ไม่ใช่เมื่อมีคนๆหนึ่งแสดงความคิดเห็นแล้ว กลับได้คำตอบกลับมาว่า ไม่อยากทำ ก็ไปเรียนที่อื่น ไปอยู่ที่อื่น คำตอบที่แท้จริงควรจะเป็นเรื่องของเหตุผลมากกว่าไม่ใช่หรือ ทำเนียมปฎิบัติเป็นสิ่งที่เปลี่ยนได้ ยอมรับที่จะเปลี่ยนได้ เพราะทุกวันนี้ โลกเจริญไปถึงไหนแล้ว เราจะอยู่ของเราอย่างทุกวันนี้ไม่ได้ จะเข้า AEC อยู่แล้ว ความเห็นต่างกันยังอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย แล้วจะไปเข้ากับใครได้ใน AEC ในขณะที่ ประเทศเรายังยืนเข้าแถวอยู่ ประเทศอื่นอาจจะไพัฒนาไปจนเราไม่สามารถแข่งขันกับใครได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนๆ ตั้งแต่ เศษฐกิจ ยันกีฬา แล้วเกิดวันหนึ่งเราไม่สามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีและประเทศเรากลายเป็นประเทศด้อยพัฒนา เราจะยังยืนเข้าแถวอย่างภาคภูมิแล้วเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีได้หรือเราควรจะเอาเวลาตรงนี้ไปทำอย่างอื่น ซึ่งผมยอมรับได้ถ้าทุกคนบอกว่าต้องการอย่างนี้และมีคำตอบมาบอกคนอย่างผม ว่ามันดี ไม่ว่าจะเป็นในอนาคตหรือ ตอนนี้ ผมก็พร้อมที่จะเห็นด้วย แต่ในความเห็นของผม ผมคิดว่ามันมีข้อเสีย มากกว่าข้อดี ในยุคของปัจจุบัน
ขอบคุณครับ ใครมีความเห็นยังไงเชิญเลยครับ คุยกันแบบดีๆ
ป.ล. ใครอ่านจบ ตบมือให้ 3 แปะ
แก้ไข เรื่องเรียบเรียงคำครับ พิมพ์ยาวๆแล้วเบลอพิมพ์ผิดเยอะไปหน่อย
คิดยังไงกับการเข้าแถวเคารพธงชาติทุกวันในวัยเรียน
จากประสบการณ์ตรง จากโรงเรียนที่ผมเคยเรียน จะมีครูชาวอเมริกาท่านหนึ่ง บอกว่า ทำไมต้องเขาแถวด้วย ถ้าจะมาเช้าขนาดนี้เพื่อเข้าแถว บางวัน ใช้เวลาเข้าแถวเลยไปจนเกือบหมดคาบ 1 นี่มาเรียนหนังสือไม่ดีกว่าหรอ แล้วที่ รร ผมมันไม่มีร่มพอทุกคนเลยต้องยืนตากแดดเข้าแถวหมด ร้อนมากจริงๆ ใครจบ รร จะสู้แดดสู้ฝนเป็นพิเศษ ผมเลยลองคิดเล่นๆดู เวลาเข้าแถว 7.45 - 8.30 ถ้าเปลี่ยนจากเข้าแถวเป็น เข้าเล่น 8.00 จากที่เลิก 15.45 ก็จะ เลิกเรียนที่ 15.00 เด็กๆก็จะสามารถ มีเวลาทำกิจกรรมอย่างอื่น เช่น เล่นกีฬา เล่นดนตรี หรือค้นคว้าอย่างอื่นที่ตัวเองชอบ และทำอย่างจริงจัง เพิ่มขึ้นมาอีก เพราะถ้าเอาแค่เด็กใน กทม และ ปริมณฑลแล้ว ถ้าเลิกเรียน 16.00 มีเรียนพิเศษอีกกว่าจะถึงทีเรียนพิเศษ 18.00 เพราะรถติดมากกว่าจะเรียนเสร็จกลับถึงบ้านก็ 21.00 ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลย ถามว่า เรียนเยอะแล้วดีไหม มันก็ดี แต่ต้องยอมรับว่ามาตฐานของหลักสูตร มันไม่เท่ากันทุก รร แล้ว สิ่งที่ตรากตำเรียนกันเยอะๆ วันละ ไม่ต่ำกว่า 8. ชม นี่มันมีประโยชน์และนำไปใช้ ทั้งการศึกษาต่อและประกอบวิชาชีพจริงๆเท่าไหร่ ผมเรียนวิชาศิลปะตั้งแต่ ม.4 ยัน ม.6 แมร่งสอนเหมือนเดิม ทุกปีเลย และเชื่อว่าหลายๆ รร ก็มีกรณีอย่างนี้คล้ายๆ กัน เด็กใน กทม และ ปริมณฑล ใช้เวลาเกี่ยวการเรียนภายในหลักสูตรอย่างเดียววันละไม่ต่ำกว่า 12 ช.ม. รวมการเดินทาง แม้จะใกล้บ้านแค่ไหน ก็ต้องเจอปัญหารถติด และ บางคนก็ดั้นดนมาเรียนไกลบ้าน เพระาค่านิยมของผู้ปกครอง และมาตฐานที่ไม่เท่ากันของ รร ทำให้ต้องดันทุลังไปเรียน รร ที่คิดว่าดีที่สุดเท่าที่จะเรียนได้ ไม่เลือกเรียน รร ที่ใกล้บ้าน ในความเห็นผม ตรงนี้สำคัญมาก ถ้า รร ทั้งหมด เลิกเรียนก่อนเวลาเดิมสัก 1-2 ชม. ปัญหารถติดใน กทม และปริมณฑอาจจะทุเลาลง ไม่มากก็น้อย นี่คือประโยชน์ หนึ่งอย่างจากการที่ไม่ต้องเข้าแถว อย่างที่สองที่ผมคิดได้คือ เด็กที่รักกีฬา ก็จะมีเวลาเล่นเวลาซ้อมอย่างจริงจัง ไม่จำเป็นต้องกีฬา จะเป็นดนตรี หรืออย่างอื่นที่จะทำให้เด็กหลุดพ้น จากความเบื่อหน่ายความรู้ในห้องเรียน ถ้าเรียน วันละ 8 ช.ม. + เวลาเดินทางอีกสัก 1 ชม ต่อวันมันดีจริงๆ ประเทศเราคงไม่เป็นประเทศโลกที่สาม อยู่อย่างนี้หรอก ส่วนเรื่องระเบียบวินัย มันช่วยได้จริงหรอไอการเข้าแถวเคารพธงชาตินิ เคารพกันมาเป็นสิบๆปี ทุกวันนี้แค่ความเห็นทางการเมืองไม่เหมือนกัน รุ่นน้องไม่อยากรับน้อง ก็ฆ่ากันจะตายอย่างกับไม่ใช่คนประเทศเดียวกัน ฆ่าข่มขืน ปัญหา คอสเพลย์คุรุริน อีก ทุกคนลองมองไปรอบๆ ดูสิวะว่า คนไทยที่ผ่านการเคารพธ.ชาติมาไม่รู้กี่รุ่นต่อกี่รุ่นเป็นยังไง ดูง่ายๆ การจราจร สมมติจะขับรถข้ามสระพานข้ามแยก ยังไม่ต่อแถว ขับแซงซ้าย เบียดจากทางขนาน แล้วมาแทรกเข้าบริเวณเชิงสระพานทุกวัน ถ้าพูดถึงเรียนศาสนาละ จริงอยู่ว่าประเทศเรานับถือพุทธเป็นส่วนใหญ่ แต่มันถึงเวลารึยังที่เราจะเพิ่มหลักสูตรเกี่ยวกับศาสนาอื่นอย่างเท่าเทียม ถึงเวลารึยังที่จะให้สิทธิ เสรีภาพจากจุดเล็กๆอย่างเรื่องศาสนาให้เป็นสิ่งที่เด็กรุ่นหลังเลือกที่จะนับถือและไม่ถือ เพื่อความเข้าใจในศาสนาที่เคารพอย่างถ่องแท้ ไม้ใช่แค่ ใส่บาตร ทำบุญ ยกมือสาธุ ได้บุญแล้วจะเป็นชาวพุทธที่ดี มีศิลธรรม ห้อยพระเครื่อง สวดมนต์ที่ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไรมีความอะไร แต่ก็ยังทำตามๆกัน เพราะเชื่อว่าจะได้บุญ ถ้ายังนับถือกันในสภาพนี้ หรือครอบครัวนับถือ ก็นับถือตามกันไป ศาสนาก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญหรือยึดเหนี่ยวอะไรได้จริงในเมื่อสังคมทุกวันนี้ยังเต็มไปด้วยเรื่องที่ผิดศิลธรรมในอุดมคติของชาวพุทธ อาบอบนวด ก็ยังเต็มบ้านเต็มเมือง บ่อนการพนัน ผับบาร์ก็ยังมีตามปกติ แล้วสังคมที่รับรู้ก็ยังเฉยๆกับมันแสดงว่ารับได้ ? แล้วทำไมสังคมจะรับความคิดเห็นจากเด็กหลายๆคนที่อยากได้เสรีภาพ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเข้าแถว ชุดนักเรียน หรือทรงผม ทั้งๆที่ในตำราก็บอกอยู่ว่า ลักษณะของวัยรุ่นเป็นยังไง ประเทศเรายังไง มันก็ได้ชื่อว่าเป็นประเทศประชาธิปไตย มีสภา มีการเลือกตั้ง แสดงว่า ต้องตัดสินกันด้วยเหตุและผล ด้วยข้อดีข้อเสีย ไม่ใช่เมื่อมีคนๆหนึ่งแสดงความคิดเห็นแล้ว กลับได้คำตอบกลับมาว่า ไม่อยากทำ ก็ไปเรียนที่อื่น ไปอยู่ที่อื่น คำตอบที่แท้จริงควรจะเป็นเรื่องของเหตุผลมากกว่าไม่ใช่หรือ ทำเนียมปฎิบัติเป็นสิ่งที่เปลี่ยนได้ ยอมรับที่จะเปลี่ยนได้ เพราะทุกวันนี้ โลกเจริญไปถึงไหนแล้ว เราจะอยู่ของเราอย่างทุกวันนี้ไม่ได้ จะเข้า AEC อยู่แล้ว ความเห็นต่างกันยังอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย แล้วจะไปเข้ากับใครได้ใน AEC ในขณะที่ ประเทศเรายังยืนเข้าแถวอยู่ ประเทศอื่นอาจจะไพัฒนาไปจนเราไม่สามารถแข่งขันกับใครได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนๆ ตั้งแต่ เศษฐกิจ ยันกีฬา แล้วเกิดวันหนึ่งเราไม่สามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีและประเทศเรากลายเป็นประเทศด้อยพัฒนา เราจะยังยืนเข้าแถวอย่างภาคภูมิแล้วเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีได้หรือเราควรจะเอาเวลาตรงนี้ไปทำอย่างอื่น ซึ่งผมยอมรับได้ถ้าทุกคนบอกว่าต้องการอย่างนี้และมีคำตอบมาบอกคนอย่างผม ว่ามันดี ไม่ว่าจะเป็นในอนาคตหรือ ตอนนี้ ผมก็พร้อมที่จะเห็นด้วย แต่ในความเห็นของผม ผมคิดว่ามันมีข้อเสีย มากกว่าข้อดี ในยุคของปัจจุบัน
ขอบคุณครับ ใครมีความเห็นยังไงเชิญเลยครับ คุยกันแบบดีๆ
ป.ล. ใครอ่านจบ ตบมือให้ 3 แปะ
แก้ไข เรื่องเรียบเรียงคำครับ พิมพ์ยาวๆแล้วเบลอพิมพ์ผิดเยอะไปหน่อย