เสียความรูกสึกเกี่ยวกับ กงศุลกากร ของไทยบ้านเรามาก ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
...คืนวันที่ 25 มิถุนายน 2556นี้
เราเดินทางจากเกาหลี
โดยขึ้นเครื่องของการบินไทย TG657 จาก Seoul to Bangkok แต่เครื่องบินนี้ ต้นทางเดินจากลอสแอลเจอริส(อาจจะสะกดผิดนะคะ)
โดยที่ดิฉันเดินทาง ไปเกาหลีปีละหนด้วยตัวเอง
และซื้อวินค้าธรรมดาไม่ได้ เยอะเพราะงบน้อย
แต่ซื้อกระเป๋าเป้ ยี่ห้อMCMมา3ใบ เพราะเป็นกระเป๋าหนัง ไม่มีชอปที่ไทย ราคาไม่แพงเท่าแบรนด์อื่นๆ
แบบสะพายข้าง1และเป้2ใบค่ะ คนละสี
เพราะราคา เฉลี่ยไม่เกินใบละ 13,000บาท
และพวกเครื่องสำอางมี บีบีอีทูดี้3ชิ้น แป้งพับ
พวงกุญแจของฝาก กระจก และผ้ากันเปื้อน รองเท้าไม่ธรรมดาจากนัมแดมุน และเครื่องสำอาง 3CE 1ถุง(กะซื้อไปฝากเพื่อนๆด้วยเพราะไม่มีชอปที่ไทย สีแจ่มมาก)
แล้วจะมีสบู่จากดูตี้ฟรี1 น้ำหอมชาเนล100mlอีก1 ทุกอย่างไม่มช่เพื่อการค้า ซื้อใช้เองและฝากเพื่อนๆกับญาติ
เครื่องมาถึงไทยประมาณ 1.10น. รับกระเป๋าแะเดินออกมาช่อง ไม่มีของสำแดง
แล้วเราก็โดนเรียก ให้เปิดกระเป๋า แล้วดูของว่า ทำไมมีกระเป๋า2ใบ เครื่องสำอางซื้อมา ต้องเสียภาษีนะ "เราเลยตอบว่า พี่ตะเปิดดูแค่นี้น่าจะเดาได้นะว่าเพื่อการค้าหรือใช้เอง เดินทาง14วัน เสื้อผ้าชุดชั้นใน ดูแล้วพวกพวงกุญแจของฝาก แต่มาติดที่กระเป๋า แล้วก็รีบเชิญเรา ไปตรวจที่ช่องสีแดง(ป้ายแดง)
แล้วเค้าก็ให้เปิดดูอีกที และ พนง.3คนมารุม ขอดูพาสปอร์ตแล้วอีกคนไม่พูดไร
พนักงานแีกคนก็พูด
"บอกว่าเดินทางคนเดียว เที่ยวปีละครั้งหนิ..!"
แล้วกระเป๋าราคาเท่าไหร่ มีบิลไม๊ เราเลยเอาให้ดู แล้วมาว่าเราว่า นี่น้องเสียภาษีนะ เพราะเค้าให้คนไทยซื้อของจากเมืองนอก ไม่เกินคนละ1หมื่นบาท....!!!!
อีกคนไม่ดูตาม้าตาเรือ เดินดุ่มๆเข้ามารุมอีกว่า
ทำไมไม่ซิ้อที่ไทย เราเลยสวนไปว่าที่ไทยไม่มีขายค่ะพี่ (พอดีเราสะพายกระเป๋าใหม่ เอาใบเดินหลุยส์ไว้ด้านในกระเป๋า) เราก็ตอบไปว่า
แต่หลุยในกระเป๋าซื้อที่ไทย เช็คได้ค่ะ
ราคากีะเป๋าเท่านี้ พี่มาเก็บอีก37% หนูฝากเค้าหิ้วเถื่อนๆมาๆมาไม่ดีกว่าหร๋อ อีกอย่างที่ไทยไม่มีชอป และชอบยี่ห้อนี้เป็นส่วนตัว
จะเสียค่าเครื่อง แทกซี่ หอบไปซื้อถึงเกาหลีทำไม
และอีกอย่าง หนูไม่ได้รวยทำมาค้าขายปกตอิ
เงินหมุนรายวัน ไปเที่ยวปีละหน ซื้อหมด
เหลือเงินกลับไทย แค่2,020บาท เอาไง้ค่าแทกซี่ หนูไม่มีเงินพี่ แล้วบอกว่าให้เราโทรบอกคนให้โอนมาให้ คือ..!! ยังไงๆก็จะเอาเงินให้ได้
ตัวเราเองไม่มีเงินจิงๆ ใช้หมดเหลือเงินไง้ค่าแทกซี่และต่อเครื่องจากดอนเมืองกลับต่างจังหวัดด้วย ให้เสียภาษีเยอะขนาดนี้ เท่ากับซื้อกระเป๋าเพิ่มได้อีกใบนึงเลย หนูเสียความรู้สึกกับระบบบ้านเรามากค่ะพี่ คนอื่นๆหิ้วมาเยอะกว่านี้ไม่โดน แต่ความซวยของหนูนี่แหละ
ไม่มีเงินจ่าย พี่จะยึดกระเป๋าไม่ให้เอาเข้าประเทศก็ได้นะคะ หนูไม่มีเงินจริงๆ อีกคน จนปัญญาและเช็คยี่ห้อ แะคุยโทรศัพท์แล้วเดินกับมาอีก ว่ามีเงินเท่าไหร่ เราเลยเปิดกระเป๋าเงินให้ดู มีเงินไทย2,020บาท และเงินวอน
20,300วอน แล้วยังถามว่าเงินในธนาคารกดมาให้ได้ไหม มีเท่าไหร่อีก ดราเลยบอกว่ามีเงินสดในธนาคาร แต่เป็นส่วนที่จำเป็นต้องใช้ในการทำงานและจ่ายค่าใช้จ่ายต่างๆ (เราไม่เปิดประเด็นถามเลยว่าจะเอากับเราเท่าไหร่?)
พี่ว่าไม่สมควร ยึดเลยค่า หนูจะได้จำไว้ว่าสุดท้ายคนไทยด้วยกันนี่แหละค่ะ ทำให้เสียความรู้สึก เพราะเราซื้อของระวังมากและไม่มีเงินมากด้วย ซื่อของอย่างระวังไมาอยากมีปัญหา แล้วมาคุยอีกรอบว่าเรื่องมาถึงช่องแดงแล้ว ยังไงก็แย่(ออกแนวขู่) เราก็เกืแบจะกั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว แล้วบอกพี่คะ พี่ดูของในกระเป๋าหนู ดูจาก5คน แล้ว4ใน5คน ของพี่ยังปฏิเสธหนูไม่ได้เลยว่าไม่ได้ซื้อมาเพื่อการค้า แต่ก็จะเอาเงินกะหนู รู้สึกแย่นะคะกับการทำแบบนี้ จะทำไรพี่ทำเลยค่ะ ส่งเรื่องก็ส่ง ยื่นเรืองทำเลยค่ะ แต่ไม่มีเงินจะให้ หากส่งเรื่ิองเรื่องต้องฟ้องหนูจะยอมเสียหลังจากนี้ หรือจะยึดของหนูไว้หมดก็ได้นะคะ เพราะหนูไม่มีจะจ่สบและจะไม่จ่าย37%ด้วยค่ะ..!!
สุดท้ายมี ผู้หญิงที่คอยอ้ำๆอึ้งๆกับเราก็เดินมาบอกว่า เข้าใจหน่อยนะเราโดนกดดะนมาเช่นกัน คุยให้แล้วเค้าให้เสีย2ใบ ใบละ10%นะ ไหวไม๊ จะให้ปล่อยไปเฉยๆไม่ได้จริงๆ เราเลยจ่ายไป2,000บาทถ้วน แต่เราก็ขอใบเสร็จด้วยนะคะ เค้าเลยไปทำใบเสร็จมาให้
เหลือเงินไทย20บาท เลยไปแลกเงินวอน
ได้มาเพิ่มอีก500กว่าบาทค่ะ...!!
ประเทศเราค่ะ..!!รู้สึกแย่มาก เข้าใจเค้านะคะ
ว่าหน้าที่เค้า แต่เลือกผิดคนไปหน่อย
เลยนำเรื่องมาเล่า เป็นประสบการณ์สำหรับผู้ที่เดินทาง
หากผิดพลาดหรือข้อมูลไม่ถูกต้อวประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เล่าประสบการ การโดนกักตัวจากกงศุลกาการไทย ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
...คืนวันที่ 25 มิถุนายน 2556นี้
เราเดินทางจากเกาหลี
โดยขึ้นเครื่องของการบินไทย TG657 จาก Seoul to Bangkok แต่เครื่องบินนี้ ต้นทางเดินจากลอสแอลเจอริส(อาจจะสะกดผิดนะคะ)
โดยที่ดิฉันเดินทาง ไปเกาหลีปีละหนด้วยตัวเอง
และซื้อวินค้าธรรมดาไม่ได้ เยอะเพราะงบน้อย
แต่ซื้อกระเป๋าเป้ ยี่ห้อMCMมา3ใบ เพราะเป็นกระเป๋าหนัง ไม่มีชอปที่ไทย ราคาไม่แพงเท่าแบรนด์อื่นๆ
แบบสะพายข้าง1และเป้2ใบค่ะ คนละสี
เพราะราคา เฉลี่ยไม่เกินใบละ 13,000บาท
และพวกเครื่องสำอางมี บีบีอีทูดี้3ชิ้น แป้งพับ
พวงกุญแจของฝาก กระจก และผ้ากันเปื้อน รองเท้าไม่ธรรมดาจากนัมแดมุน และเครื่องสำอาง 3CE 1ถุง(กะซื้อไปฝากเพื่อนๆด้วยเพราะไม่มีชอปที่ไทย สีแจ่มมาก)
แล้วจะมีสบู่จากดูตี้ฟรี1 น้ำหอมชาเนล100mlอีก1 ทุกอย่างไม่มช่เพื่อการค้า ซื้อใช้เองและฝากเพื่อนๆกับญาติ
เครื่องมาถึงไทยประมาณ 1.10น. รับกระเป๋าแะเดินออกมาช่อง ไม่มีของสำแดง
แล้วเราก็โดนเรียก ให้เปิดกระเป๋า แล้วดูของว่า ทำไมมีกระเป๋า2ใบ เครื่องสำอางซื้อมา ต้องเสียภาษีนะ "เราเลยตอบว่า พี่ตะเปิดดูแค่นี้น่าจะเดาได้นะว่าเพื่อการค้าหรือใช้เอง เดินทาง14วัน เสื้อผ้าชุดชั้นใน ดูแล้วพวกพวงกุญแจของฝาก แต่มาติดที่กระเป๋า แล้วก็รีบเชิญเรา ไปตรวจที่ช่องสีแดง(ป้ายแดง)
แล้วเค้าก็ให้เปิดดูอีกที และ พนง.3คนมารุม ขอดูพาสปอร์ตแล้วอีกคนไม่พูดไร
พนักงานแีกคนก็พูด
"บอกว่าเดินทางคนเดียว เที่ยวปีละครั้งหนิ..!"
แล้วกระเป๋าราคาเท่าไหร่ มีบิลไม๊ เราเลยเอาให้ดู แล้วมาว่าเราว่า นี่น้องเสียภาษีนะ เพราะเค้าให้คนไทยซื้อของจากเมืองนอก ไม่เกินคนละ1หมื่นบาท....!!!!
อีกคนไม่ดูตาม้าตาเรือ เดินดุ่มๆเข้ามารุมอีกว่า
ทำไมไม่ซิ้อที่ไทย เราเลยสวนไปว่าที่ไทยไม่มีขายค่ะพี่ (พอดีเราสะพายกระเป๋าใหม่ เอาใบเดินหลุยส์ไว้ด้านในกระเป๋า) เราก็ตอบไปว่า
แต่หลุยในกระเป๋าซื้อที่ไทย เช็คได้ค่ะ
ราคากีะเป๋าเท่านี้ พี่มาเก็บอีก37% หนูฝากเค้าหิ้วเถื่อนๆมาๆมาไม่ดีกว่าหร๋อ อีกอย่างที่ไทยไม่มีชอป และชอบยี่ห้อนี้เป็นส่วนตัว
จะเสียค่าเครื่อง แทกซี่ หอบไปซื้อถึงเกาหลีทำไม
และอีกอย่าง หนูไม่ได้รวยทำมาค้าขายปกตอิ
เงินหมุนรายวัน ไปเที่ยวปีละหน ซื้อหมด
เหลือเงินกลับไทย แค่2,020บาท เอาไง้ค่าแทกซี่ หนูไม่มีเงินพี่ แล้วบอกว่าให้เราโทรบอกคนให้โอนมาให้ คือ..!! ยังไงๆก็จะเอาเงินให้ได้
ตัวเราเองไม่มีเงินจิงๆ ใช้หมดเหลือเงินไง้ค่าแทกซี่และต่อเครื่องจากดอนเมืองกลับต่างจังหวัดด้วย ให้เสียภาษีเยอะขนาดนี้ เท่ากับซื้อกระเป๋าเพิ่มได้อีกใบนึงเลย หนูเสียความรู้สึกกับระบบบ้านเรามากค่ะพี่ คนอื่นๆหิ้วมาเยอะกว่านี้ไม่โดน แต่ความซวยของหนูนี่แหละ
ไม่มีเงินจ่าย พี่จะยึดกระเป๋าไม่ให้เอาเข้าประเทศก็ได้นะคะ หนูไม่มีเงินจริงๆ อีกคน จนปัญญาและเช็คยี่ห้อ แะคุยโทรศัพท์แล้วเดินกับมาอีก ว่ามีเงินเท่าไหร่ เราเลยเปิดกระเป๋าเงินให้ดู มีเงินไทย2,020บาท และเงินวอน
20,300วอน แล้วยังถามว่าเงินในธนาคารกดมาให้ได้ไหม มีเท่าไหร่อีก ดราเลยบอกว่ามีเงินสดในธนาคาร แต่เป็นส่วนที่จำเป็นต้องใช้ในการทำงานและจ่ายค่าใช้จ่ายต่างๆ (เราไม่เปิดประเด็นถามเลยว่าจะเอากับเราเท่าไหร่?)
พี่ว่าไม่สมควร ยึดเลยค่า หนูจะได้จำไว้ว่าสุดท้ายคนไทยด้วยกันนี่แหละค่ะ ทำให้เสียความรู้สึก เพราะเราซื้อของระวังมากและไม่มีเงินมากด้วย ซื่อของอย่างระวังไมาอยากมีปัญหา แล้วมาคุยอีกรอบว่าเรื่องมาถึงช่องแดงแล้ว ยังไงก็แย่(ออกแนวขู่) เราก็เกืแบจะกั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว แล้วบอกพี่คะ พี่ดูของในกระเป๋าหนู ดูจาก5คน แล้ว4ใน5คน ของพี่ยังปฏิเสธหนูไม่ได้เลยว่าไม่ได้ซื้อมาเพื่อการค้า แต่ก็จะเอาเงินกะหนู รู้สึกแย่นะคะกับการทำแบบนี้ จะทำไรพี่ทำเลยค่ะ ส่งเรื่องก็ส่ง ยื่นเรืองทำเลยค่ะ แต่ไม่มีเงินจะให้ หากส่งเรื่ิองเรื่องต้องฟ้องหนูจะยอมเสียหลังจากนี้ หรือจะยึดของหนูไว้หมดก็ได้นะคะ เพราะหนูไม่มีจะจ่สบและจะไม่จ่าย37%ด้วยค่ะ..!!
สุดท้ายมี ผู้หญิงที่คอยอ้ำๆอึ้งๆกับเราก็เดินมาบอกว่า เข้าใจหน่อยนะเราโดนกดดะนมาเช่นกัน คุยให้แล้วเค้าให้เสีย2ใบ ใบละ10%นะ ไหวไม๊ จะให้ปล่อยไปเฉยๆไม่ได้จริงๆ เราเลยจ่ายไป2,000บาทถ้วน แต่เราก็ขอใบเสร็จด้วยนะคะ เค้าเลยไปทำใบเสร็จมาให้
เหลือเงินไทย20บาท เลยไปแลกเงินวอน
ได้มาเพิ่มอีก500กว่าบาทค่ะ...!!
ประเทศเราค่ะ..!!รู้สึกแย่มาก เข้าใจเค้านะคะ
ว่าหน้าที่เค้า แต่เลือกผิดคนไปหน่อย
เลยนำเรื่องมาเล่า เป็นประสบการณ์สำหรับผู้ที่เดินทาง
หากผิดพลาดหรือข้อมูลไม่ถูกต้อวประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ