ถึง..ผู้ชายคนนั้นบนรถต่างจังหวัด กรุงเทพ-นครปฐม

วันนี้เป็นวันที่ตื่นสายมาก ทุกอย่างรีบเร่งไปหมด รีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานด้วยสภาพหน้าเยินๆปราศจากเครื่องสำอาง แถมวันนี้ยังต้องนั่งรถโดยสารไปทำงานเองท่ามกลางฝนปรอยปรายอีกต่างหาก พอรถมาก็รีบๆๆๆขึ้นรถ ถ้าใครเคยมีโอกาสได้ใช้บริการรถเมล์ต่างจังหวัดสาย83 กรุงเทพ-นครปฐม คงจะพอรู้ว่านรกขนาดไหน กระเป๋ารถเมล์ไล่ๆๆๆ ไล่ให้ไปยืนข้างหลังชิดในสุด และแล้ว..ผู้ชายเสื้อโปโลสีน้ำเงินคนนั้นก็ลุกให้นั่ง แอบกรี๊ดอยู่ในใจ สภาพหนังหน้าแบบนี้ ยังจะอุตส่าห์มีชายหนุ่มน้ำใจงามลุกให้นั่งอีก รู้สึกดีมากกกกกเป็นพิเศษ เอ๊ะ! หรือเสน่ห์อันน้อยนิดอิชั้นยังพอมีเหลือเนี่ยยยย แอบปลื้มอย่างบอกไม่ถูก วันนี้เลยอารมณ์ดีไปทั้งวัน

ถึงคุณผู้ชายคนนั้น.. ผู้ชายที่ใส่เสื้อสีน้ำเงิน กางเกงยีนส์ บนรถเมล์ต่างจังหวัด กรุงเทพ-นครปฐม สาย83 ถ้าคุณเข้ามาอ่าน อยากบอกคุณคนนั้นจริงๆเลยว่า..ขอบคุณนะคะสำหรับน้ำใจที่คุณมีให้ มันทำให้ผู้หญิงป้าๆคนนึงคนนี้ อารมณ์ดีทั้งวันเลย ไม่ใช่เพราะอะไร อย่างน้อยวันนี้ คุณทำให้ผู้หญิงคนนี้ได้รับรู้แล้วว่า ในสังคมยังคงมีคนมีน้ำใจอยู่จริง ถึงแม้ว่าการกระทำครั้งนี้หลายคนอาจจะดูว่ามันแค่น้อยนิด ไม่เห็นจะต้องเอามาเล่าในนี้เลย แต่สำหรับฉันแล้ว มันคือน้ำใจที่ยิ่งใหญ่และงดงามจริงๆ

วันนี้คุณทำให้ฉันรู้สึกเลยว่า..โลกใบนี้คงไม่น่าอยู่ ถ้าทุกคนคิดแต่จะเอา คิดแต่จะได้ มีแต่ความต้องการ  โลกใบนี้จะสมดุลย์ได้ ถ้ามีใครซักคนยอมเป็นผู้ให้บ้าง

ขอบคุณนะคะบุรุษหนุ่มนิรนาม^^