เกิดความคิดนี้ขึ้นมา หลังจากกองอวยตายเกลื่อนในสงครามแรก คือกองอวยนานามิ
เนื่องจากสาวที่ดี มีความมุ่งมั่น มีความทุ่มเท ดันแพ้เพราะ เจ้าหนุ่มดันใกล้ชิดกับสาวอีกคนมากกว่า
เท่าที่ดูมาตลอด นานามิดูเข้าอกเข้าใจโซราตะดีมาก หลายๆ ครั้งที่เป็นอารมณ์มองหน้าก็รู้ใจ ยามมีความสุข ก็สุขร่วมกัน ยามมีความทุกข์ ก็กอดกันร่ำไห้ แบ่งเบาความทุกข์ แต่... นานามิ ยืนด้วยตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีโซราตะ เพราะแบบนี้หรือเปล่า??
"เพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องดูแลใช่มั้ย?" เป็นคำถามทันที หลังจากที่ดูจบซีซั่น อารมณ์ประมาณว่า "ถ้าฉันไม่ดูแล เธอก็คงไปไหนไม่รอด"
อะไรประมาณนั้น.... คนที่โซราตะคิดถึงมากกว่า กลับเป็นมาชิโระ ด้วยความคุ้นเคย และความใจดี สุดท้าย "ถ้าฉันไม่ได้ดูแลเธอ ฉันคงอยู่ไม่ได้" จะเป็นแบบนี้งั้นหรือ?
คนที่เข้มแข็ง คนที่ออกมายืนด้วยขาของตัวเองที่จะเดินไปถึงความฝัน ก็ต้องอยู่คนเดียวต่อไปหรือเปล่านะ?
ปล. ผมไม่ได้ว่ามาชิโระไม่ดีนะ แต่ก็นะ รักแท้ มันแพ้ใกล้ชิด จริงๆ แหละ เพราะเซลล์สมองของโซราตะ วันๆ มันคิดได้แต่เรื่องดูแลมาชิโระจริงๆ น่ะสิ หลายๆ ครั้งนานามิต้องมานั่งเสียใจลึกๆ เรื่องที่มาชิโระขาดโซราตะไม่ได้ แล้วก็ต้องปล่อยโซราตะไปตามหามาชิโระ ขนาดมาออกเดท มันยังต้องไปรับมาชิโระเลย
มาอีกเรื่อง... แรกๆ น้องเหมียวก็น่ารักนะ แต่พอจบเล่มหนึ่ง อาซึสะ ก็แซงลำดับในความคิดผมทันที อย่างที่ว่า อาสึกิ อาซึสะ น่าตาสวยน่ารัก
จิตใจดี รักสัตว์ อ่อนโยน ชอบช่วยเหลือคนอื่น ซื่อตรงกับใจตัวเอง (หลังจากคืนของถวายกับรูปปั้นแมวเหมียว) เมื่ออนิเม ดำเนินมาเรื่อยๆ ก็เริ่มเห็นด้านดีของอาซึสะเรื่อยๆ...
สวนทางกับน้องเหมียว ที่เห็นตรงๆ เลยว่า ได้คุณลักษณะของน้องสาวคนเล็กมาตรงๆ คือ โคตรเอาแต่ใจ แล้วก็ถือว่ามีความสามารถในการควบคุมอารมณ์น้อยกว่าคนอื่น (อย่างที่เธอชอบว่าตัวเองว่า ไม่เป็นผู้ใหญ่)
ในหลายๆ ตอนที่ เมื่อตาโรคจิตไปคุยเล่นกับผู้หญิงคนอื่น ก็จะมีบทยันดาเระโผล่มาแบบจางๆ เสียทุกครั้ง
ที่เห็นนิสัยไม่ดีที่สุดคือ ตอนล่าสุดที่อาซึกิ อาซึสะ ลงจากรถมาคุยกับโยโคเดระที่ป้ายรถเมล์ น้องเหมียวเล่น "ขอตัวก่อนน่ะค่ะ" ทันที เพื่อตัดบท และบอกกลายๆ ว่า "เอ็งเลือกละกัน ว่าจะคุยกับน้องหมา หรือจะมากับตรู" เป็นชอยส์บังคับเลือกที่จงใจเล่นเพราะทนไม่ไหว
ในขณะที่น้องหมาจะออกแนว "นายไปก่อนเถอะ ชั้นไม่เป็นไร" ซึ่งหลายๆ ครั้งความซื่อบื้อของพระเอกก็ชอบไปขอน้องหมา ช่วยเรื่องน้องแมวบ่อยครั้ง
ไม่ว่าจะฉากรั้งตัวราชาเหล็กกล้า เพื่อคุยกับน้องแมว, ฉากขอให้ช่วยหากระต่าย, หรืออีกหลายๆ ฉาก ที่ผมจำคำพูดตาโรคจิตได้ชัดเจน "โอเนงาอิ อารุนดาการ่า" จะออกจากปากมันบ่อยมาก ซึ่งคำขอในบางครั้ง ก็ค่อนข้างทำร้ายจิตใจน้องหมา แต่น้องหมาก็ช่วยไปทุกครั้ง
แต่เรื่องนี้ยังรอลุ้นอยู่นะ ว่าน้องเหมียว จะได้เป็นแค่น้องสาวหรือเปล่า... เพราะตาโยโคเดระ ก็จูบปากน้องหมาไปแล้วด้วยหนิ...
ปล. เรื่องนี้ มันล๊อคนางเอกแหละนะ แต่ดูไว้เผื่อมีอภินิหารย์อนิเม
เรื่องนี้ก็ทำผมเศร้าไปเยอะ กับตอนจบนิยายอันแสนค้ำคอร์ ที่ทำกองกำลังอีก ประมาณ 5-6 ฝ่าย ร่วงมะนาว. เอ้ย ระนาว
นิยามสำหรับผู้หญิงคนนี้คือ อ่อนโยน มีความอดทนสูง (ใครเป็นเพื่อนกับยัยคิริโนะ ต้องอดทนเป็นเลิศทุกคนแหละ) รักเพื่อน รักแฟน
จริงๆ เธอน่ะ เข้าวินไปแล้ว แต่ดันสละตำแหน่งผู้ชนะ มาลงแข่งในรอบที่สอง (เห็นประวัติซ้ำรอยมั้ย เหมือนยูโนะ ในเรื่องบันทึกมรณะ คุณชนะรอบแรก ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นแชมป์ตลอดไป ถ้าคุณประมาท ทุกอย่างก็จบ)
จริงๆ เรื่องนี้ ผมเชียร์ใครก็ได้นะ เรียงลำดับคือ คุโรเนโกะ อายันเสะ ซาโอริ ย่าแว่น (เมรุเก๊) คิริโนะ เพราะในนี้ ผมรู้สึกว่าคิริโนะ นิสัยแย่สุดละ
แต่เอาจริงๆ เรื่องนี้ มันก็ตอกย้ำ คำว่า "รักแท้ แพ้ใกล้ชิด" จริงๆ นั่นแหละ ตาเคียวสุเกะ มันทบทวนไปๆ มาๆ จากแรกๆ ใจอยู่ใกล้ๆ ย่าแว่น ไปๆ มาๆ ก็สนิทกับซาโอริ เพราะคิริโนะ เสร็จแล้วก็วนไปอยู่ที่คุโรเนโกะ ตอนได้เป็นรุ่นน้องกับทำเกมโป๊ (ถ้ารูริไม่ย้ายโรงเรียน หวยคงไม่ออกไปเป็นอย่างอื่นหรอก) ส่วนอายันเสะก็มีอีเวนท์เป็นบางคราว แต่อีเวนท์ใหญ่ดันมาช้าไปนิด เลยชวดไปเฉยๆ เลย
ถามว่าคิริโนะ แย่มากเลยเหรอ คงต้องตอบว่าเปล่า เพราะจริงๆ แล้วก็เป็นคนที่รักพี่ชาย คำนึงถึงเพื่อน ตั้งใจทำงาน เชื่อมั่นในตัวเอง
แต่นิสัยเสีย มันดันเยอะไป เมื่อเทียบกับตัวละครสาวอื่นๆ นะ ที่ข้อเสียน้อยกว่ามาก แล้วอีเวนท์ที่เธอทำคะแนนกับตาเคียวสุเกะ มันแทบไม่มีเลยนะ...? มีแค่ตอนตาเคียวอกหักแค่นั้นเอง (ที่เหลือก็ปะปราย จนไม่ค่อยจะมี เพื่อเทียบในทางกลับกัน) แบบนี้ ยกให้คนอื่นไปเถอะ ถ้าเธอยังสงสารบักเคียวสุเกะอะนะ
ปล. วัฒนธรรมญี่ปุ่น น้องสาวมีสิทธิ์เตะปาก ตบหน้าพี่ชายกันง่ายๆ เหมือนในเรื่องหรือครับ เรื่องนี้อ่านแล้วงงจริงๆ กับวัฒนธรรมญี่ปุ่น
สำหรับเรื่องนี้ ผมคงไม่เอาไปขายทิ้ง หรือเผา หรืออะไรอะนะ คงซื้อเก็บเฉพาะเล่มอีเวนต์สาวคนอื่น ไปนั่งฟินเป็นเล่มๆ เพื่อหนีความจริงของเล่มจบแทนอะนะ
-------------------------------
มีใครมีเรื่องอื่นมาแชร์อีก ก็ร่วมแชร์ความช้ำรักกันได้นะครับ เพื่อนๆ ห้องพันธิปเราเข้าใจกันดี
Edit: เพิ่มนิดหน่อย
[Spoil หลงๆ] "คนที่รักเรา มักไม่ใช่คนที่เรารัก" การ์ตูนหรืออนิเมเรื่องไหน ที่คุณนึกถึง
เกิดความคิดนี้ขึ้นมา หลังจากกองอวยตายเกลื่อนในสงครามแรก คือกองอวยนานามิ
เนื่องจากสาวที่ดี มีความมุ่งมั่น มีความทุ่มเท ดันแพ้เพราะ เจ้าหนุ่มดันใกล้ชิดกับสาวอีกคนมากกว่า
เท่าที่ดูมาตลอด นานามิดูเข้าอกเข้าใจโซราตะดีมาก หลายๆ ครั้งที่เป็นอารมณ์มองหน้าก็รู้ใจ ยามมีความสุข ก็สุขร่วมกัน ยามมีความทุกข์ ก็กอดกันร่ำไห้ แบ่งเบาความทุกข์ แต่... นานามิ ยืนด้วยตัวเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีโซราตะ เพราะแบบนี้หรือเปล่า??
"เพราะฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องดูแลใช่มั้ย?" เป็นคำถามทันที หลังจากที่ดูจบซีซั่น อารมณ์ประมาณว่า "ถ้าฉันไม่ดูแล เธอก็คงไปไหนไม่รอด"
อะไรประมาณนั้น.... คนที่โซราตะคิดถึงมากกว่า กลับเป็นมาชิโระ ด้วยความคุ้นเคย และความใจดี สุดท้าย "ถ้าฉันไม่ได้ดูแลเธอ ฉันคงอยู่ไม่ได้" จะเป็นแบบนี้งั้นหรือ?
คนที่เข้มแข็ง คนที่ออกมายืนด้วยขาของตัวเองที่จะเดินไปถึงความฝัน ก็ต้องอยู่คนเดียวต่อไปหรือเปล่านะ?
ปล. ผมไม่ได้ว่ามาชิโระไม่ดีนะ แต่ก็นะ รักแท้ มันแพ้ใกล้ชิด จริงๆ แหละ เพราะเซลล์สมองของโซราตะ วันๆ มันคิดได้แต่เรื่องดูแลมาชิโระจริงๆ น่ะสิ หลายๆ ครั้งนานามิต้องมานั่งเสียใจลึกๆ เรื่องที่มาชิโระขาดโซราตะไม่ได้ แล้วก็ต้องปล่อยโซราตะไปตามหามาชิโระ ขนาดมาออกเดท มันยังต้องไปรับมาชิโระเลย
มาอีกเรื่อง... แรกๆ น้องเหมียวก็น่ารักนะ แต่พอจบเล่มหนึ่ง อาซึสะ ก็แซงลำดับในความคิดผมทันที อย่างที่ว่า อาสึกิ อาซึสะ น่าตาสวยน่ารัก
จิตใจดี รักสัตว์ อ่อนโยน ชอบช่วยเหลือคนอื่น ซื่อตรงกับใจตัวเอง (หลังจากคืนของถวายกับรูปปั้นแมวเหมียว) เมื่ออนิเม ดำเนินมาเรื่อยๆ ก็เริ่มเห็นด้านดีของอาซึสะเรื่อยๆ...
สวนทางกับน้องเหมียว ที่เห็นตรงๆ เลยว่า ได้คุณลักษณะของน้องสาวคนเล็กมาตรงๆ คือ โคตรเอาแต่ใจ แล้วก็ถือว่ามีความสามารถในการควบคุมอารมณ์น้อยกว่าคนอื่น (อย่างที่เธอชอบว่าตัวเองว่า ไม่เป็นผู้ใหญ่)
ในหลายๆ ตอนที่ เมื่อตาโรคจิตไปคุยเล่นกับผู้หญิงคนอื่น ก็จะมีบทยันดาเระโผล่มาแบบจางๆ เสียทุกครั้ง
ที่เห็นนิสัยไม่ดีที่สุดคือ ตอนล่าสุดที่อาซึกิ อาซึสะ ลงจากรถมาคุยกับโยโคเดระที่ป้ายรถเมล์ น้องเหมียวเล่น "ขอตัวก่อนน่ะค่ะ" ทันที เพื่อตัดบท และบอกกลายๆ ว่า "เอ็งเลือกละกัน ว่าจะคุยกับน้องหมา หรือจะมากับตรู" เป็นชอยส์บังคับเลือกที่จงใจเล่นเพราะทนไม่ไหว
ในขณะที่น้องหมาจะออกแนว "นายไปก่อนเถอะ ชั้นไม่เป็นไร" ซึ่งหลายๆ ครั้งความซื่อบื้อของพระเอกก็ชอบไปขอน้องหมา ช่วยเรื่องน้องแมวบ่อยครั้ง
ไม่ว่าจะฉากรั้งตัวราชาเหล็กกล้า เพื่อคุยกับน้องแมว, ฉากขอให้ช่วยหากระต่าย, หรืออีกหลายๆ ฉาก ที่ผมจำคำพูดตาโรคจิตได้ชัดเจน "โอเนงาอิ อารุนดาการ่า" จะออกจากปากมันบ่อยมาก ซึ่งคำขอในบางครั้ง ก็ค่อนข้างทำร้ายจิตใจน้องหมา แต่น้องหมาก็ช่วยไปทุกครั้ง
แต่เรื่องนี้ยังรอลุ้นอยู่นะ ว่าน้องเหมียว จะได้เป็นแค่น้องสาวหรือเปล่า... เพราะตาโยโคเดระ ก็จูบปากน้องหมาไปแล้วด้วยหนิ...
ปล. เรื่องนี้ มันล๊อคนางเอกแหละนะ แต่ดูไว้เผื่อมีอภินิหารย์อนิเม
เรื่องนี้ก็ทำผมเศร้าไปเยอะ กับตอนจบนิยายอันแสนค้ำคอร์ ที่ทำกองกำลังอีก ประมาณ 5-6 ฝ่าย ร่วงมะนาว. เอ้ย ระนาว
นิยามสำหรับผู้หญิงคนนี้คือ อ่อนโยน มีความอดทนสูง (ใครเป็นเพื่อนกับยัยคิริโนะ ต้องอดทนเป็นเลิศทุกคนแหละ) รักเพื่อน รักแฟน
จริงๆ เธอน่ะ เข้าวินไปแล้ว แต่ดันสละตำแหน่งผู้ชนะ มาลงแข่งในรอบที่สอง (เห็นประวัติซ้ำรอยมั้ย เหมือนยูโนะ ในเรื่องบันทึกมรณะ คุณชนะรอบแรก ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นแชมป์ตลอดไป ถ้าคุณประมาท ทุกอย่างก็จบ)
จริงๆ เรื่องนี้ ผมเชียร์ใครก็ได้นะ เรียงลำดับคือ คุโรเนโกะ อายันเสะ ซาโอริ ย่าแว่น (เมรุเก๊) คิริโนะ เพราะในนี้ ผมรู้สึกว่าคิริโนะ นิสัยแย่สุดละ
แต่เอาจริงๆ เรื่องนี้ มันก็ตอกย้ำ คำว่า "รักแท้ แพ้ใกล้ชิด" จริงๆ นั่นแหละ ตาเคียวสุเกะ มันทบทวนไปๆ มาๆ จากแรกๆ ใจอยู่ใกล้ๆ ย่าแว่น ไปๆ มาๆ ก็สนิทกับซาโอริ เพราะคิริโนะ เสร็จแล้วก็วนไปอยู่ที่คุโรเนโกะ ตอนได้เป็นรุ่นน้องกับทำเกมโป๊ (ถ้ารูริไม่ย้ายโรงเรียน หวยคงไม่ออกไปเป็นอย่างอื่นหรอก) ส่วนอายันเสะก็มีอีเวนท์เป็นบางคราว แต่อีเวนท์ใหญ่ดันมาช้าไปนิด เลยชวดไปเฉยๆ เลย
ถามว่าคิริโนะ แย่มากเลยเหรอ คงต้องตอบว่าเปล่า เพราะจริงๆ แล้วก็เป็นคนที่รักพี่ชาย คำนึงถึงเพื่อน ตั้งใจทำงาน เชื่อมั่นในตัวเอง
แต่นิสัยเสีย มันดันเยอะไป เมื่อเทียบกับตัวละครสาวอื่นๆ นะ ที่ข้อเสียน้อยกว่ามาก แล้วอีเวนท์ที่เธอทำคะแนนกับตาเคียวสุเกะ มันแทบไม่มีเลยนะ...? มีแค่ตอนตาเคียวอกหักแค่นั้นเอง (ที่เหลือก็ปะปราย จนไม่ค่อยจะมี เพื่อเทียบในทางกลับกัน) แบบนี้ ยกให้คนอื่นไปเถอะ ถ้าเธอยังสงสารบักเคียวสุเกะอะนะ
ปล. วัฒนธรรมญี่ปุ่น น้องสาวมีสิทธิ์เตะปาก ตบหน้าพี่ชายกันง่ายๆ เหมือนในเรื่องหรือครับ เรื่องนี้อ่านแล้วงงจริงๆ กับวัฒนธรรมญี่ปุ่น
สำหรับเรื่องนี้ ผมคงไม่เอาไปขายทิ้ง หรือเผา หรืออะไรอะนะ คงซื้อเก็บเฉพาะเล่มอีเวนต์สาวคนอื่น ไปนั่งฟินเป็นเล่มๆ เพื่อหนีความจริงของเล่มจบแทนอะนะ
-------------------------------
มีใครมีเรื่องอื่นมาแชร์อีก ก็ร่วมแชร์ความช้ำรักกันได้นะครับ เพื่อนๆ ห้องพันธิปเราเข้าใจกันดี
Edit: เพิ่มนิดหน่อย