*หัวกระทู้ผมพิมพ์ชื่อเรื่องผิดนะครับ ต้องเป็น มหาสงครามภูติ Warlike ครับ
อยากบอกว่า เรื่องนี้มันสนุกกว่าที่คิดนะเนี่ย
เริ่มแรกเลย
ก็เรื่องการพิมพ์ จุดพิมพ์ผิดมีน้อยมาก นิดเดียวเองพอยอมรับได้ เรื่องการแปลก็ใช้ได้เลยอ่านรวดเดียวจบสบายเลย
ภาพเองก็สีสวยใช้ได้ (ใช้มือถือถ่ายนะ ของจริงสีสวยกว่านี้)
ด้านเนื้อเรื่องนี่ ถ้าไม่นับที่มีโลลิน่ารัก ก็ยังน่าสนใจอยู่ดี
เป็นเรื่องเกี่ยวกับภูติสงครามที่เรียกว่า"วอร์ไลค์" ที่สามารถแปลงกายเป็นอาวุธได้ และต้องเลือก "ลอร์ด" มาเป็นผู้ใช้ตนเอง
วอร์ไลค์ต้องเข่นฆ่ากันเองเพื่อกลับไปสู่สถานที่เรียกว่า แดนสวรรค์ ซึ่งยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
และหากวอร์ไลค์มอบเลือดให้ลอร์ด ลอร์ดจะมีพลังเหนือมนุษย์อยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง ปกติจะทำโดยการประกบปากถ่ายเลือด
(สรุปพระเอกเราต้องจูบเด็กตลอดเลยสิฮ่าฮ่า)
ตอนแรกก็ฮาดี ตั้งแต่ที่มีเด็กอยู่ในของที่ส่งมาที่บ้าน ทำเอาพระเอกกลัวข้อหาขึ้นมาเชียวรีบปิดม่านทันที
แถมเพื่อนมาบ้านก็จับเด็กมัดขังไว้ในตู้อีก
แต่ฉากต่อสู้สนุกมากพระเอกเราค่อนข้างเยือกเย็นแม้กระทั่งอยู่ในอันตราย
แถมโหดด้วยเกือบจะฆ่าคนไปแล้วด้วยถ้าไม่มีคนมาหยุดไว้นะ (ถึงส่วนหนึ่งจะเป็นผลจากเลือดก็เถอะ)
ฉากต่อสู้ทำได้น่าสนใจมาก ตอนแรกนึกว่าเรื่องนี้จะเป็นแนวบู๊นิดๆซะอีก แต่นี่มันเล่นกันแรงกว่าที่คิดแถมมีตายจริงด้วย
ศัตรูเล่มแรกก็โหดกว่าจมละ เพราะคริสนั้นอ่อนแอ ปีกยังเล็กอยู่เลย
ยิ่งปีกใหญ่ขึ้นยิ่งมีพลังมากขึ้น ซึ่งปีกจะใหญ่ขึ้นเมื่อเอาชนะวอร์ไลค์คนอื่นได้
ทำเอาลุ้นมากเลยเล่ม 1 ในสถานการณ์ที่โดนฉับเดียวมีสิทธิ์ตายเลยเนี่ย
ต้องใช้หัวและเทคนิคในการเอาชนะ ไม่นับคนท้ายเล่มที่โผล่มาแล้วจากไปขนาดปีกแม่ม...สุดๆ
เกี่ยวกับลักษณะตัวละคร เรื่องนี้ตัวละครน่าสนใจมาก
มิยาโมโตะ อิโอริ
พระเอกของเรื่อง ที่นับว่าน่าสนใจมากทีเดียว ไม่ใช่แนวตลาดทั่วๆไป เป็นคนพูดจาขวานผ่าซาก และไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร
แม่เสียไปแล้ว พ่อก็หายสาปสูญ คุณอาที่เป็นคนดูแลก็อยู่ต่างประเทศไม่ค่อยกลับมา จึงอยู่คนเดียวมาตลอด
เพราะต้องอยู่คนเดียวจึงเก่งทั้งทำอาหาร งานบ้านทุกอย่าง การเรียน ไปจนถึงซ่อมแซมอุปกรณ์ต่างๆ
แต่เจ้าตัวนั้นกลับไม่มีความฝัน เพราะพ่อของเขาที่ไล่ตามความฝันจนละเลยลูกเมียจนหายตัวไป
เขาไม่อยากเป็นแบบนั้นจึงไม่คิดจะมีความฝันของตัวเอง แม้กระทั่งเพื่อนสนิทเขาก็ไม่มี
เพราะไม่อยากเสียใจที่ต้องจากกันแบบพ่อแม่ของเขา ไม่อยากรู้สึกเศร้าเสียใจแบบนั้นอีก
ถึงแม้จะคบหากับอื่นได้ แต่จะไม่ยอมมีสัมพันธ์กับคนๆนั้นและไม่ยอมให้ใครล่วงล้ำเข้ามาในเขตของตน
จนกระทั่งเขาได้พบคริสในโลงศพถูกส่งมากับบริษัทขนส่ง คริสได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
เขาต้องมาดูแลคริสและพบเจอสิ่งไม่คาดฝัน ทำให้การปิดกั้นผู้อื่นของเขาเริ่มสั่นคลอน
คริสทาเบล
คริสทาเบล หรือ คริสที่เป็นวอร์ไลค์ อายุที่ประมาณไว้น่าจะราวๆ 8-10 ขวบ แต่นิสัยยังกะเด็กอนุบาลหรือ ป.1 เท่านั้น
แม้ตอนแรกจะแลเอ๋อๆ ไร้เดียงสา แต่ก็เริ่มที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆมากขึ้น เช่นรู้ตัวว่าถ้าร้องไห้ก็จะได้สิ่งที่อยาก-_-
ความสามารถในการใช้ชีวิตเธอต่ำมาก เรียกว่าทำอะไรเองไม่เป็น เปิดประตูหรือตู้เย็นจะชนหน้าผากจนดิ้นเลย
นอนคนเดียวก็ไม่ได้ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเองยังไม่เป็น ทำเอาอิโอริอิจฉาวอร์ไลค์ของอาจารย์ที่ทำงานบ้านได้เลยทีเดียว
แถมคริสนั้นยังเป็นพวกไร้เดียงสาแท้จริง มารยาทก็ไม่มี กาลเทศะก็ไม่มี เกือบจะกระโจนเข้าหาอิโอริที่เพิ่งทำแผลเสร็จเลยทีเดียว
ที่สำคัญกินจุสุดๆ มื้อหนึ่งนี่ข้าวหมดหม้อยังไม่พอ โชคดีที่บ้านอิโอริค่อนข้างร่ำรวยไม่งั้นอิโอริกินแกลบแน่ๆ
พอปะทะโดนตัวดาบของศัตรูก็ร้องไห้งอแงว่า เจ็บ (เพราะดาบศัตรูเหนือกว่า) ทำเอาปวดหัวแทนอิโอริจริงๆ
เกี่ยวกับตัวละคร2ตัวหลักนี้ทำให้เรื่องน่าสนุกขึ้นมากเพราะได้เห็นพัฒนาการในหลายๆด้านของตัวละคร ไม่ว่าจะ
-ทั้งที่อยากจะหนีจะฝันร้ายนี้ตั้งหลายครั้ง สุดท้ายก็ไม่ได้ปล่อยมือเล็กๆที่ตนเองจับอยู่นั้นไป
-อาจารย์ฮายาเสะให้ทางเลือกว่า ถ้าอยากกลับไปใช้ชีวิตปกติทั่วไปก็บอกมา ตนเองจะฆ่าคริสให้
-หรือแม้แต่ ตอนที่คริสเริ่มรู้ตัวว่าที่ถูกตามล่าเป็นเพราะตนเอง
อิโอริเลยตะคอกใส่ ถ้าคิดว่าเธอเป็นตัวปัญหาจะตัดสัมพันธ์กับเธอได้ทันทีเลยรึไง
(ถึงคำพูดพี่แกมันค่อนข้างกึ่งๆด่าไปในตัวก็เถอะ)
จากนี้ไปคงได้เห็นพัฒนาการในอีกหลายด้านของทั้งสองคนว่าจะไปในทางใด
แต่โดยรวมแล้วเรื่องนี้สนุกมากเลยทีเดียว น่าสนใจทั้งตัวละคร ทั้งเนื้อเรื่อง ส่วนตัวให้ 9.8 เต็ม 10 เลยหักนิดหน่อยด้านมีพิมพ์ผิดเล็กน้อย
แถมจุดสำคัญของเรื่อง
-เวลาต่อสู้ วอร์ไลค์ จะสามารถเปิดประตูมิติ ทไวไลท์ เพื่อไปสู้กันในโลกเสมือนได้ (แต่บางครั้งเล่นจู่โจมในโลกจริงก่อนก็มี)
-เมื่อวอร์ไลค์ตาย ลอร์ดจะสูญเสียความทรงจำที่เกี่ยวกับวอร์ไลค์ทั้งหมดไป (แต่เห็นว่าส่วนมากลอร์ดไม่ค่อยจะรอดกันหรอก)
-ความเห็นส่วนตัว ผมเห็นแววดราม่ามาแต่ไกลเลย ฮ่าฮ่า
ปล.คริสน่ารักมากๆ
ความรู้สึกหลังจากอ่านนิยาย สงครามมหาภูติ Warlike เล่มแรก สปอยเล็กน้อย
อยากบอกว่า เรื่องนี้มันสนุกกว่าที่คิดนะเนี่ย
เริ่มแรกเลย
ก็เรื่องการพิมพ์ จุดพิมพ์ผิดมีน้อยมาก นิดเดียวเองพอยอมรับได้ เรื่องการแปลก็ใช้ได้เลยอ่านรวดเดียวจบสบายเลย
ภาพเองก็สีสวยใช้ได้ (ใช้มือถือถ่ายนะ ของจริงสีสวยกว่านี้)
ด้านเนื้อเรื่องนี่ ถ้าไม่นับที่มีโลลิน่ารัก ก็ยังน่าสนใจอยู่ดี
เป็นเรื่องเกี่ยวกับภูติสงครามที่เรียกว่า"วอร์ไลค์" ที่สามารถแปลงกายเป็นอาวุธได้ และต้องเลือก "ลอร์ด" มาเป็นผู้ใช้ตนเอง
วอร์ไลค์ต้องเข่นฆ่ากันเองเพื่อกลับไปสู่สถานที่เรียกว่า แดนสวรรค์ ซึ่งยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
และหากวอร์ไลค์มอบเลือดให้ลอร์ด ลอร์ดจะมีพลังเหนือมนุษย์อยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง ปกติจะทำโดยการประกบปากถ่ายเลือด
(สรุปพระเอกเราต้องจูบเด็กตลอดเลยสิฮ่าฮ่า)
ตอนแรกก็ฮาดี ตั้งแต่ที่มีเด็กอยู่ในของที่ส่งมาที่บ้าน ทำเอาพระเอกกลัวข้อหาขึ้นมาเชียวรีบปิดม่านทันที
แถมเพื่อนมาบ้านก็จับเด็กมัดขังไว้ในตู้อีก
แต่ฉากต่อสู้สนุกมากพระเอกเราค่อนข้างเยือกเย็นแม้กระทั่งอยู่ในอันตราย
แถมโหดด้วยเกือบจะฆ่าคนไปแล้วด้วยถ้าไม่มีคนมาหยุดไว้นะ (ถึงส่วนหนึ่งจะเป็นผลจากเลือดก็เถอะ)
ฉากต่อสู้ทำได้น่าสนใจมาก ตอนแรกนึกว่าเรื่องนี้จะเป็นแนวบู๊นิดๆซะอีก แต่นี่มันเล่นกันแรงกว่าที่คิดแถมมีตายจริงด้วย
ศัตรูเล่มแรกก็โหดกว่าจมละ เพราะคริสนั้นอ่อนแอ ปีกยังเล็กอยู่เลย
ยิ่งปีกใหญ่ขึ้นยิ่งมีพลังมากขึ้น ซึ่งปีกจะใหญ่ขึ้นเมื่อเอาชนะวอร์ไลค์คนอื่นได้
ทำเอาลุ้นมากเลยเล่ม 1 ในสถานการณ์ที่โดนฉับเดียวมีสิทธิ์ตายเลยเนี่ย
ต้องใช้หัวและเทคนิคในการเอาชนะ ไม่นับคนท้ายเล่มที่โผล่มาแล้วจากไปขนาดปีกแม่ม...สุดๆ
เกี่ยวกับลักษณะตัวละคร เรื่องนี้ตัวละครน่าสนใจมาก
มิยาโมโตะ อิโอริ
พระเอกของเรื่อง ที่นับว่าน่าสนใจมากทีเดียว ไม่ใช่แนวตลาดทั่วๆไป เป็นคนพูดจาขวานผ่าซาก และไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร
แม่เสียไปแล้ว พ่อก็หายสาปสูญ คุณอาที่เป็นคนดูแลก็อยู่ต่างประเทศไม่ค่อยกลับมา จึงอยู่คนเดียวมาตลอด
เพราะต้องอยู่คนเดียวจึงเก่งทั้งทำอาหาร งานบ้านทุกอย่าง การเรียน ไปจนถึงซ่อมแซมอุปกรณ์ต่างๆ
แต่เจ้าตัวนั้นกลับไม่มีความฝัน เพราะพ่อของเขาที่ไล่ตามความฝันจนละเลยลูกเมียจนหายตัวไป
เขาไม่อยากเป็นแบบนั้นจึงไม่คิดจะมีความฝันของตัวเอง แม้กระทั่งเพื่อนสนิทเขาก็ไม่มี
เพราะไม่อยากเสียใจที่ต้องจากกันแบบพ่อแม่ของเขา ไม่อยากรู้สึกเศร้าเสียใจแบบนั้นอีก
ถึงแม้จะคบหากับอื่นได้ แต่จะไม่ยอมมีสัมพันธ์กับคนๆนั้นและไม่ยอมให้ใครล่วงล้ำเข้ามาในเขตของตน
จนกระทั่งเขาได้พบคริสในโลงศพถูกส่งมากับบริษัทขนส่ง คริสได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
เขาต้องมาดูแลคริสและพบเจอสิ่งไม่คาดฝัน ทำให้การปิดกั้นผู้อื่นของเขาเริ่มสั่นคลอน
คริสทาเบล
คริสทาเบล หรือ คริสที่เป็นวอร์ไลค์ อายุที่ประมาณไว้น่าจะราวๆ 8-10 ขวบ แต่นิสัยยังกะเด็กอนุบาลหรือ ป.1 เท่านั้น
แม้ตอนแรกจะแลเอ๋อๆ ไร้เดียงสา แต่ก็เริ่มที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆมากขึ้น เช่นรู้ตัวว่าถ้าร้องไห้ก็จะได้สิ่งที่อยาก-_-
ความสามารถในการใช้ชีวิตเธอต่ำมาก เรียกว่าทำอะไรเองไม่เป็น เปิดประตูหรือตู้เย็นจะชนหน้าผากจนดิ้นเลย
นอนคนเดียวก็ไม่ได้ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเองยังไม่เป็น ทำเอาอิโอริอิจฉาวอร์ไลค์ของอาจารย์ที่ทำงานบ้านได้เลยทีเดียว
แถมคริสนั้นยังเป็นพวกไร้เดียงสาแท้จริง มารยาทก็ไม่มี กาลเทศะก็ไม่มี เกือบจะกระโจนเข้าหาอิโอริที่เพิ่งทำแผลเสร็จเลยทีเดียว
ที่สำคัญกินจุสุดๆ มื้อหนึ่งนี่ข้าวหมดหม้อยังไม่พอ โชคดีที่บ้านอิโอริค่อนข้างร่ำรวยไม่งั้นอิโอริกินแกลบแน่ๆ
พอปะทะโดนตัวดาบของศัตรูก็ร้องไห้งอแงว่า เจ็บ (เพราะดาบศัตรูเหนือกว่า) ทำเอาปวดหัวแทนอิโอริจริงๆ
เกี่ยวกับตัวละคร2ตัวหลักนี้ทำให้เรื่องน่าสนุกขึ้นมากเพราะได้เห็นพัฒนาการในหลายๆด้านของตัวละคร ไม่ว่าจะ
-ทั้งที่อยากจะหนีจะฝันร้ายนี้ตั้งหลายครั้ง สุดท้ายก็ไม่ได้ปล่อยมือเล็กๆที่ตนเองจับอยู่นั้นไป
-อาจารย์ฮายาเสะให้ทางเลือกว่า ถ้าอยากกลับไปใช้ชีวิตปกติทั่วไปก็บอกมา ตนเองจะฆ่าคริสให้
-หรือแม้แต่ ตอนที่คริสเริ่มรู้ตัวว่าที่ถูกตามล่าเป็นเพราะตนเอง
อิโอริเลยตะคอกใส่ ถ้าคิดว่าเธอเป็นตัวปัญหาจะตัดสัมพันธ์กับเธอได้ทันทีเลยรึไง
(ถึงคำพูดพี่แกมันค่อนข้างกึ่งๆด่าไปในตัวก็เถอะ)
จากนี้ไปคงได้เห็นพัฒนาการในอีกหลายด้านของทั้งสองคนว่าจะไปในทางใด
แต่โดยรวมแล้วเรื่องนี้สนุกมากเลยทีเดียว น่าสนใจทั้งตัวละคร ทั้งเนื้อเรื่อง ส่วนตัวให้ 9.8 เต็ม 10 เลยหักนิดหน่อยด้านมีพิมพ์ผิดเล็กน้อย
แถมจุดสำคัญของเรื่อง
-เวลาต่อสู้ วอร์ไลค์ จะสามารถเปิดประตูมิติ ทไวไลท์ เพื่อไปสู้กันในโลกเสมือนได้ (แต่บางครั้งเล่นจู่โจมในโลกจริงก่อนก็มี)
-เมื่อวอร์ไลค์ตาย ลอร์ดจะสูญเสียความทรงจำที่เกี่ยวกับวอร์ไลค์ทั้งหมดไป (แต่เห็นว่าส่วนมากลอร์ดไม่ค่อยจะรอดกันหรอก)
-ความเห็นส่วนตัว ผมเห็นแววดราม่ามาแต่ไกลเลย ฮ่าฮ่า
ปล.คริสน่ารักมากๆ