[ระบาย] ใจหาย...ปฏิเสธทุนปอเอกไปแล้ว T__T รู้สึกเสียดายมากๆ

เมลล์คุยกับอาจารย์ที่อังกฤษ ท่านบอกว่าไม่เป็นไรหรอก คนที่จะเรียนปอเอกมันต้องมี inner ในเรื่องที่อยากทำ
ถ้าลังเลตั้งแต่แรก จะเรียนไม่จบเอา ท่านบอกว่า รอหาประสบการณ์ในการทำงานมากกว่านี้ แล้วมาเรียนก็ไม่สาย
มีนักศึกษาเอเชียหลายคนที่อายุมากแล้วค่อยมาเรียนเอก บางคนมีลูกแล้วด้วยซ้ำ ท่านเข้าใจ

แต่ท่านก็มีแซวว่า...หรืออยากจะไปยูอื่น ถ้าอยากไปยูอื่น ท่านพร้อมจะเขียน letter ให้นะ ว่ามาได้เลย
เพราะส่วนตัวท่านอยากให้เราเรียนต่อมากๆ เพราะรู้สึกว่าเราเรียนวิชาที่ทำวิจัยได้ดีกว่าการเรียนแบบสอนตาม class
ซึ่งปอเอกมันตอบโจทย์ตรงนั้นมากๆ แต่ก็แล้วแต่เรา ท่านอวยพรให้เราประสบความสำเร็จในการทำงาน
มีอะไรส่งข่าวมาบ้าง หรือถ้าท่านมาไทยจะติดต่อไป T.T

แอบใจหาย นี่เราปฏิเสธไปจริงๆเหรอเนี่ย OMG ทำไมที่บ้าน พ่อแม่ พี่น้อง คนพิเศษดูดีใจมากแบบนี้? -_-"
แม่จับมือเรา บอกว่าแม่อยากอยู่กับเรา แม่แก่แล้ว อยากอยู่แบบเป็นครอบครัว
ไม่อยากมากังวลว่าเราอยู่ต่างประเทศจะเป็นยังไง พ่อพยักหน้าหงึกหงัก
เฮียเดินมาบอกว่า ดีแล้ว...คิดว่าเรียนเอกต้องเรียนกี่ปี? อย่างต่ำสามปี กว่าจะกลับมาก็ประมาณ 30
ดูแก่ไปนะ แกจะไม่ได้ทำอะไรเลยก่อนแต่งงาน ตอนนี้อยากใช้ชีวิต ลัลล้ายังไงก็ทำซะ
พอแต่งงานแล้วก็ทำไม่ได้แบบนี้หรอก (คำสั่งสอนจากผู้ชายที่จบเอกและไม่คิดจะมีภรรยา เชื่อได้ไหม?)
คนพิเศษบอกว่า แต่งงานไปก็ไม่ได้ใช้หรอกปอเอกเนี่ย อยู่บ้านดูแลลูกอยู่ดี กรรม~

ไม่รู้นะ...รู้สึกแปลกๆ ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี...เฮ้อออ เหมือนเราล้มเลิกอะไรสักอย่างกลางคันเลยค่ะ