อาจจะยาวไปหน่อยนะคะ ( โพสต์นี้เป็นโพสต์แรกของเรา )
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ประมาณทุ่มเศษ ณ BTS อโศก เราเดินทางกลับบ้านที่สถานีนี้ทุกวัน เรื่องที่มันไม่น่าจะเกิดก็ได้เกิดขึ้น..
เราได้ติ๊ดบัตรผ่านทางเข้าฝั่งเดียวกับทางเดินลงไปรถไฟฟ้าใต้ดิน เดินเข้ามาจนจะถึงบรรไดเลื่อนแล้วรู้สึกได้ว่าเท้าไปเหยียบอะไรไม่รู้แหลมๆ
พอหงายเท้าขึ้นมาดูปรากฎว่าสิ่งที่เราได้เหยียบมันคือ " ส้นรองเท้าของผู้หญิง " ซึ่งมันแย่ตรงที่ว่าด้านที่เป็นตะปูมันหงายขึ้นแล้วเราก็(ซวย)ไปเหยียบเข้าเต็มๆเท้า พอเราดึงมันออกเลือดก็ไหลเป็นก๊อกน้ำเลยค่ะ ( กองเลือดเหมือนโดนฟันมาซะมากกว่า ) เห็นเลือดแล้วก็ตกใจคิดว่าแผลต้องใหญ่ๆแ่น่ อยากจะบอกว่าไม่มีเจ้าที่ของบีทีเอสเห็นเลยซักคน ทั้งๆที่ก็เห็นมีแม่บ้านเปิดประตูเข้าๆออกๆห้องอะไรซักอย่างตรงนั้น โชคดีที่มีพี่และเพื่อนที่ทำงานกลับบ้านด้วยกันแล้วก็พี่ร้านขายอุปกรณ์มือถือถามว่าไปโดนอะไรมาแล้วก็เรียกแม่บ้านให้
พอแม่บ้านเห็นก็บอกให้ไปทำแผลที่ห้องพยาบาล ซึ่งตอนนั้นเราเอาทิชชู่ซับเลือดไว้แล้ว
ก็กระเผลกๆไปถึงห้องพยาบาล ไม่เจอพยาบาลซักคน ก็ยังแอบคิดในใจว่า อ้าวแล้วใครจะทำแผลให้
สิ่งที่ทำเอาเราอึ้งก็คือ แม่บ้านที่นำทางเราเดินมาห้องพยาบาลคือคนที่จะทำแผลให้เรา
งงซิคะงานนี้ แม่บ้าน-พยาบาล พยาบาล-แม่บ้าน มันแทนกันได้ด้วยหรอ ??? แล้วถุงมือที่แม่บ้านใส่คือถุงมือสีส้มๆที่ใส่เวลาจะทำความสะอาดบ้าน ฯลฯ มันใช่แล้วหรอคะ ??? เห็นท่าแล้วไม่ดีแน่ก็เลยทำแผลเองซะเลย ( แผลเล็กๆ ) ระหว่างนั้นมีเจ้าหน้าที่ของบีทีเอสมาถามว่าส้นของคุณรึป่าว ?? มันหล่นนานรึยัง ?? คำถามที่ 2 นี่เล่นเอาเราและเพื่อนๆ งงไปตามๆกันว่า " จะรู้ได้ไงว่ะ " สุดท้ายก็มีการขอชื่อ ที่อยู่ เบอร์ติดต่อ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าขอไปทำไม
เอาล่ะ คำถามที่เราอยากรู้และอยากถาม BTS ว่า
คุณคิดว่าแม่บ้านของคุณสามารถทำหน้าที่แทนพยาบาลได้ด้วยหรอคะ ???
คุณมั่นใจได้ยังไงว่าแม่บ้านจะทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นได้ดีเท่าพยาบาลวิชาชีพ ???
บอกตามตรงว่าเจ็บตัวไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บสุดตรงที่ให้แม่บ้านมาทำหน้าที่แทนพยาบาลเนี่ยแระคะ -.-
ึBTS คิดดีแล้วหรอที่ให้แม่บ้านทำหน้าที่แทนพยาบาลตัวจริง ??
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ประมาณทุ่มเศษ ณ BTS อโศก เราเดินทางกลับบ้านที่สถานีนี้ทุกวัน เรื่องที่มันไม่น่าจะเกิดก็ได้เกิดขึ้น..
เราได้ติ๊ดบัตรผ่านทางเข้าฝั่งเดียวกับทางเดินลงไปรถไฟฟ้าใต้ดิน เดินเข้ามาจนจะถึงบรรไดเลื่อนแล้วรู้สึกได้ว่าเท้าไปเหยียบอะไรไม่รู้แหลมๆ
พอหงายเท้าขึ้นมาดูปรากฎว่าสิ่งที่เราได้เหยียบมันคือ " ส้นรองเท้าของผู้หญิง " ซึ่งมันแย่ตรงที่ว่าด้านที่เป็นตะปูมันหงายขึ้นแล้วเราก็(ซวย)ไปเหยียบเข้าเต็มๆเท้า พอเราดึงมันออกเลือดก็ไหลเป็นก๊อกน้ำเลยค่ะ ( กองเลือดเหมือนโดนฟันมาซะมากกว่า ) เห็นเลือดแล้วก็ตกใจคิดว่าแผลต้องใหญ่ๆแ่น่ อยากจะบอกว่าไม่มีเจ้าที่ของบีทีเอสเห็นเลยซักคน ทั้งๆที่ก็เห็นมีแม่บ้านเปิดประตูเข้าๆออกๆห้องอะไรซักอย่างตรงนั้น โชคดีที่มีพี่และเพื่อนที่ทำงานกลับบ้านด้วยกันแล้วก็พี่ร้านขายอุปกรณ์มือถือถามว่าไปโดนอะไรมาแล้วก็เรียกแม่บ้านให้
พอแม่บ้านเห็นก็บอกให้ไปทำแผลที่ห้องพยาบาล ซึ่งตอนนั้นเราเอาทิชชู่ซับเลือดไว้แล้ว
ก็กระเผลกๆไปถึงห้องพยาบาล ไม่เจอพยาบาลซักคน ก็ยังแอบคิดในใจว่า อ้าวแล้วใครจะทำแผลให้
สิ่งที่ทำเอาเราอึ้งก็คือ แม่บ้านที่นำทางเราเดินมาห้องพยาบาลคือคนที่จะทำแผลให้เรา
งงซิคะงานนี้ แม่บ้าน-พยาบาล พยาบาล-แม่บ้าน มันแทนกันได้ด้วยหรอ ??? แล้วถุงมือที่แม่บ้านใส่คือถุงมือสีส้มๆที่ใส่เวลาจะทำความสะอาดบ้าน ฯลฯ มันใช่แล้วหรอคะ ??? เห็นท่าแล้วไม่ดีแน่ก็เลยทำแผลเองซะเลย ( แผลเล็กๆ ) ระหว่างนั้นมีเจ้าหน้าที่ของบีทีเอสมาถามว่าส้นของคุณรึป่าว ?? มันหล่นนานรึยัง ?? คำถามที่ 2 นี่เล่นเอาเราและเพื่อนๆ งงไปตามๆกันว่า " จะรู้ได้ไงว่ะ " สุดท้ายก็มีการขอชื่อ ที่อยู่ เบอร์ติดต่อ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าขอไปทำไม
เอาล่ะ คำถามที่เราอยากรู้และอยากถาม BTS ว่า
คุณคิดว่าแม่บ้านของคุณสามารถทำหน้าที่แทนพยาบาลได้ด้วยหรอคะ ???
คุณมั่นใจได้ยังไงว่าแม่บ้านจะทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นได้ดีเท่าพยาบาลวิชาชีพ ???
บอกตามตรงว่าเจ็บตัวไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บสุดตรงที่ให้แม่บ้านมาทำหน้าที่แทนพยาบาลเนี่ยแระคะ -.-