ก่อนอื่นกระผมและน้องขอกราบขอบพระคุณคุณหมอและพยาบาลโรงพยาบาลรามาทุก ๆ ท่านนะครับ ที่ได้กรุณาให้การรักษาน้องชายของผมอย่างเต็มความสามารถมาโดยตลอด กราบขอบพระคุณครับผม
ขอเล่านะครับ ลูกพี่ลูกน้องผมอายุ 22 ครับ พ่อแม่เค้าเสียตั้งแต่ยังเด็ก ผมและแม่จึงรับมาดูแล เค้าเริ่มมีอาการเส้นเลือดที่ขาตีบตั้งแต่ปีที่แล้วเนื่องจากการใช้ยาเสพติด แต่พอได้เข้ารับการผ่าตัดเส้นเลือดใหญ่เมื่อปลายปี ขาน้องผมก็ค่อย ๆ ดีขึ้นจนเดินได้หลายกิโลฯ (แต่ก็ยังเจ็บอยู่ จะเดินบ่อย ๆ ไม่ได้) จนมาต้นปีเค้ากลับไปเสพยาอีก ด้วยคิดว่าหายแล้ว อาการเลยกลับมา พอเท้ายิ่งเจ็บก็ยิ่งเสพให้หายเจ็บ พอผมไปเห็นเข้าเลยพาไปโรงพยาบาล แต่ก็เริ่มจะสายไปแล้ว หลังจากเข้า-ออกโรงพยาบาลสามหนเมื่อเดือนที่แล้วน้องผมจึงเข้ารับการผ่าตัด
แม้จะได้รับการผ่าตัดแล้วแต่อาการยังคงไม่ดีขึ้น เนื้อตายยังคงลุกลาม จากแค่นิ้วชี้เท้าด้านซ้าย ก็เริ่มลามไปยังนิ้วกลาง และต่อด้วยนิ้วก้อย น้องผมถูกส่งกลับมาบ้านอีกครั้ง จนเมื่อต้นเดือนนี้คุณหมอแจ้งว่าจะมีแพทย์มาจากต่างประเทศ ซึ่งเชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดหลอดเลือด ผมกับน้องจึงเริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง น้องผมพูดอย่างดีใจว่า 'คุณหมอจากต่างประเทศคนนี้เก่งมาก ต้องโชคดีมาก ๆ นะเนี่ยเค้าถึงจะผ่าให้' พอถึงวันจันทร์วันนัดผ่าตัด หลังจากงดอาหารตอนกลางคืน น้องผมเข้าห้องรมยาตั้งแต่เช้า จนถึงเที่ยงก็ยังไม่มีการดมยาสลบ เค้าเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ พอคุณหมอเข้ามากันแล้วเริ่มพูดคุยปรึกษา น้องผมบอกว่าตอนนั้นแม้จะฟังไม่เข้าใจแต่น้ำตามันไหลออกมาเองเลย ร้องให้อยู่นานมากจนพยาบาลต้องเข้ามาปลอบว่า ใจเย็น ๆ คุณหมอเค้ากำลังคุยหาวิธีรักษาเราอยู่
สุดท้ายหลังจากแพทย์จากต่างประเทศดูผลการฉีดสีด้วยตัวเอง ก็บอกว่าเคสนี้ไม่สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด มีทางเลือกสองทางคือถ้าไม่ตัดขาออกตั้งแต่หน้าแข้ง ก็ต้องเข้ารับการรักษาด้วยสเต็มเซลล์ ซึ่งทางโรงพยาบาลรามาไม่สามารถทำได้ ต้องส่งต่อไปยังโรงพยาบาลอื่น พอรู้ข่าว แม่ผมร้องให้ใหญ่ น้องผมก็เริ่มจะคุมอาการไม่อยู่แล้ว ส่วนตัวผมเองตอนนี้เครียดมาก ไหนจะเรื่องงาน เรื่องแม่ ไหนจะต้องไปเยี่ยมน้องทุกวัน ไหนจะกังวลว่า เกิดต้องตัดขาแล้วเค้าจะยืนหยัดอยู่ในสังคมได้โดยไม่เสียคนไปรึเปล่า กลุ้มใจมากครับ
ขออภัยที่เล่ายาวนะครับ อยากระบายความอัดอั้นออกมาบ้าง ถ้าใครรู้จักโรงพยาบาลรัฐที่มีการทำสเต็มเซลล์ และใครเคยทำบ้างขอคำแนะนำหน่อยจะเป็นพระคุณมากเลยครับ และการรักษานี้สามารถใช้สิทธิ์ประกันสุขภาพถ้วนหน้าได้รึเปล่าครับผม
ปล. ภาพที่ถ่ายได้ขออนุญาตคุณหมอแล้วจึงถ่ายมาครับ (อาจน่าหวาดเสียว กรุณาทำใจก่อนดูนะครับผม)
ปล.2 ขอแท็กห้องสยามสแควร์เพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับวัยรุ่นที่คิดลองยาเสพติดนะครับผม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอความช่วยเหลือครับ น้องชายผมเป็นโรคหลอดเลือดอุดตันอาจต้องตัดขา ใครพอทราบโรงพยาบาลรัฐฯที่ทำสเต็มเซลล์ได้บ้างครับ
ขอเล่านะครับ ลูกพี่ลูกน้องผมอายุ 22 ครับ พ่อแม่เค้าเสียตั้งแต่ยังเด็ก ผมและแม่จึงรับมาดูแล เค้าเริ่มมีอาการเส้นเลือดที่ขาตีบตั้งแต่ปีที่แล้วเนื่องจากการใช้ยาเสพติด แต่พอได้เข้ารับการผ่าตัดเส้นเลือดใหญ่เมื่อปลายปี ขาน้องผมก็ค่อย ๆ ดีขึ้นจนเดินได้หลายกิโลฯ (แต่ก็ยังเจ็บอยู่ จะเดินบ่อย ๆ ไม่ได้) จนมาต้นปีเค้ากลับไปเสพยาอีก ด้วยคิดว่าหายแล้ว อาการเลยกลับมา พอเท้ายิ่งเจ็บก็ยิ่งเสพให้หายเจ็บ พอผมไปเห็นเข้าเลยพาไปโรงพยาบาล แต่ก็เริ่มจะสายไปแล้ว หลังจากเข้า-ออกโรงพยาบาลสามหนเมื่อเดือนที่แล้วน้องผมจึงเข้ารับการผ่าตัด
แม้จะได้รับการผ่าตัดแล้วแต่อาการยังคงไม่ดีขึ้น เนื้อตายยังคงลุกลาม จากแค่นิ้วชี้เท้าด้านซ้าย ก็เริ่มลามไปยังนิ้วกลาง และต่อด้วยนิ้วก้อย น้องผมถูกส่งกลับมาบ้านอีกครั้ง จนเมื่อต้นเดือนนี้คุณหมอแจ้งว่าจะมีแพทย์มาจากต่างประเทศ ซึ่งเชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดหลอดเลือด ผมกับน้องจึงเริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง น้องผมพูดอย่างดีใจว่า 'คุณหมอจากต่างประเทศคนนี้เก่งมาก ต้องโชคดีมาก ๆ นะเนี่ยเค้าถึงจะผ่าให้' พอถึงวันจันทร์วันนัดผ่าตัด หลังจากงดอาหารตอนกลางคืน น้องผมเข้าห้องรมยาตั้งแต่เช้า จนถึงเที่ยงก็ยังไม่มีการดมยาสลบ เค้าเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ พอคุณหมอเข้ามากันแล้วเริ่มพูดคุยปรึกษา น้องผมบอกว่าตอนนั้นแม้จะฟังไม่เข้าใจแต่น้ำตามันไหลออกมาเองเลย ร้องให้อยู่นานมากจนพยาบาลต้องเข้ามาปลอบว่า ใจเย็น ๆ คุณหมอเค้ากำลังคุยหาวิธีรักษาเราอยู่
สุดท้ายหลังจากแพทย์จากต่างประเทศดูผลการฉีดสีด้วยตัวเอง ก็บอกว่าเคสนี้ไม่สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด มีทางเลือกสองทางคือถ้าไม่ตัดขาออกตั้งแต่หน้าแข้ง ก็ต้องเข้ารับการรักษาด้วยสเต็มเซลล์ ซึ่งทางโรงพยาบาลรามาไม่สามารถทำได้ ต้องส่งต่อไปยังโรงพยาบาลอื่น พอรู้ข่าว แม่ผมร้องให้ใหญ่ น้องผมก็เริ่มจะคุมอาการไม่อยู่แล้ว ส่วนตัวผมเองตอนนี้เครียดมาก ไหนจะเรื่องงาน เรื่องแม่ ไหนจะต้องไปเยี่ยมน้องทุกวัน ไหนจะกังวลว่า เกิดต้องตัดขาแล้วเค้าจะยืนหยัดอยู่ในสังคมได้โดยไม่เสียคนไปรึเปล่า กลุ้มใจมากครับ
ขออภัยที่เล่ายาวนะครับ อยากระบายความอัดอั้นออกมาบ้าง ถ้าใครรู้จักโรงพยาบาลรัฐที่มีการทำสเต็มเซลล์ และใครเคยทำบ้างขอคำแนะนำหน่อยจะเป็นพระคุณมากเลยครับ และการรักษานี้สามารถใช้สิทธิ์ประกันสุขภาพถ้วนหน้าได้รึเปล่าครับผม
ปล. ภาพที่ถ่ายได้ขออนุญาตคุณหมอแล้วจึงถ่ายมาครับ (อาจน่าหวาดเสียว กรุณาทำใจก่อนดูนะครับผม)
ปล.2 ขอแท็กห้องสยามสแควร์เพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับวัยรุ่นที่คิดลองยาเสพติดนะครับผม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้