เมื่อวันพุธที่แล้ว ลูกสาวปวดท้องมากค่ะ ท้องเสีย มีไข้ 39.8 และอาเจียน เลยพาลูกไปรพ. ระหว่างรอคุณหมอมาตรวจ ก็เลยเกิดบทสนทนาเรียกน้ำตานี้ขึ้นค่ะ T_T
: ขณะที่ลูกสาวกำลังนอนในเตียงเข็นมือกุมท้องร้องโอดโอย เพราะปวดท้อง แม่ก็ร้องไห้ตามระเบียบ
ลูกสาวเอาสองมือมาจับหน้าแม่ ถามว่า " แม่ร้องไห้ทำไม สงสารบุ๋มเหรอ "
" สงสารสิ ถ้าแม่เป็นแทนได้ แม่เป็นให้เองแล้ว "
" ไม่เอา ถ้าแม่เป็น บุ๋มเป็นห่วง บุ๋มเป็นเองดีแล้ว บุ๋มอดทนได้ "
แม่ปล่อยโฮเลย ก้มลงเอาหน้าไปซบที่อก สองมือของลูกโอบอยู่รอบคอ รู้สึกว่าลูกตัวใหญ่มากกกก แม่เหลือตัวนิดเดียว
" ไม่ต้องอดทนลูก ลูกเจ็บตรงไหนปวดตรงไหนบอกแม่ แม่ต้องดูแลลูกของแม่อยู่แล้ว "
/ me เช็ดน้ำตาป้อยๆ พิมพ์เองซึ้งเอง T_T ไม่คิดเลยว่า เด็กตัวน้อยๆ ทีเกิดมาบนโลกนี้แค่ 5 ปี จะคิดได้แบบนี้ จากที่ร้องอยู่แล้ว ทีนี้ยิ้งร้องหนักเลยค่ะ
*** อุ้ยตายเพิ่งเห็นว่าขึ้นกระทู้แนะนำด้วย ครั้งแรกเลยค่ะ ตื่นเต้นจังๆๆๆ ***
++ แม่ขอเล่า ความยิ่งใหญ่่ของลูก เด็กน้อยห้าขวบคนนึง ++
: ขณะที่ลูกสาวกำลังนอนในเตียงเข็นมือกุมท้องร้องโอดโอย เพราะปวดท้อง แม่ก็ร้องไห้ตามระเบียบ
ลูกสาวเอาสองมือมาจับหน้าแม่ ถามว่า " แม่ร้องไห้ทำไม สงสารบุ๋มเหรอ "
" สงสารสิ ถ้าแม่เป็นแทนได้ แม่เป็นให้เองแล้ว "
" ไม่เอา ถ้าแม่เป็น บุ๋มเป็นห่วง บุ๋มเป็นเองดีแล้ว บุ๋มอดทนได้ "
แม่ปล่อยโฮเลย ก้มลงเอาหน้าไปซบที่อก สองมือของลูกโอบอยู่รอบคอ รู้สึกว่าลูกตัวใหญ่มากกกก แม่เหลือตัวนิดเดียว
" ไม่ต้องอดทนลูก ลูกเจ็บตรงไหนปวดตรงไหนบอกแม่ แม่ต้องดูแลลูกของแม่อยู่แล้ว "
/ me เช็ดน้ำตาป้อยๆ พิมพ์เองซึ้งเอง T_T ไม่คิดเลยว่า เด็กตัวน้อยๆ ทีเกิดมาบนโลกนี้แค่ 5 ปี จะคิดได้แบบนี้ จากที่ร้องอยู่แล้ว ทีนี้ยิ้งร้องหนักเลยค่ะ
*** อุ้ยตายเพิ่งเห็นว่าขึ้นกระทู้แนะนำด้วย ครั้งแรกเลยค่ะ ตื่นเต้นจังๆๆๆ ***