คุณทักษิณ ครับ
ผลการเลือกตั้งซ่อมเขตดอนเมือง ทำให้คุณ "มองเห็น" อะไรไหมครับ ?
ผมอยากบอกว่า ประชาชนนั้น ต้องการการเมืองใหม่ครับ ต้องการเมืองแบบคิดใหม่ทำใหม่
ไม่ใช่การเมืองแบบเกี๊ยะเซียะ หลอกกินตับประชาชนไปวัน ๆ
รัฐบาลไม่กล้าในเรื่องแก้ไขรัฐธรรมนูญ ทั้งที่ประชาชนเขาไม่อยากได้รัฐธรรมนวย 50
รัฐบาลไม่กล้าชนศาล ไม่กล้าชนองค์กรอิสระ ทั้งที่ประชาชนเขารำคาญพวกนี้เต็มทน
รัฐบาลไม่กล้าแตะต้องกองทัพ ออกอาการเกรงใจ หงอจนน่าเกลียด ทั้งที่ประชาชนเขาอยากให้จัดการกองทัพ
รัฐบาลไม่กล้าไปซะทุกเรื่อง เล่นบทเกี๊ยะเซียะ หวังอยู่ในอำนาจไปนาน ๆ เท่านั้น เพื่อตัวคุณเอง
สิ่งเหล่้านี้ประชาชนเขาบอกคุณมาสองครั้งแล้วครับ
ครั้งแรกคือการเลือกตั้ง 2550 และครั้งหลังคือการเลือกตั้ง 2554
เขาหวังให้รัฐบาลกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ผ่านไปห้าหกปี ทุกอย่างก็สูญเปล่า
ตายร้อยเจ็บพันอย่างไร้ค่า
ตัวคุณเองก็ระเริงไปกับการที่มีนักการเมือง ข้าราชการวิ่งเข้าหา สุขกับการที่นักธรุกิจเกรงใจ
มองหา เล่นเกมหวังกลับบ้านอย่างเดียว
ไม่มีทางหรอกครับ ประตูกลับบ้านของคุณน่ะมันปิดตายไปนานแล้ว รู้ตัวซะบ้าง
เกมแง้มประตูน่ะ มันก็แค่เกมที่เขาหลอกให้คุณเดินเกมพลาดเท่านั้นเอง
ซึ่งมันได้ผลซะด้วย เพราะวันนี้ ประชาชนที่เคยเข้าข้างเห็นใจคุณไม่น้อยเริ่มไม่ชอบขี้หน้าคุณมากขึ้น ๆ แล้ว
ผมล่ะคนหนึ่ง
คุณปล่อยให้คนอย่างเฉลิมกร่าง วางอำนาจ เสียงดัง
คุณปล่อยให้คนอย่างปลอดแสดงบทบาทเห่ย ๆ
คุณปล่อยให้รัฐมนตรีไร้ฝีมืออยู่ในตำแหน่ง
เพียงเพื่อเพราะรักษาผลประโยชน์ของรัฐบาลและตัวคุณเอง
แล้วประชาชนอยู่ไหน ?
วันนี้ประชาชนเขาไปไกลกว่านักการเมืองน้ำเน่าแล้วครับ เขาต้องการการเมืองอินเทรนด์
ไม่ใช่การเมืองน้ำเน่าแบบเดิม ๆ
อยากซัดคุณมากกว่านี้ แต่เพราะผมเหนื่อยบ่ะ สุขภาพแย่
วันนี้
หากถามประชาชนว่า ระหว่างเอาฆาตกรร้อยศพเข้าคุก กับเอาคุณกลับบ้าน
คุณคิดว่าประชาชนเขาจะเลือกอะไร
คุณเคยรู้สำนึกบ้างไหม ว่าประชาชนคิดอะไร ต้องการอะไร
คุณต้องสู้ ต้องมองประชาชนอย่างเข้าใจ อย่าคิดว่าจะกล่อมประชาชนได้
ประชาชนเขาไม่ยอม เขาไม่เอาด้วยแล้วกับเกมการเมืองแบบเดิม ๆ
คุณต้องตอบสนองประชาชน
ประชาชนตายร้อยบาดเจ็บสองพัน คุณคิดว่าประชาชนเขาจะลืมง่าย ๆ ยังงั้นหรือ
คุณบอกว่าจะมีคนช่วยฆาตกรให้รอด คุณพูดไม่ถูก
คุณต้องออกหน้า ต้องนำ ต้องเรียกร้องให้ฆาตกรได้รับโทษให้ได้ ไม่ใช่ฉวยโอกาสอ้างว่าฆาตกรจะรอด
แล้วคุณจะตามน้ำด้วยการหาทางกลับบ้าน
เลิกคิดแบบนี้ซะเถอะครับ ก่อนที่คุณจะโง่ไปมากกว่านี้จนไม่เหลืออะไร
อย่าทำให้ประชาชนผิดหวัง อย่ามองเห็นแต่ตัวเอง
อย่าคิดว่านโยบายอันสวยหรูจะทำให้ประชาชนจำนนกับความไม่ถูกต้อง
อย่าคิดเป็นอันขาด
ประตูกลัีบบ้านของคุณน่ะ มันปิดตายไปนานแล้ว
เลิกคิด เิลิกหวังซะที
อย่าไปลงทุน แต่จงหันมาลงทุนกับประชาชนดีกว่า ร่วมมือกับประชาชนเพื่อนำพาบ้านเมืองไปข้างหน้า
เดินไปบนเส้นทางอันถูกต้อง
เท่านี้แหละครับ ที่เหลือคิดเอาเอง
เหนื่อย
ด้วยความปรารถนาดี
ทู้เปิดผนึกถึงทักษิณ ชินวัตร ผลการเลือกตั้งซ่อมดอนเมืองบอกอะไรให้คุณ "คิด" ได้หรือไม่ ?
ผลการเลือกตั้งซ่อมเขตดอนเมือง ทำให้คุณ "มองเห็น" อะไรไหมครับ ?
ผมอยากบอกว่า ประชาชนนั้น ต้องการการเมืองใหม่ครับ ต้องการเมืองแบบคิดใหม่ทำใหม่
ไม่ใช่การเมืองแบบเกี๊ยะเซียะ หลอกกินตับประชาชนไปวัน ๆ
รัฐบาลไม่กล้าในเรื่องแก้ไขรัฐธรรมนูญ ทั้งที่ประชาชนเขาไม่อยากได้รัฐธรรมนวย 50
รัฐบาลไม่กล้าชนศาล ไม่กล้าชนองค์กรอิสระ ทั้งที่ประชาชนเขารำคาญพวกนี้เต็มทน
รัฐบาลไม่กล้าแตะต้องกองทัพ ออกอาการเกรงใจ หงอจนน่าเกลียด ทั้งที่ประชาชนเขาอยากให้จัดการกองทัพ
รัฐบาลไม่กล้าไปซะทุกเรื่อง เล่นบทเกี๊ยะเซียะ หวังอยู่ในอำนาจไปนาน ๆ เท่านั้น เพื่อตัวคุณเอง
สิ่งเหล่้านี้ประชาชนเขาบอกคุณมาสองครั้งแล้วครับ
ครั้งแรกคือการเลือกตั้ง 2550 และครั้งหลังคือการเลือกตั้ง 2554
เขาหวังให้รัฐบาลกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ผ่านไปห้าหกปี ทุกอย่างก็สูญเปล่า
ตายร้อยเจ็บพันอย่างไร้ค่า
ตัวคุณเองก็ระเริงไปกับการที่มีนักการเมือง ข้าราชการวิ่งเข้าหา สุขกับการที่นักธรุกิจเกรงใจ
มองหา เล่นเกมหวังกลับบ้านอย่างเดียว
ไม่มีทางหรอกครับ ประตูกลับบ้านของคุณน่ะมันปิดตายไปนานแล้ว รู้ตัวซะบ้าง
เกมแง้มประตูน่ะ มันก็แค่เกมที่เขาหลอกให้คุณเดินเกมพลาดเท่านั้นเอง
ซึ่งมันได้ผลซะด้วย เพราะวันนี้ ประชาชนที่เคยเข้าข้างเห็นใจคุณไม่น้อยเริ่มไม่ชอบขี้หน้าคุณมากขึ้น ๆ แล้ว
ผมล่ะคนหนึ่ง
คุณปล่อยให้คนอย่างเฉลิมกร่าง วางอำนาจ เสียงดัง
คุณปล่อยให้คนอย่างปลอดแสดงบทบาทเห่ย ๆ
คุณปล่อยให้รัฐมนตรีไร้ฝีมืออยู่ในตำแหน่ง
เพียงเพื่อเพราะรักษาผลประโยชน์ของรัฐบาลและตัวคุณเอง
แล้วประชาชนอยู่ไหน ?
วันนี้ประชาชนเขาไปไกลกว่านักการเมืองน้ำเน่าแล้วครับ เขาต้องการการเมืองอินเทรนด์
ไม่ใช่การเมืองน้ำเน่าแบบเดิม ๆ
อยากซัดคุณมากกว่านี้ แต่เพราะผมเหนื่อยบ่ะ สุขภาพแย่
วันนี้
หากถามประชาชนว่า ระหว่างเอาฆาตกรร้อยศพเข้าคุก กับเอาคุณกลับบ้าน
คุณคิดว่าประชาชนเขาจะเลือกอะไร
คุณเคยรู้สำนึกบ้างไหม ว่าประชาชนคิดอะไร ต้องการอะไร
คุณต้องสู้ ต้องมองประชาชนอย่างเข้าใจ อย่าคิดว่าจะกล่อมประชาชนได้
ประชาชนเขาไม่ยอม เขาไม่เอาด้วยแล้วกับเกมการเมืองแบบเดิม ๆ
คุณต้องตอบสนองประชาชน
ประชาชนตายร้อยบาดเจ็บสองพัน คุณคิดว่าประชาชนเขาจะลืมง่าย ๆ ยังงั้นหรือ
คุณบอกว่าจะมีคนช่วยฆาตกรให้รอด คุณพูดไม่ถูก
คุณต้องออกหน้า ต้องนำ ต้องเรียกร้องให้ฆาตกรได้รับโทษให้ได้ ไม่ใช่ฉวยโอกาสอ้างว่าฆาตกรจะรอด
แล้วคุณจะตามน้ำด้วยการหาทางกลับบ้าน
เลิกคิดแบบนี้ซะเถอะครับ ก่อนที่คุณจะโง่ไปมากกว่านี้จนไม่เหลืออะไร
อย่าทำให้ประชาชนผิดหวัง อย่ามองเห็นแต่ตัวเอง
อย่าคิดว่านโยบายอันสวยหรูจะทำให้ประชาชนจำนนกับความไม่ถูกต้อง
อย่าคิดเป็นอันขาด
ประตูกลัีบบ้านของคุณน่ะ มันปิดตายไปนานแล้ว
เลิกคิด เิลิกหวังซะที
อย่าไปลงทุน แต่จงหันมาลงทุนกับประชาชนดีกว่า ร่วมมือกับประชาชนเพื่อนำพาบ้านเมืองไปข้างหน้า
เดินไปบนเส้นทางอันถูกต้อง
เท่านี้แหละครับ ที่เหลือคิดเอาเอง
เหนื่อย
ด้วยความปรารถนาดี