สวัสดีค่ะ ทุกๆคน รบกวนขอคำปรึกษาด้วยนะค่ะ .... แรกเริ่มเลยเป็นหม้ายค่ะ มีลูกคิด 1 คน ดิฉันตอนนี้อายุ 29 ปีค่ะ ลูกสาวอายุ 6 ขวบแล้ว
แฟนที่คบปัจจุบัน อายุน้อยกว่า 3 ปีค่ะ คบ กันมาได้ 3 ปีกว่า ครอบครัวเราทั้ง 2 รับรู้และผู้ใหญ่เอ็นดูเรามาก ดิฉันเลิกกับสามีเก่ามาได้ 2 ปีค่ะ ถึงมาลงเอยที่เค้าคนนี้ 1 ปีแรก ดิฉันทำงานอยู่ที่บ้านเกิด และเค้ารับราชการอยู่ที่บ้านเกิดเค้า แต่จังหวัดติดกัน เรารู้จักกันโดยเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อฉันอีกที เค้าเข้ามาคุยและเรียนรู้กันมาเป็นระยะเวลา 1 ปี เค้ามาหาฉันทุกอาทิตย์ เค้าจะพักที่บ้านเพื่อนของเค้าตลอดตอนที่มาหา และดิฉันตัดสินใจที่จะอยู่กับเค้า ตอนคบกันได้ 1ปีครึ่ง มีความสุขมากค่ะ เค้าให้ทุกอย่างรับภาระทุกอย่าง ทั้งส่งเงินกลับบ้านให้ด้วย เราย้ายที่อยู่อีกครั้งหลังจากที่เค้าต้องโยกย้ายเพื่อตำแหน่ง มาไกลถึงภูเก็ต จากเหนือลงใต้เลยค่ะ และอยู่กันอย่างมีความสุขอย่างเดิม และตกลงจะรับลูกของดิฉันมาอยู่ด้วย
สงกรานต์ที่ผ่านมาดิฉันรับลูกมาอยู่ด้วยค่ะ แต่ปัญหามันก็เริ่มเกิดขึ้นเรื่อยๆ จากที่ไม่เคยเป็นเค้าก็เป็น จากที่ไม่เคยใช้คำพูดที่รุนแรงก็เริ่มออกมาพร่างพรู จนดิฉันรับไม่ได้ และเริ่มมีใช้กำลัง ดิฉันถามเค้าว่า ทำไมเค้าถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ ดิฉันทำอะไรผิด เค้าเอ่ยออกมาสารพัดว่า ดิฉันน่ารำคาญ น่าเบื่อ เอาแต่ใจตัวเอง เห็นความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ ซึ่งดิฉันยอมรับว่าจริง แต่มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น มีบ้างเป็นบางครั้งที่ความคิดเห็นไม่ลงรอยกันและงอลกัน แต่ก็หาย ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเก็บมาคิดมากมายได้ขนาดนี้ ช่วงนั้นดิฉันเครียดมากค่ะ และมีข่าวแว่วมาว่า เค้าเองคุยกับผู้หญิงอีกคน ซึ่งเค้าไม่เคยเป็นมาก่อน หรือเป็นมานานแล้วแต่ดิฉันไม่สนใจที่จะจับผิดก็ไม่รู้ เค้าเริ่มไม่กลับมานอนบ้าน และเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้ง เค้าเก็บเสื้อผ้าออกไปครั้งแรกของการคบกัน หายไป 3 วันค่ะ ดิฉันโทรตามเค้าทั้งวันวันละหลายๆรอบ แต่เค้าไม่เคยรับโทรศัพท์เลย ทั้งข้อความ ทั้ง miss call ไม่มีการตอบรับใดๆ วันที่ 3 ที่ออกจากบ้าน เค้าโทรมาบอกว่าขอโทษ เค้าคิดถึงดิฉันมากวันนี้เค้าจะมารับดิฉันและลูกทีทำงานดิฉันตอนเย็น แต่เค้าไม่มาค่ะ ดิฉันเสียใจมาก โทรไปเค้าไม่รับดทรศัพท์ ต้องหารถกลับเองดีที่ไม่ไกลมาก ตอนเช้าเค้าโทรมาค่ะบอกว่าจะมารับไปส่งลูกและดิฉันที่ทำงานให้รอด้วย แล้วเค้าก็มาค่ะเค้าบอกกับดิฉันว่า เค้าเมากลับไม่ไหวหลับไม่รู้เรื่องเลย ตอนเย้นจะมารับกลับบ้านกัน และเค้าก็มา อยู่บ้านได้ 3 วันค่ะ เค้าก็หายไปอีก ช่วงนั้นเป็นอยู่แบบนี้ ทั้งเดือนค่ะ ทะเลาะกันตลอด ที่อยู่ด้วยกัน เพราะดิฉันเป็นเก็บความคิดและสงสัยไม่ได้ เลยถามเค้า จึงทำให้เค้าหงุดหงิดและออกจากบ้านไปทุกครั้ง และดิฉันเช่นเดิมค่ะ โทรตามเค้า บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผ่านมาต้นเดือน พ.ค ดิฉันไม่ตาม ไม่โทร ไม่สนใจ เค้ากลับมาตามง้อ ตามขอโทษ รองไห้ ขอร้อง แต่ไม่ยอมเล่าเรื่องที่ดิฉันสงสัยเลยสักเรื่อง เค้าบอกว่าอย่าพูดถึงมันอีกได้มั้ยเค้ารู้ว่าเค้าผิด เค้าขอโทษ ทุกวันนี้เค้ากลับมาอยู่กับดิฉันแล้วไง
ถามว่าดีใจมั้ย ดีใจมากค่ะ แต่ข้างในก็ไม่มีความสุขอยู่ดี เพราะเค้า ไม่เคยเปิดโทรศัพท์เวลาเข้าบ้าน และไม่เคยให้ดิฉันเห็นโทรศัพท์เลย ดิฉันจึงเริ่มคิดอีกครั้งและเช่นเดิมค่ะ ถามและขอเครียร์ แต่เค้าบอกว่าไม่มีอะไร มีแต่เพื่อนโทรมา ไม่อยากรับ มันดทรมาชวนกินเหล้า ไปเที่ยว อะไรแบบนี้ เดี๋ยวดิฉันโกธรอีก เค้าเลยตัดปัญหาปิดเครื่อง นั่นเป็นคำพูดของเค้า ดิฉันทนแบบนี้มาสักระยะนึงแล้วค่ะ จน อาทิตย์ที่แล้ว เค้าบอกฉันว่าเค้ามีงาน และคืนนั้นกลับมาประมาณ ตี 1 ฉันสงสัย เลยรอตอนเค้าหลับเพราะเค้าเมา เลยค้นหาโทรศัพท์ของเค้า เค้าฉลาดค่ะไม่เมมเบอร์ ไม่ทิ้งข้อความ แต่ดิฉันดันเสาะหาเอง เจอ 1 ข้อความในข้อความขยะ ซึ่งลืม กำจัด ว่า " ขอบคุณที่มาอยู่กับเค้าในวันเกิดของเค้า เค้ารักที่รักที่สุด ขอบคุณที่รักกัน " ดิฉันสั่งทั้งตัว คิดอะไรไม่ออก ตั้งสติเดินวนอยู่หลายรอบในบ้าน ตัดสินใจกดโทรหาผู้หญิงคนนั้น และถามไปว่า ยังไม่เลิกคบกันอีกหรอ ไม่รู้หรอว่าเค้ามีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้ว ผู้หญิงคนนั้นบอกไม่รู้ เค้าไม่ได้บอก เค้าบอกแต่เค้าแยกกันอยู่แล้ว
ดิฉันไม่ถามอะไรมากเพราะพูดอะไรไม่ออก จึงวางสายและกลับเข้าห้อง ตกใจค่ะ !!!! เค้ายืนดัดหน้าดิฉันอยู่แย่งโทรศัพท์ไป พร้อมกับเหวี่ยงดิฉัน และด่าว่า
เรื่องของเค้ามากไปแล้ว และคำอื่นๆที่ มันเกินบรรยายนับไม่ถ้วน เค้าโยนกระเป๋ามาให้ฉันและกระจายเสื้อผ้าทั่วห้องพร้อมกับไล่ให้ดิฉันออกไป เค้ารังเกียจ และบอกว่าดิฉันเป็นคนที่ทำให้ชีวิตเค้าพัง ดิฉันงง อึ้ง และก้มหน้าเก็บเสื้อผ้าแต่ไม่มีน้ำตา เค้าด่าสารพัดสักพักมานั่นขวางประตู และตะคอกใส่ดิฉันว่า กลับไปนอนซะ อย่าออวดเก่ง กูบอกให้กลับไปนอนเข้าใจมั้ย อีกครั้งกับการเหนื่อยแบบไม่มีแรง ไม่อยากพูดอะไร ตาพล่ามัว และเค้าก็เดินมาดันตัวดิฉันไปนอน ดิฉันนอนค่ะ นอนและคิดทบทวนเื่องที่เกิดขึ้น สรุปดิฉันผิดทุกอย่าง แม้แต่รู้ว่าเค้าคบคนอื่น ดิฉันก็ผิด ดิฉันมาทำอะไรที่นี่ ทนอะไร ทำไมไม่ไปซะ เพราะอะไรทำไมต้องทนขนาดนี้ ยอมรับว่าไปไม่ได้สักที ไปจากเค้าไม่ได้เลยทั้งๆที่เราเคยผ่านเรื่องนี้มาแล้ว สามีคนแรกที่แยกทางกันก็เรื่องแบบนี้ค่ะ เพียงแต่คนนั้นเค้าไม่ด่าคำหยาย ไม่ด่าพ่อ ด่าแม่เรา และไม่ทำร้ายร่างกายเรา คนนี้ทำทุกอย่างที่ดิฉันไม่คิดว่าจะพบเจอ ณ.วันนี้ก็เช่นกันค่ะ เค้ายังคุยกัน ยังไปนอนด้วยกัน และยังกลับมาอยู่กับฉัน แต่ถ้าดิฉันถามหรือพูดเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น เค้าจะเป็นคนเดิมที่ทำให้ดิฉันอยากตายทุกที และทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ลูกสาวของดิฉันจะอยู่ด้วยเสมอค่ะ เพราะเค้าไม่เคยห่างดิฉันเลย ยกเว้นไปโรงเรียน แนะนำด้วยค่ะ ได้โปรดค่ะ ต้องการคำแนะนำอย่างมาก รักมากแต่อยากตัดใจ ทำยังไงดีค่ะ
ต้องขออภัยจริงๆค่ะ ดิฉันไม่เคยระบายที่ไหนกับใครเลย และที่นี่เป็นที่แรกที่คิดที่จะระบายและขอคำปรึกษา อ่านกระทู้ที่นี่มาเกือบเดือนแล้วค่ะ
จึงตัดสินใจสมัครสมาชิกและลงกระทู้ แต่จับใจความยังไมเก่งต้องขออภัยด้วยใจจริงค่ะ
รู้สึกท้อและทรมานทุกๆครั้งที่อยู่ด้วยกัน หลังจากที่รู้ว่าเค้ามีคนอื่น แต่ตัดเค้าไม่ได้สักที
แฟนที่คบปัจจุบัน อายุน้อยกว่า 3 ปีค่ะ คบ กันมาได้ 3 ปีกว่า ครอบครัวเราทั้ง 2 รับรู้และผู้ใหญ่เอ็นดูเรามาก ดิฉันเลิกกับสามีเก่ามาได้ 2 ปีค่ะ ถึงมาลงเอยที่เค้าคนนี้ 1 ปีแรก ดิฉันทำงานอยู่ที่บ้านเกิด และเค้ารับราชการอยู่ที่บ้านเกิดเค้า แต่จังหวัดติดกัน เรารู้จักกันโดยเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อฉันอีกที เค้าเข้ามาคุยและเรียนรู้กันมาเป็นระยะเวลา 1 ปี เค้ามาหาฉันทุกอาทิตย์ เค้าจะพักที่บ้านเพื่อนของเค้าตลอดตอนที่มาหา และดิฉันตัดสินใจที่จะอยู่กับเค้า ตอนคบกันได้ 1ปีครึ่ง มีความสุขมากค่ะ เค้าให้ทุกอย่างรับภาระทุกอย่าง ทั้งส่งเงินกลับบ้านให้ด้วย เราย้ายที่อยู่อีกครั้งหลังจากที่เค้าต้องโยกย้ายเพื่อตำแหน่ง มาไกลถึงภูเก็ต จากเหนือลงใต้เลยค่ะ และอยู่กันอย่างมีความสุขอย่างเดิม และตกลงจะรับลูกของดิฉันมาอยู่ด้วย
สงกรานต์ที่ผ่านมาดิฉันรับลูกมาอยู่ด้วยค่ะ แต่ปัญหามันก็เริ่มเกิดขึ้นเรื่อยๆ จากที่ไม่เคยเป็นเค้าก็เป็น จากที่ไม่เคยใช้คำพูดที่รุนแรงก็เริ่มออกมาพร่างพรู จนดิฉันรับไม่ได้ และเริ่มมีใช้กำลัง ดิฉันถามเค้าว่า ทำไมเค้าถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ ดิฉันทำอะไรผิด เค้าเอ่ยออกมาสารพัดว่า ดิฉันน่ารำคาญ น่าเบื่อ เอาแต่ใจตัวเอง เห็นความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ ซึ่งดิฉันยอมรับว่าจริง แต่มันไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น มีบ้างเป็นบางครั้งที่ความคิดเห็นไม่ลงรอยกันและงอลกัน แต่ก็หาย ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเก็บมาคิดมากมายได้ขนาดนี้ ช่วงนั้นดิฉันเครียดมากค่ะ และมีข่าวแว่วมาว่า เค้าเองคุยกับผู้หญิงอีกคน ซึ่งเค้าไม่เคยเป็นมาก่อน หรือเป็นมานานแล้วแต่ดิฉันไม่สนใจที่จะจับผิดก็ไม่รู้ เค้าเริ่มไม่กลับมานอนบ้าน และเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้ง เค้าเก็บเสื้อผ้าออกไปครั้งแรกของการคบกัน หายไป 3 วันค่ะ ดิฉันโทรตามเค้าทั้งวันวันละหลายๆรอบ แต่เค้าไม่เคยรับโทรศัพท์เลย ทั้งข้อความ ทั้ง miss call ไม่มีการตอบรับใดๆ วันที่ 3 ที่ออกจากบ้าน เค้าโทรมาบอกว่าขอโทษ เค้าคิดถึงดิฉันมากวันนี้เค้าจะมารับดิฉันและลูกทีทำงานดิฉันตอนเย็น แต่เค้าไม่มาค่ะ ดิฉันเสียใจมาก โทรไปเค้าไม่รับดทรศัพท์ ต้องหารถกลับเองดีที่ไม่ไกลมาก ตอนเช้าเค้าโทรมาค่ะบอกว่าจะมารับไปส่งลูกและดิฉันที่ทำงานให้รอด้วย แล้วเค้าก็มาค่ะเค้าบอกกับดิฉันว่า เค้าเมากลับไม่ไหวหลับไม่รู้เรื่องเลย ตอนเย้นจะมารับกลับบ้านกัน และเค้าก็มา อยู่บ้านได้ 3 วันค่ะ เค้าก็หายไปอีก ช่วงนั้นเป็นอยู่แบบนี้ ทั้งเดือนค่ะ ทะเลาะกันตลอด ที่อยู่ด้วยกัน เพราะดิฉันเป็นเก็บความคิดและสงสัยไม่ได้ เลยถามเค้า จึงทำให้เค้าหงุดหงิดและออกจากบ้านไปทุกครั้ง และดิฉันเช่นเดิมค่ะ โทรตามเค้า บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผ่านมาต้นเดือน พ.ค ดิฉันไม่ตาม ไม่โทร ไม่สนใจ เค้ากลับมาตามง้อ ตามขอโทษ รองไห้ ขอร้อง แต่ไม่ยอมเล่าเรื่องที่ดิฉันสงสัยเลยสักเรื่อง เค้าบอกว่าอย่าพูดถึงมันอีกได้มั้ยเค้ารู้ว่าเค้าผิด เค้าขอโทษ ทุกวันนี้เค้ากลับมาอยู่กับดิฉันแล้วไง
ถามว่าดีใจมั้ย ดีใจมากค่ะ แต่ข้างในก็ไม่มีความสุขอยู่ดี เพราะเค้า ไม่เคยเปิดโทรศัพท์เวลาเข้าบ้าน และไม่เคยให้ดิฉันเห็นโทรศัพท์เลย ดิฉันจึงเริ่มคิดอีกครั้งและเช่นเดิมค่ะ ถามและขอเครียร์ แต่เค้าบอกว่าไม่มีอะไร มีแต่เพื่อนโทรมา ไม่อยากรับ มันดทรมาชวนกินเหล้า ไปเที่ยว อะไรแบบนี้ เดี๋ยวดิฉันโกธรอีก เค้าเลยตัดปัญหาปิดเครื่อง นั่นเป็นคำพูดของเค้า ดิฉันทนแบบนี้มาสักระยะนึงแล้วค่ะ จน อาทิตย์ที่แล้ว เค้าบอกฉันว่าเค้ามีงาน และคืนนั้นกลับมาประมาณ ตี 1 ฉันสงสัย เลยรอตอนเค้าหลับเพราะเค้าเมา เลยค้นหาโทรศัพท์ของเค้า เค้าฉลาดค่ะไม่เมมเบอร์ ไม่ทิ้งข้อความ แต่ดิฉันดันเสาะหาเอง เจอ 1 ข้อความในข้อความขยะ ซึ่งลืม กำจัด ว่า " ขอบคุณที่มาอยู่กับเค้าในวันเกิดของเค้า เค้ารักที่รักที่สุด ขอบคุณที่รักกัน " ดิฉันสั่งทั้งตัว คิดอะไรไม่ออก ตั้งสติเดินวนอยู่หลายรอบในบ้าน ตัดสินใจกดโทรหาผู้หญิงคนนั้น และถามไปว่า ยังไม่เลิกคบกันอีกหรอ ไม่รู้หรอว่าเค้ามีเมียเป็นตัวเป็นตนแล้ว ผู้หญิงคนนั้นบอกไม่รู้ เค้าไม่ได้บอก เค้าบอกแต่เค้าแยกกันอยู่แล้ว
ดิฉันไม่ถามอะไรมากเพราะพูดอะไรไม่ออก จึงวางสายและกลับเข้าห้อง ตกใจค่ะ !!!! เค้ายืนดัดหน้าดิฉันอยู่แย่งโทรศัพท์ไป พร้อมกับเหวี่ยงดิฉัน และด่าว่า
ต้องขออภัยจริงๆค่ะ ดิฉันไม่เคยระบายที่ไหนกับใครเลย และที่นี่เป็นที่แรกที่คิดที่จะระบายและขอคำปรึกษา อ่านกระทู้ที่นี่มาเกือบเดือนแล้วค่ะ
จึงตัดสินใจสมัครสมาชิกและลงกระทู้ แต่จับใจความยังไมเก่งต้องขออภัยด้วยใจจริงค่ะ