วันนี้แม่โทรมาบอกว่า"หมดรักพ่อแล้ว" จะทำยังไงดีคะ

ต้องขอบอกก่อนเลยว่าวันนี้เป็นวันที่เรากลุ้มใจมากที่สุดในชีวิต อยากถามความเห็นของทุกคนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้แม่เราโทรมาหาเราแล้วบอกว่า
"แม่หมดรักพ่อแล้วลูก.." แล้วแม่ก็ร้องไห้ เราตกใจมากเราก็เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้นทั้งที่ในใจเรารู้อยุูแล้วล่ะค่ะว่าต้องเป็นเรื่องเงินแน่ๆ
แม่เล่าให้ฟังว่าทะเลาะกับพ่อแรงมากจนถึงขั้นพูดว่า"ถ้าฉันไม่มีลูก ฉันก็คงไปนานแล้ว" เรื่องคือพ่อกู้เงินมาจำนวนนึงให้แม่เป็นคนเก็บมาไว้เป็นค่าเทอมเรากับน้องอีกสองคน แล้วแม่แอบเอาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัวนอกเหนือจากเงินเดือนที่ได้จากพ่อ เพราะเงินเดือนเหลือน้อยมากจนไม่ถึงครึ่งหมื่น แล้วก็เอาเงินส่วนนึงไปให้น้ายืมโดยที่พ่อไม่รู้ พอมาวันนี้พ่อขอเช็คเงินว่าเหลือเท่าไหร่ ปรากฎว่าความแตก พ่อโกรธมาก หาว่าแม่เอาเงินไปซื้ออะไร เอาไปให้ใครใช่มั้ย แม่เลยบอกความจริง แต่พ่อตอบกลับมาว่า
"แล้วเงินเดือนล่ะ ใช้ยังไงให้หมด กูหาเงินแทบตายแต่ใช้เงินมือเติบ ทำงานไม่เป็นแล้วเสือกเล่นหวย" เราฟังแล้วก็เสียใจนะ อย่างนึงที่เราคิดว่าเป็นปัญหาคือพ่อไม่เคยถือเงิน แกเลยไม่รู้ไม่เข้าใจว่าเงินห้าพันกับห้าชีวิตที่อยู่ในบ้านใช้ให้ประหยัดยังไงก็ไม่มีวันพอ แกเคยรับรู้ว่าเมื่อยี่สิบปีก่อนเงินเท่านี้มันใช้พอ ทุกวันนี้มันก็ต้องพอ แม่เคยขอพ่อไปทำร้านขายอาหารตามสั่งหลายครั้งแต่พ่อไม่ให้ แกให้เหตุผลว่าแม่ทำอะไรก็เจ๊ง ไม่มีปัญญาทำให้มันดีได้หรอก พ่อเลยจะให้แม่ไปเย็บผ้าที่ศูนย์ชุมชน แต่แม่เราแก่แล้ว ตาก็ไม่ค่อยดีจะให้เย็บผ้าแกก็ไม่เคยทำ สรุปคือทุกวันนี้แม่ก็ยังไม่มีงานทำ ทุกครั้งที่พ่อแม่ทะเลาะกันเราเป็นลูกคนโตก็ห้ามได้บ้างไม่ได้บ้าง ได้แต่คอยปรามพ่อว่าสงสารน้องบ้าง พ่อแกเลยหยุด
แต่ก็จะมีพูดบ่อย ไม่จบไม่สิ้น ก็กลายเป็นว่าทะเลาะกันไปเรื่อยๆด้วยเรื่องเดิมๆบางทีก็ขุดเรื่องเก่ามาพูดบ้าง เราไม่ได้เข้าข้างแม่นะ แต่บางทีเราก็สงสารแก แกเป็นคนถือเงินแล้วต้องใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน เงินไม่พอก็ขอความช่วยเหลือพ่อไม่ได้เลยต้องไปยืมคนอื่นมาใช้ แต่พอพ่อรู้ว่าแม่ไปยืมเงินคนอื่นแกก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีก หาว่าแม่ไม่มีศักดิ์ศรีบ้าง ขี้เกียจบ้าง ไม่มีปัญญาทำมาหากินบ้าง ดูถูกถากถางทุกเรื่องเล็กๆน้อยๆเช่น ด่าว่ารีดผ้ายับ ด่าว่าทำกับข้าวรสชาติกินไม่ได้ ด่าว่ากล้าใส่เสื้อผ้าขาดๆแบบนี้ได้ยังไงกูไม่กล้าพาไปไหนหรอก อายเค้า แบบนี้ทุกวันๆ จนเราห่วงสุขภาพจิตแม่น่ะค่ะ เคยมีแวี๊บนึงที่เราคิดว่าอยากให้แม่หย่ากับพ่อซะ แต่บางทีเราก็เรารับรู้ได้ว่าพ่อเองก็ยังรักแม่อยู่มากเหมือนกัน แค่เหมือนความรักมันจืดจางแล้วก็มีเรื่องเงินมาเป็นปัจจัยด้วย เอาเป็นว่าแกคงอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีแม่ แล้วอีกอย่างน้องเราสองคนก็อยู่ในช่วงหัวเรี้ยวหัวต่อทั้งคู่ ถ้าเกิดชีวิตครอบครัวต้องถึงจุดแยกทางแบบนี้ เรากลัวน้องอยู่ไม่ได้น่ะค่ะ

...................................................................................................

   อยากถามความเห็นทุกคนค่ะว่าเราควรทำยังไงดี เราเครียดมากจริงๆค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านค่ะ..