ถามคนที่หัวเดียวกระเทียมลีบ ในที่ทำงานที่เขามีพรรคมีพวกกันหน่อยซิคะ

มีใครเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ
ทำงานอยู่ในกลุ่มที่เขาเป็นพรรคพวกกัน
เจ้านายไม่ส่งเสริมสนับสนุนความก้าวหน้าของเรา
เวลามีเทรนก็ส่งลูกน้องที่สนิทกับตัวเองไป
เวลามีอะไรดี ๆ ก็แบ่งกันเอง กว่าจะมาถึงมือก็เหลือ ๆ
ทำงานที่นี่เหมือนเสียความเป็นตัวของตัวเองไปเลย
ไม่มีปากไม่มีเสียง ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง

สุดท้ายเลยกลายเป็นเสียบุคลิกภาพของตัวเองไปเลย
จากคนคุยเก่ง สนุกสนานเฮฮา ยิ้มแย้มแจ่มใส
ทุกวันนี้เหมือนคนเก็บกด ไม่พูดไม่คุย ไม่มีความความคิด
ทุกวันนี้พยายามกดอีโก้ของตัวเองลงไปต่ำสุด พยายามอดทน

เพราะข้อดีที่สุดของที่นี่คือเงินดี โบนัสดี
เพราะงานก็คงจะตันแค่นี้แหละค่ะ เพราะตำแหน่งคงตันแค่นี้แน่ ๆ
เงินเดือนก็กำลังจะถึงเพดานของตำแหน่งนี้แล้ว

ถ้าจะอยู่ที่นี่ได้ต้องแบบ
ทิ้งศักดิ์ศรี ทิ้งอีโก้ ทิ้งตัวตน ทิ้งความคิด ทิ้งความจริงใจ
อยู่ที่นี่ ต้องกดความเป็นตัวของตัวเอง อยู่แบบไร้ตัวตน
อดทน และต้องปลงให้ได้
ทุกวันนี้ทำแบบนี้อยู่ค่ะ อยู่มาได้จนเกือบ 4 ปีแล้ว
ส่วนคนอื่นเขาแสดงทุกอย่างกันได้อย่างเต็มที่ เพราะมีพรรคพวกนะคะ
ลึก ๆ ในใจคิดอยู่เสมอว่า ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเรา
แต่ด้วยรายได้ทำให้ยังทนอยู่ได้ โดยทิ้งทุกอย่างที่บอกไปข้างบน

จริง ๆ ปีหน้าคิดว่าจะดูอีกทีค่ะ อาจจะออกก็ได้ ถ้าสามารถหางานที่รายได้ดีกว่าที่นี่ได้
ยังไงก็คงต้องเอารายได้เป็นเกณฑ์ เพราะจริง ๆ ก็คงไม่รู้หรอกว่าไปแล้วจะไปเจอปัญหาอุปสรรคอะไรบ้าง

อยากรู้ว่าคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เขาทำใจกันได้ยังไง
ให้ทำงานอยู่ต่อไปได้แบบมีความสุขใจ
อายุ 30 กว่าแล้วจะย้ายงานก็คิดหนักเลย
ใจจริงก็ไม่อยากจะย้ายไปไหนแล้ว

อ้อ แล้วก็ไม่รู้ว่าที่ตัดสินใจทนต่อไปนี่คิดถูกคิดผิด
บางคนก็บอก  มีงานทำก็ดีแล้ว คนอื่นเขาตกงานกันเยอะแยะ
บางคนก็บอก  ทำ ๆ ไปเถอะ คิดไรมาก ทุกวันนี้ก็ทำงานเพื่อแลกเงินเท่านั้นนี่นา
บางคนก็บอก  ให้ทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด เรื่องอื่นไม่ต้องไปสนใจ
บางคนก็บอก  ถ้าต้องทนขนาดนี้ แนะนำให้หาที่ใหม่ดีกว่า