เวียนว่ายตายเกิด แบบมิจฉาทิฐิ

พอกำหนดดูฉันทะม◌ันยังต้องแล่นให้ไปเกิดเป็นพหรม เป็นจอมเวทย์อีกหลายชาติ แล้วมันจะดับตอนไหนครับ หรือ ยังไงก็ไม่สิ้นสุด จนกว่าเหตุปัจจัยจะแล่นไปถึงคราวได้รับเป็นพระพุทธเจ้าเลย ทำไมมันไกลจังครับ

อ่านจากหนังสือธรรมมะเล่มหนึ่ง หลวงพ่อเขียนว่าสังฆทานมีอานิสงส์มหาศาล แม้แต่พุทธญาณเองก็ยังไม่เห็นที่สุดของสังฆทาน กล่าวคือแม้จะเวียนว่ายตายเกิดเป็นหมื่นเป็นแสนชาติ จวบจนกระทั่งเข้าสู่พระนิพพาน อานิสงส

​เวลาสวดมนต์ หรือ ทำบุญกุศล ก็จะมีเสียงในใจด่านั่นนี่ ลบหลู่สิ่งต่างๆขึ้นมา โดยไม่สามารถห้ามได้ บางทีทำให้จิตตกม◌ากๆเลย มันเกิดจากอะไรครับทั้งที่เราไม่ได้มีเจตนา แต่มันเป็นเสียงในใจขึ้นมา เหมือนมาร

คุณลองจินตนาการว่า เคยเดินบนเส้นทางสายหนึ่งทุกวันเป็นประจำ แต่อยู่มาวันหนึ่งพบว่าเส้นทางที่เคยสัญจรเต็มไปด้วยหลุมบ่อและภัยอันตราย อีกทั้งระหว่างทางก็มีทั้งโจรผู้ร้ายและสัตว์ร้ายซุ่มอยู่เนือง ๆ คุณต้อง

เพราะเราเกิดมาเราก็มีฉันทะในสิ่งนี้ เป็นความรัก เป็นความเสน่ห์หาติดข้ามภพข้ามชาติมา เกิดมาชาติใหม่ ก็อาศัยธาตุในเมล็ดเดิมเติบโตขึ้นมา เวียนว่ายตายเกิดอีกกี่ชาติ มันก็ไม่เห็นว่า มันจะสิ้น มันจะไม่จีรัง

"นอบน้อมแด่ ​พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ******* ถามครับ.. ​แรงปรารถนา ที่เราอธิษฐานบ่อย ๆ กับ ​วาระจิตสุดท้าย อย่างไหนจะมีผลกับภพชาติต่อไปของเรามากกว่ากันครับ ?

ดูอดีตไว้เป็นบทเรียน . เคยอ่านเจอว่าแม้พระโพธิสัตว์และพระอรหันต์ในชาติก่อนๆ ก็เคยพลาดท่าไปอบายมาแล้ว นับประสาอะไรกับมนุษย์เรา ผมเลยบังเกิดความคิดทำบุญ แล้วอธิษฐานเพื่อป้องกันเอาไว้ก่อน คิดว่าตราบใดที่

ภวังคจิต แต่งขึ้นใหม่ เพื่อ? ไปฟังพระท่านหนึ่งกล่าวว่า เพิ่งแต่งขึ้นใหม่เพื่อที่จะอธิบายว่า "ไม่มีอัตตา เวียนว่ายตายเกิดนะจ๊ะ"