สาติ กับวิญญาณเวียนว่ายตายเกิดของเขา

อุจเฉททิฏฐิ คือ ความเห็นว่าเมื่อตายแล้วจะสูญสิ้นไปทั้งหมด ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดในภพอื่นอีก เป็นมิจฉาทิฏฐิ “เอาความสูญ” นั้นไปเทียบกับนิพพาน แล้วเข้าใจว่านิพพานคือความสูญสิ้นแบบไม่มีอะไ

อาศัยศีลเจริญอริยมรรคอันหยั่งลงสู่อมตะ สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังอย่างใดอย่าง หนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัยแผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การ งานท

“คุณลักษณะของจิตในพระนิพพาน” จิตที่ได้บรรลุถึงพระนิพพานแล้วมีคุณสมบัติอยู่ ๒ ประการด้วยกันคือ ๑. นิพพานัง ปรมัง สุขัง ๒. นิพพานัง ปรมัง สุญญัง คือมีความสุขอย่างมาก มีความสุขเต็มร้อยมีความ

อ่านจากหนังสือธรรมมะเล่มหนึ่ง หลวงพ่อเขียนว่าสังฆทานมีอานิสงส์มหาศาล แม้แต่พุทธญาณเองก็ยังไม่เห็นที่สุดของสังฆทาน กล่าวคือแม้จะเวียนว่ายตายเกิดเป็นหมื่นเป็นแสนชาติ จวบจนกระทั่งเข้าสู่พระนิพพาน อานิสงส

วิญญาณขันธ์พิจารณารูปขันธ์,เวทนาขันธ์,สัญญาขันธ์,สังขารขันธ์เป็นอนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตาได้ แล้วอะไรพิจารณาวิญญาณขันธ์ถ้าไม่ใช่จิต

คุณลองจินตนาการว่า เคยเดินบนเส้นทางสายหนึ่งทุกวันเป็นประจำ แต่อยู่มาวันหนึ่งพบว่าเส้นทางที่เคยสัญจรเต็มไปด้วยหลุมบ่อและภัยอันตราย อีกทั้งระหว่างทางก็มีทั้งโจรผู้ร้ายและสัตว์ร้ายซุ่มอยู่เนือง ๆ คุณต้อง

พระสาติวงกลม (ที่เชื่อว่ามีจิตถาวรล่องลอยไปเกิด). ไม่มีในบาลีเลย พวกลัทธิสวาท อภิธรรมรังหนู ชอบดัดแปลงคำสอน พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า ดูกรสาติวงกลม วิญญาณนั้นเป็นอย่างไร? สาติภิกษุทูลว่า