ท้าวความเสียหน่อย... ผมประกาศกร้าวเอาไว้ "2554 พี่จะเป็นทัวร์โปร" ด้วยความเบื่อหน่ายในการเล่นกอล์ฟแบบเรื่อยเปื่อยมานานมากแล้ว อยากจะหาอะไรที่ท้าทายทำ ซึ่งก็สมใจจริงๆครับ ท้าทายจริงๆ เริ่มต้นรื้อวงใหม่หมด ศึกษาหาวิธีตีต่างๆ พัฒนาเกมส์ลูกสั้น ลูกพัตต์ การอ่านไลน์ ซ้อมมาซ้อมไปมี "บาดเจ็บ" ต้องหยุดเล่นไป 2 เดือนเต็มๆ ทั้งๆที่ตลอดการเล่นกอล์ฟไม่เคยบาดเจ็บมาก่อนเลย
ปลายปีนั้นมีน้ำท่วมครั้งใหญ่ ผมก็ไม่ได้หยุด ยังคงตระเวณไปฝึกซ้อมออกรอบซะทั่วภาคใต้ที่น้ำไปไม่ถึงร่วมสองเดือนเต็มๆ คิดไว้ว่าปีนึงน่าจะพอสำหรับคนที่เล่นกอล์ฟถือแต้มต่อตัวเดียวมาแล้วเป็นสิบปี แต่ไม่พอครับ! จำได้เลยว่าช่วงเดือนแรกๆ จากคนที่ตีเหล็ก 6 ได้ 170-180 หลา กลายเป็นตีได้ไม่เกิน 150 หลา ช่วงนั้นเรียกว่าช่วง "ดักแด้" ตีแย่มากๆครับ ท้อเหมือนกันแต่ไม่ทิ้ง สรุปปีแรกผ่านไปอะไรๆก็ยังไม่ค่อยจะดีขึ้นแต่กลับแย่ลงเสียอีก
ปีที่สอง "2555 ข้าจะเป็นทัวร์โปร" ยังไม่เลิกล้มความตั้งใจ แต่การพัฒนาอะไรๆด้วยตัวเองล้วนๆก็เป็นไปได้อย่างช้าๆ กว่าจะเห็นผลก็ช่วงปลายๆปีที่เริ่มกลับมาตีอันเดอร์สนามได้บ้าง แถมยังทำลายสถิติสกอร์ที่ดีที่สุดในชีวิตได้อีก แต่ปี 2555 ผมยังสนุกกับการเล่นกอล์ฟตามงานการกุศลน้อยใหญ่ต่างๆมากมาย ยังไม่ได้สอบเหมือนเดิม มีคนบอกไว้ว่าอย่าสอบๆ ก็เลยยังไม่สอบในปีนั้น
"ปีนี้" จริงๆก็ยังไม่พร้อมหรอกนะครับ แต่จังหวะต่างๆมันบังคับและอะไรต่างๆดูเหมือนจะเป็นใจพอดิบพอดี วันที่ 7 มิถุนาฯ ขับรถไปทำธุระแล้วนึกขึ้นได้ว่า "พรุ่งนี้มีอบรมกฎกอล์ฟ" ถ้าไม่ได้อบรมรอบนี้จะต้องรอรอบหน้าอีกนานเลย โทรไปหาเจ้าฟูช่วยเช็คเรื่องให้ "ปรากฎว่า ยังสมัครอบรมกฎทัน" เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน พอเสร็จธุระช่วงเช้าที่จะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปตั้งแต่เดือนหน้า ผมก็เลยขับรถมุ่งหน้าไป....แฟชั่นไอส์แลนด์ ทันที ไปตั้งหลักก่อนครับว่าจะเอาไงดี พอตัดสินใจได้เด็ดขาดแล้ว ก็มุ่งหน้าไป.... ศูนย์ฮอนด้ารามอินทรา ไปจ่ายค่าประกันรถ 555
เยิ่นเย้อมาพอสมควร พอกับที่บอกว่าจะสอบโปรตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว เมื่อวานนี้ได้ฤกษ์ขยับก้าวแรกเสียที "ปีนี้พี่จะเป็นทัวร์โปร"
2556 สอบได้-สอบตก ปีนี้รู้กัน
ปลายปีนั้นมีน้ำท่วมครั้งใหญ่ ผมก็ไม่ได้หยุด ยังคงตระเวณไปฝึกซ้อมออกรอบซะทั่วภาคใต้ที่น้ำไปไม่ถึงร่วมสองเดือนเต็มๆ คิดไว้ว่าปีนึงน่าจะพอสำหรับคนที่เล่นกอล์ฟถือแต้มต่อตัวเดียวมาแล้วเป็นสิบปี แต่ไม่พอครับ! จำได้เลยว่าช่วงเดือนแรกๆ จากคนที่ตีเหล็ก 6 ได้ 170-180 หลา กลายเป็นตีได้ไม่เกิน 150 หลา ช่วงนั้นเรียกว่าช่วง "ดักแด้" ตีแย่มากๆครับ ท้อเหมือนกันแต่ไม่ทิ้ง สรุปปีแรกผ่านไปอะไรๆก็ยังไม่ค่อยจะดีขึ้นแต่กลับแย่ลงเสียอีก
ปีที่สอง "2555 ข้าจะเป็นทัวร์โปร" ยังไม่เลิกล้มความตั้งใจ แต่การพัฒนาอะไรๆด้วยตัวเองล้วนๆก็เป็นไปได้อย่างช้าๆ กว่าจะเห็นผลก็ช่วงปลายๆปีที่เริ่มกลับมาตีอันเดอร์สนามได้บ้าง แถมยังทำลายสถิติสกอร์ที่ดีที่สุดในชีวิตได้อีก แต่ปี 2555 ผมยังสนุกกับการเล่นกอล์ฟตามงานการกุศลน้อยใหญ่ต่างๆมากมาย ยังไม่ได้สอบเหมือนเดิม มีคนบอกไว้ว่าอย่าสอบๆ ก็เลยยังไม่สอบในปีนั้น
"ปีนี้" จริงๆก็ยังไม่พร้อมหรอกนะครับ แต่จังหวะต่างๆมันบังคับและอะไรต่างๆดูเหมือนจะเป็นใจพอดิบพอดี วันที่ 7 มิถุนาฯ ขับรถไปทำธุระแล้วนึกขึ้นได้ว่า "พรุ่งนี้มีอบรมกฎกอล์ฟ" ถ้าไม่ได้อบรมรอบนี้จะต้องรอรอบหน้าอีกนานเลย โทรไปหาเจ้าฟูช่วยเช็คเรื่องให้ "ปรากฎว่า ยังสมัครอบรมกฎทัน" เอาล่ะเป็นไงเป็นกัน พอเสร็จธุระช่วงเช้าที่จะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปตั้งแต่เดือนหน้า ผมก็เลยขับรถมุ่งหน้าไป....แฟชั่นไอส์แลนด์ ทันที ไปตั้งหลักก่อนครับว่าจะเอาไงดี พอตัดสินใจได้เด็ดขาดแล้ว ก็มุ่งหน้าไป.... ศูนย์ฮอนด้ารามอินทรา ไปจ่ายค่าประกันรถ 555
เยิ่นเย้อมาพอสมควร พอกับที่บอกว่าจะสอบโปรตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว เมื่อวานนี้ได้ฤกษ์ขยับก้าวแรกเสียที "ปีนี้พี่จะเป็นทัวร์โปร"