อุทาหรณ์ ทะเลาะกับกระเทยที่ไม่รู้จัก จนลูกกลัวผวา (ยาวมากจ้า แต่ไม่อยากให้เป็นดราม่านะค่ะ)

ตอนแรกว่าจะไม่แชร์เรื่องนี้แล้ว แต่อยากให้เป็นอุทาหรณ์กับพ่อแม่ทั้งหลายนะคะ
ว่าทางที่ดีไม่ควรทะเลาะกันต่อหน้าเด็ก จนทำให้ลูกเรา เด็กผู้ชายหกขวบผวากับเรื่องนี้ต่อเนื่องมาได้สองวันแล้ว
(แม่ขอโทษนะลูก)
           เรื่องนี้เกิดขึ้นกับราเอง เมื่อวานนี้ ที่โฮมโปร สาขากิ่งแก้ว บริเวณเครื่องเอทีเอ็ม ตรงทางเข้าห้างโลตัสใกล้กับ S&P
ช่วงเวลาประมาณบ่ายต้นๆ ถ้าใครที่ได้อยู่แถวนั้นและหรือกระเทยคนนั้นได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ก็คงจำได้
เรากับลูกไปที่ห้างนี้เพื่อจะไปทานอาหารญี่ปุ่นที่ ภัตราคารฟูจิในห้างนั้น และเงินสดในกระเป๋าเหลื่อไม่ถึงพันบาท
จริงๆแล้วจะรูดการ์ดค่าอาหารก็ได้ แต่เราก้ยังอยากกดเงินอยู่ดีเพื่อซื้ออะไรเข้าบ้านหลังจากทานอาหาร
ณ.ขณะนั้นตู้เอทีเอ็มทั้งหมดสี่ตู้ ว่างสามตู้ไม่มีคนกด มีแต่ตู้กสิการที่มีผู้ชายยืนกดอยู่คนเดียว
เรายืนต่อคิวชายคนนั้นห่งประมาณ 70-80Cms (เรามักจะยืนห่างแบบนี้พอประมาณเพราะกลัวเสียมารยาท)

            พอยืนต่อคิวได้ประมาณ 1นาทีก็มีคุณผู้หญิงคนหนึ่งมาตัดหน้าเรา เขาอาจจะคิดว่าเราไม่ได้กดเงินเพราะเห็นเรายืนห่างพอสมควร เราก็ขอดีๆให้เขาต่อคิวจากเราและเขาก็ยืนต่อหลัวเราโดยดี (ระหว่างนั้น ก็มีเพื่อของเธอเดินตามมา เพื่อนเธอถามว่า ตู้อื่นก็ว่างทำไมไม่กด เธอตอบกลับว่า กดกสิกรนี่แหละเพราะบัตรแบงค์นี้ขืนกดตู้อื่นก็เสียค่าธรรมเนียม ตอนนั้นเราก็คิดเหมือนเธอ เพราะเราก็เป็นบัตรกสิกรเหมือนกัน แต่จริงๆแล้วจะกดบัตรไทยพานิชก็ได้ซึ่งก็มีตู้ติดกันและว่างอยู่ตู้อแต่เงินของSCBเหลือไม่ถึงสามพัน ก็เลยยืนต่อคิวชายคนนั้นอยู่ และนี่คือสาเหตุที่ทำให้เราทะเลากับชายคนนั้น

    ลักษญะของเขาเป็นชายร่างสูงใหญ่ประมาณ 180cms น้ำหนักน่าจะประมาณ 80-90kgs สวมเสื้อเช็ตโปโลสีเขียว กางเกงยีนส์สีเข้ม (แต่งกายเหมือนชาย แต่สุดท้ายเป็นกระเทยร่างยักษ์ดำทะมึน)  เราโง่เองที่ยืนต่อเขาได้นานมาก 5นาที (ปกติต่อคนไม่น่าจะเกิน 1นาที) เราสังเกตุเขาว่าเขาถือบัตรเพื่อมากดประมาณ 6-7ใบแต่ละใบทำรายการนานมาก  ในมือเขาก็ถือสมุดจดตัวเลขอีกมากมายคล้ายเบอร์บัญชีและเบอร์โท ที่เราเห็นขนาดนี้เพราะเธอถือโชว์แบบแนบไว้กับแขนด้านหลังลำตัว  และลูกเราก็คะยั้นคะยอว่าหิวแล้ว และเราก็คิดเขาคงจะเมตตาให้เรากดก่อน บทสนทนา

          เรา: คุณค่ะกดเยอะไหมคะ แต่ปราศจากปฎิกริยาตอบสนองจากเขา (ครั้งแรกเขาคงไม่ได้ยินเพราะห้างอาจเสียงดัง)
เราก็เลยถามต่ออีกสองครั้งเป็นสามครั้ง แต่ครั้งที่สามด้วยความหงุดหงิดเราก็เลยเสียงแข็ง และแล้วเขาก็เลี่ยงออกมาให้เรากด
เมื่อทันที่เรากด เขาก็ได้แปลงรากจากชายร่างยักษ์เป็นกระเทยร่างยักษ์  ด่ากราดเสียงดังระดับรัศมี 50m.ใส่เรา
ต่อหน้าสาธารณะชนร่วมร้อยที่เดินผ่านไปว่า

    “นึกเราตัวเองเป็นใครมาเสียงเข็งใส่คนอื่น แต่งตัวแบบนี้คิดหรือว่าจะมาเสียงแข็วใส่คนอื่นได้ การศึกษาไม่ได้ช่วยอะไรเลย  ไม่เห็นหรือว่าเครื่องมันขัดข้อง คิดเหรอว่าการศึกษาสูงจะมาด่าคนอื่นเสียงแข็งได้ ไม่มีมารายาทไม่มีสมบัติผู้ดี สติปัญญาหายไปไหนหมดนิสัยเสีย หน้าตาการแต่งตัวฐานะการศึกษามันคงไม่ได้ช่วยอะไรเลยคนกดเงินอยู่ดีดีเครื่องมันขัดข้อง ไม่เห็นเหรอแหกตาดูสิ ไม่มีมายาทการศึกษาไม่ได้ช่วยอะไรเลยแย่มาก”

            เราเถียงไม่ออก เถียงไม่ทัน อายมากเพราะทุกสายตาของคนที่ผ่านไปผ่านมาอายมาก คนอื่นมาองเราเหมื่อนเราเป็นคนทำผิดซะเอง เราก็เลยพูดสวนขึ้นว่า “เพราะเธอกดทำรายการเยอะและหลายใบเองไม่ใช่เหรอ เครื่องมันก็เลยขัดข้องหรือเปล่า
และเราก็ไม่มองที่เครื่อง เพราะมีมารยาทพอที่จะไม่มอง ทำผิดเห็นแก่ตัวยังจะมาว่าคนอื่นอีก”

            และกระเทยคนนั้นก็ด่าเราต่ออย่างแรงด้วยประโยคเรื่องการแต่งตัว ฐานะของเรา การศึกษาสูงๆของเราที่กระเทยด่าเรา ซึ่งเราไม่เคยให้ใครดู transcript นอกจากสมัครงาน ขอใช้คำว่าด่าแล้วกันนะค่ะ ด่าเราประโยคเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา และไม่เว้นช่องไฟให้ไชเราได้เถียง (เราเองเป็นคนผิวขาวเหมือนคนจีน หน้าตาหมวยๆ ผมยาวเลยกลางหลัง ทำสีแดงประกยทอง ใส่เสื้อผ้าชีฟองสีแดงเลือดหมูลายจุดขาวเล็กๆ กางเกงขาสั้นเหนือเข่าผ้าชีฟองสีเขียวขี้ม้าเข้ม รองเท้าส้นสูง2นิ้วสีครีมติดกากเพชรพอประมาณ ถือกระเป๋าสีแดงขอบน้ำตาล ) ด่าเราประโยคเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา การแต่งตัว ฐานะของเรา การศึกษาสูงๆของเรา เหมือนเธอเน้นเป็นพิเศษ

          (เราได้แต่เพลียในใจเพราะเราไม่เคยดูถูกใครมาก่อน ไม่ว่าฐานะ การแต่งกาย หรือการศึกษา หรือโดนคนอื่นดูถูก การศึกษาที่เราจบมันแปะที่หน้าผากขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าครูบาอาจารย์มาเห็นคงเสียใจน่าดู)

           จนเราอยากตบเขา แต่มันจะคุ้มไหมน้อ เพราะประเมิณจากร่างกายแล้วราเสีบเปรียบ แถมต้องเสียห้าร้อยแต่เจ็บตัวมันคงไม่คุ้ม
ทันใดนั้นเราก็นึกขึ้นมาได้ว่าเรามากับลูก เราหันไปมองลูกเห็นลูกหน้าซีดมากเหมือนจะร้องไห้เพราะกลัวกระเทยคนนั้นมาก และทุกสายตาที่ผ่านไปมามองเรากับลูกไม่มีใครมองกระเทยคนนั้นที่เอาแต่ด่าเรา  เราฉุกคิดได้ว่าเราทำผิดแล้วที่ทำให้ลูกตกเป็นเป้าสายตา โดนคนอื่นพิพากษา เหมื่อนเรื่องคำพิพากษาที่ไอ้ฟักกับสมทรงโดนชาวบ้านประชาทัณฑ์

          และนึกอะไรไม่ออกจริงๆ ได้แต่คิดว่า เรามีการศึกษาเราว่าคนอื่นไม่ดีเราก็ต้องไม่ทำนิสัยแย่เหมือนเขา แต่ก็อดไม่ได้จริงๆก็เลยสวนกลับไปว่า “กระเทยควาย” ใครเป็นเราก็คงอดไม่ได้จริง แล้วเราเดินจูงแขนลูกออกมาทันทีท่ามกลางสยตานับร้อยที่มองเรา
สองวันผ่านไปแล้วลูกยังกลัวกระเทยคนนั้นไม่หาย ทุกๆชั่วโมงลูกเฝ้าถามเราว่า “กระเทยคนนั้นจะมาที่บ้านเรามั้ย เขาจะมาฆ่าเรามั้ย เขาจะตบตีรามั้ย เขาอารมณ์รุนแรงนะแม่ แม่ช่วยด้วย อย่าไปห้างนั้นนะแม่หนูกลัว“ เราบอกลูกว่า ไม่เป็นไรลูก ถ้าเขาทำร้านเรา เราก็ไปบอกตำรวจ ไม่เป็นไรนะลูกเขาไม่ตามเรามาแล้ว

           ในใจเราก็ได้แต่นึกโทษตัวเอง ถ้าเราไปกดSCBซะ หรือถ้าเราใช้การ์ดรูดซื้อซะ หรือไม่พูดแข็งกับกระเทยก็คงไม่เป็นเรื่อง
เราก็อายนิดหน่อยที่ทะเลาะกับคนที่ไม่รู้จักในห้าง แต่เราสงสารลูกมากที่ต้องมาอยู่ในสถาณการณ์แบบนี้

ปล.เรามีเพื่อน ลูกค้า ซัพพลายเออร์ เป็นกระเทยหลายคนนะค่ะ แต่ไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน แต่ละคนก็นิสัยน่ารักดีเฮฮาปาร์ตี้ เวลามีใครรังเกียจกระเทยเราก็มักจะแก้ต่างให้เสมอ แต่เมื่อวานนี้เพลียจริงๆ