จากกระทู้ปรึกษาการสอนเด็กพิเศษเมื่อคราวก่อนครับขอคำเเนะนำอีกรอบ

ขอผมมาตอบอีกนะครับ คือถ้าเป็นผมอย่าพูดไปตรงๆว่าน้องเค้าเป็นเด็กพิเศษหรือมีปัญหาอะไรอย่างนี้ ควรเกริ่นๆและสอบถามพฤติกรรมน้องเค้าเวลาอยู่ที่บ้านนะครับ ผมคิดว่าไม่เป็นการก้าวก่ายนะ อย่างผมนี้ก็บอกไปทำนองว่า จะช่วยให้น้องเค้าเรียนดีขึ้นนะครับ จะบอกว่า ผมเป็นนักศึกษา ประสบการ์ณน้อย เป็นเด็กกลุ่มออทิสติกอีก ผมเล่าเรื่องวันนี้ให้ฟัง วันนี้ผมสอนเด็กที่อาจจะบกพร่อง ซึ่งพฤติกรรมต่างๆมันฟ้อง ผมพยายามพูดให้พ่อแม่เข้าน้องเข้าใจ จากวันนี้ น้องเค้าไม่สนใจเรียน เหม่อลอย ประมาณนี้ ผมก็พูดว่ากับเค้าดีๆ นะครับ ผมก็สอนน้องเค้า น้องเค้าเสียสมาธิง่ายมากๆ ผมก็ยิ่งต้องใจเย็นนะครับ และพอหมดชั่วโมงเรียนก็เล่นกับน้อง เพื่อดูการเล่น(จะบ่งบอกถึงนิสัย พัฒนาการ ความคิดตามเกมนะครับ) ปรากฎว่าน้องเค้าเล่นไม่เป็น ไม่มีวิธีความคาดหวังแห่งการชนะ ก็ต้องดูกันต่อไป

การคุยกับพ่อแม่เค้าบางทีสำหรับผมจะพูดไปก่อนเลยว่า ผมเป็นนักศึกษามาสอนพิเศษน้องนะครับ การที่บอกอย่างนี้จะช่วยให้เค้ารู้สึกว่าเราจริงใจต่อเค้า และก็พยายามถามก่อนว่าพฤติกรรมน้องเป็นไงบ้าง อยู่บ้างเป็นแบบนี้หรือเปล่า จากนั้นค่อยพูดพฤติกรรมที่เราเจอนะครับ เรื่องสื่อการสอน ผมว่าคุยกับพ่อแม่น้องสักพัก ค่อยให้ ยิ่งเรามีข้อมูลเยอะ การให้สื่อ แบบฝึกมีผลนะครับ เพราะต้องดูว่าเวลาแต่ละวันของน้องเป็นไงนะครับ

อันนี้คือมุมมองเด็กพิเศษอย่างผมนะครับ ลองดูนะครับ เทคนิคแต่ละคนไม่เหมือนต่างก็ต้องเรียนรู้กันไปนะครับ