ทำไมบรรดาเจ้าของธุรกิจ ถึงยกย่องโจโฉมากกว่าเล่าปี่?

เป็นคำถามที่น่าสนใจ
ตอนนี้ กำลังดูบริษัทหนึ่งอยู่ เป็นบริษัทใหญ่  เจ้าของเป็นคนฉลาด สามารถสร้างตัว และพ้นจากวิกฤตปี 40 มาได้ จึงมีความทะนงตนอยู่บ้าง

หลังจากเวลาผ่านมา 10 กว่าปี เมื่อไม่กี่ปีนี้ เริ่มเปลี่ยนกลยุทธการบริหาร กลายเป็นส่งเสริมคนประเภทเล่าปี่ (ปากหวาน เจ้าเล่ห์ บุคลิกดี ดูมีคุณธรรม ) คัดคนประเภทเล่าปี่ขึ้นเป็นใหญ่ เวลาประชุม เจ้าของถามทีไร ทุกอย่างดีหมด เจ้าของฟังแล้วสบายใจ หากเจ้าของไปได้ยินว่ามีปัญหา คนประเภทเล่าปี่ก็สามารถเนียนพูดแก้ตัวอ้างว่าปัญหาเกิดจากคนอื่น (โดยเฉพาะเกิดจากคนประเภทโจโฉ) ทั้งนั้น
ส่วนประเภทโจโฉ (ทำงาน รู้จริง มีความเด็ดขาด พูดคำไหนคำนั้น) ไม่เป็นที่โปรดปราน  เจ้าของถาม เพราะรู้ปัญหา ก็ตอบไปตามจริง พร้อมคำแนะนำ ซึ่งหลายครั้งฟังแล้ว เจ้าของแสลงใจ ฟังแล้วขัดหู  จึงสั่งให้คนประเภทเล่าปี่จัดการแทน

ออกจากห้องประชุม คนประเภทเล่าปี่ ก็สั่งคนประเภทโจโฉก็ดำเนินการ
หากสำเร็จ ก็เป็นผลงานเล่าปี่
หากไม่สำเร็จ ก็รายงานเจ้าของว่า ปัญหาติดขัดที่โจโฉ

เมื่อเปลี่ยนกลยุทธคัดคนประเภทเล่าปี่ขึ้นปกครอง คนประเภทโจโฉหลายคนก็ลาออกไปอยู่ที่อื่น  
ไม่มีคนทำงาน ปัญหาจึงเต็มซุกเน่าอยู่
ส่วนเจ้าของก็มีกิจการหลายแห่ง แวะเข้าแต่ละที่ได้ไม่มากนัก

ในสามก๊ก การปกครองแบบเล่าปี่ เห็นผลลัพธ์ว่า สิ้นสลายเพียงไม่กี่รุ่น
ไม่รู้ว่า บริษัทใหญ่โตแห่งนี้ เจ้าของซึ่งฉลาดและผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ทำไมจึงเปลี่ยนยุทธวิธีเดินหมาก
น่าสนใจว่า จะเป็นอย่างไรต่อไป