สำหรับคนที่รู้สึกว่าตัวเอง ไม่ได้สำคัญสำหรับเพื่อน เรามีอะไรจะเล่านะ...
เราเองตอนที่เรียนก็ไม่เคยรู้สึกว่าเราสำคัญต่อเพื่อนสักเท่าไร แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เขาไปเที่ยวกัน ถ้าเราอยากสนุกก็ขอติดตามไปด้วย เพราะความสุขเราคือได้เห็นวิวทิวทัศน์ เห็นผู้คน มากกว่า
สองสามปีก่อน มี re-union ของเพือนๆ แบบว่าจัดเลี้ยงกันเอง พอเราไปถึง ก็มีหลายคนถามว่า ใครชวนมาน่ะ ก็ชี้ไปที่อีกคนนึงว่าคนนั้นชวน คนทีชวนก็ค่อนข้างสนิทกัน และเขาเป็นคนออกเยอะสุด แต่เขาก็รู้ว่าอีกร่วมๆ 20 คนที่เหลือ ไม่สนิทกับเราเท่าไร ที่ไม่สนิทเพราะวิธีคิดวิธีพูดมันสวนทางกันเรื่อย
ด้วยความที่เพื่อนๆส่วนใหญ่จะได้งานการดี บริษัทใหญ่ๆโตๆ ก็เลยคุยกันถูกคอกันมาก เราก็นั่งฟังเฉย ว่าจะไม่อยากพูด แต่ก็มีคนถามจนได้ ทำงานอะไร เราก็ตอบไป ผู้รับเหมา เขาก็เงียบเพราะไม่รู้จัก ก็แน่ละมันคนละวงการ
นั่งเงียบต่อไปพักใหญ่ๆ สนใจอาหารตรงหน้ามากกว่า พอกินเสร็จก็ว่าจะปลีกตัวออกมาเงียบๆ เดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่อนคนที่ชวนก็เดินตามมาแกล้งมาถามทีเล่นทีจริง ยืนหน้าโถทั้งคู่
"เป็นไง"
"เป็ดยัดไส้เกาลัด อร่อยดีวะ"
"เปล่า ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น รู้ละว่าชอบกิน แต่เห็นเงียบจัง"
"พวกนั้นก็เป็นงี้มาตลอด คิดอะไรก็คล้ายๆกัน ทำอะไรก็ตามๆกัน เกทับกันเอง แต่ถ้านายชวนละก็ยังไงก็มา"
"..."
"ไม่เป็นไร สังคมคนละแบบ อีกอย่าง เราเจอเพื่อนอีกกลุ่มทีฟังเราแล้ว อนาคตคงมีผญ ที่ยินดีฟังเราบ้างมั้ง เหอๆๆ"
สรุปว่า ถ้าเรานิสัยไม่เหมือนคนกลุ่มใหญ่ เรื่องที่รู้สึกว่าผิดที่ผิดทางมันก็ธรรมดา แต่ไม่ได้หมายความว่าเราผิด เพราะอาจจะมีเพือนใหม่ๆ รออยู่ข้างหน้าและฟังเรา
ฝากเท่านี้ครับ
ความรู้สึก หลัง re-union กับเพื่อนมหาลัย
เราเองตอนที่เรียนก็ไม่เคยรู้สึกว่าเราสำคัญต่อเพื่อนสักเท่าไร แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เขาไปเที่ยวกัน ถ้าเราอยากสนุกก็ขอติดตามไปด้วย เพราะความสุขเราคือได้เห็นวิวทิวทัศน์ เห็นผู้คน มากกว่า
สองสามปีก่อน มี re-union ของเพือนๆ แบบว่าจัดเลี้ยงกันเอง พอเราไปถึง ก็มีหลายคนถามว่า ใครชวนมาน่ะ ก็ชี้ไปที่อีกคนนึงว่าคนนั้นชวน คนทีชวนก็ค่อนข้างสนิทกัน และเขาเป็นคนออกเยอะสุด แต่เขาก็รู้ว่าอีกร่วมๆ 20 คนที่เหลือ ไม่สนิทกับเราเท่าไร ที่ไม่สนิทเพราะวิธีคิดวิธีพูดมันสวนทางกันเรื่อย
ด้วยความที่เพื่อนๆส่วนใหญ่จะได้งานการดี บริษัทใหญ่ๆโตๆ ก็เลยคุยกันถูกคอกันมาก เราก็นั่งฟังเฉย ว่าจะไม่อยากพูด แต่ก็มีคนถามจนได้ ทำงานอะไร เราก็ตอบไป ผู้รับเหมา เขาก็เงียบเพราะไม่รู้จัก ก็แน่ละมันคนละวงการ
นั่งเงียบต่อไปพักใหญ่ๆ สนใจอาหารตรงหน้ามากกว่า พอกินเสร็จก็ว่าจะปลีกตัวออกมาเงียบๆ เดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่อนคนที่ชวนก็เดินตามมาแกล้งมาถามทีเล่นทีจริง ยืนหน้าโถทั้งคู่
"เป็นไง"
"เป็ดยัดไส้เกาลัด อร่อยดีวะ"
"เปล่า ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น รู้ละว่าชอบกิน แต่เห็นเงียบจัง"
"พวกนั้นก็เป็นงี้มาตลอด คิดอะไรก็คล้ายๆกัน ทำอะไรก็ตามๆกัน เกทับกันเอง แต่ถ้านายชวนละก็ยังไงก็มา"
"..."
"ไม่เป็นไร สังคมคนละแบบ อีกอย่าง เราเจอเพื่อนอีกกลุ่มทีฟังเราแล้ว อนาคตคงมีผญ ที่ยินดีฟังเราบ้างมั้ง เหอๆๆ"
สรุปว่า ถ้าเรานิสัยไม่เหมือนคนกลุ่มใหญ่ เรื่องที่รู้สึกว่าผิดที่ผิดทางมันก็ธรรมดา แต่ไม่ได้หมายความว่าเราผิด เพราะอาจจะมีเพือนใหม่ๆ รออยู่ข้างหน้าและฟังเรา
ฝากเท่านี้ครับ