kokology เป็นเกมส์ทายใจสนุกๆนะครับ คาดว่าคงมีหลายคนที่เคยเล่นแล้ว ก็ เล่นอีกจะเป็นไรไป เล่นด้วยกันเยอะๆหนุกดีออก
คนที่ยังไม่เคยเล่น มาเล่นด้วยกันม่ะ หรือ จะลองไปหาเล่นดู มันมีหนังสือ ขายอยู่นะครับ

ก่อนอื่น ขอให้อ่านข้อแนะนำในการเล่น และปฎิบัติ ตามกันนะครับ...

ข้อแนะนำในการเล่น

1.พูด หรือ ตอบ สิ่งแรกที่ปรากฏขึ้นมาในใจของคุณ
เกมจะได้ผลที่สุดเมื่อ คุณไม่ลังเลหรือ กังวลเกียวกับการเลือกคำตอบ
เกมนี้ไม่มีคำตอบที่ถูกหรือ ผิด เพราะฉะนั้น ทำตัวตามสบาย ตอบๆไปรุย!

2.เล่นพร้อมกับคนอื่น ถ้าทำได้นะ
เพราะมันเป็นโอกาสที่คุณจะได้หัวเราะร่วมกัน และรู้จักกันมากขึ้น

3.อย่าพยายามเดาคำตอบล่วงหน้า
เป็นธรรมชาติที่คุณอยากเอาชนะเกมส์นี้ และเดาความหมายที่ซ่อนอยู่ แต่คุณจะได้เรียนรู้อะไรจากมันล่ะ?

4.ซื่อสัตย์กับตัวเอง
เพียงแค่คุณเปิดใจ อย่ากลัวที่ยอมรับความจริง เมื่อ ข้อบกพร่องหรือ ข้อผิดพลาด เล็กๆน้อยๆของคุณถูก เปิดเผยมา
เพราะผมรู้ว่า โดยพื้นฐานแล้ว คุณเป็นคนดี ฉลาด และน่าคบหา ก็คุณกล้าเล่นนี่นา

5.เตรียมพร้อม
คุณสามารถตอบในกระทู้นี้ได้หากไม่กลัว ที่จะถูกเปิดเผยตัวตน จะถ่ายคลิปโชว์เลยก็ไม่ขัดนะ(จขกท ไม่รับรองฟามลับนะ แต่ไม่บอกใครแน่นอนจ้า ไขว้นิ้วสาบานเลยx) แต่ใครที่ไม่อยากเปิดเผยฟามลับ ขอให้เตรียมกระดาษกับปากกา เขียนคำตอบไว้อ่านเองนะครับ

6.อย่าสปอยล์
สำมะคัญ ไม่งั้นไม่ มันส์ พ่ะย่ะค่ะ ใครเคยเล่น เคยอ่าน อย่านะอย่าสปอยเชียว ทำไมไม่อดใจสักหน่อยละ คุณพอใจจริงๆหรอที่จะได้พูดว่า
"โธ่เอ๊ย ฉันรู้มาก่อนแล้ว"

7.ดูปฎิกิริยาของตัวเอง และคนอื่น(ถ้าทำได้นะ)

8.เปิดใจให้กว้าง
kokology ก็เหมือนการมองชีวิต ต้องมองหลายๆมุม ไม่มีคำตอบถูกผิด ทุกสถานการณ์ สามารถตีความหมายได้หลายรูปแบบ ถ้าเล่นกับเพื่อน จงอย่าปิดโอกาสที่จะเรียนรู้ของพวกเขา!! หรือเรียนรู้เรื่องของเขา
โลกนี้คงจะหมดสนุกกันพอดี ถ้าเราคิดเหมือนกันหมด!!

ถ้าเข้าใจข้อตกลงร่วมกันแล้ว เชิญ ผจญภัยได้เรย!!!
....................................................................................................................................................................................

การเดินทางในทะเลทราย!!...

ถึงเวลา เลิกงานแล้ว แต่งานของคุณ ยังไม่เสร็จแถมกระจัดกระจายอยู่เต็มโต๊ะ
ในขณะที่เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆต่างกลับบ้านไปหมดแล้ว คุณเหลือบดูนาฬิกา แต่มันกลับหัวเราะเยาะใส่คุณ
คุณเริ่มคิดอย่างท้อแท้ว่า งานนี้จะมีวันเสร็จไหมนะ

อาจารย์กำลังร่ายยาวบรรยายวิชาที่น่าเบื่อ ที่สุดในโลกในคาบเรียน 3ชั่วโมงต่อเนื่อง
สมุดเลกเชอร์ก็ไม่เหลือที่ว่างพอให้คุณวาดรูปเล่น นี่การบรรยายเพิ่งเริ่มได้แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น
คุณเริ่มรู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปเชื่องช้าราวกับว่ามันหยุดนิ่ง

การรอคอยเป็นความทรมานอย่างหนึ่งที่ร้ายกาจกว่าความเจ็บปวดชั่วขณะเสียอีก
ความรู้สึกเบื่อหน่าย บวกกับ ความหงุดหงิดใจ สามารถทำให้หัวใจที่กล้าแกร่ง ตกอยู่ในความวิตกกังวลได้ การเดินทางครั้งแรก
จะพาเราไปเผชิญหน้ากับความไม่มีที่สิ้นสุด ..ให้เวลา กับตัวเองสักนิด เพื่อเตรียมพร้อม
ก่อนที่เราจะก้าวเข้าสู่ดินแดนแห่งทะเลทรายอันไร้ขอบเขต...

เตรียมตัวนะครับ คำถามจะอยู่ในความเห็นถัดไป !..