ทำไมคนไทยถึงอยากให้ไทใหญ่แยกตัวออกมาจากพม่า

เคยสงสัยหรือไม่ครับ ว่าทำไมกองกำลังกู้ชาติไทใหญ่ถึงแข็งแกร่งที่สุดในบรรดากองกำลังชนกลุ่มน้อยที่ต่อต้านพม่า
ทำไมฐานกองกำลังทหารขนาดใหญ่จึงสามารถตั้งอยู่บนดอยไตแลงที่แค่วิ่งไม่มีกี่เมตรก็ข้ามมาฝั่งไทยได้ ทำไมอาวุธยุทโธปกรณ์ของไทใหญ่ส่วนมากเป็นอาวุธของอเมริกันทั้งที่กองกำลังอื่นหรือของรัฐบาลพม่าเองมักมีแต่ของจีนหรือรัสเซีย และทำไมเวลาทหารพม่าเข้าตีฐานไทใหญ่พม่ามักจะบอกเสมอว่ามีกระสุนปืนใหญ่มาตกใส่ทหารพม่าทั้งๆที่ไทใหญ่ไม่มีปืนใหญ่สนาม

ระดับนโยบายของรัฐบาลไทย มักบอกเสมอว่าไทยจะวางตัวเป็นกลางกับปัญหาชนกลุ่มน้อยของพม่า แต่ลับๆก็สนับสนุนกองกำลังของเจ้ายอดศึกอยู่มาก ซึ่งไทยยังยึดนโยบายการต่างประเทศแบบสองหน้านี้มานานแล้วครับ เพราะรัฐบาลทราบดีว่าตราบใดที่กองกำลังเจ้ายอดศึกยังอยู่ ไทยจะได้ประโยชน์ ทั้งเรื่องกันชนกับทหารพม่า ข้อพิพาทเรื่องเขตแดน การสกัดคาราวานยาเสพติดของว้าแดง เป็นต้น

ส่วนเรื่องที่ว่า หากไทใหญ่แยกออกมาแล้วจะมารวมกับไทยหรือไม่ คงตอบได้แบบมั่นใจเลยว่า ไม่มีทาง เพราะรัฐบาลไทใหญ่คงไม่สามารถเอาแผ่นดินที่ตัวเองแลกมาด้วยเลือดเนื้ออย่างยากลำบากและยาวนานกว่าห้าสิบปีมาให้กับชาติอื่น และรัฐบาลไทยเองถึงอยากได้ขนาดไหนก็คงเอามารวมไม่ได้ เพราะในสายตานานาชาติคงดูไม่จืดกับพม่าเองก็คงมองหน้ากันไม่ได้ อารมณ์เดียวกันกับสามจังหวัดชายแดนใต้ที่มาเลเซียคงไม่กล้าพอจะผนวกแผ่นดินส่วนนั้นมาเป็นของตนนั่นแหล่ะ

สำหรับความเห็น จขกท. ที่ว่าควรรวมเป็นสหภาพกับพม่าเหมือนเดิม เป็นมุมมองที่มองจากภายนอกและไม่ทราบถึงมูลเหตุของการจับอาวุธเข้าต่อสู้กับรัฐบาลพม่าครับ ปัญหาชนกลุ่มน้อยในพม่ามันมีที่มาต่างจากสามจังหวัดของเรามากครับ เพราะแต่เดิมนั้นอังกฤษปกครองพม่ากับไทใหญ่แยกออกจากกัน พม่าถูกปกครองโดยตรงจากข้าหลวงที่ย่างกุ้งและถูกผนวกเป็นมณฑลหนึ่งของอินเดีย แต่ไทใหญ่มีฐานะเป็นรัฐในอารักของอังกฤษ มีเจ้าฟ้าเป็นผู้ปกครองภายใต้การกำกับของอังกฤษ ทีนี้พอจะแยกตัวเป็นเอกราช นายพลอองซาน ผู้นำพม่าเลยเชิญเจ้าฟ้าไทใหญ่เข้าร่วมด้วยเพราะเสียงจะได้มีน้ำหนัก เมื่อได้เอกราชค่อยมาแยกตัวเป็นประเทศใครประเทศมันทีหลัง ซึ่งเจ้าฟ้าไทใหญ่ก็เห็นดีด้วย จนเกิดเป็นสนธิสัญญา "ปางโหลง" ขึ้น แต่เมื่อการเป็นเอกราชสำเร็จพม่ากลับไม่ยอมให้ไทใหญ่เป็นเอกราชตามสัญญา ตัวนายพลอองซานที่ลงชื่อในสนธิสัญญาก็โดนลอบสังหาร พวกเจ้าฟ้าถูกปราบปรามอย่างรุนแรง ประชาชนไทใหญ่ถูกกดขี่อยู่ตลอดเวลา นี่จึงเป็นที่มาของการเรียกร้องเอกราชของไทใหญ่  ซึ่งไม่ได้ไปคิดว่าจะมีทางออกสู่ทะเลหรือไม่ ประเทศจะเจริญก้าวหน้ามากน้อยแค่ไหน นักท่องเที่ยวจะมากหรือไม่ หรือพม่าจะพัฒนา ผ่อนปรน หรือให้สิทธิแก่ตนอย่างไร พวกเขารู้แต่ว่าต้องเรียกร้องให้พม่าปฏิบัติตามสัญญาที่เคยให้ไว้ มีประเทศเป็นของคนไทใหญ่ และพ้นจาการถูกกดขี่เพราะเป็นสิทธิชอบธรรมที่พึงมี

สนธิสัญญาปางโหลง