กระทู้ห้องสยามครั้งแรกในปีนี้ ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากใจด้วยนะครับ
อะไรเอ่ย น่ากลัวเวลากลางคือก็ ผี ไงครับ เมื่อกี่พึ่งดูลัดดาแลนด์ อืมมมมม ก็น่ากลัวใช่ได้ครับ ได้ลุ้นตลอด แต่ผมมาเล่าเรื่องของผมดีกว่า
เกริ่นก่อน ผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ไม่ลบหลู่นะครับ แล้วก็ไม่เคยเจอ ทั้งเสียง หรือกลิ่น หรืออะไรเลย แต่คนรอบข้างมักจะเจอ มาฟังกัน
ผีทหาร
คือที่บ้านมีธุรกิจ รีสอร์ท ที่กาญจนบุรีครับไม่เล็กไม่ใหญ่คนเต็มตลอดก็อยู่ในอำเภอหนึ่งริมแม่น้ำแควน้อย ช่วงที่ไปเป็นช่วงเทศกาลพอดี
คนเยอะดีครับ สนุกมาก กิจกรรมตลอดจนทุกคนแยกย้ายกลับบ้านพัก เนื่องจากผมชอบหนาวๆครับ และลูกค้าเยอะ ผมเลยกางเต้นนอน
แถวบ้านลูกค้าเนื่องจากตรงนี้มีลูกค้าเยอะ และอยู่บนเนิน ผมมีวิทยุสื่อสารเพื่อลูกค้าต้องการอะไรจะได้วอไปบอกเคาเตอร์ได้
ก็ลูกค้ากลุ่มใหญ่อยู่เยื้องๆ เต็นท์ผมครับ มีถนนและต้นไม้ขว้างอยู่ผมจะมองเห็นลูกค้าประมาณ 4 บ้าน
บ้านหลังใหญ่ที่ลูกค้าไม่นอนก็ยังกินกันอยู่คุยกันเรื่อยเปื่อย ผมก็นอนดูหนังในโทรศัพท์ใส่หูฟังชิวๆไป อากาศเย็นสบายครับ
ช่วงตีหนึ่งผมก็เริ่มง่วง เลยเปิดเต็นท์ออกไปดูลูกค้ายังนั่งคุยกันอยู่ แต่ที่ผมเห็นคือมีลูกค้ากำลังจะเดินมาหาผม แต่เหมือนเขาเห็นอะไรสักอย่าง
แล้วชะงั้กเดินกลับไป หากลุ่มเพื่อนแล้วก็ชี้มาทางผม แล้วคนที่ชี้ก็เดินเงียบๆเข้าบ้านไปผมนั่งมองในเต็นท์ คือรอว่าลูกค้าจะเอาอะไร
จนผมทนไม่ไหวละง่วงมากแล้วมันจะตีสองแล้วเคาเตอร์กำลังจะปิด เลยเดินไปหาลูกค้า ช่วงที่เดินไปลูกค้าหันมาเห็นแล้วทำหน้าตกใจ
ผมก็สงสัยว่าเกิดไรขึ้น เลยบอกเขาว่าต้องการอะไรอีกหรือเปล่า เขาบอกว่าเดียวจะไปนอนเดียวนี้แล้ว ผมก็งงเลยเพราะแฮลกอฮอล์ยังไม่หมด
กับยังเหลือเยอะ แล้วพวกเขาก็รีบเข้าไปนอน โอเคลูกค้านอน วอ บอกเคาเตอร์แล้วผมก็เข้าไปนอนยันเช้า
ตอนเช้าตื่นมาเห็นลูกค้านั่งทานอาหารเช้าแล้วคุยกันเสียงดังผมก็ไปทักลูกค้าเหมือนเดิม
ลูกค้าถาม *นอนสบายไหมครับ*
ผม *เย็นสบายครับ หลับลึกเลย*
ลูกค้า *คุณไม่เห็นอะไรเลยหรอ*
ผม *ไม่เห็นครับ คุณเห็นอะไรหรอครับ เล่าให้ผมฟังได้นะ*
ลูกค้าเล่าว่า
ตอนแรกเขาให้เพื่อน จะเดินไปขอน้ำเปล่ากับโซดาเพื่ม แต่เพื่อนเขาเห็น ทหารญี่ปุ่น 4 คนยืนลอมเต้นผมอยู่ เหมือนยืนเฝ้าอะไรสักอย่าง
เพื่อนเขาเห็นเขาก็ตกใจ เลยกลับมาบอก พวกเขาอีกสามคนไม่เชื่อก็เลยจะเดินไปดู ปรากฎว่า เห็นทหารญี่ปุ่นมากกว่า 4 คน กำลังตั้งแถว
หน้ากระดาน เหมือนจะเดินสวนสนามไปไหน พวกเขากลัว เลยกลับมานั่งที่เดิมมาคุยกันว่าจะเดินไปบอกผมยังไง พวกเขาคิดว่า กลัวผม
จะเห็นแล้วตกใจ เลยจะมาบอกผม แต่ไม่ทันได้พูดจบ ตัวผมเองกัลบเดินมาหาเขา มาไม่มาเปล่า มีทหาร 4 นายที่ยืนลอมเต็นท์ เดินตามมาอีก
ผมฟังปุบก็อืม นี้ไม่ใช่ครั้งแรก นี้เป็นครั้งที่สองที่ลูกค้าพูดแบบนี้ เป็นเรื่องที่น่าแปลกมากแต่ตัวผมเองกลับไม่เจอซะงั้น
มากสุดที่ผมเจอ คือ ขับรถเลยทางเข้ารีสอร์ทตัวเองไปประมาณ 30 โลแค่นั้น เหมือนว่าอยู่ๆทางเข้ามันหายไปเลย งงใช่ไหมละครับ
------อะไรเอ่ย น่ากลัว------
อะไรเอ่ย น่ากลัวเวลากลางคือก็ ผี ไงครับ เมื่อกี่พึ่งดูลัดดาแลนด์ อืมมมมม ก็น่ากลัวใช่ได้ครับ ได้ลุ้นตลอด แต่ผมมาเล่าเรื่องของผมดีกว่า
เกริ่นก่อน ผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ไม่ลบหลู่นะครับ แล้วก็ไม่เคยเจอ ทั้งเสียง หรือกลิ่น หรืออะไรเลย แต่คนรอบข้างมักจะเจอ มาฟังกัน
ผีทหาร
คือที่บ้านมีธุรกิจ รีสอร์ท ที่กาญจนบุรีครับไม่เล็กไม่ใหญ่คนเต็มตลอดก็อยู่ในอำเภอหนึ่งริมแม่น้ำแควน้อย ช่วงที่ไปเป็นช่วงเทศกาลพอดี
คนเยอะดีครับ สนุกมาก กิจกรรมตลอดจนทุกคนแยกย้ายกลับบ้านพัก เนื่องจากผมชอบหนาวๆครับ และลูกค้าเยอะ ผมเลยกางเต้นนอน
แถวบ้านลูกค้าเนื่องจากตรงนี้มีลูกค้าเยอะ และอยู่บนเนิน ผมมีวิทยุสื่อสารเพื่อลูกค้าต้องการอะไรจะได้วอไปบอกเคาเตอร์ได้
ก็ลูกค้ากลุ่มใหญ่อยู่เยื้องๆ เต็นท์ผมครับ มีถนนและต้นไม้ขว้างอยู่ผมจะมองเห็นลูกค้าประมาณ 4 บ้าน
บ้านหลังใหญ่ที่ลูกค้าไม่นอนก็ยังกินกันอยู่คุยกันเรื่อยเปื่อย ผมก็นอนดูหนังในโทรศัพท์ใส่หูฟังชิวๆไป อากาศเย็นสบายครับ
ช่วงตีหนึ่งผมก็เริ่มง่วง เลยเปิดเต็นท์ออกไปดูลูกค้ายังนั่งคุยกันอยู่ แต่ที่ผมเห็นคือมีลูกค้ากำลังจะเดินมาหาผม แต่เหมือนเขาเห็นอะไรสักอย่าง
แล้วชะงั้กเดินกลับไป หากลุ่มเพื่อนแล้วก็ชี้มาทางผม แล้วคนที่ชี้ก็เดินเงียบๆเข้าบ้านไปผมนั่งมองในเต็นท์ คือรอว่าลูกค้าจะเอาอะไร
จนผมทนไม่ไหวละง่วงมากแล้วมันจะตีสองแล้วเคาเตอร์กำลังจะปิด เลยเดินไปหาลูกค้า ช่วงที่เดินไปลูกค้าหันมาเห็นแล้วทำหน้าตกใจ
ผมก็สงสัยว่าเกิดไรขึ้น เลยบอกเขาว่าต้องการอะไรอีกหรือเปล่า เขาบอกว่าเดียวจะไปนอนเดียวนี้แล้ว ผมก็งงเลยเพราะแฮลกอฮอล์ยังไม่หมด
กับยังเหลือเยอะ แล้วพวกเขาก็รีบเข้าไปนอน โอเคลูกค้านอน วอ บอกเคาเตอร์แล้วผมก็เข้าไปนอนยันเช้า
ตอนเช้าตื่นมาเห็นลูกค้านั่งทานอาหารเช้าแล้วคุยกันเสียงดังผมก็ไปทักลูกค้าเหมือนเดิม
ลูกค้าถาม *นอนสบายไหมครับ*
ผม *เย็นสบายครับ หลับลึกเลย*
ลูกค้า *คุณไม่เห็นอะไรเลยหรอ*
ผม *ไม่เห็นครับ คุณเห็นอะไรหรอครับ เล่าให้ผมฟังได้นะ*
ลูกค้าเล่าว่า
ตอนแรกเขาให้เพื่อน จะเดินไปขอน้ำเปล่ากับโซดาเพื่ม แต่เพื่อนเขาเห็น ทหารญี่ปุ่น 4 คนยืนลอมเต้นผมอยู่ เหมือนยืนเฝ้าอะไรสักอย่าง
เพื่อนเขาเห็นเขาก็ตกใจ เลยกลับมาบอก พวกเขาอีกสามคนไม่เชื่อก็เลยจะเดินไปดู ปรากฎว่า เห็นทหารญี่ปุ่นมากกว่า 4 คน กำลังตั้งแถว
หน้ากระดาน เหมือนจะเดินสวนสนามไปไหน พวกเขากลัว เลยกลับมานั่งที่เดิมมาคุยกันว่าจะเดินไปบอกผมยังไง พวกเขาคิดว่า กลัวผม
จะเห็นแล้วตกใจ เลยจะมาบอกผม แต่ไม่ทันได้พูดจบ ตัวผมเองกัลบเดินมาหาเขา มาไม่มาเปล่า มีทหาร 4 นายที่ยืนลอมเต็นท์ เดินตามมาอีก
ผมฟังปุบก็อืม นี้ไม่ใช่ครั้งแรก นี้เป็นครั้งที่สองที่ลูกค้าพูดแบบนี้ เป็นเรื่องที่น่าแปลกมากแต่ตัวผมเองกลับไม่เจอซะงั้น
มากสุดที่ผมเจอ คือ ขับรถเลยทางเข้ารีสอร์ทตัวเองไปประมาณ 30 โลแค่นั้น เหมือนว่าอยู่ๆทางเข้ามันหายไปเลย งงใช่ไหมละครับ