คือเราเรียนไกลบ้านมากๆ ในตอนแรกก็เลือกที่เรียนไกลเพราะว่า อยากลองใช้ชีวิตด้วยตนเอง
เพื่อเราจะได้โตขึ้น แต่พออยู่ไปสักพัก มันจะเหงา และไม่มีที่ไหนที่สบายใจเท่าอยู่ที่บ้าน
เวลามีปัญหาก็ไม่กล้าบอกที่บ้านเพราะกลัวที่บ้านจะไม่สบายใจ
ทีนี้ก็กลายเป็นเราเก็บกด เวลาเครียดก็จะเงียบ ไม่ค่อยคุย
ทั้งที่ปกติเราจะคุยเล่น สนุกสนานตลอด แต่รู้สึกว่าช่วงนี้ งานหนัก เรื่องกดดันเยอะ
เกิดอารมณ์อยากอยู่คนเดียวมากๆ บางทีเลิกงาน ค่ำๆก็ออกไปเดินเล่นคนเดียว
เดินแบบไม่มีจุดหมาย คิดอะไรเรื่อยเปื่อย บางทีก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่
จนบางครั้งอยากไปคุยกับจิตแพทย์ อยากหาคนที่รับฟังเราหน่ะค่ะ
ใครที่ต้องเรียนและทำงานไกลบ้านมากๆ เวลามีเรื่องหนักใจทำยังไงกันค่ะ
เพื่อเราจะได้โตขึ้น แต่พออยู่ไปสักพัก มันจะเหงา และไม่มีที่ไหนที่สบายใจเท่าอยู่ที่บ้าน
เวลามีปัญหาก็ไม่กล้าบอกที่บ้านเพราะกลัวที่บ้านจะไม่สบายใจ
ทีนี้ก็กลายเป็นเราเก็บกด เวลาเครียดก็จะเงียบ ไม่ค่อยคุย
ทั้งที่ปกติเราจะคุยเล่น สนุกสนานตลอด แต่รู้สึกว่าช่วงนี้ งานหนัก เรื่องกดดันเยอะ
เกิดอารมณ์อยากอยู่คนเดียวมากๆ บางทีเลิกงาน ค่ำๆก็ออกไปเดินเล่นคนเดียว
เดินแบบไม่มีจุดหมาย คิดอะไรเรื่อยเปื่อย บางทีก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่
จนบางครั้งอยากไปคุยกับจิตแพทย์ อยากหาคนที่รับฟังเราหน่ะค่ะ