เฮร้ยยยยยยยย เพื่อนๆสาวกอาร์เอสรุ่น 90s .. เอฟเวอรี่บ่จอย(everybojoy)ทั้งหลาย เป็นไงมั่งเพื่อนนนน
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องชาวเฉลิมกรุงทั้งหลายครับและที่สำคัญ แฟนๆอาร์เอสรุ่นเก่าๆทั้งหลายทั้งปวงบนสยามพิภพแห่งนี้
งานจบไปแล้วทั้งสองวันสำหรับคอนเสิร์ต RS Meeting Concert 2013 กับ8กลุ่มศิลปินหลักของงานได้แก่
Bazoo ANAN Touch Boyscout TAO Lift-Oil James Raptor
ผมเองก็ได้มีโอกาสไปดูด้วยในรอบของวันเสาร์ ซึ่งพอได้รู้ข่าวของคอนฯรอบวันอาทิตย์แล้วว่ามีที่แตกต่างกันบ้างเล็กน้อย
ก็แอบมีเสียดายบ้างบางจุด แต่แค่เล็กน้อย
เพราะในส่วนตรงนี้ จริงๆแล้วอยากบอกคนที่อาจจะมีความคิดเสียดายไปบ้าง ว่า.. "ไม่ต้องเสียดายไป"
เพราะยังไงซะ สองวันที่ผ่านมา มันก็คือ "มีตติ้งคอนเสิร์ต" ที่พวกเรารอกันมานานมาก นั่นเอง
ไม่ว่าใครจะคิดว่า วันเสาร์สดกว่า หรือวันอาทิตย์ฟินกว่า สุดกว่า ครบกว่า ฯลฯ
แต่ผมเชื่อว่า สำหรับคนที่ได้ไปดูคอนเสิร์ต ไม่ว่าจะเป็นวันไหน (หรือทั้งสองวัน)
เชื่อว่าได้ความสุขหอบกลับบ้านไปเป็นกระบุงโกยแน่นอน ต่างกันก็แค่ดีเทลเล็กน้อย เช่นเดียวกับผม
เพราะนี่คือหนึ่งในงานประจำปี เป็นธรรมเนียมของ RS ที่จะต้องมีคอนฯมีตติ้ง หรือภาษาบ้านๆเรียก
งานรวมญาติศิลปิน ของครอบครัวอบอุ่นที่ชื่อว่าอาร์เอส ซึ่งเป็นค่ายที่ผมเชื่อว่า คนที่ไปดูคอนฯนี้ 99.99% ก็คงจะรักRSไม่ต่างจากผม
(เว้นไว้0.01 เผื่อคนที่ติดสอยห้อยตามไปเฉยๆ)
ขอแค่ได้ดูศิลปินอาร์เอสขึ้นมารวมตัวกันเยอะๆ ได้บรรยากาศเก่าๆที่มันเคยเป็นแล้ว ไม่ว่าใครจะมาเป็นแขกรับเชิญ
หรือเพลงในคอนฯจะเป็นยังไง
สำหรับผมมันคือผลพลอยได้ แต่การได้ดูศิลปินรักที่เป็นความประทับใจในวัยเด็กของเรานั้นต่างหาก
คือสิ่งที่"ทรงคุณค่า"ที่สุดสำหรับการเกิดคอนเสิร์ตครั้งนี้ขึ้นมา
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่มันถึงจะเกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้นอีก ใครที่ลังเล หรือไม่ได้ไปดู ผมก็ว่าพลาด แม้ว่า ศิลปินที่ขึ้นครั้งนี้
จะเป็นศิลปินที่เพิ่งมีคอนฯมาเมื่อปีก่อนก็ตาม แต่บรรยากาศของงานมีตติ้ง มันจะเกิดขึ้นในงานนี้แหละครับที่คอนฯอื่นไม่มี
ซึ่งจากเรื่องราวด้านบนแล้ว นี่เป็นอีกจุดหนึ่งที่ ผมกล้าพูดตรงๆว่า "ความเป็นครอบครัว" ความเป็นกันเอง หรือความรู้สึกที่ใกล้ชิด
"เป็นพวกเดียวกัน" ของศิลปินเหล่านี้ ที่contactกับเหล่าเด็กๆวัยรุ่นในสมัยนั้น RSมีเยอะมากๆ
ในเรื่องของunityหรือลายเซ็นของผลงานศิลปินในค่ายก็เป็นหนึ่งเดียวเช่นกัน
นี่เป็นอีกจุดแข็งของอาร์เอส ที่ผมรู้สึกว่า ในปัจจุบันนี้ ยุคกามิกาเซ่ การ์เด้น อาร์สยาม ขาดหายไปค่อนข้างมากไม่เหมือนเมื่อก่อน
โอเคว่าแนวเพลงมันต่างกันมาก แต่สมัยก่อน ทำไมพวกคุณทำได้
ผมยังสามารถเห็นพี่อู๋ พี่โฟร์์ท พี่ปาน พี่ฟอร์ด เดินสวนสนามกับวัยรุ่นอย่าง บิ๊กแดนบีม เจมส์
ในขณะที่สายร็อคที่แลดูจะคนละฟีลกันอย่าง เรมี่โกลดี้ เดอะไทคูน พวกคุณยังสามารถเอามาแพ็ครวมทำเป็นโปรเจ็ค Zodiac ได้
อย่าอ้างว่าคนละแนวเพลง เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ ผมขอฝากกับ RS ไว้เลยครับ
ไม่ว่าข้อเขียนของผมจะมีความหมายหรือไม่ก็ตาม อยากให้ทางค่าย รีแบรนด์ในจุดความอบอุ่นตรงนี้ขึ้นมามากๆ ให้มากกว่านี้อีก
(เห็นแว้บๆจากLego Projectละ ชอบมาก)
ถ้าทำให้ศิลปินในค่ายทั้งหมด รวมอาร์สยามมาบางเบอร์ก็ได้แบบสบายๆเลย ถ้าทำให้มันเป็นปึกแผ่น เป็นครอบครัวได้ฟีลเดิมๆได้
ตรงส่วนนี้พวกคุณจะได้ใจแฟนเพลงไปมากยิ่งขึ้นไปอีก
ดังนั้น ที่ผมเขียนมานี่ ผมก็ไม่ได้หลุดธีมไปพูดนอกเรื่อง เพราะผมกำลังจิกถึง RS Meeting Concert
ที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติประจำปีของอาร์เอสนั่นแหละครับ
นั่นก็อีกหนึ่งความอบอุ่นของRS
ที่แฟนเพลงทุกๆคนในยุคนั้นที่ยังมีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้ ยังคำจำได้และตราตรึงในความสนุก ความตื่นตาตื่นใจ
ความฮา และความเต็มอิ่มของคอนเสิร์ต
ซึ่งจริงๆแล้วศิลปินปัจจุบันก็ทำได้นะ ไม่แปลกอะไรถ้า Infamous จะมา"ฟีทเจอริ่ง" กับขนมจีน
หรือ เนโกะจัมพ์ มาร้องเพลงน่ารักๆโดยมีเล้าโลมเล่นอะคูสติกให้ เป็นต้น
หรือแม้แต่การลากศิลปินเก่าอย่าง James มาพ่นไฟคู่กับโกลเด้นบอยยุคนี้อย่าง TimeThai
(คอนฯนี้วันเสาร์น้องก็มานะเอ้อ มาให้ดอกไม้ศิลปินอยู่ซีกผมนั่งพอดี หล่อ
)
..ก็เป็นอะไรที่น่าดูไม่แพ้กัน และแน่นอน Bazoo + 3.2.1 ก็ควรจะมีด้วย
ฯลฯ เยอะครับถ้าจะจินตนาการเล่นๆ มันสามารถทำได้ทั้งนั้นแหละ อยากให้เฮียลองพิจารณาดู
ทั้งเรื่องความเหมาะสม ทุน สปอนเซอร์ หรืออะไรก็ตาม
น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีในการทำตลาดเพลงในยุคนี้ให้มันดูอบอุ่น ซึ่งเป็นสิ่งที่วงการเพลงไทยปัจจุบันขาดอยู่..
ย่อหน้าแรกผมก็พูดเรื่องเป็นการเป็นงานละ ไม่ใช่ฟีลมีตติ้งเลย
เอาเป็นว่า นอกจากเรื่องความอบอุ่นของค่ายRS กับ มีตติ้งคอนเสิร์ต ที่เป็นของคู่กันนั้น
ต่อไปเดี๋ยวเราก็จะมาพูดถึงความรู้สึกต่อตัวคอนเสิร์ตนี้กันบ้าง
[RS meeting concert return 2013] ความสุขความทรงจำที่ฟื้นคืนชีพมาอีกครั้ง กับความอบอุ่นแบบครอบครัวของค่ายRS
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องชาวเฉลิมกรุงทั้งหลายครับและที่สำคัญ แฟนๆอาร์เอสรุ่นเก่าๆทั้งหลายทั้งปวงบนสยามพิภพแห่งนี้
งานจบไปแล้วทั้งสองวันสำหรับคอนเสิร์ต RS Meeting Concert 2013 กับ8กลุ่มศิลปินหลักของงานได้แก่
Bazoo ANAN Touch Boyscout TAO Lift-Oil James Raptor
ผมเองก็ได้มีโอกาสไปดูด้วยในรอบของวันเสาร์ ซึ่งพอได้รู้ข่าวของคอนฯรอบวันอาทิตย์แล้วว่ามีที่แตกต่างกันบ้างเล็กน้อย
ก็แอบมีเสียดายบ้างบางจุด แต่แค่เล็กน้อย
เพราะในส่วนตรงนี้ จริงๆแล้วอยากบอกคนที่อาจจะมีความคิดเสียดายไปบ้าง ว่า.. "ไม่ต้องเสียดายไป"
เพราะยังไงซะ สองวันที่ผ่านมา มันก็คือ "มีตติ้งคอนเสิร์ต" ที่พวกเรารอกันมานานมาก นั่นเอง
ไม่ว่าใครจะคิดว่า วันเสาร์สดกว่า หรือวันอาทิตย์ฟินกว่า สุดกว่า ครบกว่า ฯลฯ
แต่ผมเชื่อว่า สำหรับคนที่ได้ไปดูคอนเสิร์ต ไม่ว่าจะเป็นวันไหน (หรือทั้งสองวัน)
เชื่อว่าได้ความสุขหอบกลับบ้านไปเป็นกระบุงโกยแน่นอน ต่างกันก็แค่ดีเทลเล็กน้อย เช่นเดียวกับผม
เพราะนี่คือหนึ่งในงานประจำปี เป็นธรรมเนียมของ RS ที่จะต้องมีคอนฯมีตติ้ง หรือภาษาบ้านๆเรียก
งานรวมญาติศิลปิน ของครอบครัวอบอุ่นที่ชื่อว่าอาร์เอส ซึ่งเป็นค่ายที่ผมเชื่อว่า คนที่ไปดูคอนฯนี้ 99.99% ก็คงจะรักRSไม่ต่างจากผม
(เว้นไว้0.01 เผื่อคนที่ติดสอยห้อยตามไปเฉยๆ)
ขอแค่ได้ดูศิลปินอาร์เอสขึ้นมารวมตัวกันเยอะๆ ได้บรรยากาศเก่าๆที่มันเคยเป็นแล้ว ไม่ว่าใครจะมาเป็นแขกรับเชิญ
หรือเพลงในคอนฯจะเป็นยังไง
สำหรับผมมันคือผลพลอยได้ แต่การได้ดูศิลปินรักที่เป็นความประทับใจในวัยเด็กของเรานั้นต่างหาก
คือสิ่งที่"ทรงคุณค่า"ที่สุดสำหรับการเกิดคอนเสิร์ตครั้งนี้ขึ้นมา
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่มันถึงจะเกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้นอีก ใครที่ลังเล หรือไม่ได้ไปดู ผมก็ว่าพลาด แม้ว่า ศิลปินที่ขึ้นครั้งนี้
จะเป็นศิลปินที่เพิ่งมีคอนฯมาเมื่อปีก่อนก็ตาม แต่บรรยากาศของงานมีตติ้ง มันจะเกิดขึ้นในงานนี้แหละครับที่คอนฯอื่นไม่มี
ซึ่งจากเรื่องราวด้านบนแล้ว นี่เป็นอีกจุดหนึ่งที่ ผมกล้าพูดตรงๆว่า "ความเป็นครอบครัว" ความเป็นกันเอง หรือความรู้สึกที่ใกล้ชิด
"เป็นพวกเดียวกัน" ของศิลปินเหล่านี้ ที่contactกับเหล่าเด็กๆวัยรุ่นในสมัยนั้น RSมีเยอะมากๆ
ในเรื่องของunityหรือลายเซ็นของผลงานศิลปินในค่ายก็เป็นหนึ่งเดียวเช่นกัน
นี่เป็นอีกจุดแข็งของอาร์เอส ที่ผมรู้สึกว่า ในปัจจุบันนี้ ยุคกามิกาเซ่ การ์เด้น อาร์สยาม ขาดหายไปค่อนข้างมากไม่เหมือนเมื่อก่อน
โอเคว่าแนวเพลงมันต่างกันมาก แต่สมัยก่อน ทำไมพวกคุณทำได้
ผมยังสามารถเห็นพี่อู๋ พี่โฟร์์ท พี่ปาน พี่ฟอร์ด เดินสวนสนามกับวัยรุ่นอย่าง บิ๊กแดนบีม เจมส์
ในขณะที่สายร็อคที่แลดูจะคนละฟีลกันอย่าง เรมี่โกลดี้ เดอะไทคูน พวกคุณยังสามารถเอามาแพ็ครวมทำเป็นโปรเจ็ค Zodiac ได้
อย่าอ้างว่าคนละแนวเพลง เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ ผมขอฝากกับ RS ไว้เลยครับ
ไม่ว่าข้อเขียนของผมจะมีความหมายหรือไม่ก็ตาม อยากให้ทางค่าย รีแบรนด์ในจุดความอบอุ่นตรงนี้ขึ้นมามากๆ ให้มากกว่านี้อีก
(เห็นแว้บๆจากLego Projectละ ชอบมาก)
ถ้าทำให้ศิลปินในค่ายทั้งหมด รวมอาร์สยามมาบางเบอร์ก็ได้แบบสบายๆเลย ถ้าทำให้มันเป็นปึกแผ่น เป็นครอบครัวได้ฟีลเดิมๆได้
ตรงส่วนนี้พวกคุณจะได้ใจแฟนเพลงไปมากยิ่งขึ้นไปอีก
ดังนั้น ที่ผมเขียนมานี่ ผมก็ไม่ได้หลุดธีมไปพูดนอกเรื่อง เพราะผมกำลังจิกถึง RS Meeting Concert
ที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติประจำปีของอาร์เอสนั่นแหละครับ
นั่นก็อีกหนึ่งความอบอุ่นของRS
ที่แฟนเพลงทุกๆคนในยุคนั้นที่ยังมีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้ ยังคำจำได้และตราตรึงในความสนุก ความตื่นตาตื่นใจ
ความฮา และความเต็มอิ่มของคอนเสิร์ต
ซึ่งจริงๆแล้วศิลปินปัจจุบันก็ทำได้นะ ไม่แปลกอะไรถ้า Infamous จะมา"ฟีทเจอริ่ง" กับขนมจีน
หรือ เนโกะจัมพ์ มาร้องเพลงน่ารักๆโดยมีเล้าโลมเล่นอะคูสติกให้ เป็นต้น
หรือแม้แต่การลากศิลปินเก่าอย่าง James มาพ่นไฟคู่กับโกลเด้นบอยยุคนี้อย่าง TimeThai
(คอนฯนี้วันเสาร์น้องก็มานะเอ้อ มาให้ดอกไม้ศิลปินอยู่ซีกผมนั่งพอดี หล่อ
..ก็เป็นอะไรที่น่าดูไม่แพ้กัน และแน่นอน Bazoo + 3.2.1 ก็ควรจะมีด้วย
ฯลฯ เยอะครับถ้าจะจินตนาการเล่นๆ มันสามารถทำได้ทั้งนั้นแหละ อยากให้เฮียลองพิจารณาดู
ทั้งเรื่องความเหมาะสม ทุน สปอนเซอร์ หรืออะไรก็ตาม
น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีในการทำตลาดเพลงในยุคนี้ให้มันดูอบอุ่น ซึ่งเป็นสิ่งที่วงการเพลงไทยปัจจุบันขาดอยู่..
ย่อหน้าแรกผมก็พูดเรื่องเป็นการเป็นงานละ ไม่ใช่ฟีลมีตติ้งเลย
เอาเป็นว่า นอกจากเรื่องความอบอุ่นของค่ายRS กับ มีตติ้งคอนเสิร์ต ที่เป็นของคู่กันนั้น
ต่อไปเดี๋ยวเราก็จะมาพูดถึงความรู้สึกต่อตัวคอนเสิร์ตนี้กันบ้าง