สงสัยจริงๆ ที่ว่าเราต้ัองแยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานให้ออกจากกัน ถึงจะทะเลาะกันเรื่องงานแต่ก็จะไม่ได้เกลียดกันคบหากันเป็นเพื่อนได้ เช่น
อย่างบางคนนิสัยการทำงานแย่มากเห็นแก่ตัว ไม่รู้หน้าที่ แต่นิสัยส่วนตัวไม่ได้เลวร้ายอะไร ประมาณเนี้ย จะคบหาเป็นเพื่อนมั้ยคะ หรือว่าจะเป็นได้
แค่คนรู้จักหรือแค่เพื่อนร่วมงาน หรืออื่นๆ
อย่างกรณีทะเลาะกันเรื่องงานถ้าหมายถึงมีความเห็นขัดแย้งกัน ไม่ตรงกัน เรารับได้
แต่ถ้าเ็ป็นกรณีการทำงานที่เห็นแก่ตัว ชอบโยนความผิดให้คนอื่น ไม่รับผิดชอบงานตัวเอง ไม่รู้หน้าที่ เหล่านี้เรารับไม่ได้
คนที่เราเกลียดนิสัยการทำงานเค้า เราจะไม่เกลียดเค้าได้เหรอ
แล้วเพื่อนๆีมีความเห็นว่ายังไงคะ
เืพื่อนๆคิดว่านิสัยส่วนตัวกับนิสัยการทำงานมันแยกจากกันอย่างเด็ดขาดได้จริงเหรอ
อย่างบางคนนิสัยการทำงานแย่มากเห็นแก่ตัว ไม่รู้หน้าที่ แต่นิสัยส่วนตัวไม่ได้เลวร้ายอะไร ประมาณเนี้ย จะคบหาเป็นเพื่อนมั้ยคะ หรือว่าจะเป็นได้
แค่คนรู้จักหรือแค่เพื่อนร่วมงาน หรืออื่นๆ
อย่างกรณีทะเลาะกันเรื่องงานถ้าหมายถึงมีความเห็นขัดแย้งกัน ไม่ตรงกัน เรารับได้
แต่ถ้าเ็ป็นกรณีการทำงานที่เห็นแก่ตัว ชอบโยนความผิดให้คนอื่น ไม่รับผิดชอบงานตัวเอง ไม่รู้หน้าที่ เหล่านี้เรารับไม่ได้
คนที่เราเกลียดนิสัยการทำงานเค้า เราจะไม่เกลียดเค้าได้เหรอ
แล้วเพื่อนๆีมีความเห็นว่ายังไงคะ