วันนี้ผมได้ออกไปปั่นจักรยานตอนเช้าตามปกติซึ่งเป็นกิจวัตรหลังส่งเด็กๆเข้าเรียน
เวลาประมาณแปดโมงกว่าๆรถเริ่มติดสะสม ผมก็ปั่นผ่านหน้า The Walk ถนนราชพฤกษ์มาเรื่อยๆ
ใกล้จะถึงบ้านแล้วแต่ก็เริ่มจะเหนื่อย จึงจอดแวะข้างทางเพื่อดื่มน้ำ สายตาเจ้ากรรมก็สอดส่ายไปเห็นรถสีขาวคันในภาพ
จอดนิ่งสนิทอยู่ในเลนทางด่วน แต่แรกใจคิดงว่าคงจะเกิดอุบัติเหตุ แต่ก็ไม่เห็นคู่กรณี..หรือจะเป็นรถเสีย ทั้งที่ยังใหม่
แต่ไม่ทันจะได้เข้าไปถามไถ่เผื่อช่วยเหลือใดๆได้ ก็มีชายวัยประมาณ20ตอนปลายหรือ30ตอนต้นรูปร่างสูง
เดินลงมาจากรถด้วยท่าทีเรียบเฉยประหนึ่งเป็นของธรรมดาที่จะจอดแบบนี้
แล้วก็เดินข้ามถนนเข้ามา เปิดประตูเข้าร้านที่เขียนว่า โรงนับจำนำเข้าไป
ผมก็หน้าทนจอดดูอยู่ครู่ใหญ่ก็ไม่เห็นเจ้าของรถจะออกมา กอรปกับรถเริ่มติดสะสมหลังรถสีขาวของเค้า
ผมก็เกิดอายแทน จำใจถอยร่นกลับบ้านมาด้วยความระอาต่อการกระทำที่ไม่แคร์สังคมของคนสมัยนี้....
>>>++++ จอดกันได้บันเทิงเริงใจมาก ++++<<<<
เวลาประมาณแปดโมงกว่าๆรถเริ่มติดสะสม ผมก็ปั่นผ่านหน้า The Walk ถนนราชพฤกษ์มาเรื่อยๆ
ใกล้จะถึงบ้านแล้วแต่ก็เริ่มจะเหนื่อย จึงจอดแวะข้างทางเพื่อดื่มน้ำ สายตาเจ้ากรรมก็สอดส่ายไปเห็นรถสีขาวคันในภาพ
จอดนิ่งสนิทอยู่ในเลนทางด่วน แต่แรกใจคิดงว่าคงจะเกิดอุบัติเหตุ แต่ก็ไม่เห็นคู่กรณี..หรือจะเป็นรถเสีย ทั้งที่ยังใหม่
แต่ไม่ทันจะได้เข้าไปถามไถ่เผื่อช่วยเหลือใดๆได้ ก็มีชายวัยประมาณ20ตอนปลายหรือ30ตอนต้นรูปร่างสูง
เดินลงมาจากรถด้วยท่าทีเรียบเฉยประหนึ่งเป็นของธรรมดาที่จะจอดแบบนี้
แล้วก็เดินข้ามถนนเข้ามา เปิดประตูเข้าร้านที่เขียนว่า โรงนับจำนำเข้าไป
ผมก็หน้าทนจอดดูอยู่ครู่ใหญ่ก็ไม่เห็นเจ้าของรถจะออกมา กอรปกับรถเริ่มติดสะสมหลังรถสีขาวของเค้า
ผมก็เกิดอายแทน จำใจถอยร่นกลับบ้านมาด้วยความระอาต่อการกระทำที่ไม่แคร์สังคมของคนสมัยนี้....