เสียดายจัง มายาสีมุกไม่ได้จบบริบูรณ์อย่างที่คิดไว้

ต้องบอกก่อนว่าเราติดเรื่องนี้งอมแงมเลย แต่ตอนจบกลับไม่ฟินอย่างที่คิดไว้ มีข้อสังเกตที่ทำให้เกิดความรู้สึกเสียดาย
ว่าทีมงานน่าจะทำได้สมบูรณ์กว่านี้ ดังนี้ (เหมือนตอบข้อสอบเลยแฮะ)

1. การถ่ายไปเพิ่มบทไปออกอากาศไป ทำให้บทไม่ปะติดปะต่อกัน โดดไปโดดมา (เห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว)
โดยเฉพาะตอนจบ จะเป็นเรื่องที่เกาหลีก็ใส่ให้เต็มที่ไปเลย นี่ยังอุตส่าห์เอาเรื่องมาเพิ่มมาอีก
จนงงว่าตอนที่พระเอกโดยแฟนคลับโรคจิตกรีดแขนก็ทำท่าจะดีกันอยู่แล้ว แต่กลับไปงอนกันอีก
ผู้เขียนบทคงเพิ่มเข้าไปและพยายามจะเชื่อมโยง มันเลยเละเข้าไปใหญ่ ดูแล้วไม่สนุกเลย เพราะ
การดำเนินเรื่องไม่ราบรื่น
2. ผู้กำกับอาจจะเสียดายฉากในเกาหลีมากไป จึงพยายามยัดเข้ามาจนล้น ตัดออกไม่ได้ ขนาดยืดแล้ว
ก็ยังดูขัดตาขัดใจอยู่ดี เข้าใจว่าสถานที่สวยเลยอยากผู้ชมได้เห็น แต่ก็น่าจะมีบทอื่นๆ บ้าง นอกเหนือจาก
การเดินไปเดินมาชมนกชมไม้ ร้องไห้เศร้าเสียใจ
3. ทิ้งบทของสองแม่ลูก ชลลดา-ลูกไก่นั้นไปเลย โดยไม่รู้ว่าสองคนนั้นถูกจัดการยังไง ปูมาอย่างสนุกแต่แรก
กลับตัดไปเฉยๆ ซะอย่างนั้น น่าจะมีบทสรุปให้ทั้งคู่หน่อย

เราเป็นแฟนละครช่องเจ็ดคนหนึ่ง ไม่ค่อยดูช่องอื่นนะ ละครเย็น ค่ำ กลางวันเสาร์อาทิตย์ดูหมด
แต่อยากให้ปรับปรุงรายละเอียดและใส่ใจกับบทอีกนิด ละครเรตติ้งดี จะยืดตอนก็ไม่ว่า
ขอบทที่สมจริงและสมบูรณ์หน่อยค่ะ สังเกตรายเรื่องแล้วที่เรตติ้งดีๆ แต่ตอนจบกลับน่าผิดหวัง
หรือไม่ก็ไม่สมใจผู้ชม(อย่างเรา) เท่าตอนก่อนจบ เช่น เรื่องไข่ลูกเขย (นานไปหน่อยแต่จำได้ดี)
เราชอบดู แต่ตอนจบ ถ่ายในสวนสาธารณะอะไรไม่รู้มีอยู่แค่ไม่กี่ฉาก เดินวนไปเวียนมาเพื่อขยายตอน
และยืดให้ครบตามเวลาไป

เป็นกำลังใจให้ทีมงานนะ อยากดูละครดีๆ สนุกๆ ตั้งแต่ต้นจบจบค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่