ถอดคำประพันธ์มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มัทรี

อิอิ

จึ่งตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ยมิดึกดื่น จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งเสียแล้วกระไรไม่รู้เลย พระพายรำเพยพัดมารี่เรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดล่ะห้อย ทั้งดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อยลงลับไม้ สุดที่แม่จะ

จึงตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ย จะมิดึกดื่น  จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งไปเสียแล้วหรือกระไรไม่รู้เลย   พระพายรำเพยพัดมารี่เรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว  อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อยทั้งดาวเดือนก็เ

อุตสาหะตระตรากตระตรำเตร็ดเตร่หาผลาผลไม้   ถึงที่ไหนจะรกเรี้ยวก็ซอกซอนอุตส่าห์เที่ยวไม่ถอยหลัง   จนเนื้อหนังข่วนขาดเป็นริ้วรอย  โลหิตไหลย้อยทุกหย่อมหนามอารามจะใค

( สา  มทฺที )    ส่วนสมเด็จพระยอดมิ่งเยาวมาลย์มัทรี   เมื่อได้สดับคำพระราชสามีบริภาษณานาง  ที่ความโศกก็เสื่อมสร่างสงบจิตเพราะเจ็บใจ   จึ่งก้