ขอเกริ่นก่อนนะครับ จากกระทู้นี้นะครับ
http://pantip.com/topic/30080143
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องเอามาปรึกษากันอีกครั้ง เพราะบางเรื่องมันยากจริงๆๆครับทั้งๆที่เรารู้อยู่แล้ว ว่าเราต้องพูดความจริง
อย่างตรงไปตรงมาแต่ในทางปฎิบัติจริงมันยากมากครับ เพราะเราไม่รู้ effect ที่จะตามมาและพวกท่านจะยอมรับได้มากแค่ไหน
แต่ในขณะเดียวกันผมก็ไม่อยากทำบาปและไม่อยากเห็นแก่ตัวพอที่จะไปดึงเอาคนอื่นมาเป้นทุกข์กับผมด้วย
จริงๆๆผมไม่อยากแต่งจริงๆๆครับ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า ตัวเองชอบอะไรเป้นแบบไหน แต่ตอนนี้ผมยังไม่ลงตัวในหลายๆๆเรื่องทั้งในเรื่องของกิจการและธุรกิจทางบ้าน ซึ่งต้องคุยกันมากพอสมควรครับ เพราะล่าสุดผมรอดจาก ผญ คนที่เคยมีประเด็นด้วยมาแล้วแต่ท่านวางแผนไปไกลมากแล้ว โดยการหาผู้หญิงคนต่อๆๆมาให้ผมคบ และวางแผนถึงขั้นที่จะเปิดกิจการอีกที่และวางแผนให้ผมไปบริหารเอง
ซึ่งกิจการ มันไม่ใช่ของง่ายๆๆเลยครับ นั่นคือผมต้องมีผู้ช่วยสักคนที่ไว้ใจได้จริงๆๆ เพราะเกี่ยวกับเรื่องเงินๆๆทองๆๆ ครับ และคนๆๆเดียวต้องยอมรับว่าลำบากมากที่จะทำได้ทั่วถึง และตอนนี้พ่อแม่ผม กำลังค่อยเตรียมการที่จะเปิดกิจการตรงนั้นอีกแห่ง ไปเรื่อยๆๆ ในขณะที่เวลาก็เร่งรัดเข้ามาบีบบังคับให้ผมต้องเลือกที่จะแต่ง เพื่อให้อะไรๆมันเดินต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องทำให้ใครต้องสะดุดครับ
เพราะหากผมไม่แต่งขึ้นมาอะไรหลายอย่างจะสะดุดพอสมควรครับบบ เพราะว่าที่บ้านผมมีลูกน้อยมาก มีผมกับน้องชายแค่ 2 คนครับ และพ่อแม่ก็แก่ลงทุกวันๆๆๆครับและสงสารท่านมากทีเดียวครับ ที่ท่านยังต้องมาเหนื่อยแบบนี้ และยังเป็นตัวที่ทำให้ท่านเปรียบเทียบว่าทุกวันนี้ท่านเหนื่อยและเหมือนไม่ได้พัก ไม่เหมือนลูกพี่ลูกน้องคนอื่น ที่เค้ามีคู่ครองมีหลานกันแล้วแต่รวมแล้วๆนั่นทำให้ผมคิดหนักมาก แลรู้สึกเหมือน
นั่นคือปมด้อยเราและยังไม่รู้จะเริ่มต้นคุยยังไงครับ แต่ผมรู้ธงและตัดสินใจแล้วว่าจะไม่แต่งครับ
แต่ถ้าคำตอบของผม มันทำให้พ่อแม่ผม รวมทั้งคนในครอบครัวเสียใจหรือทำให้ท่านหมดกำลังใจต่างๆๆนานาๆๆ
หรือ ร้ายกว่านั้นอาจทำให้ท่านตรอมใจ เจ็บป่วยเข้าโรงบาล เพราะคาดหวังในตัวผมสูงมากแต่สุดท้ายไม่เป็นอย่างหวัง
ตรงนี้ผมจะบาปมากไหมครับที่ทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวัง แต่มันคือความจริงและเป้นสิ่งที่ถูกที่เราไม่ควรจะไปหลอกคนอื่น
และเรายอมรับตัวเองครับ
ตอนนี้มีหลายเรื่องครับที่ผมจะต้องคิดมากเป้นอย่างยิ่ง ไหนจะเรื่องแต่งงาน ในจะเรื่องกิจการ และเรื่องอนาคตของตัวเอง
เพราะตอนนี้ผมหน่วงเวลามากพอสมควรแล้ว เพื่อนๆๆๆหรือมีใครที่พอจะเข้าใจและคนที่เคยผ่านโลกมามากกว่าผม พอจะแนะนำได้ไหมครับ ว่า
ผมควรบอกกับพ่อแม่ลักษณะไหนดีครับ ให้เรื่องจบลงด้วยดีให้ท่านเข้าใจครับ เพราะมันละเอียดอ่อนมาก เคยมีคนแนะนำให้ผมทำอึนๆๆไป เนียนๆๆไป ซึ่งที่ผ่านมาผมก็อึ่นๆๆๆมาเรื่อยๆๆๆ จนมาถึงจุดที่มันถึงเวลาแล้วที่จะต้องซ้ายหรือว่าขวา หรือชัดเจนครับ
และพ่อแม่ก็จะถามผมว่า
และคิดวางแผนถึงชีวิตในยามแก่ไหมว่าจะอยู่ยังไง และใครจะเป็นคนดูแล
ตรงนี้ผมไม่รู้จะตอบยังไงครับ เพราะมันยังนึกไม่ออกจริงๆๆๆ
และในเรื่องอนาคตถ้าเป็นเคสแบบนี้ ที่มีกิจการที่จะต้องดูแล และมีพี่น้องน้อยแบบนี้ เพื่อนๆๆจะวางแผนใช้ชีวิตตัวคนเดียวกันยังไงครับ
เพราะนั่นหมายถึงจะไม่มีใครมาดูแลเราในยามแก่ครับผม
กระทู้พลีชีพ2 ไม่รู้จะบอกพ่อแม่ยังไงดีว่าเราจะไม่แต่งงาน และวางแผนชีวิตในยามแก่ในวันที่เราไม่เหลือใคร ยังไงครับ
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องเอามาปรึกษากันอีกครั้ง เพราะบางเรื่องมันยากจริงๆๆครับทั้งๆที่เรารู้อยู่แล้ว ว่าเราต้องพูดความจริง
อย่างตรงไปตรงมาแต่ในทางปฎิบัติจริงมันยากมากครับ เพราะเราไม่รู้ effect ที่จะตามมาและพวกท่านจะยอมรับได้มากแค่ไหน
แต่ในขณะเดียวกันผมก็ไม่อยากทำบาปและไม่อยากเห็นแก่ตัวพอที่จะไปดึงเอาคนอื่นมาเป้นทุกข์กับผมด้วย
จริงๆๆผมไม่อยากแต่งจริงๆๆครับ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า ตัวเองชอบอะไรเป้นแบบไหน แต่ตอนนี้ผมยังไม่ลงตัวในหลายๆๆเรื่องทั้งในเรื่องของกิจการและธุรกิจทางบ้าน ซึ่งต้องคุยกันมากพอสมควรครับ เพราะล่าสุดผมรอดจาก ผญ คนที่เคยมีประเด็นด้วยมาแล้วแต่ท่านวางแผนไปไกลมากแล้ว โดยการหาผู้หญิงคนต่อๆๆมาให้ผมคบ และวางแผนถึงขั้นที่จะเปิดกิจการอีกที่และวางแผนให้ผมไปบริหารเอง
ซึ่งกิจการ มันไม่ใช่ของง่ายๆๆเลยครับ นั่นคือผมต้องมีผู้ช่วยสักคนที่ไว้ใจได้จริงๆๆ เพราะเกี่ยวกับเรื่องเงินๆๆทองๆๆ ครับ และคนๆๆเดียวต้องยอมรับว่าลำบากมากที่จะทำได้ทั่วถึง และตอนนี้พ่อแม่ผม กำลังค่อยเตรียมการที่จะเปิดกิจการตรงนั้นอีกแห่ง ไปเรื่อยๆๆ ในขณะที่เวลาก็เร่งรัดเข้ามาบีบบังคับให้ผมต้องเลือกที่จะแต่ง เพื่อให้อะไรๆมันเดินต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องทำให้ใครต้องสะดุดครับ
เพราะหากผมไม่แต่งขึ้นมาอะไรหลายอย่างจะสะดุดพอสมควรครับบบ เพราะว่าที่บ้านผมมีลูกน้อยมาก มีผมกับน้องชายแค่ 2 คนครับ และพ่อแม่ก็แก่ลงทุกวันๆๆๆครับและสงสารท่านมากทีเดียวครับ ที่ท่านยังต้องมาเหนื่อยแบบนี้ และยังเป็นตัวที่ทำให้ท่านเปรียบเทียบว่าทุกวันนี้ท่านเหนื่อยและเหมือนไม่ได้พัก ไม่เหมือนลูกพี่ลูกน้องคนอื่น ที่เค้ามีคู่ครองมีหลานกันแล้วแต่รวมแล้วๆนั่นทำให้ผมคิดหนักมาก แลรู้สึกเหมือน
นั่นคือปมด้อยเราและยังไม่รู้จะเริ่มต้นคุยยังไงครับ แต่ผมรู้ธงและตัดสินใจแล้วว่าจะไม่แต่งครับ
แต่ถ้าคำตอบของผม มันทำให้พ่อแม่ผม รวมทั้งคนในครอบครัวเสียใจหรือทำให้ท่านหมดกำลังใจต่างๆๆนานาๆๆ
หรือ ร้ายกว่านั้นอาจทำให้ท่านตรอมใจ เจ็บป่วยเข้าโรงบาล เพราะคาดหวังในตัวผมสูงมากแต่สุดท้ายไม่เป็นอย่างหวัง
ตรงนี้ผมจะบาปมากไหมครับที่ทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวัง แต่มันคือความจริงและเป้นสิ่งที่ถูกที่เราไม่ควรจะไปหลอกคนอื่น
และเรายอมรับตัวเองครับ
ตอนนี้มีหลายเรื่องครับที่ผมจะต้องคิดมากเป้นอย่างยิ่ง ไหนจะเรื่องแต่งงาน ในจะเรื่องกิจการ และเรื่องอนาคตของตัวเอง
เพราะตอนนี้ผมหน่วงเวลามากพอสมควรแล้ว เพื่อนๆๆๆหรือมีใครที่พอจะเข้าใจและคนที่เคยผ่านโลกมามากกว่าผม พอจะแนะนำได้ไหมครับ ว่าผมควรบอกกับพ่อแม่ลักษณะไหนดีครับ ให้เรื่องจบลงด้วยดีให้ท่านเข้าใจครับ เพราะมันละเอียดอ่อนมาก เคยมีคนแนะนำให้ผมทำอึนๆๆไป เนียนๆๆไป ซึ่งที่ผ่านมาผมก็อึ่นๆๆๆมาเรื่อยๆๆๆ จนมาถึงจุดที่มันถึงเวลาแล้วที่จะต้องซ้ายหรือว่าขวา หรือชัดเจนครับ
และพ่อแม่ก็จะถามผมว่า และคิดวางแผนถึงชีวิตในยามแก่ไหมว่าจะอยู่ยังไง และใครจะเป็นคนดูแล
ตรงนี้ผมไม่รู้จะตอบยังไงครับ เพราะมันยังนึกไม่ออกจริงๆๆๆ
และในเรื่องอนาคตถ้าเป็นเคสแบบนี้ ที่มีกิจการที่จะต้องดูแล และมีพี่น้องน้อยแบบนี้ เพื่อนๆๆจะวางแผนใช้ชีวิตตัวคนเดียวกันยังไงครับ
เพราะนั่นหมายถึงจะไม่มีใครมาดูแลเราในยามแก่ครับผม