คอลัมน์ มหัศจรรย์การ์ตูน โดย วินิทรา นวลละออง
มีแอนิเมชั่นขนาดสั้นเรื่องหนึ่งในซีซั่นนี้ที่ดูแล้วค่อนข้างประหลาดใจว่าแม้การ์ตูนทั้งเรื่องจะว่าด้วยเด็กสาวมัธยมปลายในโรงเรียนหญิงล้วน และเนื้อหาว่าด้วยชีวิตประจำวันของพวกเธอซึ่งไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่เมื่อดูแล้วก็ยังเชื่อว่าการ์ตูนที่มีแต่สาวๆ เรื่องนี้ไม่ได้สร้างให้ผู้หญิงดูหรอกค่ะ นี่คือ "การ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชาย" ที่ดำเนินเรื่องโดยใช้ผู้หญิงทั้งหมด จริงอยู่ว่าการ์ตูนไม่ได้จำกัดเพศของผู้อ่าน จะหญิงหรือชายก็อ่านได้ แต่ที่มั่นใจว่ามันเกิดมาเพื่อผู้ชายมากกว่าผู้หญิงเพราะเด็กสาวในเรื่องสะท้อนภาพ "เด็กผู้หญิงในอุดมคติ" หรือเด็กสาวที่ผู้ชายคิดว่าอยากให้เป็น มากกว่า "เด็กผู้หญิงจริงๆ" ซึ่งพวกเธอไม่ได้สนใจชีวิตประจำวันที่แสนปกติธรรมดาเหมือนในการ์ตูนเรื่องนี้หรอก แอนิเมชั่นเรื่องนี้ชื่อ "Aiura" ค่ะ
Aiura เป็นชื่อย่อมาจากนามสกุลของสามสาวตัวเอกที่เพิ่งรวมกลุ่มกันเมื่อขึ้นชั้นมัธยมปลาย "อามายะ คานาโกะ" สาวผมแกละเป็นคนร่าเริงและมนุษยสัมพันธ์จัดจนเกินเหตุ เธอหาเรื่องป่วนเพื่อนคนอื่นและหลายครั้งเป็นคนชงมุขขำๆ ให้เพื่อนตบมุขเป็นที่เฮฮากันอยู่ประจำ แม้จะเรียนไม่ดี กีฬาไม่เด่น และความร่าเริงอย่างรุนแรงของเธอทำให้เพื่อนรำคาญไปบ้างแต่ด้วยความเป็นคนไม่คิดมาก เธอจึงมีความสุขดีกับชีวิตเด็กมัธยมปลายติงต๊องในแบบของเธอ "อิวาซาวะ ซากิ" เป็นเพื่อนสนิทของคานาโกะมานาน เธอตัวสูง ย้อมผมทอง และดูเท่จนไม่น่าเชื่อว่าจะคบกับคนบ๊องๆ บวมๆ แบบคานาโกะได้ ส่วนใหญ่เธอจะวางมาดนิ่งๆ และคอยช่วยตบมุขที่คานาโกะชงมา แต่บางครั้งเธอก็ทำหน้าเซ็งๆ และเมินความร่าเริงเกินพิกัดของคานาโกะไปบ้างตามอารมณ์ และ "อุเอฮาระ อายุโกะ" สาวคนสุดท้ายซึ่งดูจะปกติที่สุดในเรื่อง เธอเป็นตัวแทนของคนทั่วไปที่ตกใจกับพฤติกรรมแปลกๆ ของคานาโกะ แอบอิจฉาคนตัวสูงแบบซากิ และขี้กังวลในบางเรื่องโดยเฉพาะกับเรื่องตัวเตี้ยของตัวเอง ชีวิตประจำวันแสนน่ารักของนักเรียนสาวๆ แบบพวกเธออาจจะดูขำและสนุกเมื่ออยู่ในการ์ตูน แต่เชื่อเถอะค่ะว่าสาวๆ ในชีวิตจริงส่วนใหญ่ไม่คุยกันเรื่องแบบนี้หรอก เธอถนัดตั้งวงเมาธ์มากกว่าค่ะ
"วงนินทา" หรือ "วงเมาธ์" เป็นกิจวัตรประจำวันอยู่ในสายเลือดของสาวๆ ส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องดารา เรื่องชาวบ้าน เรื่องสามีกับลูก ไปจนถึงเรื่องการลดน้ำหนักของตัวเอง ประเด็นเหล่านี้เป็นหัวข้อพูดคุยที่สาวๆ ในชีวิตจริงชอบนัก แต่หนุ่มๆ ในชีวิตจริงไม่ชอบเท่าไรเพราะในระหว่างที่สาวๆ คิดว่าการตั้งวงนินทาเป็นเพียงการบริหารทักษะทางสังคมของพวกเธอ หนุ่มๆ กลับคิดว่าเป็นกิจกรรมไร้สาระ เสียเวลา และจ้องจะทำลายกันเสียมากกว่า จึงไม่แปลกใจเลยว่าการ์ตูนเรื่องไหนไม่มีเนื้อหาของวงเมาธ์หรือการนินทา เรื่องนั้นไม่น่าใช่การ์ตูนสำหรับผู้หญิง และ Aiura ไม่มีประเด็นนี้เลยค่ะ แต่ละตอนมีแค่เรื่องกุ๊กกิ๊กของสาวๆ ในโรงเรียนสตรีที่แสนจะน่ารักน่าเอ็นดู อ่านแล้วชื่นใจ
แม้การจับกลุ่มเมาธ์จะเป็นชีวิตจิตใจของสาวๆ แต่หลายครั้งที่หัวข้อเมาธ์ก็กลับทำให้ผู้หญิงเหล่านี้รู้สึกไม่ดีกับเพื่อน หรืออาจจะทำให้เพื่อนรู้สึกไม่ดีกับตัวเราโดยไม่รู้ตัวก็ได้ค่ะ มีงานวิจัยโดยรองศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยนอเตอดามบอกว่าการเมาธ์ เรื่อง "รูปร่าง" อาจทำให้คนไม่ชอบหน้าเราขึ้นมาได้เลย
ลองเดาไหมคะว่าขาเมาธ์แบบไหนที่คนรังเกียจ คนรูปร่างปกติที่ต่อว่าคนอ้วนหรือผอมเกินไปเหรอ หรือคนอ้วนที่ต่อว่าคนผอม หรือคนผอมที่ต่อว่าคนอ้วน...ไม่ใช่เลยค่ะ งานวิจัยนี้ทำในนักศึกษาสาวระดับวิทยาลัย เขาบอกว่าผู้หญิงที่คุยเรื่องนี้แล้วทำให้ตัวเองถูกเหม็นขี้หน้าคือคนไม่อ้วนที่พูดถึงรูปร่างของตัวเองแต่กลับบอกว่าตัวเองอ้วน ในระหว่างที่ขาเมาธ์ซึ่งเป็นที่รักของเพื่อนๆ อย่างมากคือคนที่น้ำหนักมากกว่าปกติแต่กลับพูดถึงรูปร่างตัวเองในทางที่ดี เช่น รู้สึกว่าอวบแบบเซ็กซี่ หรือมีความสุขกับรูปร่างที่เป็น
นักวิจัยท่านนี้บอกว่า การคุยเรื่องรูปร่างถือเป็นกิจกรรมสังคมปกติของผู้หญิงที่ไม่ได้อันตรายอะไร แต่คนที่มองตัวเองในแง่ดีและรู้สึกดีกับรูปร่างของตัวเองไม่ว่าจะอ้วนหรือผอมจะเป็นคนที่ทำให้คู่สนทนาสนใจมากกว่ารำคาญ ดังนั้น แม้การ์ตูนผู้ชายที่เต็มไปด้วยสาวน้อยอาจจะมีฉากที่เธอบ่นเรื่องรอบเอวหรือพุงกลมๆ บ้าง แต่เธอจะบ่นอย่างน่ารักค่ะ และสุดท้ายเธอจะไม่หักโหมไดเอทจนผ่ายผอมแต่จะทำใจกับรูปร่างกลมๆ ของเธอและมีความสุขมากขึ้นในตอนจบ
การ์ตูนผู้ชายที่มีแต่ตัวการ์ตูนผู้หญิงจึงสื่อถึง "ผู้หญิงในอุดมคติ" ที่หนุ่มๆ เหล่านี้อยากให้เป็น นั่นคือสดใส น่ารัก เป็นธรรมชาติ และรู้สึกดีกับตัวเองในทุกมิติ ซึ่งผู้หญิงจริงๆ ไม่ค่อยจะมีกันเท่าไร
หน้า 14,มติชนรายวัน ฉบับวันเสาร์ที่ 18 พฤษภาคม 2556
เลิกคุยเรื่อง "รอบเอว" กันเถอะสาวๆ:บทวิจารณ์อนิเมชั่นเรื่อง 'Aiura'
มีแอนิเมชั่นขนาดสั้นเรื่องหนึ่งในซีซั่นนี้ที่ดูแล้วค่อนข้างประหลาดใจว่าแม้การ์ตูนทั้งเรื่องจะว่าด้วยเด็กสาวมัธยมปลายในโรงเรียนหญิงล้วน และเนื้อหาว่าด้วยชีวิตประจำวันของพวกเธอซึ่งไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่เมื่อดูแล้วก็ยังเชื่อว่าการ์ตูนที่มีแต่สาวๆ เรื่องนี้ไม่ได้สร้างให้ผู้หญิงดูหรอกค่ะ นี่คือ "การ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชาย" ที่ดำเนินเรื่องโดยใช้ผู้หญิงทั้งหมด จริงอยู่ว่าการ์ตูนไม่ได้จำกัดเพศของผู้อ่าน จะหญิงหรือชายก็อ่านได้ แต่ที่มั่นใจว่ามันเกิดมาเพื่อผู้ชายมากกว่าผู้หญิงเพราะเด็กสาวในเรื่องสะท้อนภาพ "เด็กผู้หญิงในอุดมคติ" หรือเด็กสาวที่ผู้ชายคิดว่าอยากให้เป็น มากกว่า "เด็กผู้หญิงจริงๆ" ซึ่งพวกเธอไม่ได้สนใจชีวิตประจำวันที่แสนปกติธรรมดาเหมือนในการ์ตูนเรื่องนี้หรอก แอนิเมชั่นเรื่องนี้ชื่อ "Aiura" ค่ะ
Aiura เป็นชื่อย่อมาจากนามสกุลของสามสาวตัวเอกที่เพิ่งรวมกลุ่มกันเมื่อขึ้นชั้นมัธยมปลาย "อามายะ คานาโกะ" สาวผมแกละเป็นคนร่าเริงและมนุษยสัมพันธ์จัดจนเกินเหตุ เธอหาเรื่องป่วนเพื่อนคนอื่นและหลายครั้งเป็นคนชงมุขขำๆ ให้เพื่อนตบมุขเป็นที่เฮฮากันอยู่ประจำ แม้จะเรียนไม่ดี กีฬาไม่เด่น และความร่าเริงอย่างรุนแรงของเธอทำให้เพื่อนรำคาญไปบ้างแต่ด้วยความเป็นคนไม่คิดมาก เธอจึงมีความสุขดีกับชีวิตเด็กมัธยมปลายติงต๊องในแบบของเธอ "อิวาซาวะ ซากิ" เป็นเพื่อนสนิทของคานาโกะมานาน เธอตัวสูง ย้อมผมทอง และดูเท่จนไม่น่าเชื่อว่าจะคบกับคนบ๊องๆ บวมๆ แบบคานาโกะได้ ส่วนใหญ่เธอจะวางมาดนิ่งๆ และคอยช่วยตบมุขที่คานาโกะชงมา แต่บางครั้งเธอก็ทำหน้าเซ็งๆ และเมินความร่าเริงเกินพิกัดของคานาโกะไปบ้างตามอารมณ์ และ "อุเอฮาระ อายุโกะ" สาวคนสุดท้ายซึ่งดูจะปกติที่สุดในเรื่อง เธอเป็นตัวแทนของคนทั่วไปที่ตกใจกับพฤติกรรมแปลกๆ ของคานาโกะ แอบอิจฉาคนตัวสูงแบบซากิ และขี้กังวลในบางเรื่องโดยเฉพาะกับเรื่องตัวเตี้ยของตัวเอง ชีวิตประจำวันแสนน่ารักของนักเรียนสาวๆ แบบพวกเธออาจจะดูขำและสนุกเมื่ออยู่ในการ์ตูน แต่เชื่อเถอะค่ะว่าสาวๆ ในชีวิตจริงส่วนใหญ่ไม่คุยกันเรื่องแบบนี้หรอก เธอถนัดตั้งวงเมาธ์มากกว่าค่ะ
"วงนินทา" หรือ "วงเมาธ์" เป็นกิจวัตรประจำวันอยู่ในสายเลือดของสาวๆ ส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องดารา เรื่องชาวบ้าน เรื่องสามีกับลูก ไปจนถึงเรื่องการลดน้ำหนักของตัวเอง ประเด็นเหล่านี้เป็นหัวข้อพูดคุยที่สาวๆ ในชีวิตจริงชอบนัก แต่หนุ่มๆ ในชีวิตจริงไม่ชอบเท่าไรเพราะในระหว่างที่สาวๆ คิดว่าการตั้งวงนินทาเป็นเพียงการบริหารทักษะทางสังคมของพวกเธอ หนุ่มๆ กลับคิดว่าเป็นกิจกรรมไร้สาระ เสียเวลา และจ้องจะทำลายกันเสียมากกว่า จึงไม่แปลกใจเลยว่าการ์ตูนเรื่องไหนไม่มีเนื้อหาของวงเมาธ์หรือการนินทา เรื่องนั้นไม่น่าใช่การ์ตูนสำหรับผู้หญิง และ Aiura ไม่มีประเด็นนี้เลยค่ะ แต่ละตอนมีแค่เรื่องกุ๊กกิ๊กของสาวๆ ในโรงเรียนสตรีที่แสนจะน่ารักน่าเอ็นดู อ่านแล้วชื่นใจ
แม้การจับกลุ่มเมาธ์จะเป็นชีวิตจิตใจของสาวๆ แต่หลายครั้งที่หัวข้อเมาธ์ก็กลับทำให้ผู้หญิงเหล่านี้รู้สึกไม่ดีกับเพื่อน หรืออาจจะทำให้เพื่อนรู้สึกไม่ดีกับตัวเราโดยไม่รู้ตัวก็ได้ค่ะ มีงานวิจัยโดยรองศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยนอเตอดามบอกว่าการเมาธ์ เรื่อง "รูปร่าง" อาจทำให้คนไม่ชอบหน้าเราขึ้นมาได้เลย
ลองเดาไหมคะว่าขาเมาธ์แบบไหนที่คนรังเกียจ คนรูปร่างปกติที่ต่อว่าคนอ้วนหรือผอมเกินไปเหรอ หรือคนอ้วนที่ต่อว่าคนผอม หรือคนผอมที่ต่อว่าคนอ้วน...ไม่ใช่เลยค่ะ งานวิจัยนี้ทำในนักศึกษาสาวระดับวิทยาลัย เขาบอกว่าผู้หญิงที่คุยเรื่องนี้แล้วทำให้ตัวเองถูกเหม็นขี้หน้าคือคนไม่อ้วนที่พูดถึงรูปร่างของตัวเองแต่กลับบอกว่าตัวเองอ้วน ในระหว่างที่ขาเมาธ์ซึ่งเป็นที่รักของเพื่อนๆ อย่างมากคือคนที่น้ำหนักมากกว่าปกติแต่กลับพูดถึงรูปร่างตัวเองในทางที่ดี เช่น รู้สึกว่าอวบแบบเซ็กซี่ หรือมีความสุขกับรูปร่างที่เป็น
นักวิจัยท่านนี้บอกว่า การคุยเรื่องรูปร่างถือเป็นกิจกรรมสังคมปกติของผู้หญิงที่ไม่ได้อันตรายอะไร แต่คนที่มองตัวเองในแง่ดีและรู้สึกดีกับรูปร่างของตัวเองไม่ว่าจะอ้วนหรือผอมจะเป็นคนที่ทำให้คู่สนทนาสนใจมากกว่ารำคาญ ดังนั้น แม้การ์ตูนผู้ชายที่เต็มไปด้วยสาวน้อยอาจจะมีฉากที่เธอบ่นเรื่องรอบเอวหรือพุงกลมๆ บ้าง แต่เธอจะบ่นอย่างน่ารักค่ะ และสุดท้ายเธอจะไม่หักโหมไดเอทจนผ่ายผอมแต่จะทำใจกับรูปร่างกลมๆ ของเธอและมีความสุขมากขึ้นในตอนจบ
การ์ตูนผู้ชายที่มีแต่ตัวการ์ตูนผู้หญิงจึงสื่อถึง "ผู้หญิงในอุดมคติ" ที่หนุ่มๆ เหล่านี้อยากให้เป็น นั่นคือสดใส น่ารัก เป็นธรรมชาติ และรู้สึกดีกับตัวเองในทุกมิติ ซึ่งผู้หญิงจริงๆ ไม่ค่อยจะมีกันเท่าไร
หน้า 14,มติชนรายวัน ฉบับวันเสาร์ที่ 18 พฤษภาคม 2556